تبیان، دستیار زندگی

استان مازندران در شمال ایران قرار دارد.حد شمالی آن دریای مازندران،حد شرقی آن استان گلستان،حد جنوبی آن
استانهای سمنان،تهران و قزوین و حد غربی آن استان گیلان می باشد

ادامه دارد....

پوشش گیاهی تنکابن

پوشش گیاهی تنکابن مشتمل است بر: توسکا، شمشاد، بلوط، مَمْرَز، افرا، راش، زبان گنجشک، گون، گل گاوزبان و مراتعی برای چرای دام. از جانوران نیز دارای شغال، گراز، پلنگ، خرس، قِرقی و قوش است. در رودهای آن انواع ماهی یافت می‌شود، از جمله قزل آلا، سفید، آزاد، کفال و کپور.

استان مازندران
آثار ملی ثبت شده شهرستان تنکابن

ساختمان شهربانی (پهلوی – شماره ثبت ۱۵۲۲ – داخل شهر)، پل چشمه کیله (پهلوی اول – شماره ثبت ۳۳۲۹ – داخل شهر) محوطه کورسر (تاریخی – اسلامی – شماره ثبت ۳۷۷۹ – بخش گلیجان، دهستان سلیمان‌آباد، روستای لاک تراشان)، محوطه گورستانی جارجمت (هزاره اول – شماره ثبت ۳۷۸۰ – بخش گلیجان دهستان سلیمان آباد – روستای لاک تراشان)محوطه گورستان جیرمت(پیش از اسلام – اسلامی – شماره ثبت ۳۷۸۱ – بخش گلیجان، دهستان سلیمان آباد جنوبغربی)بنای سنگی کوره سر (احتمالاً اسلامی – شماره ثبت ۳۷۸۳ – بخش گلیجان، دهستان سلیمان‌آباد روستای لاک تراشان)، محوطه و گورستان جیرلپه دشت (هزار وال اسلامی – شماره ثبت ۳۷۸۵ – بهش گلیجان دهستان سلیمان آباد روستای لاک تراشان)، عمارت شهرداری تنکابن (پهلوی اول – شماره ثبت ۵۰۰۱ – داخل شهر)قلعه تنکا (اسلامی – شماره ثبت ۳۳۲۲)، پل فلزی ولی اباد(پهلوی اول-دهستان میرشمس الدین روستای ولی آباد)حمام مَکرود، پل چالکش پل یک دهنه لَپاسَر، دبیرستان سنایی، پل فلزی چالک رود، مدرسه پهلوی سابق، پل رضا شاهی، حمام امیر سعد، پل علی اباد، پل فلزی شیرود، ،ساختمان ایستگاه کشاورزی، پل زنگشامحله، بنای تُنِکا، پل فلزی نشتارود، پل قلعه گردن، پل دودهنه خِشتِ نو، مسجد امیر اسعد، /مسجد گیل محله، / پل علی اباد پایین و حوض و سکوی ناهارخوران است.

از جمله آثار قدیمی دیگرشهرستان عبارتند از : عمارت دیوان خانه و مسجد قدیمی و قلعه پیروز در شهر خرم آباد در حدود یک کیلومتری جنوب شهر تنکابن ؛ عمارت منتظم دیوان و حمام قدیمی در آبادی گُلیجان در دو کیلومتری جنوب غربی شهر تنکابن ؛ عمارت شیخ نورالدین در آبادی نورآباد (احمدسرا) در هشت کیلومتری مغرب شهر تنکابن ن ؛ پلهای آجری در مسیر آبادیهای رَمَج محله ـ کچانک و نسیه محله ـ فقیه محله و روستای بُرامسر؛ مسجد علامه ؛ مدرسة سلیمانیه ؛ و گورستانی قدیمی در آبادی سلیمان آباد (کالامور) در هشت کیلومتری جنوب غربی شهر تنکابن. منطقه جنگلی دینارسرا، مرداب نشتارود، منطقه ییلاقی داغ کوه، منطقه جنگلی سفیدآب و کوه سر، آبشارکمیلیه و کوه سرو دینارسرا

