آفتاب: سازمان عفو بین‌الملل به نقل از فعالان حقوق بشر سوری شمار کشته‌شدگان «جمعه بزرگ» سوریه را دست کم ۷۵ نفر اعلام کرد. 

تنها یک روز پس از آن که بشار اسد رسماً قانون حالت فوق‌العاده را پس از نزدیک به نیم قرن لغو کرد، هزاران معترض تظاهرات کردند.

به گزارش خبرگزاری‌ها، معترضان ششمین جمعه اعتراض خود را «جمعه بزرگ» نام نهاده‌اند.

چرا صداوسیما حوادث سوریه را نادیده می گیرد؟

عصر ایران ؛ رضا غبیشاوی - سوریه در دو هفته اخیر شاهد اعتراضات مردمی بود که با پاسخ خشن و خونین دولت این کشور روبه رو شد و قربانیان زیادی نیز بر جای گذاشت. اعتراضات در سوریه تاکنون نیز ادامه دارد و دهها فیلم و عکس از اعتراضات مردمی و کشتار معترضین نیز منتشر شده است، با این حال صداوسیما از پرداختن به این موضوع و بازتاب آن در داخل خودداری کرد و سکوت را برهمه این اتفاقات ترجیح داد.

به دلایل زیر صداوسیما می بایست به تحولات سوریه می پرداخت و سیاست سکوت اشتباه بود.

سوریه ، بیشترین اهمیت برای مخاطب ایرانی

در میان کشورهای منطقه به طور عام و در میان کشورهایی که تاکنون با موجی از اعتراضات روبه رو شده اند به طور خاص؛ برای مخاطب ایرانی, تحولات سوریه از اهمیت بیشتری برخوردار و به اصطلاح دارای ارزش خبری است.

ایران در منطقه بالاترین سطح روابط و همکاری ها را به ویژه در زمینه های استراتژیک با سوریه دارد. سالانه نزدیک به یک میلیون ایرانی به سوریه سفر می کنند. شرکت ها و سرمایه گذاران ایرانی بسیاری در سوریه مشغول به فعالیت هستند و ... همه اینها باعث می شود مخاطب ایرانی برای اطلاع از تحولات این کشور اشتیاق نشان دهد به ویژه اگر این تحولات چند ارزش خبری را با هم و یکجا در بر داشته باشند.

تفاوت معترضین در سوریه و کشورهای تونس, مصر ، لیبی، بحرین و یمن

سئوال اساسی اینجاست سیستم بسته حکومت سوریه با دیگر استبدادها در کشورهایی مثل تونس, مصر, لیبی, یمن, بحرین, اردن و ... چه تفاوتی دارد؟ همچنین معترضین در سوریه با معترضین در کشورهای ذکر شده چه فرقی دارند که در صداوسیما اولی نادیده گرفته می شود و درباره دومی اطلاع رسانی می شود.

جالب است بدانیم وضعیت آزادی های سیاسی در سوریه به مراتب بدتر از بسیاری از کشورهای عربی است که میزبان اعتراضات بوده یا هستند.

حکومت فعلی در سوریه از طریق یک کودتای نظامی به قدرت رسید. سوریه رکورد دار طولانی ترین مدت اجرای حالت فوق العاده امنیتی (نزدیک به 50 سال) است. برخلاف عنوان "جمهوری" حکومت سوریه, قدرت در این کشور به صورت وراثتی یعنی از پدر به پسر منتقل شد و برای این منظور حتی قانون اساسی نیز تغییر داده شد. هم اکنون خانواده اسد و حزب بعث حاکمیت را در سوریه در اختیار دارند و هیچ جایگاهی برای صدای دیگر یا مخالف وجود ندارد و تحمل نمی شود.
 
تفاوت مخاطبان داخلی با خارجی چیست؟

صداوسیما در بخش برون مرزی خود دو شبکه خبری پرمخاطب یعنی العالم (عربی) و پرس تی وی (انگلیسی) دارد که هر دو از دریچه رفع تکلیف در انتشار خبر ، به حوادث سوریه پرداختند و با انتشار خبری بسیار کوتاه و تصاویری از تظاهرات هواداران بشار اسد ، به حوادث سوریه پرداختند.

سئوال اینجاست فرق اتباع بیگانه و خارجی با مردم ایران چیست که اولی حق دارد از صداوسیمای ایران متوجه ناآرامی در سوریه شود و دومی نه.

مقایسه پوشش خبری صداوسیما با تلویزیون دولتی سوریه

در حوادث اخیر سوریه ، صداوسیما نقش دایه مهربان تر از مادر را ایفا  کرد. در حالی که شبکه های دولتی سوریه به اعتراضات و کشتار مردم معترض این کشور پرداختند (البته از دریچه نگاه خود که مانند حکومت های دیکتاتوری تونس و مصر و لیبی معترضان را تروریست و هرج و مرج طلب توصیف کرد و تیراندازی به تظاهرات مسالمت آمیز را برعهده نگرفت) و حتی شبکه تلویزیونی المنار وابسته به جنبش مقاومت حزب الله لبنان و شبکه ان بی ان وابسته به حزب شیعه امل لبنان که از مدافعان سیاست خارجی سوریه به شمار می روند به انتشار اخبار و تحولات اخیر این کشور پرداختند اما صداوسیمای ما تنها سکوت را اختیار کرد.

مقامات سوریه تاکنون کشته شدن شماری از اتباع خود را تایید کرده و این موضوع را از تلویزیون دولتی سوریه نیز اعلام کردند.
سوال اینجاست چگونه تلویزیون سوریه و همه شبکه های خبری به حوادث سوریه می پردازند اما صداوسیمای ایران دربرابر این حوادث سکوت مطلق یا شبیه آن را انتخاب می کند؟

جالب است بدانیم همین تلویزیون دولتی سوریه در زمان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری 88 ایران ، اخبار این تحولات را منتشر کرد و از سیاست سکوت خودداری نکرد.

حمله به مسجد و کشتار مسلمانان

سرکوب و کشتار مردم معترض در سوریه با حادثه ای مهم همراه بود و آن حمله نیروهای امنیتی سوریه به تحصن مردم معترض در مسجد العمری شهر درعا بود. در این حمله حدود 20 نفر کشته شدند . در این اقدام نیروهای امنیتی علاوه بر قتل مخالفان غیرمسلح حرمت مسجد را نیز شکسته و شماری از مسلمانان را تنها به جرم تحصن و اعتراض ، در مسجد به قتل رساندند. انتظار می رفت صداوسیما به مانند پوشش موضوع سوزاندن قرآن کریم به این مسئله نیز می پرداخت و اطلاع رسانی می کرد و از نادیده گرفتن ابتدایی ترین قوانین اسلامی توسط حکومت سوریه خبر می داد.

صداوسیما و اطلاع رسانی

 ممکن است برخی بگویند حکومت سوریه از سیاست های حق طلبانه ایران و مقاومت ضداشغالگری در فلسطین و لبنان حمایت گسترده ای می کند لذا نباید علیه حکومت این کشور اقدامی را انجام داد. ضمن تایید بخش نخست باید گفت حکومت سوریه ضمن در پیش گرفتن سیاست حمایت از مقاومت ضداشغالگری در سیاست خارجی خود برای حفظ منافع ملی اش, در مسائل داخلی دیکتاتوری همه جانبه ای را در پیش گرفته است اما آگاه کردن مردم ایران از اوضاع داخلی کشور سوریه نه به معنی اقدام علیه حکومت این کشور بلکه به معنی عمل وظیفه اطلاع رسانی در آگاه ساختن مردم ایران از تحولات بسیار مهم سوریه است.

نتیجه

 با سکوت صداوسیما نسبت به اعتراضات مردمی در سوریه ، مخاطبان در ایران قطعا از راه های دیگر از اخبار این کشور آگاه می شوند اما آنچه در این میان روی خواهد داد کاهش اعتماد مخاطبان نسبت به رسانه ملی از یک سو و گسیل دادن مخاطبان ایرانی به سمت رسانه های دیگری غیر از صداوسیماست.

