تبیان، دستیار زندگی

با سلام

به دوستان خوب انجمن این دوشنبه موضوع حدیث در مورد عقله امیدوارم که مورد توجهتون قرار بگیره و این احادیث را فقط نخونیم عمل هم بکنیم.

سخن گفتن
زبان، آیینه خرد و عقل آدمی است. باید آن را زلال و صیقل شده نگه داشت.
امام حسن(ع) می فرمایند: سخن گفتن تو در چیزی که به تو ارتباط ندارد، ایجاد دردسر است.
سعدی گفته است: نادان را به از خاموشی نیست و اگر این مصلحت بدانستی نادان نبودی.
چون نداری کمال و فضل آن به که زبان در دهان نگه داری

اوّل سلام، آن گاه كلام
اما حسن علیه السلام
«مَنْ بَدَأَ بِالْكَلامِ قَبْلَ السَّلامِ فَلا تُجیبُوهُ.»
كسى كه پیش از سلام كردن، آغاز به سخن گفتن نماید، جوابش را ندهید!

قال الحسین علیه السلام :
إِنَّ لِسانَ ابنَ آدَمَ یُشرِفُ كُلَّ یَومٍ عَلى جَوارِحِهِ فَیَقولُ: كَیفَ أَصبَحتُم؟ فَیَقولونَ: بِخَیرٍ إِن تَرَكتَنا! وَیَقولونَ: اَللّه اللّه فینا! وَیُناشِدونَهُ وَیَقولونَ: إِنَّما نُثابُ بِكَ وَنُعاقَبُ بِكَ؛
زبان آدمیزاد، هر روز به اعضاى او نزدیك مى شود و مى گوید: چگونه اید؟ آنها مى گویند: اگر تو ما را به خودمان واگذارى، خوب هستیم و مى گویند: از خدا بترس و كارى به ما نداشته باش: و او را سوگند مى دهند و مى گویند: ما فقط به واسطه تو پاداش مى یابیم و به واسطه تو، مجازات مى شویم.
بحارالأنوار، ج71، ص278، ح14

امام حسین علیه‏ السلام :
لا تَقُولُوا باَلسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِکم؛
چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.
جلاءالعیون، ج۲، ص۲۰۵

به نام خدا

سلام

موضوع خوبی انتخاب کردید "زبان"

هرچه میکشیم از زبانه ...گاهی وقتها زیادی میچرخه ..گاهی وقتها هم که باید بچرخه نمیچرخه

مثلا غیبت نکنیم چی میشه ؟؟؟.....همه چی میشه اگر غیبت نکنیم چطوری وقتمون پر بکنیم ....

اگر دروغ نگیم عالم گلستان میشه ......این دور وزمونه اگر دروغ بگی امورت میچرخه

اگر ........

خدایا !کنترل زبان به نحوی که مورد رضای تو باشد به همه ما عنایت فرما !..امین یا رب العالمین

امام صادق (ع) : غیبت نکن که غیبتت می کنند ( غیبت کسی را نکن که غیبتت می کنند ) برای برادرت چاه مکن که در آن می افتی چون همانطور که برخورد می کنی با تو برخورد میشود. ( هر جوری رفتار کنی همانطور باخودت رفتار می کنند ) بحارالانوار جلد 75 صفحه 248 حدیث 16

موفق باشید و سربلند

سلام

امام حسین علیه‏ السلام :
لا تَقُولُوا باَلسِنَتِکُم ما یَنقُصُ عَن قَدرِکم؛
چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.
جلاءالعیون، ج۲، ص۲۰۵

استفاده كردیم
یا علی

سلام به دوستان عزیز انجمن
موضوع این هفته در مورد نماز است انشاءالله مورد توجهتون قرار بگیره.
*البته ببخشید حدیث را زود گذاشتم چون الان دارم جایی میرم که تا فردا ظهر دسترسی به اینترنت ندارم*

