تبیان، دستیار زندگی

اکنون دنیا به سمتی پیش می رود که با کمی صرفه جویی در وقت و یا حذف فاکتورهایی که برای ایجاد شرایط مناسب برای کسب اطلاعات وجود دارند، گوی میدان را از آن خود کرده ایم.آموزش الکترونیکی در نگاه اول این کار را انجام می دهد. وقتی شما می توانید در انرژی و وقت خود برای رفتن به دانشگاه، موسسه و ... صرفه جویی کنید و اصل مطلب را با داشتن یک کامپیوتر و اینترنت در اختیار داشته باشید گویی به خواسته خود رسیده اید. اما تجارب در آموزش الکترونیکی علاوه بر فواید و قابلیت هایی که دارد اشکالاتی را نشان داده است که با بحث در رابطه با آنها به نتایج با ارزشی خواهیم رسید.چرا هنوز قشر زیادی از مردم آموزش حضوری را انتخاب می کنند؟ آیا چون آموزش ندیده اند و یا از وجود آن بی خبرند و یا نمی توانند به یک کامپیوتر و اینترنت اعتماد کنند؟ آیا شیوه استفاده از اینترنت برای رسیدن به اطلاعات و اهداف خود را نمی دانند؟ چرا در اکثر دانشگاه ها و موسسات آموزش الکترونیکی با مشکلات و نقایص زیادی روبرو شده؟ آیا به این خاطر نیست که ما مفهوم آموزش الکترونیکی را آنطور که باید نمی دانیم و می خواهیم همان آموزش حضوری را به صورت الکترونیکی برگزار کنیم؟ آیا فرق آموزش الکترونیکی و حضوری فقط در نحوه اجرای آن است؟ آیا بهتر نیست ابتدا مخاطبان و کاربران خود را آموزش دهیم که چگونه می توانند به اطلاعات درست به سرعت دسترسی داشته باشند؟ ...

از ﻧﻈﺮ ﺑﻌﻀﻲ از ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و تحلیلگران آموزش اینترنتی در مقطع اﺑﺘﺪاﻳﻲ اﺻﻼً اﻳﺪۀ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ. اﻳﻦ‬ ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻴﻔﻴﺖ آﻣﻮزش در این دوره ﺑﻪ ﺷﺪت از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ رود. آﻣﻮزش در ﻣﻨﺰل ﻫﺮﮔﺰ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮای ﻣﺪرﺳﻪ ابتدایی ﻧﻴﺴﺖ.‬ ﻫﻴﭻ ﮔﺰﻳﻨﻪ ای ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎی ﻛﻼس درس و تجربۀ ﻣﺪرﺳﻪ ابتدایی را ﺑﮕﻴﺮد. ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﻣﺪرﺳﻪ اﻳﺠﺎد اﺳﺘﻘﻼل در‬ ﻓﺮزﻧﺪان اﺳﺖ و ﻛﻮدﻛﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﻨﺰل آﻣﻮزش ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ واﺑﺴﺘﮕﻲ ﺷﺪﻳﺪی ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. از ﻧﻈﺮ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن‬ ﻓﻨﺎوری ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدن داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﺑﺎزی ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ در ﺣﻴﺎط ﻣﺪرﺳﻪ ﻧﻴﺰ ﺟﺰو آﻣﻮزش ﺑﻪ‬ ﺣﺴﺎب ﻣﻲ آﻳﺪ ﻛﻪ در ﻣﺪارس ﻣﺠﺎزی از دﺳﺖ ﻣﻲ رود. از ﻃﺮﻓﻲ ﻧﻘﺶ ﻣﻌﻠﻤﺎن در ﺗﺎﺛﻴﺮﮔﺬاری روی داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻧﻴﺰ در‬ ﻣﺪارس ﻣﺠﺎزی از دﺳﺖ ﻣﻲ رود ﭼﺮا ﻛﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺻﻮﻻً از ﻣﻌﻠﻤﺎن اﻟﮕﻮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ.‬