استان مازندران
آرامگا ه‌ها، امامزاده‌ها و زیارتگا ه‌ها در شهرستان تنکابن

بقعه آقاشیرعلی در میان ناحیه؛بقعه آقامیرشمس الدین درروستای میرشمس الدین؛ بقعه ایوب پیغمبر؛ بقعه صالح بن علی؛ بقعه سّید علی کیا در روستای رودپشت، بقعه سیده زیبا خانم؛امامزاده درویش ماهرو تنکابن ؛ امامزاده سید ابوالحسن الموید بالله، بقعه سید ابوجعفر ثائری ابیض تنکابن ؛ بقعة سیدحبیب اللّه ؛ بقعة سیدحسین و سیدرضا در آبادی شیرود ؛ بقعة دو برادران در آبادی کَچانَک در سه کیلومتری و بقعة سیدجلال در آبادی زَرَوج محله گلیجان، بقعة میرسبحان در آبادیِ تمیجانَک، امامزاده سیدقوام الدین درروستای کبودکلایه وامامزاده عون بن علی پایین اشتوج-امازادهقاسم

استان مازندران
نگاهی کلی به مکانهای تفریحی شهرستان

قله سیالان، قله گردوکوه، قله مازوچال، قله شاه رشید، کوه بلور(شاه سفیدکوه)، اثرطبیعی خشکه داران، موزه خشکه داران، منطقه ییلاقی سه هزار، چشمه آب معدنی شلف، چشمه ولگ میال، چشمه دیوخانی، چشمه کارکوه، گرخانی چشمه وینی چشمه، ولگتوک میان چشمه، چشمه سوی، آب گرم معدنی سه هزار، آب گرم معدنی فلک ده، رود دو هزار، رود سه هزار، رود ولمرود، رود آزاد رود، رودمیرشمس الدین، غار کبود آبی ور، غار دانیال، آب بندان جیسا، شکارگاه نرگس کوه، شکارگاه نوارکوه، شکارگاه اکر، شکارگاه پیله کوه، پارک چال دره، پارک سی سراسلمان شهر، موزه گیاهان دارویی کندلوس سلمانشهر، تفرجگاه گرگویه شانه تراش، رود شیرود، رود ترک رود، رود نسارود، رود گرگرود، رود کاظم رود، رود نشتارود، رود چشمه کیله، کوهستان لیمرا، کوهستان پیش کوه، کوهستان نوشا، کوهستان داکو، کوهستان مازوگاسر، آبشار ماهی وزان، آبشار سنگ بن چشمه، آبشار فرهاد جوی، دریاچه یخی یا دریا آبی، دریاچه بلور، دریاچه هزارکوه، دشت دریاسر، منطقه ییلاقی نوشا، قلعه تنکا، ساختمان شهرداری، ساختمان شهربانی، پل آجری قلعه گردن، پل قدیمی لپاسر، شا نشین دشت نوشا، قلعه نوشا، جاده قدیمی مالرو سه هزار، مزارع پرورش ماهیان سردابی دو هزار، مزارع پرورش ماهیان سردابی سه هزار، مراکز پرورش ماهی درآبندان ها(بابولات و..)، کارگاه کوزه گری سلیمان آبادگل چال، ،پایه‌های چوبی اسکله بندر تجاری درسبزه میدان، قلعه نوشاه تنکابن، قلعه کتی تنکابن، قلعه هاله کله تنکابن، قلعه بهکله تنکابن، قلعه سیاورز خرم آباد تنکابن، قلعه رودپشت تنکابن، قلعه لشکرک تنکابن، قلعه هلوکله تنکابن، پل قلعه گردن تنکابن، قلعه تنکا تنکابن و.....

