وقتی عاشق شدی..

اولین کسی رو که در جریان می ذاری کیه؟ به نظر شما بهتر نیست اول نظر کسی که عاشقش شدی رو بدونی بعد به بقیه بگی؟

 یا به وسیله واسطه این كار رو میكنید؟

یا غیر مستقیم بهش میفهمونید؟

یا اینكه ترجیح میدین كسی از موضوع خبردار نشه؟فقط خودتون بدونید و خدا؟

سلام دوستان تبیانی گل 

سلام .. تاپیك جالبیه .. والله من سعی می كنم عاشق نشم ! .. یعنی چی آخه ؟ .. من هنوز سنی ندارم كه ! .. اگه عاشق هم شدم اگه اگه اگه ، به كسی نمیگم ! .. صبر می كنم تا اون طرف هم عاشقم بشه بعد خودش بیاد بهم بگه ! .. اما من فعلا درس دارم و تا 4 سال دیگه هم درس دارم و عاشقی جزو برنامه هام نیست ! .. البته همایون شجریان میگه : عشق است بلای ناگهان ! .. بگم گرفتار این بلا بشیم یا نشیم ؟ .. انتخاب با شماست .. هرجور دوست دارین .. بعدش من دوست دارم اول به خودم بگه ( عجب لحظه رمانتیكی ! و ا ه ی ! ) .. بعد واسطه بفرسته ..

سلام یلدا خانم

میدونید چرا به این عقیده دارید كه عاشق بشو نیستید؟ چون كه تا حالا عاشق نشدید. اگه عاشق شده بودید نمی گفتید من عاشق بشو نیستم ! چی گفتم من !!!

منظورم اینه كه اصلا عاشق شدن یا نشدن كه دست خود آدم نیست. بعدشم . چه اشكالی داره كه نهایتا شما بعد از این كه ان شاء الله ازدواج كردید عاشق بشید؟ یه جوری گفتید عاشق نمیشم انگار عشق جرمه !

البته ببخشید اینجوری گفتما ! یه وقت ناراحت نشید از دست ما.

تابعد...

یا علی

اول سلامی دوباره و بعد از اون تشکر از همه دوستانی که قدم رو چش ما گذاشتنو ما رو سرافراز کردن.

باید بگم  به نظر من استفاده از الفاظی مانند ..مطمئنم و صددرصد و غیرممکن و ...نه تنها در مورد این مسئله بلکه در اکثر موارد درست نیست. 

از نتایجی که تاحالا بدست اوردم اینه که (البته حظور خانمها گسترده تر بوده   4 به 6)  نظر در مورد این مسئله بین خانمها و آقایون متفاوت بوده. خانومها در قدم اول عاشق شدن رو انکار می کنن و در قدم بعد سعی می کنن اونو سرکوب کنن و در مرحله سوم عشق رو از خودشون بروز می کند اما به روش پلیس نامحسوس.  ولی آقایون فکر کنم واسه اینکه زود فکر می کنن عاشق شده اند دنبالش می رن تا اونو به فرجام برسونن (یه جایی خونده بودم اگه پسرها  عشق اولشون به فجام نرسه  بعد از اون ممکنه چندین بار عاشق بشن) . خانومها به عشق بعد از ازدواج بیشتر عقیده دارن. البته شاید راه مناسبش همین باشه به شرطی که درمورد ازدواج زود تصمیمشونو بگیرن و منتظر طی شدن پله های ترقی نباشن . چون وضع جامعه دراین مورد  جهت مناسبی رو برای حرکت درپیش نگرفته وکار داره به جاهای باریک می رسه.

(یه توضیح کوچولو بدم و اون اینکه اینجا منظور از عشق همون رابطه ایه که بین دختر و پسر پیش میاد لطفا با عشقهای دیگه مخلوط نشه).

