NITROGLYCERIN
موارد مصرف: این دارو برای پیشگیری ودرمان آنژین صدری و درمان نارسایی‌بطن چپ مصرف می‌شود. نیتروگلیسرین‌تزریقی برای كنترل فشار خون حین‌بعضی از اعمال جراحی و برای كاهش‌خونریزی به داخل ناحیه جراحی مصرف‌می‌شود. نیتروگلیسرین تزریقی به عنوان‌داروی كمكی در درمان نارسایی احتقانی‌قلب همراه با انفاركتوس حاد میوكاردمصرف می‌شود.
فارماكوكینتیك: پیوند این دارو به پروتئین‌حدود 60 درصد است. نیمه عمرنیتروگلیسرین 4 ـ 1 دقیقه است. اثر دارو ازراه انفوزیون وریدی تقریب بلافاصله، ازراه زیرزبانی پس از 3 ـ 1 دقیقه و از راه‌پوستی پس از 30 دقیقه شروع می‌شود.طول اثر دارو از راه انفوزیون وریدی چنددقیقه، از راه زیرزبانی 60 ـ 30 دقیقه و ازراه پوستی 24 ـ 8 ساعت است.نیتروگلیسرین، پس از آنكه تقریب بطوركامل متابولیزه شد، از طریق كلیه‌ها دفع‌می‌شود.
موارد منع مصرف: این دارو در مواردكاهش فشار و حجم خون، كاردیومیوپاتی‌هیپرتروفیك انسدادی، تنگی آئورت،تامپوناد قلبی، پریكاردیت constrictive،تنگی دریچه میترال، كم خونی بارز،گلوكوم با زاویه بسته، ضربه اخیر به سر وخونریزی مغزی نباید مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ در موارد زیر باید با احتیاطمصرف شود:
كم خونی شدید، عیب شدید كار كلیه،پركاری تیروئید، سوء تغذیه یا كاهش‌دمای بدن، سابقه انفاركتوس اخیر قلبی.
2 ـ با مصرف طولانی مدت نیتراتها، ممكن‌است نسبت به اثر آنها تحمل ایجاد شود ودر نتیجه، نیاز بیمار به دارو افزایش یابد.برای اطمینان از حفظ اثر مطلوب دارو،پیگیری دقیق وضع بیمار توصیه می‌شود.
3 ـ در صورت لزوم قطع مصرف دارو، به‌دنبال مصرف مقادیر زیاد یا طولانی مدت،به منظور جلوگیری از بروز حمله‌واجهشی آنژین ناشی از قطع مصرف‌دارو، مقدار مصرف باید بتدریج كاهش‌داده شود.
4 ـ در صورت بروز تاری دید یا خشكی‌دهان یا تشدید آن مصرف دارو باید قطع‌شود.
عوارض جانبی: سردرد كوبنده،برافروختگی، سرگیجه و كمی فشارخون‌وضعیتی با مصرف این دارو گزارش شده‌است.
تداخل‌های دارویی: مصرف همزمان‌نیتروگلیسرین با فرآورده‌های حاوی الكل،داروهای پایین آورنده فشارخون یاداروهای گشاد كننده عروق ممكن است‌كمی فشارخون ناشی از اثرات‌نیتروگلیسرین را تشدید كند.
نكات قابل توصیه: 1 ـ قرص معمولی وپیوسته رهش نیتروگلیسرین باید همراه بایك لیوان آب و با معده خالی مصرف شود.
2 ـ قرص جویدنی باید بخوبی جویده شده‌و به مدت تقریب 2 دقیقه در دهان باقی‌بماند.
3 ـ هنگام استفاده از قرص زیرزبانی، تازمانی كه قرص حل نشده باشد، از خوردن‌یا نوشیدن باید خودداری شود.
4 ـ هنگام استفاده از پماد نیتروگلیسرین،پیش از مصرف، پوست باید تمیز شود. درهر بار مصرف، پماد باید بر روی سطح‌بدون مو مالیده شده و گسترده شود. پس‌از گسترده شدن، دارو را نباید روی پوست‌ماساژ داد.