خدا ظالمان رو لعنت کنه

کشتار فجیع 90 نفر از مردم روستای "حوله" در شرایطی روز جمعه پس از گذشت حدود دو هفته از برگزاری انتخابات پارلمانی سوریه و مشارکت 51 درصدی مردم در این انتخابات رخ داد که تلاش‌های گسترده امریکا، رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عرب منطقه برای اخلال در این انتخابات و جلوگیری از برگزاری آن با دامن زدن به ناآرامی‌ها و یا حداقل مشارکت پایین در انتخابات به نتیجه نرسیده و در طول این دو هفته، مردم سوریه پس از یک سال و چند ماه، چند روزی را با آرامش سپری کرده بودند.

اما در شرایطی که انتظار می‌رفت با به رسمیت شناختن این انتخابات توسط نهادهای بین المللی، کشورهای اروپایی و حتی امریکا، توطئه های ضد حکومتی، لا اقل برای مدتی کم‌رنگ شود، روز جمعه انتشار خبر کشتار وحشتناک مردم در یک روستا و انتساب آن به ارتش سوریه در کنار چند خبر دیگر در مورد اقدام‌های تروریستی دردسر جدیدی برای بشار اسد ایجاد کرد.

در تصاویری که از این حادثه منتشر شد، شهروندان این روستا که اکثرشان شامل زنان و کودکان بودند، مورد هجوم گروه‌های مسلح قرار گرفته بودند که تعدادی از آن ها پس کشتن، سرشان از بدن‌شان جدا شده بود.

خبر و فیلم های این حادثه اولین بار توسط دو رسانه حامی شورشیان سوریه منتشر شد و رسانه های غربی نیز بلافاصله با بازنشر آن، انگشت اتهام را به سوی حکومت مرکزی سوریه و ارتش این کشور نشانه گرفتند. این در حالی است که بررسی شیوه اجرای این قتل عام، گرایش‌های مردم این روستا به نظام سوریه و طیفی که بیشترین سود را از این جنایت می‌برد، نشان از واقعیت دیگری دارد.

به‌دنبال این جنایت، فرانسه ایفای نقش می‌کند و خواستار تشکیل هرچه سریع‌تر نشست شورای امنیت و طرح بحث سوریه شد. امارات نیز در اقدامی مشابه خواستار تشکیل جلسه فوق العاده اتحادیه عرب شد. و در نهایت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در اقدامی مضحک برای تکمیل این پازل، از حوادث شهر "حوله" ابراز تنفر کرد و جمهوری اسلامی ایران و حزب الله لبنان را به عنوان عاملان اصلی این جنایت معرفی کرد. شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز در واکنش به کشتار روز جمعه روستای حوله در سوریه که مخالفان به دولت سوریه نسبت می دهند نشستی فوق العاده تشکیل داد و دولت بشار اسد را به خاطر استفاده از سلاح های سنگین در جریان آن کشتار محکوم کرد. همه‌ی این اتفاق‌ها و واکنش‌ها به آن نیز در ظرف چند روز مانده به سفر کوفی عنان رخ می‌دهد.

اما حادثه تلخ روستای "حوله" بنابر شواهد و قرائن موجود، نمی‌تواند کار ارتش سوریه باشد. در روستای "حوله" بسیاری از زنان و کودکان را سربریده اند. ارتش سوریه که بنا بر ادعای شورشیان، تا بن دندان مسلح است و آن هم سلاح‌های سنگین که شورای امنیت شب گذشته خواستار خارج کردن آن‌ها از مناطق مسکونی شده است، چرا باید از این روش خشن استفاده کند؟ یا اگر کار ارتش سوریه باشد، آیا فرماندهان سوری ارتش، این‌قدر احمق هستند که جنازه های کشته شدگان را جمع آوری نکنند و آن‌ها را رها کنند تا دوربین های شورشیان سر برسند و پس از فیلم برداری آن را برای شبکه های ضد سوری مانند العربیه ارسال کنند؟

از همه مهم‌تر کشتار خانواده ها و مردمی که حتی علیه حکومت مرکزی یک تظاهرات مسالمت آمیز نیز برگزار نکرده و در آن منطقه به طرفداران نظام حاکم بر سوریه مشهور بودند، چه سودی می‌تواند برای ارتش داشته باشد؟ اما با نگاهی وسیع تر و رصد تحرکات غرب، به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی و متحدانش از برگ برنده ای که دولت سوریه در انتخابات پارلمانی به دست آورده، به شدت هراس دارند، چرا که با امتیازی که بشار اسد به دست آورده بود، می‌رفت تا "طرح صلح سازمان ملل برای سوریه"، از طرف حکومت مرکزی به طور کامل اجرا شود و نوبت به شورشیان برسد که طرح صلح را اجرا کنند و در نهایت یک سال تلاش غرب برای سقوط این حکومت به سرانجام نرسد.

بنابر این واضح است که کشورهای غربی با کمک رژیم صهیونیستی، ترکیه، عربستان، قطر و شورشیان سوری، سعی دارند هم‌زمان با سفر کوفی عنان به سوریه، هم طرح عنان را که به نفع ثبات و اصلاحات در سوریه بود، به شکست کامل بکشانند، هم با ایجاد کشتارهای دست جمعی، افکار عمومی را برای ایجاد فشار بیش از پیش به حکومت سوریه آماده کنند و از طرف دیگر با تهدید به انفجارهای پیاپی از جمله انفجار حرم حضرت رقیه (س)، این کشور را به یک جنگ داخلی قومی- مذهبی بکشانند، تا مفتی های وهابی نیز فرصت را غنیمت بشمرند و با صدور فتواهایی علیه حکومت سوری و شیعیان، جنگی تمام عیار در سوریه به راه اندازند.

http://www.rajanews.com/detail.asp?id=127860

درگیری ها در سوریه؛ ریشه ها و واقعیت‌های وقایع


ریشه و پیشینه بیداری اسلامی
بیداری اسلامی مطالبه برحق کشورهای عربی و شمال آفریقاست و دقیقا مطابق با گفتمان ۳۳ ساله انقلاب اسلامی ایران است. طی ۳۳ سال گذشته همواره گفتمان جمهوری اسلامی بر این قرار داشته که کشورهایی که تحت استعمار بیگانگان و استبداد داخلی بوده‌اند باید به حقوق حقه خویش برسند. امروز ما مفتخر هستیم که گفتمان انقلاب اسلامی بعد از ۳۳ سال در بخشی از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا به نتیجه رسیده است. البته گفتمان انقلاب اسلامی در آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی ایران و یا قبل از آن در جاهایی که مردم بیشتر تحت ظلم و ستم بوده‌اند، کارآمدی خودش را نشان داده است.

در مساله فلسطین به دلیل فشار عمده‌ای که ملت فلسطین از سوی استکبار و رژیم صهیونیستی و کشورهای مرتجع عرب می‌‌دید، درست همزمان با انقلاب اسلامی در ایران شاهد تحولاتی در آن بودیم. تشکیل جهاد اسلامی فلسطین قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود؛ یعنی هسته اولیه‌اش آن زمان شکل گرفت و جالب‌تر اینکه شهید فتحی شقاقی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در اواسط سال ۵۷ کتابی تحت عنوان «الخمینی الحل و البدیل» را نوشت و به خاطر این کتاب چندین ماه در مصر به زندان رفت.تقریباً دو سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی رسماً جهاد اسلامی فلسطین تاسیس شد و در سال ۱۹۸۷ اولین انتفاضه فلسطین را جوانان جهاد اسلامی رقم زدند. اخوان‌المسلمین که از سال ۱۹۲۷ به وجود آمده بود و فقط دو سال پس از اشغال سرزمین‌های فلسطین مبارزه کرد، پس از آن کنار کشید. ولی سران جهاد اسلامی در اعتراض به اینکه چرا اسلام در فلسطین غایب‌ است، ‌به نوعی انقلاب کردند و از گروه اخوان انشعاب کرده و جهاد اسلامی را تاسیس کردند. 

