تبیان، دستیار زندگی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

 

بهار آمد بهار ما کجائی

بهار روزگار ما کجائی 

بهار آمد ولی شد چون زمستان

بهار نو نوار ما کجائی

ما منتظران دولت كریمه که روز وشب در انتظار ظهور آقا ومولایمان، حضرت صاحب الامر مهدی علیه السلام هستیم، به یاد آن زمان وآن عصر الهی اشک شوق می ریزیم وآرزو می کنیم در التزام رکاب آن حضرت به درجه رفیعه شهادت برسیم ، در روزهای عید فطر وقربان وغدیر وهر روز جمعه دعای ندبه را عاشقانه با آن شور وسوز وگریه وندبه می خوانیم و با هر وسیله ممکن می خواهیم ارتباط خود را با آن حجت خدا، زنده وزنده تر سازیم.خوب است با خصوصیات آن جامعه آرمانی و حكومت عدل الهی آشنا شویم.همان دولت كریمه ای كه وعده همیشه تاریخ بوده است و این وعده الهی است که قرآن کریم واحادیث بسیار ومتواتر بشارت آن صبح بهاری را به ما داده اند.

 

بهار، همیشه با تحفهِ سرسبزی وشادابی ونشاط همراه است.

بنابراین، طبیعت وتمام موجودات به بهار عشق می‌ورزند.

بررسی روایات نشان می‌دهد، ترسیمی که از امام مهدی (عجل الله فرجه)

ودستاوردهای آن بزرگمرد، صورت گرفته است؛ مملو از جلوه‌های بهاری است.

حتی، از امام (علیه السلام)، به عنوان بهار نام برده شده است.

 با استفاده از كتاب تنها بهار به قلم زیبای محمد صابر جعفری با برخی شباهت‌های

حضرت مهدی (عجل الله فرجه) و بهار آشنا می شویم.

 

به امید رسیدن بهار 

 

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

بهار، عصر فراوانی سرسبزی هاست وبی حد وحساب گیاهان است

ششم: چنان که بهار، عصر فراوانی سرسبزی‌هاست وبی‌حد وحساب گیاهان است. بهار آن‌چه از زیبایی در درون دارد، عرضه، می‌دارد، همه چیز در خدمت امام قرار می‌گیرد وامام بی‌حد وحساب بخشش می‌کند تا آن‌جا که غنا وبی‌نیازی رخ می‌نماید.

همه چیز در خدمت امام

تجمع الیه اموال الدنیا کلها من بطن الارض وظهرها.(32)

تمام اموال دنیا، از برون ودرون زمین، در اختیار او گرد می‌آیند.

(تظهر له کنوز الارض؛ گنج‌های زمین، برای او نمایان می‌گردد).(33)

(یستخرج الکنوز؛ گنج‌ها را استخراج می‌کند).(34)

حضرت علی (علیه السلام):

السماوات والارض عند الامام کیده من راحته، یعرف ظاهرها من باطنها ویعلم برها من فاجرها.(35)

آسمان‌ها وزمین در نزد امام (علیه السلام) هم‌چون کف دست اوست ظاهر وباطن آن‌ها را می‌فهمد. نیک وبد آنان را می‌شناسد.

ان الدنیا لمتمثّل للامام مثل فلقه الجوز فلا یعزب عنه منها شی وانه لیتناولُها من اطرافها کما یتناول احدکم من فوق مائدتهِ ما یشاء.(36)

همه دنیا مثل حبه گردو در برابر امام نمایان می‌شود؛ چیزی از آن برای او پوشیده نمی‌باشد. از هر طرف بخواهد در آن تصرف می‌کند. آن چنان که یکی از شما در سفره‌ای که در برابرتان گسترده است از هر طرف بخواهد دست می‌برد واز آن بهره می‌گیرد.

ینزل له من السماء قطرها وتخرج له الارض بذرها.(37)

به خاطر او از آسمان باران می‌بارد وزمین برای او، بذرهای خویش را عرضه می‌داد.

تفی الارض افلاذ کبدها امثال الاسطوان من الذهب والفضه.(38)

زمین جگرپاره‌های خود را چون قطعات طلا ونقره بیرون می‌ریزد.

بهار سرسبز آروزها، بی حساب می بخشد

فیعطیکم فی السنه عطاءین ویرزقکم فی الشهر رزقین.(39)

سالی دوبار وما هی دو مرتبه، عطایایش شامل حالتان می‌شود.

پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم):

ثم یبعث اللّه رجلاً منی ومن عترتی....یحثوالمال حثوا لایعده عداً وذلک حین یضرب الاسلام بجرانه.(40)

اموال را چون سیل می‌ریزد، ثروت را کلان کلان می‌بخشد وآن را نمی‌شمارد؛ این هنگامی است که اسلام به طور کامل اجرا شود.

چنان می بخشد که تا حال چنین نعمتی ندیده اند

تنعم امتی فی زمانه نعیماً لم ینعموا مثله قط البر منهم والفاجر، یرسل السماء علیهم مدراراً ولاتحبس الارض شیئاً من نباتها والمال کدوس یاتیه الرجل فیسأ‌له فیحثوله.(41)

در دولت او مردم آن چنان در رفاه وآسایش به سر می‌برند که هرگز نظیر آن دیده نشده، مال به قدری فراوان می‌شود که هر کس نزد او بیاید، درخواست کند، اموال فراوانی زیر پایش می‌ریزد.

یفیض المال فیضاً؛ ویحثو المال حثواً ولا یَعدُّهُ عَدّا.(42)

اموال را چنان سیل می‌ریزد، ثروت را کلان کلان می‌بخشد وآن را نمی‌شمارد.

امام صادق (علیه السلام):

المهدی سمح بالمال، شدید علی العمال رحیم بالمساکین.(43)

مهدی، بخشنده‌ایست که مال را به وفور می‌بخشد، بر مسئو‌لین کشوری بسیار سخت می‌گیرد وبر بی‌نوایان بسیار رئوف ومهربانست.

فیعطی شیئاً لم یعطه احد کان قبله.(44)

آن گاه آن‌چنان عطایای کلان به آن‌ها می‌دهد که هرگز در تاریخ بشری سابقه نداشته است.

(یکون عطایاه هنیئاً؛ عطایایش گوارا می‌باشد).(45)

بی نیازی

این بی‌نیازی، گاه در اثر غنای مالی است ورفع فقر واز این مهم‌تر، روح بی‌نیازی است که در اثر رشد عقلی، رخ می‌نماید:

فحینئذٍ تظهر الارض کنوزها وتبدی برکاتها فلا یجد الرجل منکم یومئذٍ موضعاً لصدقته ولالبره لشمول الغنی جمیع المؤ‌منین.(46)

در آن هنگام، زمین گنجینه‌های خود را برای او آشکار می‌سازد وبرکت‌هایش را بیرون می‌فرستد، دیگر انسان برای صدقه وبخشش محلّی پیدا نمی‌کند؛ زیرا بی‌نیازی همهِ مومنان را زیر پَر می‌گیرد.

رسول اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم):

یفیض فیهم المال حتی یَهمّ الرجل بماله من یقبَلُهُ حتی یتصدق فیقول الذی یعرضه علیه لا ارب لی به.(47)

ثروت را در میان آن‌ها به فراوانی می‌بخشد. کسی که درصدد صدقه دادن باشد، اموالی را برمی‌دارد وبه مردم عرضه می‌کند. به هر کس عرضه کند می‌گوید: من نیازی ندارم.

یَق­سِم المال صحاحاً ویملاُ قلوب اُمّه محمد غنی ویسعهم عدلُهُ.(48)

مال را علی‌السویه تقسیم می‌کند ودل‌های امت محمدی (صلى الله علیه وآله وسلم) را بابی‌نیازی پر می‌کند وعدالتش همهِ آن ها را فرا می‌گیرد.

امام صادق (علیه السلام):

یامرُ منادیاً فیقول: من کان له فی المال حاجه فلیقم. فما یقوم من الناس الارجل واحد فیقول: انا فیقول القائم: ائتِ السادن فقل له: ان المهدی یامرک ان تعطینی مالا فیقول السادن: اُحثُ ویحثو له فی ثوبه حثوا حتی اذا جعله فی حجره وابرزه ندم وقال: کنتُ اَج­شَعَ اُمّهِ محمدٍ نفساً او عجز عَنّی ما وسعهم ثم یَرُدُّ المال الی الخازن فلا یُقبَل منه ویقول المهدی: انا لا ناخذ شیئاً اعطیناه.(49)