سلام بر تبیانی های عزیزاللهم ارنی الطلعه ارشیده والغره الحمیدهبا اجازتون من میخوام هر دو حالت سوالت رو جواب بدم:1-اگه یه پسری نسبت به من این فکروئ داشته باشه ،من ترجیح میدم قبل از اینکه به کسی بگه (حتی مادرش)خیلی مودبانه و رک و پوست کنده بیاد به خودم بگه.در اینصورت من چند تا سوال خیلی مهم رو ازش می پرسم .مثل هدفش از ازدواج،هدفش از این انتخاب و چند تا سوال دیگه.اگه جواباش منطقی و واقعی بود اونوقت بهش میگم به خونوادش بگه ؛ اوناهم منو ببینن اگه باب میلشون بودم و نظرشون مثبت بود ،با خونوادم صحبت کنن و قرارشونو بذارن.این هفتاد خان منم اکثراً عقیدتی و اخلاقی و شناخت محیط زندگی طرفه. اینو گفتم که فکر نکنین دخترا همش به فکر پول و ماشین و خونن.نه من عقیدم اینه که اینا در مقابل سوالای من و جواباشون عددی نیستن،حتی صفر هم براشون زیادیه.ولی اگه پسری از اون لحاظ مناسب باشه و اینارم داشته باشه چه بهتر.اما اگه نداشته باشه میشه باهاش یه چهل – پنجاه سالی زندگی کرد.(منظورم زندگی توام با عشق و علاقه عمیقه، نه فقط بودن با هم) 2- حالا اگه این موردبرا خودم پیش بیاد،اول حسابی ته و توی روحیات وعلایق طرف رو در میاوردم؛ بعد به خودش میگم(حالا لرزیدن دست و اومدن قلب کوچولوم روهم یه جوری تحمل میکنم)بعدش ازش می خوام که اگه منو می شناسه یکی دوروزه جوابشو بده .اگرم زیاد نمی شناسه ،سعی کنه که بیشتر بشناسه.در صورتیکه جوابش مثبت بود میگم پا پیش بذاره وطبق رسم ورسوم عمل کنه.اگرهم منفی بود ،سعی می کنم نقاط مبهم رو براش روشن کنم.تا هر جایی هم که لازم باشه اصرار میکنم چون اینجور آدما کم پیدا میشن.خوب نظر خودتون چیه؟بهتره کسی که اینارو مطرح می کنه ،خودش هم نظرش رو بگه.در ضمن اگه اون کلمه خواستگاری رو نمی نوشتی یه عشق دیگه رو برات توضیح می دادم ولی از اون یه کلمه فهمیدم که منظورت عشق اینجوریه. درسته که میگن عشق آدم رو کور میکنه؟؟به جان شما من الان یه جورایی کورم....................ولی از عشق نیستا ، از گم شدن عینکمه.هاهاهاهاها بی مزه بود نه؟

به نام خدا

ســـــــــلام

پس از مدتها فكر دراین زمینه به نتیجه ای رسیدم كه به اطلاعتون میرسونم. البته درمورد پاسخ خانم مینا مجدی باید بگم كه موضع شجاعانه ای اتخاذ كردند و در جامعه ما نباید زیاد اینطوری فكر كرد مخصوصا درمورد آقا پسرهایی كه آشنایی كامل با اخلاقشون نداریم.

و اما نظرمن

درمورد عشقهای دوطرفه لازم نمیبینم توضیح بدم ولی درمورد عشقهای یكطرفه ابتدا باید عقل رو وارد قضیه كرد. اگه از لحاظ عقلانی و منطقی به این نتیجه رسیدم كه از جوانب مختلف مانند فكری.خانوادگی.فرهنگی . مادی و ... . دارای جنبه های مشترك هستیم در وهله اول سعی میكنم نظر طرف مقابل رو بدونم حالا هر طوری كه شده ایمیل. نامه. پیك موتوری.كبوتر نامه رسان و ... اونو از قضیه مطلع میكنم  و ازش میپرسم كه میتونم دراین رابطه فكر كنم یا نه و اگه گفت آره  اونوقته كه خانواده رو در جریان میزارم البته این جواب مثبت لزوما جواب مثبتاون نسبت به خودم فرض نمیكنم.

سلام علیکم

مطمئنا اولین کسی که فهمیده خدا است بهش توکل می کنم و مستقیم با آن شخص صحبت می کنم.

اگه عاشق شدم به کسی نمی گمبعداگه اعتمادکردم به یکی میگم امابه غیراز

مامان وبابام

کتایون

سلام. من اصلاً نمیفهمم این عشق چیه که شما ازش حرف میزنید و حتی این را به بحث میگذارید و از حاضران میپرسید که چه طور و چگونه آنرا ابراز میکنید و اول به چه کسی میگویید. در دنیای مدرن و پیشرفته امروز، عشق معنا و مفهومی جز سرگرمی و ... ندارد. در دنیایی که عقل و منطق حرف اول را میزند، هنوز هم افرادی همانند شما دم از عشق میزنند. در این دنیایی که انسانها به دنبال یافتن قاعده ای برای ربط دادن حرکت مردمک چشم و استفاده از قسمتهای جانبی مغز هستند، جای بسی شگفت دارد که هنوز هم افرادی دل به یک چیز بی منطق و قاعده به نام احساس بسته اند. در دنیای قانونمند و تابع عقل امروز، سخن از بی قانونی تابع احساس به میان آوردن ، به دور از باور و اندیشه فلسفی انسان قرن بیست است. و آیا شما آنقدر به پاکی این عشق  و احساس ایمان دارید که در فکر ابراز آن هستید؟؟؟