پارک ملی خشکه داران
درکیلومتر ۳۰ محور تنکابن به چالوس به بعد از شهر عباس آباد و قبل از سلمانشهر درکنار جاده واقع شده و تنها ۱۲۰ متر باد ریا فاصله دارد. این منطقه حفاظت شده به عنوان تنها جنگل جلگه‌ای و بکر و از آخرین بازمانده‌های اکوسیستم‌های جنگلی جلگه‌ای شمال ایران با مساحت تقریبی ۲۶۰۰۰۰۰ مترمربع مساحت بشمارمی رود. انواع مختلف گونه‌های جانوری و گیاهی مانند توسکا از نوع کرک که در ایران رو به انقراض است سه قلو انجیلی، انار، ممرز، بلوط، لیلکی یا کرات خرمندی، لرگ، ملج، انوع مهم شمشاد، ازگیل جنکلی و یاس وحشی می‌باشد گونه‌های متنوع و فراوان جانوری نیز از قدیم در قدیم در آن می‌زیستند و درحال حاضر زیستگاه حیوانات وحشی نظیر شغال، گرگ، خوک، گربه وحشی و پرندگانی مثل حواصیل خاکستری، قره، غاز، مرغابیها، دارغاز باکلان، اگوت بزرگ و کوچک می‌باشد. خشکه داران با شرایط مذکور و برخورداری از ساحل زیبای دریای خزر و مجاورت با شهرهای توریستی و امکانات اقامتی و پذیرایی از جمله بهترین مناطق برای اجرای تور می‌باشد درحاشیه این منطقه نیز یک موزه تاریخی طبیعی ایجاد شده که مجموعه تاکسیدرمی از حیوانات وحش شمال ایران را به نمایش گذارده و همواره مورد استقابل محققان و دانش پژوهان است با هماهنگی اداره محیط زیست می‌توان از این جاذبه بازدید کرد.

دشت دریاسر
جاده آسفالته دو هزار از سه راهی خرم آباد و قبل از پل چشمه کیله آغاز و با عبور از شهر خرم آباد و دو راهی لتاک و پارک چالدره با طی مسافت ۴۰ کیلومتر به کلیثم می‌رسد از این نقطه در شرق جاده با صورت پیاده در حدود ۵/۱ ساعت در مسیر صعود به قله سیالان دشت زیبای دریا سر وجود دارد. این منطقه ۲۰۰۰۰۰ متر مربغ مساحت دارد، ارتفاع دشت از این صحرا ۱۸۰۰ متر بوده و به این خاطر در تابستان دارای آب و هوای بسیار مطبوعی است. وجود کوهای زیبای هر تنگ لات خان بن، سیاه کل و کل تلا، کوههای پوشده از گیاهان، چشمه‌ها و رودهای پر آب دریاسر را بعنوان یکی از جاذبه‌های منحصر بفرد کشور معرفی می‌کند.

منطقه ییلاقی سه هزار
مسیر دسترسی تنکابن به خرم آباد پس از عیور از قلعه گردن به سمت جنوب امتداد یافته و دو راهی لتاک در جانب شرقی وارد یک جاده خاکی می‌شود که به طرف منطقه زیبای سه هزار ادامه پیدا می‌کند دره سه هزار منطقه‌ای بکر، زیبا با چشم اندازهای بدیع، چمنزارها، جنگلهای مرتفع و جلگه‌ای، روددخانه پر آب سه هزار یک مانده‌است آب و هوای مطبوع به همراه ابشاره‌ها و چشمه‌های آب گوارا و آرامش رویایی این منطقه برای گروههای توریستی مشتاق آرامش و طبیعت کاملاً ایده‌آل است. پس از طی کردن مسافتی د رحدود ۳۵ کیلومتر با وسیله نقلیه در صورت ۳۰ کیلومتر پیاده روی در دو کیلومتری شمال شرق روستای میان رود در غرب رودخانه پرور آب معدنی شلف قرار دارد که Ch مواد قلیایی، نمکی، آهکی، فسفر، اکسید آهن، سیلیس، پتاس، آلومین، کلر، سود، کربنات، منیزیم و اسید سولفوریک تشکیل شده و با دارا بودن خواص طبی فراوان برای درمان بیماریهای مختلف، نظیر امراض کلیوی سوء هاضمه و نقرس، امراض جلدی و درد روماتیسم مفید است این آب معدنی به همراه مناظر زیبای طبیعی اطراف مورد علاقه ورزشکاران و طبیعت گردان می‌باشد.