به منادی دستور می‌دهد که در میان مردم اعلام کند که هر کس نیازی به مال دنیا دارد برخیزد. از میان همهِ مردم فقط یک نفر برمی‌خیزد ومی‌گوید: من. حضرت قائم (علیه السلام) به او می‌فرماید: برو پیش کلیددار وبگو: مهدی (عجل الله فرجه) به تو دستور می‌دهد که مالی به من بدهی. کلیددار می‌گوید: جامه‌ات را بیاور. جامه‌اش را پهن می‌کند ووسط آن را پر می‌کند. هنگامی که آن را بر دوش گیرد پشیمان می‌شود که چرا در میان امت محمدی (صلى الله علیه وآله وسلم) من از همه آزمندتر باشم؟ چرا آن عفّت نفس عمومی را من دارا نباشم؟! آن گاه مال را به کلیددار می‌دهد وپذیرفته نمی‌شود وحضرت مهدی (عجل الله فرجه) می‌فرماید: ما آن چه عطا کردیم هرگز باز پس نمی‌گیریم.

(32) علل الشرایع، 1، 161 باب 129.
(33) خرائج، 3، 1165.
(34) کشف الغمه، ج 2، 470.
(35) الزام الناصب، ص 11.
(36) اختصاص مفید، ص 217.
(37) غیبت طوسی، 180.
(38) ینابیع الموده، ج 3، ص 86؛ روزگار رهایی، 601.
(39) غیبت نعمانی، باب 13، 338.
(40) امالی طوسی، باب 18، 512.
(41) روضه الواعظین، 2، 485.
(42) کشف الغمه، 2، 470.
(43) الملاحم والفتن، ص 137؛ روزگار رهایی 598.
(44) غیبت، نعمانی، باب 13، 237.
(45) کشف الغمه، ج 3، 262؛ روزگار رهایی، 596.

(46) ارشاد، 2، 384.
(47) مسند احمد، ج 2، 530؛ روزگار رهایی، 597.
(48) کشف الغمه، ج 3، 261؛ روزگار رهایی 597.
(49) الصواعق المحرقه، 164؛ روزگار رهایی، ص 642.

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

باران های حیاتبخش بهاری، زمین مرده را پس از مدت ها خواب

هفتم: باران‌های حیاتبخش بهاری، زمین مرده را پس از مدت‌ها خواب ومرگ حیات می‌بخشد. استعدادها شکوفا می‌شود. بذر خشک مرده که باور نمی‌شد، چیزی را در درون داشته باشد. شکوفا شده، گیاه زیبایی می‌گردد. زمین خشک ونفوذناپذیر با بارش پیاپی باران، رام گشته وآن‌چه در درون دارد، به وزش باد بهاری می‌سپارد. بذرهایی که سالم به خاک سر سپرده‌اند، رجعتی دوباره می‌یابند وبه روی بهار لبخند می‌زنند ودر سرسبزی طبیعت، به یاری‌اش بر می‌خیزند، بهار زیبای پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) نیز چنین می‌کند.

ویژگی بهار، حیات بخشیدن است

مهدی برترین حیات بخشی است که آرزوی تمام انبیاء واوصیاء را به هدف اجابت می‌رساند:

امام صادق (علیه السلام) در تفسیر آیهِ شریفه (اعلموا ان اللّه یحیی الارض بعد موتها)(5)؛ (بدانید که خداوند زمین را پس از مرگش زنده می‌سازد). فرمود: (کُفر ا‌هلها فیحیها اللّه بالقائم؛ پس از مرگ زمین به وسیلهِ کافر شدن مردمان، خداوند آن را به‌وسیلهِ قائم (عجل الله فرجه) زنده می‌کند).(6)

امام باقر (علیه السلام) درتفسیر همین آیه فرمود:

یحییها بالقائم (علیه السلام) فیعدل فیها، فیحیی الارض بعد موتها بالظلم.(7)

خداوند آن را به وسیلهِ قائم (علیه السلام) زنده می‌کند. پس عدالت را در آن به اجرا درمیآورد وزمین را زنده می‌سازد. پس از آن‌که به وسیلهِ ستم مرده باشد.

جعلهم حیاه للانام ومصابیح للظلام.(8)

خداوند آنان را مایه حیات مردم، ومشعل‌های هدایت در گمراهی‌ها قرار داد.