قال: کان الحسن ابن علی علیه السلام: اذا قام الی الصلاة لبس اجود ثیابه فقیل له: یابن رسول الله! لم تلبس اجودثیابک؟! فقال علیه السلام: ان الله جمیل یحب الجمال فاتجمل لربی و هو یقول «خذوا زینتکم عند کل مسجد» فاحب ان البس اجود ثیابی. (الحیاة، ج 5، ص 66)
راوی می گوید: امام حسن علیه السلام زمانی که نماز را برپا می داشتندزیباترین لباس را می پوشیدند، به حضرت عرض شد، ای پسررسول خدا چرا به هنگام نماز اینگونه لباس می پوشی؟حضرت فرمودند: به تحقیق خدا زیبا است و زیبائی را دوست می دارد. پس خود را برای پروردگارم می آرایم، چنانچه می فرماید: «به هنگام نماز و حضور در مساجد لباس زیبای خود را بپوشید» پس دوست دارم که بهترین لباسم را بپوشم.


امام حسن (ع ) : ان من طلب العبادة تزکی لها و اذا اضرت النوافل بالفریضة فارفضوها
هر کس طلب عبادت دارد، دل را برای آن پاک می کند،و هرگاه نمازهای مستحبی به نمازهای واجب ضرر رسانید (باعث آسیب رسانی به یکی از صفات و ابعاد نمازهای واجب شد) نمازهای مستحبی را ترک کنید.
( تحف العقول ، ص 267 )

تلاوت قرآن در نماز
امام حسین (ع ) : من قرأ ایة من کتاب الله - عز و جل - فی صلاته قائما یکتب له بکل حرف مائة حسنة
کسی که آیه ای از قرآن را ایستاده در نماز خود بخواند، به هر حرفی صد حسنه برای او نوشته می شود.
( الکافی ، ج 2، ص 447 )

اهل بیت (ع ) و اقامه نماز
امام حسین (ع ) :
"الذین ان مکنا هم فی الارض اقاموا الصلاة " قال : هذه فینا اهل البیت
(در تفسیر آیه ) "کسانی که اگر ما به آنها در زمین قدرت و حکومت دهیم ،
نماز را به پا می دارند" فرمود: این در مورد ماخاندان اهل بیت است .
( بحار الانوار، ج ,24 ص 166 )

رفیق شناسى

«قالَ الْحَسَن(علیه السلام) لِبَعْضِ وُلْدِهِ: یا بُنَىَّ لا تُواخِ أَحَدًا حَتّى تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبطْتَ الْخُبْرَةَ وَ رَضیتَ الْعِشْرَةَ فَآخِهِ عَلى إِقالَةِ الْعَثْرَةِ وَ الْمُواساةِ فِى الْعُسْرَةِ.»

امام حسن(علیه السلام) به یكى از فرزندانش فرمود: اى پسرم! با احدى برادرى مكن تا بدانى كجاها مىرود و كجاها مىآید، و چون از حالش خوب آگاه شدى و معاشرتش را پسندیدى با او برادرى كن به شرط این كه معاشرت، بر اساس چشم پوشى از لغزش و همراهى در سختى باشد.

امام مجتبى ـ ع ـ در پاسخ به نامه اى كه معاویه براى آن حضرت فرستاده بود، چنین جواب دادند: «إنَّما هذَا الأمْرُ لِی وَالخِلافَةُ لِی وَلاِهْلِ بَیْتِی، وَإنَّها لَمُحَرَّمَةٌ عَلَیْكَ وَعَلى أَهْلِ بَیْتِكَ سِمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللهِ ـ صلّى الله علیه وآله ـ . وَاللهِ لَوْ وَجَدْتُ صابِرینَ عارِفینَ بِحَقّى غَیْرَ مُنْكِرینَ ما سَلَّمْتُ لَكَ وَلا أَعْطَیْتُكَ ما تُریدُ.»

«همانا این امر (حكومت) و جانشینى رسول خدا ـ ص ـ از آن من و مربوط به اهل بیت من است. تو غاصبى، خلافت بر تو و خاندانت حرام است. این مطلب را از رسول خدا ـ ص ـ شنیده ام. (سپس فرمود:) سوگند به خداوند، چنانچه مى یافتم یارانى آگاه و آشنا در حق ما (كه در راه احیاى حق ایستادگى مى نمودند) حكومت را به تو واگذار نمى كردم و نمى دادم به تو آنچه را كه مى خواستى. (حتى با شرایطى كه در عقد صلحنامه نوشته شده)