تبیان، دستیار زندگی

سلام به گرمی محبت دلهای همه ی شما

سلام دوستان عزیز

تو این تاپیک قصد داریم با شما دفترچه ی خاطرات مشترکی رو داشته باشیم

جایی که بشه خوشی هامونو توش تقسیم کنیم

جایی که بشه توش از غصه هامون بگیم

جایی که بشه گله کرد جایی که بشه تشکر کرد جایی که بشه نوشت و تقدیم کرد

جایی که کسی صدای ما رو بشنوه

جایی که  وقتی تنهاییم شعرامونو توش بنویسیم

جایی که هروقت خیلی شاد شدیم برگردیم و غصه های بقیه رو هم ببینیم

جایی که وقتی خیلی غصه داریم ببینیم هنوزم جای امید هست و هر روز یکی ناراحته و یکی شاده

تو شادی و غم هم شریک باشیم

جملات زیبا رو توش بنویسیم

شعرای قشنگ

و اینجوری دلهامون رو یکی کنیم و از محبت و آرامش روحی لذت ببریم

اینجا جای دل نوشته های شماست

--------------------------------------------------------------------------------------

برای دسترسی راحتتر شما عزیزان به خاطرات و دل نوشته های دوستان در جلوی اسم آنها ستاره هایی وجود دارد که با کلیک بر روی هر ستاره شما به صفحه ای که آن دوست عزیز خاطره و دل نوشته های خود را ثبت کرده هدایت میشوید یعنی هر ستاره بیانگر صفحه ای از خاطرات اون دوست عزیز است

سلام

سلام دوستان عزیز
هر کسی توی زندگیش دوران سخت و خیلی تحمل کرده
منم مثل خیلی ها در دو برهه زمانی شرایط خیلی سختی را گذروندن در برهه اول که مربوط میشه به 4 ساله پیش که دقیقا 3 سال طول کشید و من شب و روز دوران سختی و میگذروندم هر چی به سرم اومد به خاطر اشتباهات خودم بود و خیلی هم تاوانش و پس دادم  ولی چون تقصیر خودم بود بازم قابل تحمل بود.
چون هر چی به سرم میومد میگفتم خودم کردم که لعنت بر خوردم باد و باید تحمل کنم و خیلی خوب با مسائل تونستم کنار بیام.
ولی از فروردین تا اوایل مرداد امسال دوران سخت دیگه ای را سپری کردم که اگه محیط انجمنها نبود و من نمیومدم اینجا فعالیت کنم از غصه و شرایطی که برام به وجود آورده بودن دیوونه شده بودم و شاید تن به خواسته های خیلی ها داده  بودم و الان اینجا نبودم.
شرایطی به وجود اومده بود که هر روز یکی یه چیزی بهم میگفت و من و خوردم میکرد ولی خدا را شکر پس از طی 4 ماه همه فهمیدن که حق با من بوده و هر چی من میگفتم درست بوده و خدا را شکر از سرم گذشت و الان تقریبا به آرامش نسبی رسیدم ولی هنوز خستگی این 4 ماه تو وجودم.
درسته کسایی که توی این مدت اذیتم کردن قصد بدی نداشتن و کارشون دلسوزی بود ولی خیلی دلم و شکوندن.
از خدا میخوام که این مشکلاتی که این مدت برام به وجود اومد چه این 4 ماه و چه اون 3 سال چون زجر خیلی کشیدم:(
همه اینها را گفتم که یه چیزی و بگم باور کنین من با فعالیت توی انجمنهای تبیان تونستم آرامش خودم و حفظ کنم و بتونم دووم بیارم قدر این محیط و بدونین و سعی کنین در بدترین شرایط ترکش نکنید .