حیات، راه، فرایض وسنن الهی

امام، قلب‌ها را زنده می‌سازد، دین وسنت پیامبر که به خمودی گراییده را زنده می‌سازد:

(احیی به مناهج سبیله وفرائضه وحدوده؛ خداوند به وسیلهِ او راه‌های هدایت وفرایض وحدود خویش را زنده می‌سازد).(10)

(احیی بهم دینه واتم بهم نوره؛ به وسیله آنان دین خود را زنده کرد ونور خود را به اتمام رسانید).(11)

(... یمحو کل ضلاله ویحیی کل سنه؛ (خداوند به وسیلهِ او) گمراهی‌ها را از بین می‌برد وسنّت‌ها را زنده می‌سازد).(12)

(یُعزّ اللّه به الاسلام بعد ذله ویحیه بعد موته؛خداوند به وسیلهِ او اسلام را پس از ذلّت به عزت می‌ رساند وپس از افسردنش زنده می‌سازد).(13)

حضرت، استعدادها را شکوفا می کند

عقل‌های به خواب رفته را بیداری می‌بخشد، زمین‌ها را حیات وزمینه‌ها واستعدادها را شکوفا می‌گرداند؛ مگر نه این است که تمام انبیا واوصیا آمده‌اند تا گنج‌های عقول را استخراج نمایند.

(ویثیروا لهم دفائن العقول؛ تا بر ایشان گنج‌های اندیشه وعقل را استخراج نموده، نمایان سازند).(14)

فجمع به عقولهم وکملت به احلامهم ثم مد اللّه فی ابصارهم واسماعهم.(16)

خردهای آنان را گرد آورد، رشدهای آنان را کامل گرداند وخداوند بر وسعت بینایی وشنوایی آنان می‌افزاید.

اذا هز رایته اضاء لها ما بین المشرق والمغرب ووضع اللّه یده علی روِوس العباد.(17)

چون پرچم او به اهتزاز درآید، میان مشرق ومغرب با نور آن روشن می‌شود وخداوند دستش را بر سربندگان می‌گذارد.

(5) حدید: 17.
(6) الزام الناصب، ص 244؛ روزگار رهایی ص 636.
(7) الامام المهدی ص 57، روزگار رهایی ص 636.
(8) غیبت نعمانی، 232.
(9) مثنوی مولوی / دفتر اول / 92.
(10) غیبت نعمانی، 233.
(11) الزام الناصب، ص 128؛ روزگار رهایی، 106.
(12) اصول کافی، ج 1، ص 412؛ روزگار رهایی، ص 109.
(13) بشاره الاسلام، 297؛ روزگار رهایی، 514.
(14) شرح نهج البلاغه / 1/ 113.
(15) مثنوی، دفتر اول، 93.
(16) بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهایی، 622.
(17) اعلام الوری، 435؛ روزگار رهایی، 462.

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

شادمانی، مسرت وشادمانی دستاورد دیگر بهار است

هشتم: شادمانی، مسرت وشادمانی دستاورد دیگر بهار است.

بهار دل‌ها، مهدی زهرا، نیز غم واندوه را می‌زداید وشادی ونشاط را نه تنها به انسان که به پرندگان وآبزیان وهمه وهمه هدیه می‌دهد.

آن روز مردگان نیز خرسند می‌گردند وبه هم مژده ظهور می‌دهند:

زدودن رنج ها وغم ها وبیماری ها

انسان را از هر نوع بیماری جسمی، روحی نجات می‌یابد:

من ادرک قائم اهل بیتی من ذی عاهه بری ومن ذی ضعف قوی.(19)

هر کس که قائم اهلبیت مرا درک کند. اگر بیمار باشد، بهبودی می‌یابد واگر ناتوان باشد، نیرومند می‌شود.

ونزول کل عاهه عن معتقدی الحقِ من شیعه المهدی.(20)

هر بیماری که از معتقدین به حق از شیعیان مهدی (علیه السلام) باشد، بهبودی می‌یابد.

یشفی اللّه قلوب اهل الاسلام.(21)

خداوند به دست او دل‌های مسلمین را تسکین می‌بخشد.

آخر رجل منهم انجی به من الهلکه واهدی به من الضلاله وابری به من العمی واشفی به المریض ولاطهرن الارض باخرهم من‌اعدائی.(22)

(خداوند به پیامبر فرمود) آخرین آن‌ها مردی است که به دست او از هلاکت نجات می‌بخشم وبه وسیلهِ او از گمراهی هدایت می‌نمایم وبه دست او کور را بینا وبیمار را شفا می‌دهم وزمین را به وسیلهِ او از دشمنانم پاک می‌سازم.