تأثیرات انقلاب اسلامی بر منطقه 
 بنابراین انقلاب اسلامی در همان روزهای اول انقلاب اسلامی در بخش‌هایی از خاورمیانه تأثیر خودش را گذاشت اما در کشورهایی مثل مصر و تونس که انقلاب‌های مردم سرکوب شد، امروز این گفتمان به پیروزی رسیده است و ما از این جهت خوشحالیم. 

کسانی که اصرار دارند بگویند که این انقلاب‌ها یک پروسه آمریکایی است و متأثر از انقلاب اسلامی نیست به نظر بنده یا این‌ها خودشان را به نفهمی می‌زنند و یا اینکه به واقع درک صحیحی از مسائل ندارند؛ زیرا که گفتمان انقلاب اسلامی طی این ۳۳ سال در هر جایی که فرصت پیدا کرده است، خودش را نمایان کرده است. 

بنابراین ما معتقدیم این انقلاب‌ها ناشی از بیداری اسلامی است، اما اینکه آیا آنچه را که به اسم بیداری اسلامی در منطقه اتفاق افتاده است مطابق با خواست و مطالبات مردم به پیش می‌رود یا خیر؛ موضوع مورد بحث است. 

آمریکایی‌ها در اواخر دوره کلینتون بود که فهمیدند با این وضعیت نمی‌توانند در خاورمیانه حاکم باشند. خانم آلبرایت می‌گوید کلید تسلط بر جهان خاورمیانه است و قلب خاورمیانه ایران است و اگر ما می‌خواهیم بر دنیا مسلط شویم باید بر خاورمیانه تسلط پیدا کنیم و اگر می‌خواهیم بر خاورمیانه تسلط پیدا کنیم باید بر قلب آن که ایران است مسلط شویم. 

این روشن است که در طول تاریخ هرکس ابرقدرت بوده است بر خاورمیانه تسلط داشته است. خاورمیانه همواره به دلیل موقعیت ژئوپلتیک و استراتژیک و به دلیل منابع اساسی انرژی و آبراه‌های بین‌المللی و گره اتصال شرق به غرب عالم مورد طمع استعمارگران و ابرقدرت‌ها بوده است. امروز هم اگر چین یا روسیه و یا آمریکا می‌خواهند بر دنیا سیطره پیدا کنند در خاورمیانه خیمه برپا می‌کنند. 

کشورهای منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران هم از روزی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسیده است و داعیه رهبری جهان اسلام را دارد، همه توان خویش را روی خاورمیانه متمرکز کرده‌اند و همواره دیده‌ایم که در این ۳۳ سال، محل تنش انقلاب اسلامی با آمریکا و رژیم صهیونیستی منطقه خاورمیانه بوده است. 

حالا به فضل بیداری اسلامی فاز دوم آزادی کشورها از قید حکومت‌های استبدادی و وابسته به غرب و رژیم صهیونیستی امروز به وقوع پیوسته و طبیعی است که بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی ساکت ننشسته و تلاش می‌کنند که در این بیداری انحراف ایجاد کرده یا آن را منفعل کنند تا بتوانند کمترین هزینه را بدهند. 

تغییر راهبرد آمریکایی‌ها 
در پایان دوران کلینتون بود که آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیدند که تغییر راهبرد بدهند؛ چون هر چه نظرسنجی انجام می‌دادند مردم کشورهای عربی و خاورمیانه تنفرشان از آمریکایی در اوج بود. چرا مردم به سمت جمهوری اسلامی روی آورده‌اند، سید حسن نصرالله وقتی علم مبارزه با آمریکا برداشت محبوب شد؛ به گونه‌ای که چرا حتی در زمانی که القاعده و بن‌لادن علَم مبارزه با آمریکا را برداشتند تعدادی از مردم منطقه فریب خوردند و به این‌ها جذب شدند.

لذا آمریکایی‌ها طرح خاورمیانه بزرگ را نوشتند که بر مبنای آن باید صهیونیست‌ها ژست دمکراتیک داشته باشند؛ چرا که متوجه شدند حکومت‌های وابسته دیگر نمی‌توانند منافع آن‌ها را تأمین کنند و مردم از آن‌ها متنفر شده‌اند و دیر یا زود انقلاب خواهند کرد و به حضور آمریکا در خاورمیانه پایان خواهند داد. پس گفتند ما باید قبل از اینکه مردم به این نتیجه برسند خودمان شروع کنیم و خاورمیانه را دمکراتیک کنیم. لذا ۳-۴ تا انتخابات در منطقه برگزار شد که یکی از آن‌ها در کشور عراق بود آمریکا و کشورهای مرتجع عرب پول‌های کلانی را در عراق خرج کردند تا لیبرال‌ها را در آنجا سر کار بیاورند ولی برعکس شد و اسلام‌گراها پیروز شدند. 

در بحرین کمی آزادی به مردم دادند در دو سه تا انتخابات گروه وفاق چندین کرسی بدست آورد، همین‌طور در مصر طی انتخاباتی که قبل از سقوط مبارک برگزار شد، اخوانی‌ها ۳۰-۴۰ درصد پارلمان را به دست گرفتند. در غزه و کرانه غربی رود اردن انتخابات برگزار شد حماس پیروز شد. 

لذا با این شرایط غربی‌ها به‌ویژه آمریکایی‌ها احساس کردند اگر این روند ادامه یابد، بدون هرگونه اعلام جنگی جمهوری اسلامی بر خاورمیانه مسلط خواهد شد، در صورتی که آن‌ها با طرح خاورمیانه بزرگ می‌خواستند بر منطقه مسلط شوند. پس به این نتیجه رسیدند که این روند دمکراتیک فقط به نفع جمهوری اسلامی ایران تمام شده است. 

و برای آن‌ها روشن شد که اگر در همه کشورهای اسلامی و عربی انتخابات برگزار شود بدون شک اسلام‌گراها پیروز خواهند شد کما اینکه شاهد هستیم در کشورهایی که بیداری اسلامی اتفاق افتاده است در تمامی آن‌ها هر انتخاباتی صورت گرفته اسلام‌گراها پیروز شده‌اند. 

لذا گفتند که ما باید حکومت‌ها را مدرنیته کنیم. یعنی حکومت‌های سابق را نگه می‌داریم ولی آن‌ها را بزک می‌کنیم مثلاً به زنان حق رأی و رانندگی داده شود، مقداری توزیع ثروت صورت گیرد و در واقع یک نوع رفرم انجام شود. اما از آنجایی که خواست خداوند برخلاف این بود، یک جوان دست‌فروش تونسی خونش به زمین ریخته شد و جرقه‌ای زده شود؛ به گونه‌ای که کشورهای عربی وابسته به غرب یکی پس از دیگری سقوط کردند تا اینکه نوبت به کشور یمن رسید. بازیگران غربی در یمن و بحرین به این نتیجه رسیدند که باید نگذارند بیداری اسلامی به اهداف خودش برسد؛ چرا که مسلط شدن مردم بر سرنوشت خودشان یعنی مسلط کردن گروه‌های اسلامی بر این کشورها. بنابراین در یمن و بحرین و سوریه بازیگران منطقه‌ای سعی ایفا می‌کنند که مسیر بیداری اسلامی را به سمت خویش منحرف سازند. 

الآن مردم را در یمن منفعل کرده‌اند. مثلاً علی عبدالله صالح را برداشتند و معاون او را گذاشتند ولی نظام همان نظام سابق، ارتش همان ارتش است. فقط تعدادی از افراد ذی‌نفوذ را در حکومت جای دادند و مردم دیگر نتوانستند در خیابان بمانند و لذا نظام سابق حفظ شد. 

در بحرین هم با سرکوب قیام مردم، تلاش کردند آن را به جنگ شیعه و سنی تبدیل کنند. در لیبی هم ناتو مداخله کرد که تقریباً با رفتن قذافی این کشور دچار وضعیتی شده است که اصلاً معلوم نیست در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. 