5 ـ از جویدن و خرد كردن قرص پیوسته‌رهش باید خودداری كرد.
6 ـ با بروز اولین علائم حمله آنژین، بایدنشست و از قرص زیرزبانی استفاده نمودو در صورت بروز سرگیجه یا از حال رفتن‌باید احتیاط كرد. اثر قرصها معمولا طی 5دقیقه ظاهر می‌شود.
7 ـ قرص معمولی پیوسته رهش همچنین‌فرآورده‌های موضعی نیتروگلیسرین ازبروز حمله آنژین صدری جلوگیری‌می‌نمایند و سبب رفع درد ناشی از حمله‌نمی‌شوند.
8 ـ قرص‌های زیرزبانی نیتروگلیسیرین‌نباید در معرض هوا قرار گیرند، زیرا ممكن‌است اثر آنها كاهش یابد.
9 ـ به هنگام برخاستن از حالت خوابیده یانشسته، باید احتیاط نمود.
10 ـ به هنگام ایستادن به مدت طولانی یافعالیت بدنی و همچنین در آب و هوای گرم‌باید احتیاط نمود.
11 ـ سردرد، عارضه معمولی نیتراتها است‌كه با ادامه درمان كاهش می‌یابد. درصورت تداوم یا تشدید سردرد، مراجعه به‌پزشك ضروری است.
12 ـ اگر یك نوبت مصرف دارو فراموش‌شود، به محض بیادآوردن، آن نوبت بایدمصرف شود، ولی اگر تا نوبت بعدی
2 ساعت (قرص معمولی، زیرزبانی و پماد)یا 6 ساعت (قرص پیوسته رهش) فاصله‌باشد، از مصرف آن باید خودداری
نمود.
مقدار مصرف:
قرص پیوسته رهش
بزرگسالان: به‌عنوان ضد آنژین صدری،1/3، 2/6 یا 6/5 میلی‌گرم هر 12 ساعت‌مصرف می‌شود. در صورت نیاز و تحمل‌بیمار، می‌توان مقدار توصیه شده را هر 8ساعت مصرف نمود.
قرص زیرزبانی
بزرگسالان: به‌عنوان ضد آنژین صدری،0/6 ـ 0/15 میلی‌گرم مصرف می‌شود كه‌در صورت نیاز برای دفع حملات آنژین،هر 5 دقیقه تكرار می‌شود.
پماد
بزرگسالان: به‌عنوان ضد آنژین، مقدار
30 ـ 15 میلی‌گرم هر 8 ساعت طی روز وهنگام خواب بر روی پوست مالیده‌می‌شود.
تزریقی
بزرگسالان: به‌عنوان ضد آنژین، پایین‌آورنده فشارخون یا كاهش دهنده بار قلب،ابتدا با سرعت mcg/min 5 انفوزیون‌می‌شود. سپس مقدار مصرف با اضافه‌كردن mcg/min 5 هر 5 ـ 3 دقیقه، افزایش‌می‌یابد تا اثر مطلوب بدست آید یا اینكه‌سرعت انفوزیون به mcg/min 20 برسد.در صورت عدم حصول پاسخ مطلوب،می‌توان مقدار مصرف را با اضافه كردنmcg/min 10 در همان فواصل زمانی بالا،افزایش داد. در صورت نیاز، می‌توان هر
5 ـ 3 دقیقه سرعت انفوزیون را به
20 mcg/min افزایش داد تا اثر مطلوب‌بدست آید. در صورت مشاهده بروز اثرنسبی، باید با رعایت احتیاط، از سرعت‌افزایش مقدار انفوزیون كم كرده و فواصل‌انفوزیون را طولانی نمود تا پاسخ مطلوب‌حاصل شود.
اشكال دارویی:
Injection : 5 mg/ml, 1 mg / ml
Ointment : 2%
Retard Tablet: 2.6 mg, 6.4 mg
Sublingual Tablet : 0.4 mg