غار دانیال
این غار زیبا در ارتفاعات مشرف به سلمانشهر قرار دارد سلمانشهر در ۳۰ کیلومتری شرق تنکابن در مسیر ارتباطی کناره چالوس به تنکابن قرار دارد این شهر در ساحل زیبای خزر واقع شده و مسیر دسترسی به غار دانیال از وسط شهر و از خیابان میانی شهر و محور ارتباطی در محل میدان مرکزی شهر جدا و وارد خیابان دریا گوشه می‌شود این خیابان در ادامه از شهر خارج و به طرف جنوب و دامنه‌های زیبای البرز ادامه پیدا می‌کند و در خاتمه به روستای چاری می‌رسد و از وسط رود چاری گذشته و پایان می‌یابد کل فاصله تنکابن تا آخر روستای چاری ۴ کیلومتر بوده و ازمحل با پای پیاده به ۱ ساعت زمان لازم است تا با عبور از ارتفاعات یلاع و زیبا و جنگلی به دهانه غار رسید. داخل غار بسیار سرد بوده و آب گوارا و سردی هم در داخل آن جاری است مواد آهکی چکیده از سقف غار منظره زیبایی دارد پهنای غار از ۲ الی ۵ متر متغیر است و طول آن نامعلوم است و به گفته بومیان به ۶۰۰۰ مترمی رسد شباهت زیادی بین این غار و غار علیصدر وجود دارد این محل برای اجرای تور برای هر گروه سنی جالب و دلپذیر است.

پارک جنگلی چالدره
در ۱۸ کیلومتری مسیر تنکابن به دو هزار و درکنار جاده قرار دارد و مسیر آسفالت بوده و پارک زیبای چالدره با ۹۴ هکتار مساحت در میان دلتای دو رود سههزار و دو هزار و محل اتصال آنها قرار دارد این پارک با پل پارکینگ، سرویسهای بهداشتی، اب و برق، الاچیق از امکانات پارک چالدره می‌باشند طرحهایی برای توسعه این پارک در دست اجرا است.







آبشار فرهاد جوی
جاده آسفالته دو هزار و سه هزار که از تنکابن آغاز می‌شود پس از عبور از خرم آباد به مساحت ۲ کیلومتر به منطقه قلعه گردن می‌رسد که منظره جالبی را در دامنه ارتفاعات کوتاه و جنگلی از جلگه و دریای تنکابن به نمایش می‌گذارد. این محل با تنکابن ۸ کیلومتر فاصله دارد در کنار جاده از تونل انحرافی و تاریکی قلعه تنکا که آب و لمرود را به رود سه هزار ملحق می‌کند آبشاری ایجاد شده که ده متر ارتفاع دارد و تا ۵۰ متر قابل افزایش است در جمع محیطی زیبا برای اتراق مسافران بوجود آمده‌است.

آب گرم معدنی فلک ده
این مکان بکر در لیر سر قرار دارد، مسیر آن از سه راهی خرم آباد در داخل شهر تنکابن و قبل از پل چشمه کیله آغاز و پس از عبور از شهر خرم آباد به دو راهی لتاک می‌رسد، از این محل پس از عبور از پل به فاصله اندک دو راعی سه هزار و لیر سر وجود دارد که از این محل جاده بصورت خاکی ادامه پیدا می‌کند کل فاصله تنکابن تا روستای سنتی فلکده ۳۳ کیلو متر است. آب گرم با درجه حرارت متوسط در کنار رودخانه لیرسر و یک چشمه آب سرد به همراه جنگلهای انبوه و کوههای پوشیده از درخت برای اجرای تور و گروههای مختلف توریستی بسیار جالب است.

شاه عباس پس از احداث فرح آباد و اشرف البلاد ( بهشهر کنونی ) برای شکار و استراحت به دفعات به این مناطق کوچ می کرد تا جایی که به علت سپری کردن روزهای طولانی و مشخصی از سال در اشرف این منطقه به عنوان پایتخت دوم شاه عباس شناخته می شد.