واقعیت‌های سوریه 
در سوریه واقعیت این است مثل همه کشورهای عربی، بخشی مردم از این انقلاب‌ها تأثیر پذیرفتند و مطالباتی را از دولت درخواست کردند. آقای بشار اسد و دولت سوریه هم متوجه شدند که این یک واقعیتی است؛ لذا اصلاحاتی را شروع کردند. مثلاً در قانون اساسی سوریه اصلی وجود دارد که حزب بعث تنها حزب حاکم باید باشد که می‌تواند تشکیل دولت دهد و ساختار دولت و حکومت را تئوریزه ‌کند. این قانونی بود که از زمان حافظ اسد بوده است. گروه اخوان‌المسلمین که در سال ۱۹۸۲ میلادی یعنی دو سه سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی علیه دولت حافظ اسد شورش کردند و دولت آن‌ها را سرکوب کرد، طبق این قانون از تمام مزایای اجتماعی و سیاسی محروم بودند.

بشار اسد که اوضاع را مشاهده کرد که این کشور نمی‌تواند از انقلاب‌های منطقه تأثیر نپذیرد، اصلاحاتی را شروع کرد لذا ماده ۸ که سیطره حزب بعث بود، برداشت و گفت احزاب مختلف می‌توانند در سرنوشت کشور دخالت کنند. همچنین موانع حضور اخوان‌المسلمین را در امور سیاسی و اجتماعی برطرف کرد و اصلاحاتی انجام داد که در هیچ کشوری از کشورهای منطقه که انقلاب‌ها به پیروزی رسیده است، هنوز ‌صورت نگرفته است. 

امروز گروه‌های سوری می‌توانند بیایند در انتخابات شرکت کنند. ولی از آنجایی که بقای حکومت سوریه مورد نظر کشورهای مرتجع منطقه و غربی‌ها نبود، گفتند این اصلاحات کافی نیست و حرکت در سوریه را از همان آغاز به مسلحانه تبدیل کردند و الگوی لیبی را در این کشور پیاده کردند. چون سوریه یک حکومت منسجم است و حزب بعث یک حزب کاملاً مسلط به اوضاع بود. 

در ماه رمضان سال گذشته که هنوز چندماهی از ناامنی‌ها و بحران در سوریه گذشته بود، با وزیر مشاور در امور خارجه قطر در تهران ملاقاتی داشتیم. خود آن‌ها گفتند اگر در سوریه انتخابات صورت گیرد، بشار اسد پیروز می‌شود. همه قبول داشتند که حداقل ۵۰ درصد آرا مربوط به ایشان است. با مخالفین سوری که صحبت می‌کردیم می‌گفتند ۲۵ درصد از مردم سوریه با بشار اسد مخالف سرسخت هستند، ۲۵ درصد موافق سرسخت و ۵۰ درصد مردم هم بی‌طرف هستند، اما حاضر نیستند حکومت عوض شود و وضع موجود را بر هر وضعی ترجیح می‌دهند؛ چرا که متوجه این موضوع هستند که در صورت سقوط سوریه، وضع کشورشان همچون عراق، افغانستان و لیبی می‌شود و از طرفی ترک‌ها می‌خواهند بیایند بر آن‌ها حاکم شوند. یا اینکه کشور قطر برای آن‌ها دموکراسی بیاورد؛ کشوری که تنها یک نقطه در منطقه خلیج فارس است و مهم‌تر اینکه امیر قطر خودش علیه پدرش کودتا کرده و سرکار آمده است(!) 

مردم سوریه از طرفی متوجه هستند که اسرائیل پشت این حوادث قرار گرفته است.حالا چه اتفاقی افتاده اسراییل و آمریکا و کشورهای مرتجع منطقه خیرخواه ملت سوریه شده‌اند!؟ واقعیت این است که این‌ها می‌دانند خاورمیانه کلید تسلط بر دنیاست و قلب آن هم جمهوری اسلامی ایران است. 

درگیری سوریه، ادامه جنگ تحمیلی 
درگیری‌ای که امروز در سوریه اتفاق افتاده در راستای همان جنگی است که در سال ۱۳۵۹ علیه ایران تحمیل کردند و می‌خواستند جمهوری اسلامی را به عنوان مرکز بیداری اسلامی در همان روزهای اول در نطفه خفه کنند.

اسنادی در اختیار داریم که شورای همکاری خلیج فارس را تشکیل دادند تا به صدام کمک کنند و ما در جنگ پیروز نشویم. بعد از حمله عراق به کویت بود که همه این کشورها به اشتباه خودشان اعتراف کردند. همزمان با این کشورها، آمریکا، شوروی و انگلیس و فرانسه و حتی چین هم به عراق کمک می‌کردند ولی لطف پروردگار و خون شهدا و مدیریت حضرت امام(ره) باعث شد که نتوانند ما را در جنگ شکست بدهند. 

در کاخ همان صدامی که تا آن روز همه به او کمک می‌کردند، امروز یک گروه شیعه حضور دارند. این همان چیزی است که ما می‌خواستیم. 

جنگ بر سر عراق 
جنگی هم که در سوریه در حال وقوع است، جنگ بر سر عراق است. کشورهای مرتجع منطقه نمی‌توانند بپذیرند، عراقی که آن روز جبهه غربی در مقابل ایران بود و آنقدر پول به او می‌دادند که آن عصر به عصر طلایی عراق مشهور شده بود - به طوری که یک دینار عراق چهار دلار ارزش داشت ولی در هنگام سقوط صدام ارزش دینار یک سی هزارم دلار - امروز در این کشور یک دولت شیعی طرفدار جمهوری اسلامی سرکار باشد.

لذا از طرفی در جنگ با سوریه می‌خواهند او را به عنوان محور مقاومت را بشکنند. رژیم صهیونیستی دو برابر نظام جمهوری اسلامی ایران عمر دارد. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی کشورهای عربی در هر جنگی که با اسرائیل وارد شدند، شکست خوردند از جمله جنگ ۱۹۴۸، جنگ ۱۹۵۳، جنگ ۱۹۷۳ و اسرائیل و در خیال خود طرح نیل تا فرات را قطعی و یقینی می‌دانست و از طرفی رابطه‌اش را با ترکیه و هند هم برقرار کرده بود. 

ولی از روزی که جمهوری اسلامی ایران بوجود آمده است و محور مقاومت را در منطقه تشکیل داده است، اسرائیل در جنگ ۲۰۰۰ جنوب لبنان شکست خورد، در جنگ خوشه‌های خشم شکست خورد، در جنگ ۲۲ روزه با غزه هم شکست خورده است. این در حالی است کشورهای عربی با آن عِدّه و عُدّه در چهار جنگ با اسرائیل شکست خوردند. ولی گروه‌های مقاومت فلسطینی و لبنانی در مقابل اسرائیل پیروز شدند. لذا امروز در سوریه انتقام مقاومت را می‌گیرند. 

یک بار خدمت آقای نبیه‌بری رئیس مجلس لبنان رسیدم. ایشان می‌گفت که غربی‌ها می‌گویند این مقاومت یک اژدها و افعی است که سرش در جمهوری اسلامی ایران است، دم آن حزب‌الله و مقاومت اسلامی فلسطین و کمرش در سوریه است. 

ما در این ۳۳ سال تلاش کردیم که دم آن اژدها را بزنیم، ولی غافل از اینکه خصوصیت افعی این است که دمش را ترمیم می‌کند. از طرفی نمی‌توانیم سر او را بزنیم. امروز موقعیتی پیش آمده است تا کمر افعی را که سوریه است بشکنیم. 

لذا بعد از تحولات فلسطین و لبنان، کشورهای عربی را ترساندند که ایران می‌خواهد امپراتور فارسی در خاورمیانه درست کند و اتفاقاً این همان رویکرد حکومت‌های سابق ایران است. حالا که شیعه‌گری هم به آن اضافه شده است، می‌خواهد هم امپراطوری شیعی و هم فارسی در منطقه ایجاد کند. لذا کشورهای منطقه را از ما ترساندند. 