کمبود بودجه دستگاه هاى متولى آموزش و نیز عدم مشارکت دادن بخش خصوصى از سوى دولت

امنیت در بخش تجارى سیستم آموزش الکترونیکی خطر هک شدن وجود دارد. همچنین در بخش آموزش سیستم، خطر تغییر محتوا و در کل خطر از کار انداختن سرویس وجود دارد. آیا تضمینى هست که سئوالات استاد به درستى به دست دانشجو برسد و یا جواب دانشجو به استاد برسد و در شبکه کامپیوترى تغییر داده نشود و یا حتى از بین نرود؟

هزینه های گزاف دانشگاه های مجازی
بطور مثال متوسط هزینه های دو سال یک دانشجو برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه "علم و صنعت ایران" حدود شش میلیون تومان تعیین شده و این در حالی است که حتی سرویس خط اینترنت پر سرعت برای دانشجویان فراهم نشده و استاد و مکان آموزشی و کتاب و امکانات دیگر مانند روش سنتی، قرار نیست در اختیار دانشجو قرار بگیرد و قطعاً هزینه راه اندازی الکترونیکی دروس مقطع فوق لیسانس، این قدر هزینه ندارد. به عنوان نمونه دیگر دانشگاه "شیراز" برای دوره کارشناسی ارشد تجارت الکترونیک رقم حداقل پنج میلیون تومان را برای تحصیل از راه دور دانشجویان متقاضی در این رشته اعلام کرده است.

جناب کوشا

اینها بخشی از مشکلاتی است که بر سر راه elearning وجود دارد و شاید برخی از اینها موجب استقبال کم کاربر ایرانی از آن است البته برخی از اینها قابل حل است اما طبیعتا حل برخی از این موانع به دست مسئولان امر و نیازمند برنامه ریزی های طولانی مدت و آگاهی و استفاده از آخرین فناوری های روز است.

دوست گرامی، تمام ایرادات شما وارد است اما به طور مشابه انتقاداتی نیز بر آموزش حضوری وارد است امام به هر حال مساله ای که در اینجا اهمیت دارد ارائه راهکارهای مفید و سودمند می‌باشد.
به طور خلاصه و مفید میتوان پیشنهادات ذیل را ارائه کرد:
1. حرکت به سمت آموزش تلفیقی(Blended Learning).
2. آماده سازی زیرساخت‌های ارتباطی
3. تجزیه تحلیل ، طراح و توسعه سامانه های آموزش الکترونیکی بر اساس نیازهای واقعی مخاطبان
4. استفاده از طرح درس‌های استاندارد
5. مطالعه موردی روشهای آموزشی موفق و استفاده از روش‌های آموزشی نوین و علمی
مرکز یادگیری تبیان در حال حاضر در زمینه تحقیق و توسعه سامانه های آموزش الکترونیکی با جدیت در حال فعالیت می‌باشد