اذا قام قائمنا وضع یده علی روِ‌وس العباد فجمع به عقولهم وکملت به احلامهم ثم مد اللّه فی ابصارهم واسماعهم.(23)

هنگامی که قائم ما قیام کند، دست شریفش را بر سر بندگان گذارد وخردهای آنان را گرد آورد، رشدهای آنان را کامل گرداند وخداوند بر وسعت بینایی وشنوایی آنان می‌افزاید.

شادمانی زندگان، مسلمانان ومؤمنان

(اذا ادرکت ذلک الزمان قرت عینک؛ چون آن روز را درک کنی، چشمانت روشن می‌شود).(24)

امام صادق (علیه السلام):

المهدی اذا خرج یفرج به جمیع المسلمین خاصتهم وعامتهم.(25)

مهدی که قیام نماید، همهِ مسلمانان از خواص وعوام به وسیلهِ آن، خوشحال می‌شوند.

امام کاظم (علیه السلام):

یفرج بخروجه المومنون واهل السماوات ولایبقی کافر ولامشرک الا کره خروجه.(26)

مؤمنان واهل آسمان‌ها با ظهور او خوشحال وشاداب می‌شوند، ولی هیچ کافر ویا مشرکی نمی‌ماند جز این‌که ظهور او را ناخوش دارد.

شادمانی مسلمانان ومؤمنان درگذشته

لا یبقی مؤ‌من الا دخلت علیه تلک الفرحه فی قبره وذلک حیث یتزاورون فی قبورهم ویتباشرون بقیام القائم.(27)

مؤ‌منی نیست جز آن‌که، این شادمانی در قبر او نیز وارد آید، هنگامی که در قبرها به دیدار هم می‌روند وقیام قائم را به هم بشارت می‌دهند.

شادمانی همگانی

یفرح بخروجه اهل السماوات وسکانها.(28)

به قیام او، اهل آسمان‌ها وساکنین آن‌ها شادمانی کردند.

امام صادق (علیه السلام):

یفرح به اهل السماء واهل الارض والطیر فی الهواء والحیتان فی البحر.(29)

اهل آسمان وزمین به وسیلهِ ظهور او خوشحال می‌شوند، پرندگان هوا وماهیان دریا نیز با ظهور او شادی می‌کنند.

فعند ذلک تفرح الطیور فی اوکارها والحیتان فی بحارها وتفیضُ العیون وتنبت الارضُ ضعفَ اُکُلها.(30)

در آن هنگام پرندگان در آشیانه‌های خود شادمان می‌شوند وماهیان در قعر دریاها شادمانی می‌کنند وچشمه‌ها سرازیر می‌شوند وزمین چندین برابر محصول خود، می‌رویاند.

امام حسن عسکری (علیه السلام) به امام زمان (عجل اللّه فرجه الشریف) فرمود:

یود الطفل فی المهد لواستطاع الیک نهوضا ونواشطُ الوحشُ لو وجد نحوک مجازاً تهتز بک اطرافُ الدنیا بهجه وتهتز بک اعطاف العِزِّ نُضرهً.(31)

کودکی که در گهواره آرمیده، آرزو می‌کند که بتواند به سوی تو بشتابد وحشیان صحرا آرزو می‌کنند که بتوانند به سوی تو راهی یابند. اقطار واکناف جهان سبز وخرم می‌شود، چهرهِ دنیا خندان وقله‌های شرف وعظمت از تو شاداب وخرامان می‌گردد.

(18) دیوان امام، 125.
(19) بشاره الاسلام، 243؛ روزگار رهایی 421.
(20) الزام الناصب، 185؛ روزگار رهایی، 421.
(21) الزام الناصب، 228؛ روزگار رهایی، 475.
(22) ینابیع الموده، 3، 160، روزگار رهایی 78.
(23) بشاره الاسلام، 254؛ روزگار رهایی 622.
(24) نعمانی 152/.
(25) المهدی 221؛ روزگار رهایی 526.
(26) روزگار رهایی، 526 نقل از منتخب الاثر 439.
(27) غیبت نعمانی، 323.
(28) نعمانی / 223.
(29) المهدی، 221؛ روزگار رهایی 526.
(30) ینابیع الموده، ج 3، 136؛ روزگار رهایی، 601.
(31) وفات العسکری 49؛ روزگار رهایی، 531.