در کنفرانس مادرید در سال ۱۹۹۱ یک گروه اعتدال (معتدلین) را بنا گذاشتند که در آن کشورهای عربی منهای سوریه و لبنان و سودان حضور داشتند. به طوری که در جنگ ۲۲ روزه این گروه معتدلین پنهانی به اسرائیل کمک می‌کردند و بعد در سال ۱۹۹۴ در عمان و قطر دفتر حافظ منافع اسرائیل را گشایش کردند. 

مصر هم که در سال ۱۹۷۹ قرارداد کمپ دیوید را با اسرائیل امضا و صلح کرده بود. یعنی کشورهای عربی همه به دامن اسرائیل رفتند و تنها یک کشور در کشورهای عربی در جبهه مقاومت باقی ماند که آن هم کشور سوریه بود که ایران را به فلسطین و مدیترانه و لبنان وصل و این پیروزی‌ها را در جهان اسلام ثبت می‌کرد. 

ادعای دروغ حمایت از دموکراسی 
بنابراین آنچه که امروز در سوریه اتفاق می‌افتد آن هم به نام حمایت از مردم و حمایت از دمکراسی، واقعی نیست. مگر مردم بحرین دموکراسی نمی‌خواهند؟ چرا در آنجا سکوت کرده‌اند. اما در سوریه تروریست‌ها را از همه جای دنیا جمع کرده‌ و به آنجا آورده‌اند و با مردم می‌جنگند. این برای آمریکا بهترین وضعیت است؛ چرا که معتقد است اگر تروریست‌ها و تندروهای اسلام‌گرا کشته شوند به نفع آنان است و اگر هم سوریه مقاوم و قهرمان هم ضعیف شود، باز به نفع آنان است. لذا آمریکا موافق است که این پروژه به طول بینجامد.

ولی کشورهای مرتجع عربی و همسایه سوریه از جمله ترکیه هستند که می‌خواهند سوریه زود سقوط کند. لذا همه کفر و همه وابستگان آن‌ها از لحاظ عده و عده امروز در یک جبهه علیه مقاومت جمع شده‌اند و لذا امکانات و اسلحه می‌دهند، رسانه و تلویزیون راه انداخته‌اند و فرصت پیش‌آمده را بهترین فرصت می‌دانند. و جمهوری اسلامی تنها کشوری است که می‌تواند از لحاظ نرم‌افزاری بهره گفتمان ۳۳ ساله خود را در مصر و لیبی بچیند. 

لذا کشورهای عربی و غربی متفقاً می‌گویند جمهوری اسلامی از دیکتاتوری به نام بشار اسد حمایت می‌کند و این‌چنین افکار عمومی مردم منطقه را علیه جمهوری اسلامی سازماندهی می‌کنند تا مردم از جمهوری اسلامی استقبال نکنند. 

از آنجایی که امروز غرب در باتلاق بحران اقتصادی گیر کرده است، با پول مرتجعین عرب و دلارهای نفتی آنان در کشورهای مصر و تونس که به طور طبیعی با مشکلات معیشتی درگیر هستند افکار آنان را منحرف می‌کنند. 

دو دروازه خاورمیانه در اختیار اسلام است 
امروز علیرغم ۳۳ سال تحریم کشور ما و ۸ سال جنگ تحمیلی دو دروازه خاورمیانه یعنی مدیترانه و خلیج فارس در اختیار ایران است. امروز آن‌ها آمده‌اند و می‌خواهند این را از ملت ما بگیرند. با پیروزی اسلام‌گراها در عراق امکان ندارد که بار دیگر این کشور به دست آن‌ها بیفتد. جمهوری اسلامی هم که در شمال خلیج فارس ۲ هزار کیلومتر امکانات دارد و مدیترانه هم امروز توسط گروه‌های فلسطینی و حزب‌الله لبنان در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. لذا دشمنان جنگ سوریه را سازماندهی کرده‌اند تا کمر سوریه را به عنوان کمر مقاومت بشکنند و آقای بشار اسد را ساقط کنند تا بلکه بتوانند جبران شکست‌های گوناگونشان از اسلام‌گرا را بکنند.

و اگر بتوانند نظام سوریه را ساقط کنند (که نمی‌توانند) بی‌شک و بدون درنگ سراغ عراق خواهند رفت؛ چرا که هرگز نمی‌پذیرند دولتی با این وضعیت در عراق بماند. هنوز که هنوز است عربستان سعودی حاضر نشده سفارتش را در عراق باز کند و حتی حاضر نشده الآن که عراق رئیس اتحادیه عرب است یک وزیر یا معاون وزیر به اجلاس اتحادیه عرب اعزام کند! 

بنابراین آنچه ما از آن دفاع می‌کنیم منافع اسلامی، عزت ملی و مقاومتی است که سی و چند سال برای آن زحمت کشیده‌ایم. به طوری که دشمن را از ۱۰۰۰ کیلومتر آن طرف مرزها زمین‌گیر کرده‌ایم. 
اگر ما اجازه بدهیم که سنگرهایمان را یکی پس از دیگری فتح کنند، به زودی باید در مرزهای خودمان با دشمن بجنگیم. بنابراین امروز اگر ما از سوریه حمایت می‌کنیم به این دلیل است. 

البته گفته‌ایم که سوریه باید مطالبات مردم را پاسخ بدهد، از اصلاحات در این کشور حمایت کردیم و از کشتار مردم در این کشور به هیچ وجه حمایت نکردیم ولی زمانی که می‌بینیم تمام کفر و کشورهای مرتجع منطقه جمع شده‌اند و همان کارهایی که در ۳۳ سال گذشت انجام داده‌اند تا سوریه را از ایران دور کنند،‌ امروز فرصت کرده‌اند و درصدد براندازی او هستند، نباید در راهمان تردید کنیم. 

روسیه که یک رابطه خاورمیانه‌ای با سوریه دارد، حاضر نیست در مقابل غرب تسلیم شود چون که در لیبی کوتاه آمد، کلاه سرش رفت. بنابراین امروز پیروزی هر کدام از طرفین دعوا در سوریه تعیین‌کننده آینده جهان و تحولات خاورمیانه است. 

اگر آن‌ها موفق شوند سوریه را شکست بدهند همان حرف آلبرایت عمل می‌شود که دروازه‌های خاورمیانه را خواهند گرفت و از آنجا بر دنیا مسلط می‌شوند و اگر هم شکست بخورند باید بگوییم که بخش عمده‌ای از اهداف انقلاب‌ها و بیداری‌ اسلامی در منطقه محقق شده است و ما به فضل پروردگار و با توجه به تحولاتی که الآن انجام شده است پیروز این میدان خواهیم شد. الآن وضعیت سوریه به گونه‌ای است که تمام دنیا علیه این کشور بسیج شده‌اند و این در حالی است که سوریه اصلاً با جمهوری اسلامی قابل مقایسه نیست. ما نیرو، امکانات و ثروت فراوان داریم مقایسه با سوریه قیاسی مع‌الفارق است ولی با همین امکانات کم سوریه، تا به حال تمام راهبردهای دشمنان در این کشور به شکست انجامیده است به طوری که در درعا، بن قاضی، دیر الزور، زبدانی و حمص شکست خوردند. 

مردم سوریه و بشار اسد محکم ایستاده‌اند 
لذا طراحی کردند که با عملیات تروریستی چندین نفر از فرماندهان نظامی ارتش سوریه را از بین ببرند و بعد حمله همه‌جانبه از چهار طرف به دمشق را آغاز کنند تا بگویند پایتخت سوریه را هم گرفتیم و پیروز شدیم. ولی بشار اسد با خیال راحت و خونسردی تمام، وزیر دفاع جدید را منصوب کرد و ظرف دو سه روز شهر دمشق را کاملاً پاک‌سازی کرد.
امروز طراحی‌ دشمنان این است که در شهر حلب دولت انتقالی تشکیل دهند ولی تا به حال که بنده در خدمت شما هستم تمام طراحی‌های دشمنان سوریه در برابر یک ارتش سوریه ناکام مانده است و سوریه هنوز انسجام نظامی خودش را حفظ کرده است. این در حالی است که کشوری با این حجم درگیری قاعدتاً باید تا به حال دو سه هزار نفر از افسران عالی‌رتبه‌اش فرار کرده باشند ولی تا به الآن فقط چهار افسر عالی‌رتبه از این کشور جدا شده‌اند. همچنین از دیپلمات‌های سوریه یک کاردار و دو تا سفیر پناهنده شده‌اند. ولی از آن طرف نماینده سوریه در سازمان ملل مثل شیر ایستاده و مبارزه می‌کند. 

