تبیان، دستیار زندگی

سلام به گرمی محبت دلهای همه ی شما

سلام دوستان عزیز

تو این تاپیک قصد داریم با شما دفترچه ی خاطرات مشترکی رو داشته باشیم

جایی که بشه خوشی هامونو توش تقسیم کنیم

جایی که بشه توش از غصه هامون بگیم

جایی که بشه گله کرد جایی که بشه تشکر کرد جایی که بشه نوشت و تقدیم کرد

جایی که کسی صدای ما رو بشنوه

جایی که  وقتی تنهاییم شعرامونو توش بنویسیم

جایی که هروقت خیلی شاد شدیم برگردیم و غصه های بقیه رو هم ببینیم

جایی که وقتی خیلی غصه داریم ببینیم هنوزم جای امید هست و هر روز یکی ناراحته و یکی شاده

تو شادی و غم هم شریک باشیم

جملات زیبا رو توش بنویسیم

شعرای قشنگ

و اینجوری دلهامون رو یکی کنیم و از محبت و آرامش روحی لذت ببریم

اینجا جای دل نوشته های شماست

--------------------------------------------------------------------------------------

برای دسترسی راحتتر شما عزیزان به خاطرات و دل نوشته های دوستان در جلوی اسم آنها ستاره هایی وجود دارد که با کلیک بر روی هر ستاره شما به صفحه ای که آن دوست عزیز خاطره و دل نوشته های خود را ثبت کرده هدایت میشوید یعنی هر ستاره بیانگر صفحه ای از خاطرات اون دوست عزیز است

سلام
از مراسم دومادی رفیقم میام

سلام

بر رفقای شفیق  و همچنین بر شفقای عزیز و بر اعزای شریف

سلام بر شریفان گرام:)

چطورید یا نه

امگار صفحه اول این تایپیک تغییر دکوراسیون داده

یادش بخیر:)

یادت بخیر

سلام بالاخره اگه شما رو یادم نره پس کی می مونه  که فراموشش کنم:)

راستی تولدت مبارک

سلاااااام
اوووففف...عجب روزی شد امروزم!...
تا حالا شده دو سه ساعت قبل اجرای یه تئاتر ناچار بشید ایفای یه نقش رو قبول کنید ؟!!!

امروز از بچه های گروهمون قرار بود یه تئاتر به زبان عربی اجرا کنن...برای ورودی های جدید...ترم قبل هم نمایش داده بودن که من روز نمایش یونی نبودم نه میتونستم خودم بازی کنم نه تماشا...یکی از رفیقام هم پرده آخر بازی داشت...شانس زد و کار واجبی براش پیش اومد...صبح زود زنگ زد گفت: لیلا تو جام بازی کن! منم: چی میگی مگه میشه حرفشم نزن و...از اون اصرار از من انکار که بابا آمادگی ندارم و اصلا دیالوگ حفظ نیستم و...بعد کلی چونه زنی گفتم عمرا اگه بتونم والسلام!گفت من نمیدونم پس...یکی رو جانشین پیدا کن...
حالا با التماس یکی از همکلاسی ها رو راضی کردم...چند ساعت قبل اجرا میگم خدا خیرت بده و اینا...که گفت: پشیمون شدم خندم میگیره!! نمیتونم..

زنگ زدم رفیق امتحان شهر رو هم رد شده بود دمغ کم موند گریه ش بگیرهگفت حالا یه کاریش بکنید دیگه به فلانی از اون رشته بگو...
آقا تلفنو که قطع کردم یهو به رگ غیرتم برخورد گفتم یعنی چه برم به یه ناآشنا رو بندازم و کلاس گروه رشته مون رو پایین بیارم...در ضمن یاد یه بنده خدایی(!) افتادم که برام نوشته بود: زندگی رو سخت نگیر...!
خلاصه خودم قبول کردم....!
تا دو ساعت قبل اجرا فشرده کلاس داشتم...بعدش تازه متن نمایش رو یه نگاه انداختم!...خدارو شکر دیالوگاش زیاد نبود...نقش یه دانشجو بچه مثبت که یه کار اخلاقی میکنه! حس کردم به این نقش نزدیکم!...بعد به این نتیجه رسیدیم من جمله هام رو زیرکانه از رو بخونم چون قرار بودبا نقش استاد صحبت کنم میتونستم به برگه امتحان (نمایش) نگاه کنم و جملاتم رو بگم!
حالا منو میگید: لهجه عربیم مریخی فانتزی میزنه! تئاتر هم سالها بازی نکردم جز دبستان که با پارتی بازی یه نقش اول بهم دادن! حالا اینا هیچی صورتم هم گل انداختنش ملــــس! همه اینا نوپرابلم بود تا وقتی حدود یه ساعت قبل نمایش بچه ها آماده میشدن آقا لباس و گریم اینا کمدییییی در حد چارلی چاپلین! بچه ها هم اجرای دومشون بود قبل نمایش فقط به سر و وضع و لهجه همدیگه ریسه میرفتیم!آقا منم یه ربع مونده یه لبخند چاپلوسانه از خودم اختراع کردم که هم جلو خنده گرفتنای احتمالیم رو بگیره هم چهره بچه مثبت اعصاب خورد کن رو بیشتر رو روان تماشاگرا پیاده کنه!
 خلاصه نوبت بازی من شد...اوووووففففف... آقا اون برگه که دیالوگام رو میخاستم از روش بخونم با یه برگه دیگه لحظه آخر جا بجا شد!! وسط نمایش تو دلم چند تا فحش به خودم دادم(!) و هر چی یادم مونده بود از جمله ها گفتم خیلی هم میگ میگ وار! ولی شکر خدا خوب از آب دراومد بدون سوتی و تپق!شاید بخاطر اون عزیزی بود که نقش استاد رو بازی میکرد وجودش عین آرامشه!
فیدبک ها  خوب بودن...پییییی... وقت معرفی بازیگرا که شد تازه یه نگاه به جمع کردم دیدم بههههله() از همه کدها شرکت کردن چهره چند نفر رو که دیدم و علی الخصوص اون استاد گرااااام آب دهنمو قورت دادم و چندتا فحش گوگولی دیگه هم نثار خویش کردم!
بعدشم الفرااااااااااار!
حالا اس ام اس همون رفیق بعد این ماجرا:
«فقال: البوس،مقدمه الجریان الحساسی و محرکه الانقلاب فی قلب...فلذا أنا أرسل بوسا" عظیما" فی طریق sms لک:بووووووووووس»
جواب من:« شکرا" حسابیا" شدیدا" خفنا" یا ایتها الصدیقتی الگوگولیه الجون جونیه!!بوس بوس!»

رفیقه داریم؟!

سلام

پسر بنده امسال مدیریت مالی دانشگاه آزاد تهران مرکز قبول شد...
ازین هفته سر کلاسها حاضر شده...یه چیزی گفت که خیلی دلم براش سوخت..گفت:

دوتا از کلاسهام سه چهار نفر پسریم وبقیه دختر....
بغلش کردم وکلی بهش دلداری دادم...خدا بهشون رحم کنه چیکار میخوان بکنند ..بخصوص بنده زاده که خجالتی هم هست ...همش باید سرشو بندازه وهیچی نگه...