منطقه اشرف البلاد به دلیل آنکه زادگاه مادر شاه عباس صفوی بود به شدت مورد توجه وی قرار داشت و در دوران حکومتش بناهای متعددی نظیر باغ صاحب الزمان ، باغ شمال ، چهلستون ، باغ تپه ، چشمه عمارت ، صفی آباد ، عباس آباد و . . . را در نقاط مختلف اشرف از خود به یادگار گذاشت .

شهرستان بهشهر از شمال به خلیج میانکاله ، از شرق به شهرستان گلوگاه ، از جنوب به منطقه کوهستانی هزار جریب و استان سمنان و از غرب به شهرستان نکا محدود است .

مجموعه باغ شاه :

ملگونوف دانشمند روسی که در سال 1860 میلادی (1277 ه . ق ) ، در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه از طریق باکو و آشورده به اشرف آمد و مدتی در قصر چهلستون (محل فعلی شهرداری ) اقامت نمود در باره اشرف چنین نوشته است : (( اشرف از زمان شاه عباس مشهور گردید چرا که پسند طبع شاه عباس افتاد و اقامتگاه خود ساخت و باغات و عمارات عالیه در آن بنا نهاد .

این باغات و عمارات شامل بر شش باغ که در پهلوی یکدیگر قرار گرفته عبارتند از:

1- باغ تپه 2 ـ باغ چشمه 3 ـ باغ خلوت (قسمتی از فراش محله فعلی) که حرمسرای شاهی بود 4 ـ باغ شمال (قسمتی از فراش محله فعلی طبق نظر ملگونوف ) 5 ـ باغ و عمارت صاحب الزمان ( قسمت جنوبی فراش محله ) که این باغها به وسیله دیوارهای سنگی بلند از یکدیگر منفصلند و 6 ـ باغ چهلستون با عمارتی به همین نام .

این چنین به نظر می رسد که طبق نظرات ملگونوف مجموعه این باغها ، باغشاه نامیده می شد که بر اثر مرور زمان و از میان رفتن تعدادی از این بناها این نام ( باغشاه ) منحصراًً به عمارت دیوانخانه که مکان فعلی شهرداری بهشهر است اطلاق می گردد .

1 ـ باغ تپه :

باغ تپه یا همایون تپه یکی از باغهای شش گانه بهشهر بود . وجه تسمیه آن نمونه ای است از نوعی غرور و پندار غیر عادی در اینکه این باغ در حدود ده متر مرتفع تر از سایر قسمتهای این ناحیه بنا شده بود .
حمام ها در روی تپه و در میان درختان مرکبات واقع شده بود . بر اساس تعدادی از نوشته ها این ناحیه به بانوان درباری اختصاص داشت ، استخر این ناحیه دارای مخزن آب بسیار بزرگی بود .

ملگونوف می نویسد : (( آنچه در این باغ از مشهورات است 6 اصله سرو است که بسیار بلند است ، دروازه شمالی آن به باغ زیتون می رود که از زیتون خبری نیست . ))

2 ـ باغ چشمه ( چشمه عمارت ):

این بنا در دو طبقه بود که اکنون تنها یک جرز از طبقه اول آن باقی مانده است . بنای چشمه عمارت که قابل مقاسه با عمارت شاه عباسی ( باغ فین ) کاشان و ( هشت بهشت ) اصفهان است دارای ویژگی هایی در سیستم آب رسانی است و گردش و بازی با آب آن در نوع خود در سطح کشور یگانه است .

با توجه به متون تاریخی ، سقف این بنا حدود دویست سال پیش فرو ریخت و بر اثر مرور زمان و عوامل اقلیمی و تخریب های انسانی به شدت آسیب دید . وجه تسمیه آن این است که در چند قدم دور تر از باغ و در سمت جنوب آن چشمه ای جریان داشت .
تقریباً بیشتر سیاحانی که از این ناحیه دیدن کرده اند از کاخ دلفریب و باغی که آن را احاطه کرده سخن به میان آورده اند و گفته اند که این باغ در فواصل معین بصورت پلکانی ترتیب داده شده بود .