سلام
به نظر برخی مشکلاتی که شما در رابطه با آموزش الکترونیکی مطرح کردید به تعریف و نگرشتان به این موضوع بر می گردد و با تغییر این دیدگاه این مشکلات از بین می روند. مثلا در موردی که شما در رابطه با آموزش الکترونیکی برای مقطع ابتدایی و یا مشکلات دانشگاه های ایران و یا آموزش الکترونیکی در ایران بیان داشتید. به نظر من آموزش الکترونیکی تعریفی فراتر از آموزش سنتی فقط در قالب کامپیوتر دارد و همانطور که خودتان بیان داشتید حذف آموزش حضوری برای مقطع ابتدایی و چه بسا مقاطع بالاتر و از نظر من دانشگاهی غیر ممکن است. اما گسترش فناوری و یادگیری الکترونیکی چیست؟ (البته این نظر شخصی اینجانب می باشد و خوشحال می شوم من را با اطلاعات بیشتر خود آگاه سازید) بهتر است به جای آموزش الکترونیکی از واژه یادگیری الکترونیکی استفاده کنیم. یادگیری الکترونیکی یعنی آموزنده و دانش آموز نداریم و افراد از یک مجموعه شبکه گسترده ای از اطلاعات که شاید هیچگاه نتوانند همه آنها را در خانه و یا محل تحصیل خود داشته باشند استفاده می کنند. شبکه ای که اطلاعات و نیازهای یک فرد را به صورتی نا محدود و دسته بندی شده و مشخص و با سازماندهی ساده در اختیار قرار می دهد. این شبکه به کمک استفاده کنندگان خود بزرگ می شود. هر کدام از افرادی که از اطلاعات آن استفاده میکنند خود نیز با رعایت قوانین آن شبکه اطلاعات ارزشمند و مناسب با دسته بندی ها را برای افراد دیگر قرار می دهند. این اطلاعات و دسته بندی ها شامل فیلم های آموزشی و یا در واقع آموزش از طریق فیلم های کوتاه، مستندات، مقالات، نرم افزارهای مورد نیاز، فروم ها، پروژه ها، محیط های آزمایش الکترونیکی و ... با هدایت و کنترلی منظم و جذاب (سرگرم کننده) می باشد. شاید یک دانش آموز ابتدایی که حضور کافی در محل تحصیل داشته و همچنین درس های خود را در آنجا فراگرفته در این شبکه زمینه ای برای شناخت علایق خود، ایجاد ابتکار و رشد خلاقیت و ... را بدست آورد.

همچنین در این شبکه همه اطلاعاتی که share می شود بررسی می شوند و اطلاعات بیهوده در آن وجود ندارد. هر اقدامی بر طبق استاندارد آن شبکه صورت می گیرد بنابراین هیچ گونه مورد غیر اخلاقی و یا اطلعات غلط وجود ندارد. در این مجموعه حق کپی رایت معنایی ندارد و همه چیز با سهیم شدن صورت می گیرد.

با تمام مشکلاتی که مطرح شد و در وجود آنها شکی نیست اما باید این نکته را در نظر گرفت که در حالی که همه جهان حرکتی رو به جلو دارند ما نمی توانیم و نباید در جا بزنیم و به خاطر مشکلات مختلف و ایراداتی که هم اکنون بر سر راه این پدیده تازه وارد وجود دارد از استفاده از آن امتناع کنیم شاید همین استقبال ما از این روش و در نتیجه آشنا شدن با این شیوه آموزش باعث پدید آمدن مطالباتی از سوی ما برای شرکت های ارائه کننده این خدمات گردند که این خود باعث ارتقا و پیشرفت این شیوه آموزش در کشور ما خواهد شد و کم کم این شیوه در کشور ما هم به مراحل پیشرفته تر خواهد رسید و حتی ما هم می توانیم در جهان حرفی برای گفتن در این زمینه داشته باشیم.

سلام به همه دوستانهیچ وقت نمی توان ضرورت و تاثیر گذاری آموزش حضوری را نا دیده گرفت .اما یادگیری یا آموزش الکترونیکی ویژگی های مثبت زیادی دارد که مهمترین آن آموزش در هر جا ،در هر زمان و برای همه است (یکی از ویژگی های آموزش در هزاره سوم) هر کدام از این ویژگی ها می توانند بعضی از مشکلات موجود را حل کنند .مثلا مشکل نبود فضای و دیگر امکانات آموزشی در تمام نقاط جغرافیایی ، آموزش الکترونیکی امکانات مساوی در اختیار همه قرار می دهد .اگر زیر ساخت مناسب از نظر امکانات اینترنت وجود ندارد ،اگر بستر فرهنگی مناسب وجود ندارد و هزار کمبود دیگر باعث نمی شود این کار انجام نشود.همیشه کسانی که اولین قدم ها را بر می دارند باید از راه سخت عبور کنند.ولی با عبور از راه سخت تجربه های خوبی به دست می آورند که می تواند قدم های بعدی را با لغزش کمتری بردارند.مسئله دیگر این که موسسه ای چون موسسه تبیان باید همیشه از جدیدترین مدل های آموزشی استفاده کند، آن ها را تجربه کند، اشکالات آن را پیدا کند، آن ها را بومی سازی نماید و در اختیار دیگران قرار دهد .