به گزارش فارس، شاید بسیاری افراد، تصور کنند که میان دو کلمه "جهاد " و "اقتصاد " نوعی تضاد وجود دارد. چرا که معمولاً در اذهان عموم مردم، کلمه "جهاد " یک بار معنوی ویژه و یک جنبه ارزشی خاص دارد، ولی "اقتصاد " بیشتر با امور مادی و معیشت مردم در ارتباط است. در حالی‌که این دو مفهوم در آموزه‌های دینی ما به یکدیگر نزدیک و کاملاً قابل جمع هستند.
* فرق فعالیت جهادی و غیر جهادی
اساساً اگر انسان در انجام کاری، از تمام ظرفیت‌های خود، استفاده کند، در واقع یک فعالیت مجاهدانه انجام داده است.
" البته منظور از مجاهدت، این نیست که بیش از ظرفیت خودمان کار کنیم، بلکه باید "به اندازه تمام ظرفیت خود " تلاش کنیم و آن بخشی از توانایی‌ها و استعدادهای خودمان را که تاکنون به‌کار نبسته‌ایم، به‌کار بگیریم و در این فعالیت پرشتاب و پرانرژی، خودخواهی‌های خودمان را به عنوان هدف یا مانع قرار ندهیم.
" در مورد فعالیت‌‌های اقتصادی، برخلاف نگرش معمول که نوعاً از دیدگاه "منفعت طلبی شخصی " صورت می‌گیرد، اگر یک "فعالیت اقتصادی غیر خودخواهانه " و یا فراتر از آن، یک "فعالیت ایثارگرانه " صورت گیرد در آن صورت لفظ "جهاد " در مورد آن فعالیت اقتصادی، صدق خواهد کرد.
* ایجاد ارزش افزوده در هر فعالیتی اهمیت دارد
" وقتی سخن از اقتصاد به میان می‌آید، منظور اینست که در انجام هر فعالتی، نوعی "ارزش افزوده " تولید شود. اساساً فلسفه وجودی انسان، ایجاد ارزش افزوده است و ما می‌توانیم از اقتصاد، حتی برای زندگی معنوی خودمان نیز درس بگیریم.
" مثلاً یک معلم چگونه می‌تواند مجاهده اقتصادی انجام دهد؟ وقتی یک معلم با به‌کارگیری استعداد و خلاقیت خود و با شیوه‌های آموزشی مناسب، بهره‌وری دانش‌آموزان را از تحصیل، بالا ببرد به نحوی که آنها در مدت زمان کمتری، درس را بیاموزند و یا اینکه مطالب را طوری آموزش دهد که آنها دیگر به آموزشکده‌ها و کلاس‌های کمکی که مستلزم صرف وقت و هزینه بیشتراست نیاز نداشته باشند، در آن صورت آن معلم در جهاد اقتصادی مشارکت کرده است.
" اگر یک مدیر مدرسه، فعالیت مجاهدانه داشته باشد، ممکن است بتواند کارهای معمول خود را در چند ساعت انجام دهد، در این صورت مابقی وقت خود را می‌تواند برای افزایش بهره‌وری صرف نماید.
* نباید از منظر "رفع تکلیف " به کار نگاه کرد
" همانطور که مقام معظم رهبری اشاره فرمودند؛ نباید با دیدگاه "رفع تکلیف " کار کنیم. اگر هر فردی در هر جایگاه و شغلی که قرار دارد، به این نکته توجه داشته باشد و از سرِ "رفع تکلیف "، کار نکند در آن صورت می‌تواند فعالیت مجاهدانه داشته باشد. اساساً زندگی غیر مجاهدانه یک زندگی خشک، بی‌روح و پوسیده خواهد بود و باید از آن فاصله گرفت.
" همانطور که یک کارمند اداری، نباید برای "رفع تکلیف " کار کند، یک کاسب هم نباید با این دیدگاه پول در بیاورد. یعنی این‌طور نباشد که یک کاسب، فقط برای رفع نیاز مالی خود کار کند. بر اساس توصیه‌های دینی ما، حتی اگر شخصی نیاز مالی هم نداشته باشد، باید به فعالیت اقتصادی بپردازد.
" نقل شده است که یکی از دوستان امام صادق (ع) کسب و کارش را رها کرده بود. حضرت پس از اطلاع از موضوع، از او پرسیدند: از کار اقتصادی ناتوان شده‌ای یا زهد پیشه کرده‌ای؟ او در پاسخ گفت: من تا پایان عمر از لحاظ مالی تأمین هستم و دیگر ضرورتی به کسب و کار احساس نمی‌کنم. حضرت فرمودند: "اگر کار اقتصادی را کنار بگذاری، بخشی از عقلت از بین خواهد رفت. " (تَرْکُ التِّجَارَةِ یَنْقُصُ الْعَقْلَ/ کافی:۵/۱۴۸/ح۱)
* لزوم تغییر نگاه ما به رابطه اقتصاد و معنویت
" شاید بسیاری افراد، تصور کنند که میان دو کلمه "جهاد " و "اقتصاد " نوعی تضاد وجود دارد. چرا که معمولاً در اذهان عموم مردم، کلمه "جهاد " یک بار معنوی ویژه و یک جنبه ارزشی خاص دارد، ولی "اقتصاد " بیشتر با امور مادی و معیشت مردم در ارتباط است. در حالی‌که این دو مفهوم در آموزه‌های دینی ما به یکدیگر نزدیک و کاملاً قابل جمع هستند.
