نامه ی تو خط امان من است...
بنام خدای عزیزم
سلام
قال مولانا الامام المهدی-عجل الله تعالی فرجه الشریف- :
(رَبِّ مَنْ ذَا الَّذی دَعاكَ فَلَمْ تُجِبْهُ، وَمَنْ ذَا الَّذی
سَأَلَكَ فَلَمْ تُعْطِهِ،
وَمَنْ ذَا الَّذی ناجاكَ فَخَیَّبْتَهُ، أَوْ
تَقَرَّبَ إِلَیْكَ فَأَبْعَدْتَهُ)[1]
پروردگارا! چه كسى تو را خواند و تو دعایش را اجابت نكردى،
و چه كسى از
تو درخواست نمود و به او عطا نفرمودى،
و چه كسى با تو مناجات كرد و او را
ناامید ساختى،
یا خود را به تو نزدیك نمود و او را دور ساختى؟!
شرح
این فقره از دعا، برگرفته از دعاى معروف به دعاى علوى مصرى است.
محمّد
بن على علوى حسینى مصرى، در مكاشفه اى، خدمت حضرت(علیه السلام)مشرّف شد و
این دعا را از ایشان فرا گرفت و با خواندن آن به مقصودش رسید.
حضرت در این دعا ـ كه روح امید را در انسان زنده مى كند ـ به انسان مى
آموزد كه نباید از دعا كردن و روى آوردن به درگاه ایزد ناامید شد; زیرا
خداوند متعال كسى را دست خالى برنمى گرداند و هیچ دعایى را بى جواب نمى
گذارد.
در این جا ممكن است كسى بپرسد:
«چه بسیارند دعاهایى كه به اجابت نمى
رسند و چه بسا انسان از خدا چیزى را مى خواهد، ولى به او داده نمى شود و
... پس منظور از این حدیث چیست؟»
در پاسخ باید گفت:
اوّلاً، چه بسا، انسان از چیزى كراهت دارد، در حالى كه خیر او در آن
است و میل به چیزى دارد كه صلاح او در آن نیست; ولى با این حال، آن را از
ایزد تبارك و تعالى مى خواهد. در این موارد، خداوند دعاى بنده اش را در
ظاهر اجابت نمى كند، ولى به عوض آن، نعمت هاى دیگرى به او مى دهد و یا
گناهانش را مى آمرزد.
ثانیاً، برآورده شدن حاجات، احتیاج به وجود شرایط و نبود موانع دارد.
با نبود شرایط و وجود موانع، انسان هر چه دعا كند، حاجتش برآورده نمى شود.
هم چنین براى دعا كردن آدابى است كه باید رعایت شود و بدون رعایت آن ها دعا
مستجاب نمى شود. نخستین شرط آن «عبد خدا» بودن است. شرط مهم دیگرش این است
كه دل كسى را نیازرده باشیم.
كسى كه دل دیگرى را به ناحق مى شكند، چگونه
توقع دارد دعایش مستجاب شود؟
نفرین فرد دلشكسته زودتر به درگاه ایزد مى رسد
و مستجاب مى شود.
[1]. مهج الدعوات، ص281 ; البلدالأمین، ص393 ; بحارالأنوار، ج92، ص267، ح34.
علی اصغر رضوانی - شرح چهل حدیث حضرت مهدی(عج)
