گلهای عزیز سلام
من مطلب شمارا تقریبا نیمه شب دریافت کردم و خوندم.
از این که این قدر بامعرفت بودی و به فکر یک دوست قدیمی خیلی ممنونم. نمیدونی الان چه حالی دارم. دلم بیتاب رفتنه ولی فکرکارنامه سیاه اعمالم و این که اونجابا چه رویی لبیک بگم آزارم میده ......اما به امید لطف و رحمت بیکرانش دارم میرم که درخانه اش را بزنم.
قدر خودتون رو بدونید که خدا بهتون توفیق داده با خودش و کتابش مانوس باشین. قول میدم یاد شما و همه کاربرانی که التماس دعا دارند باشم. برام دعا کنید دارم میرم بلکه آدم بشم و برگردم.
به خدای مهربون می سپارمتون