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

پایان‌ غروب‌ تنهایی‌
ای‌ تو پایان‌ غروب‌ سرد تنهایی‌ ما
بر کویر خشک‌ جان‌ها زمزم‌ دشت‌ صفا
آفتاب‌ حسن‌ رویت‌ صبح‌ هر آدینه‌ای‌
نور باران‌ می‌نماید این‌ دل‌ ویرانه‌ را
بی‌ تو سرسبزی‌ بستان‌ رنگ‌ پاییزی‌ گرفت‌
بی‌ تو پژمردند گل‌های‌ گلستان‌ خدا
می‌شود آیا ببینم‌ آن‌ سوار سبزپوش‌
می‌شود گر لحظه‌ای‌ از خویشتن‌ گردی‌ جدا
گفته‌ بودی‌ کز گلی‌ فصل‌ بهار آیا رسد؟
با گل‌ نرگس‌ بهار آید به‌ جمله‌ فصل‌ها
وای‌ بر من‌ در کنار خویشتن‌ جا مانده‌ام‌
کاش‌ می‌شد یک‌ دمی‌ از این‌ قفس‌ گردم‌ رها
ای‌ که‌ یادت‌ نخل‌ جان‌ را استقامت‌ می‌دهد
بین‌ که‌ نخل‌ کشور دل‌ رو نهاده‌ در فنا
دیو شب‌ را بین‌ بسی‌ گردن‌ فرازی‌ می‌کند
سخره‌ «هل‌ من‌ مزید»ش‌ نسل‌ پاک‌ مرتضی‌
دل‌ اسیر فتنه‌ دجال‌ یک‌ چشم‌ عنود
تیغ‌ «جاءالحق‌» برآور، فتنه‌ را رسوا نما
انتظار لحظه‌ وصلش‌ اگر داری‌ امین‌
بگذر از دل‌ باش‌ رهپوی‌ طریق‌ نینوا

سیدمحمد عبدالهی‌

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

بهار، خیر وبرکت، طراوت و... همه وهمه زمینه محبت را فراهم می‌آورد

نهم: بهار، خیر وبرکت، طراوت و... همه وهمه زمینهِ محبت را فراهم می‌آورد، نفرت‌ها از بین می‌روند، گویی الفت ومهربانی وصمیمیت ارمغانی جدا ناشدنی از بهار است.

زدودن نفرت ها وکینه توزی ها

وتذهب الشحناء من قلوب العباد ویذهب الشر ویبقی الخیر.(32)

کینه‌ها از دل مردم بیرون رود وشرّ از جهان رخت بربندد وتنها خیر باقی بماند.

الفت

الفت، یکی از نعمت‌هایی است که قرآن بر آن تأ‌کید فراوان دارد:

(واعتصموا بحبل اللّه جمیعاً ولا تفرقوا واذکروا نعمت اللّه علیکم اذ کنتم اعداءً فالّف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا وکنتم علی شفا حفره من النار فانقذکم منها...).(33)

همگی به ریسمان خدا چنگ زنید وپراکنده نشوید ونعمتِ (بزرگ) خدا را برخود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید واو میان دل‌های شما الفت ایجاد کرد وبه برکت نعمت او، برادر شدید وشما بر لب حفره‌ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد....

ذریهِ پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم)، چون رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) که بهار یتیمان (ربیع الایتام)(34) وبهار خیر (ربیع الخیر)(35) بود، مظهر رحمت الهی‌اند. مهدی فاطمه (عجل اللّه فرجه الشریف) که رحمت واسعهِ الهی(36) است کمال رحمت، الفت ومهربانی را هدیه می‌آورد:

بنا یؤ‌لف اللّه بین قلوبکم بعد عداوه الفتنه کما الف بین قلوبهم بعد عداوه الشرک وبنا یصبحون بعد عداوه الفتنه اخوانا کما اصبحوا بعد عداوه الشرک اخوانا فی دینهم.(37)

خداوند به دست ما در میان آن‌ها الفت وصمیمیت ایجاد می‌کند؛ چنان‌که پس از کینه‌توزی‌های شرک به دست ما در میانشان صفا وصمیمیّت ایجاد نمود. بعد از عداوت روزگار فتنه، به وسیلهِ ما برادری خود را باز یابند، چنان‌که بعد از عداوت شرک، به دست ما برادر ایمانی گشتند.