البته سوریه هزینه بسیاری داده و صدمات زیادی متحمل شده است و زخم‌های بسیار عمیق به آن کشور وارد شده است و در کنار آن با تبلیغات فراوان سعی کرده‌اند یک جوّ خیلی وسیع در دنیای عرب علیه ایران ایجاد کنند؛ چرا که می‌دانند ایران تنها حامی کشور سوریه است. البته ما ضمن اینکه از اصلاحات در سوریه حمایت کرده‌ایم و گروه‌ها را دعوت به مشارکت کرده‌ایم اما همچنان با مداخله خارجی در این کشور مخالف هستیم آن هم علی‌رغم اینکه هشت سال همین کشورهای عرب به صدام کمک کردند و روزی هم که می‌خواستند کشور عراق را اشغال کنند به آن‌ها پایگاه و امکانات دادند. آنجا هم تنها کشوری که مخالف اشغال عراق بود، ما بودیم؛ چرا که ما اصلاً نمی‌پذیریم صلیبیون بیایند کشورهای اسلامی را اشغال کنند. 

بنابراین ما در این زمینه‌ها مقاومت کردیم و هزینه آن را هم پرداخت کرده‌ایم. همین مسأله هسته‌ای ما که این‌قدر به طول انجامیده است به خاطر حمایت ما از آرمان‌های کشور فلسطین است. ما امیدواریم که دشمنان سوریه این بار هم در توطئه علیه این کشور شکست بخورند و یک پیروزی دیگری در پرونده مقاومت ثبت شود که اگر این اتفاق بیفتد این پیروزی از همه پیروزی‌های گذشته حتماً بزرگتر و بیشتر خواهد بود.

پرسش و پاسخ 
* گفته می‌شود که اسرائیل بر اساس تجارب جنگ‌های ۳۳ روز حزب‌الله و ۲۲ روز غزه به سوریه حمله نخواهد کرد، آیا این امکان وجود دارد که با زیر پا گذاشتن تجارب گذشته بر سوریه حمله‌ور شود؟ 
رژیم صهیونیستی در مورد کشور سوریه بر سر یک دو راهی بسیار خطرناک قرار گرفته است. علی‌رغم اینکه غربی‌ها در پی انحراف جریان بیداری اسلامی به نفع خود هستند، رژیم صهیونیستی همچنان به وحشت افتاده است و این فشاری هم که مسأله هسته‌ای بر ما آورده‌اند، برای آن است که می‌گویند باید مسأله هسته‌ای ایران هر چه زودتر تمام شود؛ چرا که تهدید کنار مرزهای آن‌ها رفته است. آن‌ها مصر و تونس را به نوعی تهدید می‌دانند. 

در سوریه هم همان‌طوری که عرض شد بر سر دو راهی مانده‌اند، از یک طرف اگر دولت سوریه بماند، این سوریه با حزب‌الله و گروه‌های مقاومت فلسطینی همچنان تهدید جدی برای این رژیم خواهد بود و اگر حکومت سوریه ساقط شود از آنجایی که کشور سوریه از لحاظ موشک‌های زمین به هوا تقریباً قوی‌ترین کشور در خاورمیانه می‌باشد، این سلاح‌ها معلوم نیست که به دست چه کسانی خواهد افتاد. چون به دست هر کسی و هر گروهی بیفتد برای اسرائیل خطرناک خواهد بود حالا چه اخوانی‌ها و چه حماس. 
لذا اگر رژیم صهیونیستی احساس کند که بشار اسد در حال سقوط است چاره‌ای جز این ندارد که حمله‌ای علیه سوریه سازماندهی کند و با هواپیماهای خود به طور کامل پایگاه‌های موشکی آن را بمباران کند تا این موشک‌ها به دست دولت بعدی که به طور طبیعی حتماً علیه اسرائیل خواهد بود، نیفتد. 

* در مورد تشکیل گروه‌های جیش الشعبی در سوریه توضیح دهید؟ 
سوریه از تجارب کشور ما در مورد تشکیل بسیج استفاده کرده است؛ چرا که نقش بسیج در دفاع مقدس، بازسازی بعد از جنگ و تحولات گوناگون بر کسی پوشیده نیست. آن‌ها متوجه شدند که جیش‌الشعبی که شبیه بسیج ماست بسیار مورد استفاده است؛ چرا که می‌خواهند از توان مردمی استفاده کنند و تا آنجا که بنده اطلاع دارم تابه حال ۳۰-۴۰ هزار نفر در این جیش سازماندهی و مسلح شده‌اند و از آن‌ها در سرکوب معارضین استفاده می‌شوند. طبیعی است کشوری که در وضعیت بحرانی حداقل ۳۰ هزار نفر نیرو را سازماندهی کند، معلوم است که از پایگاه مردمی برخوردار است. 

* اخباری وجود دارد مبنی بر اینکه گروه‌های مسلح عراقی از جمله جیش‌المهدی و اصحاب اهل الحق در صورت حمله دشمن به سوریه وارد عمل می‌شوند در مورد استعداد این نیروها توضیح دهید. 
- قشر زیادی از اهل سنت عراق تحت تأثیر تبلیغات دنیای عرب، حکومت سوریه را یک حکومت همراه با جمهوری اسلامی می‌دانند و از مخالفین حمایت می‌کنند. اما دولت رسمی و بخشی از کردها که اتحادیه میهنی کردستان می‌باشد حامی دولت بشار اسد هستند و می‌دانند که اگر مخالفین موفق شوند هم دولت شیعه وهم کردها تهدید می‌شوند.  بنابراین شیعیان عراقی‌ همان‌گونه فکر می‌کنند که ما در ایران فکر می‌کنیم. منتها هیچ کشوری همچون جمهوری اسلامی در این زمینه آزادی عمل ندارد. 

علیرغم اینکه دولت سوریه و بعثی‌ها در این کشور طی ۷-۸ سال گذشته از تروریست‌ها علیه دولت شیعه عراق حمایت می‌کردند ولی امروز دولت عراق چون درک می‌کند که چه تحول راهبردی در منطقه در شرف وقوع است، گذشته را فراموش کرده و از دولت سوریه حمایت می‌کند. 

* گروه‌های اصلی فلسطینی نظیر حماس و جهاد اسلامی نظر مثبتی راجع به سوریه ندارند و به غیر از عده معدودی همگی مخالف دولت بشار اسد و نظام کنونی سوریه هستند. آن‌ها بر اساس چه تحلیلی به این نتیجه رسیده‌‌اند؟ 
- در مورد جهاد اسلامی چنین چیزی وجود ندارد ولی حماس که زائیده تفکر اخوانی‌هاست و از دل اخوانی‌هاست یک شاخه اخوان المسلمین به حساب می‌آید و همان‌طور که می‌دانید حماس را موقعی به وجود آوردند که تقریباً ۶ سال از تشکیل جهاد اسلامی و ۶ ماه از انتفاضه اول گذشته بود و جهاد اسلامی هم با جمهوری اسلامی مرتبط بود. 

حماس به منظور جلوگیری از گرایش جوانان فلسطینی به جهاد اسلامی تاسیس شد ولی بعدها حماس مورد حمایت جمهوری اسلامی قرار گرفت و کاری شد که حماس که آن روز این‌گونه به وجود آمده بود، در آخرین سفری که خالد مشعل به عربستان سعودی داشت ملک عبدالله به او وقت ملاقات نداد و فقط وزیر خارجه با او ملاقات کرد که در ملاقات از او سؤال می‌شود که او ایرانی است یا عرب(!) بنابراین گروه های فلسطینی به ویژه حماس از دریچه اخوانی به تحولات نگاه می‌کنند؛ چرا که امروز مهم‌ترین گروه مخالف دولت سوریه ، همین اخوانی‌های سوریه هستند. 