" اصولاً نگاه جامعه ما به اقتصاد، نگاه درستی نیست. در حال حاضر، موضوعاتی مانند "تولید " و "مولد بودن " در فرهنگ جامعه ما ارزش چندانی ندارد و این دیدگاه باید تغییر کند. می‌توان گفت جامعه ما در این راستا به یک "تغییر فرهنگی " نیاز دارد. نگرش ما به اقتصاد نباید منفعت طلبانه و سودجویانه باشد و حتی دیدگاه ما به اقتصاد باید فراتر از بحث "نفع جامعه " باشد.
" از یک دیدگاه می‌توان گفت؛ "وزارت اقتصاد و دارایی باید اسلامی‌ترین وزارتخانه باشد. " چون ما انسان‌ها که اساساً برای عبودیت آفریده شده ایم، بیشترین وقت را برای معیشت و فعالیت اقتصادی صرف می‌کنیم، لذا در این "ظرفِ فعالیت اقتصادی " باید به بندگی بپردازیم. در واقع پروردگار عالم، اقتصاد را به گونه‌ای طراحی کرده است که ظرفی باشد برای بندگی و تقرب انسان‌ها به خداوند.
" فعالیت اقتصادی "پُر " و هنرمندانه، می‌تواند ما را به پروردگار، نزدیک کند. به این مفهوم که انسان هر کاری انجام می‌دهد، کار او آنقدر هنرمندانه و کامل باشد که قابلیت عرضه در بازار را داشته باشد و خریده شود، هر چند آن کار به‌خاطر نفع مالی انجام نشده باشد.
* نقش مهم آموزش و پرورش در رواج فرهنگ جهاد اقتصادی
" ایشان در پاسخ به این سؤال که "چگونه فرزندانمان را تربیت کنیم که در کار اقتصادی جدیت داشته باشند؟ " گفت: در حال حاضر نظام آموزشی ما برای این منظور مناسب نیست و برای اینکه فرهنگ جهاد اقتصادی در جامعه ما رواج پیدا کند و فرزندان ما اهل فعالیت اقتصادی بشوند، می‌توان گفت به یک آموزش و پرورش دیگری نیاز داریم. در واقع این نقیصه بزرگ در آموزش و پرورش ما باید برطرف شود.
" امروزه در نقاط مختلف دنیا، در مقاطع تحصیلی گوناگون، اصول فعالیت اقتصادی را به دانش آموزان تعلیم می‌دهند. این کار به شیوه‌های جدید از جمله به‌صورت بازی و یا سرفصل‌های درسی طبق اهداف رفتاری خاص اقتصادی، به محصلین، آموزش داده می‌شود. به این ترتیب، با برنامه‌های مختلف آموزشی، کودکان خود را از لحاظ اقتصادی توانمند بار می‌آورند.
" البته این مسأله محدود به آموزش و پرورش نمی‌شود بلکه والدین نیز می‌توانند در رفتارهای خود با فرزندانشان، به‌گونه‌ای عمل نمایند که فرزندانشان اهل تولید و بهره‌وری، بار بیایند و در کسب ارزش افزوده، توانمند شوند.
ارزش بالای سخت کوشی و رحمت ویژه پروردگار
در اسلام علاوه بر کسب روزی حلال، به پُرکاری و تلاش سرسختانه اقتصادی نیز توصیه شده است. روزی امام صادق(ع) به شدت مشغول فعالیت کشاورزی بودند و سخت عرق می‌ریختند. از این بابت فردی به حضرت اشکال گرفت. ایشان فرمودند: سخت کوشی انسان، او را شامل یک رحمت ویژه از سوی پروردگار خواهد کرد که من نیز به این نگاه ویژه و این رحمت خداوند نیازمند هستم. (من لا یحضره الفقیه : ۳/۱۶۳/ ۳۵۹۵) (کنزالعمال/۹۲۰۰|میزان الحکمه/۷۴۰۹)
" اگر کسی طوری کار کند که خسته نشود یا اصطلاحاً به او سخت نگذرد، این رحمت ویژه الهی شامل حال او نخواهد شد. در روایات ما کسی که برای کسب درآمد به سختی تلاش می‌کند، در کنار مجاهد فی سبیل الله قرار داده شده است.
" به طور کلی هرگاه ما توانستیم، ارزش افزوده‌ای تولید کنیم، باید بدانیم که خداوند به‌خاطر این کار، ما را به دیده رحمت می‌نگرد.
منبع
