...ادامه پست قبل
.........................
روح زنگار زده:
از جوابتون خیلی چیزی نفهمیدم. یعنی حس كردم جواب نمیتونه این باشه! یعنی به نظر من این جواب تا حد زیادی به سئوال قبلی مربوط میشه.
اما من یه جواب واضحتر پیدا كردم! نمیدونم توی كدوم تفسیر خوندم كه "رحمن" و "رحیم" در آیه "بسم الله الرحمن الرحیم" برای معرفی خداست و در آیه "الرحمن الرحیم" برای اینه كه دلیل ستایش خدا رو مشخص كنه. یعنی ستایش به این دلیل مخصوص خداست كه رحمن و رحیمه.
.............................
آقا سجاد عزیز در حقیقت پاسخ بنده هم،تقریباً همین جواب بود و درباره نحوه معرفی خدا هم توضیحی رو عرض کرده بودم.البته من یه جور دیگه و از یه زاویه دیگه(به صورت ترکیبی و نه مستقیم) به این سؤال جواب داده بودم.
البته خیلی خیلی خوشحالم که با صراحت و صداقت نظرتون رو گفتین،به نظر من بهترین صفت هر آدمی همین صداقت و صراحت لهجه(البته به جا) می تونه باشه که خب تو این جور بحثها این موضوع کلیدی و ضروریه،مثلاً الان صداقت شما باعث میشه من بهتر به این موضوع فکر کنم و نکته جدیدتری رو یاد بگیرم.
حالا سعی میکنم جوابم رو واضح تر ارائه میکنم.
..............
ببینید در "بسم الله الرحمن الرحیم"..."الحمدلله رب العالمین"..."الرحمن الرحیم"
بلافاصله بعد از "الله" در آیه اول "الرحمن الرحیم" اومده،اما در ادامه هم همین موضوع به نحوی تکرار شده،ولی این بار بین "لله:یعنی برای اللهی که" و "الرحمن الرحیم" عبارت جدیدی اضافه شده یعنی"رب العالمین".
حالا با این توضیح و تطبیق دادن آیه ها،این برداشت رو کردم که:
فکر میکنم خدا با این تکرار سنجیده می خواسته معنی واژه مقدس "الله" رو به ما بفهمونه،یعنی الله به الهی(آفریننده ای) گفته میشه که "رب العالمین" یعنی پرورش دهنده و مالک همه هستی و هدایت کننده همه موجودات به سوی کماله.
......
یعنی اگه در "بسم الله الرحمن الرحیم" رحمن و رحیم به عنوان صفات فراگیر خدا(نه معنی الله) معرفی شدن،اینجا معنی خود واژه الله بیان میشه که به معنی "رب العالمین" هست.البته با توجه به معنی واژه "رب" این موضوع محتمل تر به نظر میرسه.خیلی دوست دارم نظر شما و سایر دوستان رو در این باره بدونم.به نظر شما میشه همچین برداشتی کرد یا نه؟!
............
در مورد قسمت دوم سؤال،جواب من این بود:
در ضمن "بسم الله ارحمن الرحیم" نشون میده دو صفت رحمن و رحیم اونقدر مهم و فراگیرن که خدا اونا رو پس از اسم خودش و از بین تمامی صفتهای خودش برگزیده.در ضمن پشت سر هم اومدن "الحمدلله رب العالمین" و "الرحمن الرحیم" می تونه به این مفهوم باشه که خدا عالم رو سرپرستی میکنه و موجودات رو هدایت میکنه با این دو صفت فراگیرش یعنی رحمانیت و رحیمیت.”
اینجا من اومدم "الرحمن الرحیم" رو به "رب العالمین" مربوط کردم،یعنی خدا موجودات رو با این دو صفتش(که از بسم الله الرحمن الرحیم نتیجه گرفتم،دو صفت برگزیده و فراگیر خدا هستن) پرورش می ده و هدایت می کنه.و تفسیری که شما اشاره کردین،"الرحمن الرحیم" رو به "الحمدلله" مربوط کرده و نتیجه گرفته خدا به علت رحمان و رحیم بودنش قابل ستایشه.
به نظر میاد هر دو برداشت می تونه درست باشه،البته برداشت تفسیر زودتر به ذهن میاد و فکر میکنم به این خاطر بوده که با توجه به بقیه سوره همه صفات و توصیفات ذکر شده برای خدا رو دلیلی بر حمد خدا شمرده،اما به نظر من و همین طور با توجه به "بسم الله الرحمن الرحیم" که قبلاً عرض کردم دو صفت رحمان و رحیم صفات برگزیده و فراگیر خدا هستن که باقی صفات رو دربرمی گیرن.
حالا اگه این دو برداشت رو کنار هم بذاریم می تونیم نتیجه بگیریم که
"رحمن و رحیم صفات فراگیری هستن که خدا بواسطه اونها تمام جهان و موجودات رو سرپرستی و هدایت می کنه،پس خدا به علت داشتن چنین صفاتی تنها موجود شایسته ستایش و پرستش هست".
.....................................................
ادامه در پست بعدی...