در واقع این یک ناسپاسی علیه دولت سوریه است؛ چرا که سوریه همواره درگذشته در کنار مقاومت قرار داشت و امروز بخشی از گروه‌های فلسطین مثل جبهه خلق و جهاد اسلامی و غیره دفاترشان در سوریه باز است. البته موضع خیلی صریح و علنی علیه سوریه هم اتخاذ نکرده‌اند ولی به طور طبیعی بشار اسد دوست آن‌ها بوده است و معارضین اخوانی برادرشان است و لذا برادر را به دوست ترجیح می‌دهند. 

* تا چه اندازه از هم پاشیده شدن شیرازه داخلی سوره و یا نظام سیاسی آن را محتمل می‌دانید؟ البته جنگ نابرابری است به طوری که یک طرف همه دشمنان آمده‌اند و در طرف مقابل سوریه تنهاست و کسانی که می‌توانند به سوریه کمک کنند، محدودیت دارند. 
- تصور بنده این است که بدون دخالت خارجی امکان سقوط حکومت وجود ندارد. من فکر می‌کنم کشور ترکیه به تنهایی هیچ اقدامی علیه سوریه انجام نخواهد داد و به طور کلی هم بعید است که تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هیچ گونه اقدام نظامی از طرف ناتو هم علیه سوریه صورت بگیرد و اگر سوری‌ها بتوانند تا انتخابات آمریکا بر کشور مسلط شوند، مسأله خود به خود حل خواهد شد.

* سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان و برخی از مقامات ارشد حزب‌الله اخیرا در سخنرانی‌هایشان از یک غافلگیری بزرگ در جنگ آینده با رژیم صهیونیستی خبر داده‌اند. در کدام زمینه امکان غافلگیری وجود دارد؟ 
- این غافلگیری در توان موشکی حزب‌الله است. واقعیت این است که دنیای عرب دچار غفلت شده‌اند؛ روزگاری فلسطینی‌ها در خانه خودشان هم نمی‌توانستند زندگی کنند. امروز به دلیل ۳۰ سال مقاومت در منطقه، موشک‌های جنوب لبنان و غزه می‌تواند تمام سرزمین‌های فلسطین اشغالی را پوشش دهد و شرق دنیای عرب مرهون جنگ ۳۳ روزه و ۲۲ روزه است. یعنی اگر رژیم صهیونیستی اشتباهی را مرتکب شود و بخواهد تهاجمی علیه سوریه آغاز کند حزب‌الله شگفتی‌ساز خواهد شد یعنی به گونه‌ای با او برخورد می‌کند که از جنگ ۳۳ روزه هم قوی‌تر خواهد بود.

* سیاست جدید دولت ترکیه مبنی بر کاهش مشکلات با کشورهای همسایه بوده است. الآن با چه تحلیلی این‌گونه با سوریه رفتار می‌کند؟
- دولت ترکیه در یک تعارض گیر کرده است؛ به طوری که در حاکمیت ترکیه و حتی حزب عدالت و توسعه اختلاف بروز کرده است که به چه دلیل وارد جنگ شده‌اند، به طوری که بشار اسد ماندنی شده است و نتوانسته‌اند کاری از پیش ببرند.

http://www.alef.ir/vdceop8znjh8p7i.b9bj.html?166095

سخنان تامل برانگیز خالد مشعل و حمله تند اردوغان به ایران/ تاریخ، این سه کشور را نخواهد بخشید!

رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در جریان سفر به ترکیه در کنفرانس حزب آزادی و عدالت این کشور سخنرانی و اعلام کرد که نخست وزیر ترکیه رهبر جهان اسلام است.

به گزارش جهان، مهر به نقل از روزنامه استار چاپ ترکیه نوشت، خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس شب گذشته در جریان سفر به آنکارا در چهارمین کنفرانس حزب آزادی و عدالت ترکیه سخنرانی کرد.

مشعل در این سخنرانی بر پایبندی خود به حقوق ملت فلسطین علیرغم خشونت دشمن صهیونیستی تاکید و اعلام کرد که مقاومت بهترین راه برای احقاق حقوق ملت فلسطین است.

رئیس دفتر سیاسی گروه حماس اظهار داشت: برخی می‌خواهند قضیه فلسطین را به دو دستگی در آن یا مذاکرات صلح محدود کنند. فلسطین بسیار بزرگ‌تر از این است.

مشعل ادامه داد: موضوع فلسطین یک موضوع ملی است که باید به ریشه‌های آن باز گردد. از همین رو ما به آزاد سازی سرزمین، باز پس گیری بیت المقدس، برچیدن شهرک‌ها، بازگشت آوارگان به وطن خود و آزادی تمام اسرای در بند دشمن صهیونیستی پایبندیم.

رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس همچنین تاکید کرد: تشکیل کشور مستقل فلسطین با حاکمیت واقعی، هدف جنبش حماس و تمامی گروه های فلسطینی است.

وی در بخش دیگر سخنان خود خاطرنشان کرد: ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان نمونه‌ای از اسلام مدرن و میانه  را ارائه داده است مشعل خطاب به نخست وزیر ترکیه گفت: تو نه تنها رهبر ترکیه هستی، بلکه رهبر جهان اسلام هستی.

خالد مشعل در ادامه حزب عدالت و توسعه را نمونه‌ای موفق از اسلام مدرن و میانه رو توصیف کرد و گفت: از صمیم قلب خودم و قلب حماس، به نام ملت فلسطین، این موفقیت بزرگ را تبریک می‌گویم. ‌ای مردم ترکیه! باید به حزب عدالت و توسعه افتخار کنید که نمونه بزرگ موفقیت است. 

از مخالفان اسد حمایت نظامی می کنیم!
تاریخ، روسیه چین و ایران را نخواهد بخشید!

عصر ایران هم بخشی از سخنان تند و تیز اردوغان در جریان این کنگره را که حمله به ایران، روسیه و چین بود، منتشر کرد.

وی در زمینه سوریه با اشاره صریح به حمایت های ترکیه از مخالفان اسد گفت: ما از مخالفان اسد ، حمایت های مالی ،لجستیک و سیاسی می کنیم و به این حمایت ها ادامه خواهیم داد.

اردوغان گفت:" به روسیه و چین و در کنار این ها به ایران از همین جا متذکر می شوم که مواضع خودتان را نسبت به سوریه در یک و نیم سال گذشته یک بار دیگر مرور کنید چرا که تاریخ قرار گرفتن در کنار چنین حکومت ظالمی ( بشار اسد) را هرگز نخواهد بخشید."

همچنین در این کنگره حزبی جمعی دیگر از رهبران سیاسی دیگر کشورها از جمله محمد مرسی رییس جمهوری مصر هم حضور داشتند.

مرسی در سخنرانی خود در کنگره حزب حاکم ترکیه بار دیگر با حمله به حکومت سوریه از موضع مخالفان حکومت دمشق دفاع کرد و خواستار پایان خونریزی ها در سوریه شد. رییس جمهوری مصر با ستمکار خواندن حکومت سوریه گفت تا زمانی که این حکومت سرنگون نشود آرام نخواهیم گرفت.

در کنگره حزب حاکم ترکیه رجب طیب اردوغان برای بار چهارم با کسب 1421 رای از مجموع 1489 رای به عنوان دبیر کل حزب انتخاب شد.

ناظران سیاسی در ترکیه معتقدند اردوغان در تلاش است با تغییرات در کادر رهبری این حزب فردی مطمئن را به جای خود به عنوان رهبر حزب جایگزین کند تا بتواند در انتخابات ریاست جمهوری 2014 به عنوان نامزد انتخابات شرکت کند.