صمیمیت

اذا قام القائم جاءت المزامله ویاتی الرجل الی کیس اخیه فیأ‌خذ حاجته لا یمنعه.(38)

هنگامی که قائم قیام کند، دوستی واقعی وصمیمیت حقیقی پیاده می‌شود. هر نیازمندی دست می‌برد واز صندوق برادر ایمانی خویش، به مقدار نیاز برمی‌دارد وصاحب صندوق هم او را منع نمی‌کند.

(32) بشاره الاسلام، 249؛ روزگار رهایی 640.
(33) آل عمران، 103.
(34) بحار الانوار، ج 8، ص32.
(35) بحار الانوار، ج 15، ص 392.
(36) زیارت آل یس (رحمه الواسعه).
(37) البیان، 86؛ روزگار رهایی 594.
(38) اختصاص مفید، 24؛ روزگار رهایی، 631.

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

برترین بهار، محبوب ترین یار

بهار، اگر سرسبزی ونشاط طبیعت را به همراه خویش به ارمغان می‌آورد، امام، سرسبزی، طراوت وزندگی را به روح جان‌ها می‌بخشد. انسان را فراتر از طبیعت می‌سازد واو را از خاکدان طبیعت می‌رهاند وبه اوج می‌رساند این‌جاست که او از هر بهاری، بهارتر واز هر چیزی مهربان‌تر است.

دلسوز ومهربان

امام صادق (علیه السلام):

المهدی سمح بالمال شدید علی‌العمال رحیم بالمساکین.(40)

مهدی بخشنده‌ایست که مال را به وفور می‌بخشد، بر مسِو‌لین کشوری سخت می‌گیرد وبر بی‌نوایان بسیار رئوف ومهربان است.

پناه مردمان

(اوسعکم کهفا؛ او از همه آغوش پناهش برایتان گشاده‌تر است).(41)

(مفزع العباد؛ پناهگاه بندگان است).(42)

رفیقی صمیمی، پدری مهربان، از مادر مهربان تر

الامام الانیس الرفیق والوالد الشفیق والاخ الشقیق والام البره بالولد الصغیر.(43)

امام انیسی رفیق، پدری شفیق وبرادری همزاد است، همانند مادری نکوکار نسبت به فرزند خردسال است.

این بهار، دوست داشتنی ترین بهار است

(المهدی محبوب فی الخلائق؛ مهدی در میان همه مخلوقات، محبوب است).(44)

محبوب آسمانیان وزمینیان

یحبه ساکن الارض وساکن السماء؛ ساکنان زمین وآسمان به او عشق می‌ورزند.(45)

عشق وصف ناشدنی امت

یاوی الی المهدی امته کما تاوی النحل الی یعسوبها.(47)

امت اسلامی به مهدی (عج اللّه فرجه الشریف) مهر می‌ورزند وبه سویش پناه می‌برند. آن چنان‌که زنبوران عسل به سوی ملکهِ خود پناه می‌برند.

عاشقان، چنان او را دوست دارند که چون حضرت سخن می‌گویند، آن قدر گریه می‌کنند که نمی‌فهمند حضرت چه می‌گوید:

یدخل المهدی الی الکوفه و... فیدخل حتی یاتی المنبر ویخطُبُ فلا یدری الناس ما قال من البکاء.(48)

... مهدی داخل کوفه می‌شود.... برفراز منبر قرار می‌گیرد وخطبه آغاز می‌کند (آن قدر مردم اشک شوق می‌ریزند که) از شدت گریه نمی‌فهمند که او چه می‌گوید؟!

(تلک عشره کامله)؛(49)

(39) مثنوی، مولوی، دفتر سوم، 365.
(40) الملاحم والفتن 137، روزگار رهایی 598.
(41) غیبت، نعمانی، 212.
(42) تحف العقول، ص 516؛ کافی، ج 1، ص 198.
(43) تحف العقول، ص 516؛ کافی، ج 1، ص 198.
(44) بشاره الاسلام، ص 185، روزگار رهایی، ص 640.
(45) بشاره الاسلام، صص 28 و280؛ روزگار رهایی، ص601.
(46) مثنوی مولوی، دفتر ششم، ص 1123.
(47) الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 153؛ روزگار رهایی 599.
(48) کشف الغمه، ج 3، ص 324؛ روزگار رهایی 499.
(49) بقره / 196.
(50) حافظ.

------------------------------------

---------------------

به پایان این كتاب زیبا رسیدیم.امیدوارم به همین زودی به پایان فصل سرد انتظار برسیم و به استقبال بهــــار دلهـــا برویم.انشاءالله

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

ای بهار دلها

سلام بر آنکه شمشیر برکشیده و ماه تابان و نور درخشان است.

سلام بر آفتاب شب ظلمانی جهان و قرص ماه ایمان.

سلام بر بهار مردمان و نشاط آفرین روزگار.

«شب هجرانت ای دلبر، شب یلداست پنداری رخت نوروز و دیدار تو، عید ماست پنداری »

ای

 بهار دلها و امیدبخش انسانها و سرور و شادی روزها، ای خورشید ظلمتها و ماه تمام نمای جمال خدا. ای حقیقت عشق و مظهر پرستش، ای شکوفه طه و غنچه شکفته زهرا، علیهاالسلام. ای سرو خوش قد و رعنا، ای چهره ات چون آفتاب، روشن و دلربا، ای در رهت، جانها فدا و نشان غمت، اشکها. ای عصاره زمان و زیباییها، ای هماره با ما و ناپیدا، ای سوخته در فراغت عاشق و شیدا، ای مونس و همدم اولیا، ای خمار نگاهت راز هستی ها، ای طاووس خوش خرام بهشت اعلی، ای شراب عشقت، نوش جانها، ای خزینه علم و نهایت حلم، ای مسکن برکت و معدن حکمت، ای تمام محبت، ای گرد و غبار مقدمت توتیای چشم ما، ای شمع جهان افروز، بیا! ای شاهد عالم سوز بیا! ای کعبه امید عیان شو. ای درخشش هستی بتاب! ای خورشید جان و جهان جلوه گر شو!، ای فروغ فضلیت بتاب! ای راز عظیم تجلی چهره بنمای، ای پاکترین خونها نثار عشقت، به پا خیز! ای دشت و دمن در انتظارت با دم عیسایی ات، زنده گردان! ای کشتی نجات، رهایی بخش و ای مرهم سینه ها درمان کن.

ای عصمت بی کران فریاد کن! ای فریادرس بیدار کن! ای صاحب شمشیر بران آغاز کن! ای ساحل پیروزی ظاهر شو! ای مشعل علم و عقل نور باران کن! ای قبله عشق آشکار شو! ای یوسف جمال، رخ از مشتاقان دریغ مدار! ای حامی قرآن و ندای عترت، بیا! ای رهبر و دلبر و دلبند، مهدی بیا! بیا و منتظران تشنه را دریاب و عاشقان بی قرارت را آرامش جان باش.

مهدیا! می خواهیم به قله کوه انسانیت برسیم، دستمان را بگیر، مگر نه اینکه تو باقی مانده جود خدا و از تبار حسین و دودمان کریمانی و احسان و دستگیری توست.

ما به افق تابناک فروغ ازلی خیره می شویم و به امید آمدن روزهای شادی و لحظه های نورانی، خود را از مهر تو سرمست می سازیم و دست طلب و ادب به دامان تو در می آویزیم و به تولای تو چنگ می زنیم. ما همچو گدایان سر راهت می نشینیم تا با طلعت رشیده خویش، بر زمین و زمان عطر ولایت بپاشی و ما در فضای عطرآگین کرامت تو، جان تازه بگیریم و نماز شکر را به امامت تو برپا کنیم و در برابر رب کعبه خاضع شویم و ویرانی ظلم و آزادی انسان را جشن بگیریم و سرود حمد را با آهنگ عشق دمساز کنیم و بدین گونه نشان خواهیم داد که پیرو خط سرخ شهادتیم و تو مظهر قهاریت و جباریت خدایی و انتقامخواه خون حسین و رهروان عاشورایی. پس بر کافران بتاز و با آنان بستیز و ارکان ستم را ویران ساز و وعده الهی را تحقق بخش که فرمود: 

و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین.

اراده کردیم بر آنان که در روی زمین ضعیف شمرده شدند، منت گذاریم و آنها را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم.

پدیدآورنده:مژده حسینی

پایگاه حوزه

اللهم عجل لولیك الفرج

به نام خدا

با تشکر از شکری بزرگوار

السلام علی ربیع الانام و نضره الایام
سلام بر بهار مردم وچشم روشنی روزگاران
سالهاست که اسم منتظر را یدک می کشیم و منتظریم که او بیاید و

غافل از آنیم که خود باید برویم واینجا مجالیست برای رفتن