اردوغان در این سخنرانی همچنین درباره موضوعات متنوعی درباره سیاست داخلی ترکیه از جمله بحران کردها ، خاتمه یافتن دوران کودتاها در ترکیه ، سیاست های اقتصادی دولتش در 10 سال گذشته ، انتقاد از ترویج اسلام هراسی در کشورهای غربی ، و تاکید بر حفظ آزادی های فردی و سبک زندگی یکایک شهروندان ترکیه سخن گفت.

http://www.jahannews.com/vdciqyarvt1a552.cbct.html

نظر افسر جدا شده سوری درباره اسد

مناف طلاس افسر جدا شده از نظام دمشق در سخنانی با تاکید براینکه رئیس جمهوری سوریه فردی متواضع است که مردم خود را دوست دارد، گفت که معارضان نمی‌خواهند که سناریو لیبی در سوریه تکرار شود.

به گزارش فارس، مناف طلاس، افسر جدا شده از نظام دمشق در مصاحبه با شبکه «سی ان ان» عربی گفت که «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه دوست وی بوده و او فردی متواضع است که مردم خود را دوست دارد، اما بحران سوریه وی را تغییر داده و موجب واکنش‌های تند او در قبال برخی از اطرافیانش شده است.

طلاس در ادامه افزود: به نظر من اسد از فرصت‌های اضافه‌ای که در اختیار او قرار داده شده، استفاده می‌کند. چون نظام سوریه نظام باهوشی است که به خوبی می‌داند، هم اکنون تصمیم یا قطعنامه‌ای بین المللی وجود ندارد که آن را وادار به کناره‌گیری از قدرت کند.

این افسر جدا شده از ارتش سوریه ادامه داد: بشار اسد می‌داند، نیروهای منطقه‌ای وجود دارند که از وی حمایت می‌کنند و منظور من در اینجا ایران و روسیه هستند.

وی گفت: به نظر من نباید دخالت نظامی در سوریه صورت گیرد، باید به توافق و تفاهمی دست یافت و هنگامی‌که موضوع با نیروها و قدرت‌های بین المللی ارتباط پیدا کند، دیگر خواست و اراده سیاسی وجود نخواهد داشت، دمشق نیازمند یک تصمیم سیاسی بین‌المللی است که آن را وادار به توقف کشتارها کند.

طلاس با ادعای اینکه «حتی در صورت دخالت نظامی در سوریه یا ایجاد منطقه پرواز ممنوع نیروهای مسلح سوریه خطری برای ناتو تشکیل نمی‌دهند» گفت: ما خواهان تکرار سناریو عراق، افغانستان و لیبی در سوریه نیستیم.

وی درباره گروهک تروریستی موسوم به «ارتش آزاد» بر ضرورت تجدید ساختار این گروهک تاکید کرد و گفت که این ارتش به این جهت که عناصر و افراد تندروی را در خود پذیرفته است، ‌باید در ساختار خود تجدید نظر کند و باید اجازه دهد، علویان هم به این ارتش ملحق شوند.

http://www.alef.ir/vdca00n6o49nie1.k5k4.html?167379

چرا "ارتش آزاد سوریه" از خاك تركیه خارج شد؟

به گزارش جهان به نقل از ایرنا، السفیر نوشت: اعلام این خبر كه فرماندهی "ارتش آزاد سوریه" از خاك تركیه به داخل اماكن تحت كنترل این سازمان شبه نظامی در داخل خاك سوریه انتقال داده شده، شاید در ابتدای امر خبری خوشحال كننده برای مخالفان نظام دمشق باشد اما طرفداران این نظام نیز اگر بیش از مخالفان در این خصوص خوشحال نباشند، شادی آنها كمتر نیست.

به نوشته این روزنامه، این اقدام در بطن خود معانی خاصی دارد كه مهم ترین آن اعلام رسمی دولت تركیه در خصوص خروج معارضان سوری از خاك این كشور است كه در عمل می توان گفت این افراد از خاك تركیه اخراج شده اند.

بنابر گفته مقامات دیپلماتیك، آنكارا اقدام به فاصله گیری نسبت به حوادث داخلی سوریه كرده كه این امر نیز دلایل خاص خود را دارد كه مهم ترین آن مورد تهدید قرار گرفتن تركیه در صورت افزایش بحران سوریه است، بویژه در حالتی كه وضعیت داخلی سوریه به سوی جنگ داخلی پیش رود.

بر اساس همین گزارش، از جمله عواملی كه باعث شده حزب "عدالت و توسعه" تركیه از مواضع خود در خصوص سوریه عقب بنشیند، افزایش فعالیت های حزب كارگران كردستان و شكست تلاش های " داود اوغلو" وزیر خارجه تركیه به منظور تحت فشار قرار دادن فعالان كرد است.

از دیگر موارد نیز می توان به حوادث امنیتی در مناطق علوی نشین تركیه در نزدیكی مرز سوریه و همچنین افزایش اعتراضات در میان نظامیان این كشور اشاره كرد كه تمام این مسایل دولت آنكارا را به بازنگری در تعامل با بحران سوریه ملزم ساخته است.

السفیر همچنین می نویسد: انعطاف در روابط میان ایران و تركیه نیز نقطه تحولی در حل و فصل سیاسی بحران سوریه به شمار می رود، بویژه اینكه مقامات ایرانی پس از نشست چهارجانبه قاهره تاكید كردند كه مردم سوریه به زودی پایان بحران را در كشور خود به شادی خواهند نشست.

به نوشته السفیر، دلیل این امر آن است كه غربی ها و كشورهای عربی در تعامل با مساله سوریه دچار سر در گمی شده اند و آمریكایی ها نیز بویژه پس از كشته شدن سفیرشان در لیبی، در طریقه تعامل با گروه های تندرو سلفی در كشورهای عربی در حال بازنگری هستند.

این انعطاف در روابط میان ایران و تركیه در پیام "علی اكبر صالحی" وزیر خارجه ایران به "بشار اسد" رییس جمهور سوریه نیز مشخص بود كه ایرانی ها در آن به مقامات دمشق گوشزد كردند كه زمان دستیابی به راه حل سیاسی فرا رسیده و در سریع ترین زمان باید از این فرصت ها حداكثر استفاده را كرد.

به نوشته السفیر، انتخاب "اخضر ابراهیمی" به عنوان نماینده ویژه سازمان ملل در خصوص بحران سوریه در پی نشست دو جانبه ای كه میان "ملك عبدالله" پادشاه عربستان و "محمود احمدی نژاد" رییس جمهور ایران در سفر اخیرش به مكه مكرمه صورت گرفت، هم نقطه ای مثبت به شمار می آید؛ چرا كه در زمانی كه "كوفی عنان" این سمت را بر عهده داشت، شانس دست یابی به راه حل سیاسی نزدیك به محال به نظر می رسید.

این روزنامه در ادامه می آورد: بحران سوریه به شكلی پیش می رفت كه اوضاع از دست كشورهای حامی مخالفان نظام دمشق نیز در حال خارج شدن بود، بنابراین آنها طی توافقی غیر علنی تصمیم گرفتند كه به صورت تدریجی پشتیبانی مالی و تسلیحاتی خود را از معارضه سوریه قطع كنند؛ همچنین "لیون بانتا" وزیر دفاع آمریكا نیز دو حزب جمهوری خواه و دموكرات آمریكا را از هرگونه حمله نظامی به سوریه منع كرد چراكه به اعتقاد وی، آمریكا به هیچ وجه توان یك ماجراجویی جدید نظامی را ندارد.

این اعتقاد در بین رهبران آمریكایی و مقامات پنتاگون به وجود آمده كه علاوه بر كشتار بسیار و هزینه مالی سرسام آور در این‌گونه جنگ‌ها، هرگونه حمله و جنگ جدید سبب افزایش نارضایتی ها و نفرت های مردمی نسبت به آمریكا می شود كه بهترین مثال برای این مساله ساخت فیلم توهین آمیز به اسلام بود كه حتی در كشورهایی كه مورد حمایت آمریكا نیز قرار داشتند، سبب ناآرامی در میان مردم و حتی كشته شدن سفیر و سه دیپلمات این كشور در لیبی شد.

http://www.jahannews.com/vdcfced0tw6dj0a.igiw.html