3 ـ باغ خلوت :

ژاک دمورگان در مورد این بنا می نویسد : (( این باغ در سمت غرب چهلستون واقع شده بود . در مدخل جنوبی باغ سر در بسیار بزرگی بنا کرده بودند که روی آن یک ایوان سرپوشیده قرار داشت . در موارد خاص شاه به ایوان میرفت و میهمانان و درباریان در پایین بر روی نیمکت های سنگی که در کنار استخر قرار داشت و یا بر روی قالیچه های گسترده می نشستند )) .
ملگونوف ویرانه های این بنا را این چنین تشریح کرد : (( اکنون بجز گوشواره های آن همگی ویران است . در دیوارهای آن اکنون هم تصاویر زنان دیده می شود . از صندلیهای مرمر اطراف آن اثری نیست . دیوارهایی بس بلند داشته که از باغ صفی آباد یا کوهها فضای داخل را نبینند . ))

4 ـ باغ شمال :

محل زندگی کنیزان بود و عمارتی داشت که ویران شد . در مورد ویژگی های عمارت آن به دلیل تعلق آن به کنیزان توضیحات مفصلی ارایه نگردیده است .

5 ـ باغ صاحب الزمان :

دارای یک ساختمان بود و چنین به نظر می رسد که برای برگزاری مراسم و آیین های درباری و همچنین ذخیره کردن اموال سلطنتی و یا نمایش آنها مورد استفاده قرار می گفت . از ویرانه های این بنا می توان استنباط کرد این ساختمان از دو طبقه تشکیل می شد و لااقل دارای سه تالار بزرگ بود که از بام مسطح و خنک آنها برای برگزاری میهمانی و پذیرایی ها استفاده می شده است .

هانوی سیاح در این مورد می نویسد : (( رو به روی حوض عمارت صاحب الزمان ، نزدیک به دروازه برجی بوده که ایلچیان فرنگستان را بدانجا پذیرایی می نمودند . اکنون عمارات باغ شاهی را به بدترین صورت ویران ساخته اند .
خیابانها که گلزار و گلشن بود اکنون ( منظور سال بازدید وی 1860 میلادی ) چراگاه پرندگان است . ))

6 ـ عمارت چهلستون :

مجموعه باغ شاه و عمارت چهلستون در مرکز بهشهر قرار دارد و از جمله آثار به جا مانده از دور? صفوی است . پیتر دلاواله جهانگرد ایتالیایی 6 سال پس از شروع بنای اشرف به اشرف آمد و در قصر سلطنتی دیوانخانه ( باغ شاه ) به حضور شاه عباس صفوی رسید .

وی در مورد ویژگیهای این مکان در سفرنامه ی خود توضیحات مفصلی را ارایه می دهد .
در سفرنامه ی وی آمده است : ((اطراف شهر باز است و جز قصر شاهی که هنوز ساختمان آن به اتمام نرسیده و باغهای مربوط به آن و یک خیابان پر از دکان و مغازه و چند خانه که بدون نظم در وسط درختان ساخته شده و اطراف آنرا زمینهای وسیعی احاطه کرده اسـت چیز دیـگری در آن وجـود نـدارد . در این محل چشـمه های آب شیـرین و زلال زیاد است و به اندازه ای در آنجا درخت وجود دارد که خانه ها میان آن گم شده است و من موقع نوشتن یادداشت روزانه خود تردید داشتم که آیا باید اشرف را شهری در میان جنگل بنویسم یا آن را جنگلی بدانم که به علت سکونت افراد حالت شهر به خود گرفته است .))

وی در مورد ویژگیهای عمارت دیوانخانه نوشته است : (( این باغ که باغ شاه یا دیوانخانه نامیده می شود عبارت از مربعی است که در انتهای جلگه و در پای تپه های پر درخت واقع شده و پشت کاخ است .

در بالای همین تپه هاست که شاه دستور داده خانه های زیادی که جزو عمارت باغ محسوب می شوند بنا کنند . دیوانخانه در وسط باغ واقع شده و عبارت از بنایی است که طول آن سه برابر عرض آن است . جلوی این بنا کاملاً باز است ولی در عقب و طرفین آن دیواری است که از پنجره های متعدد پوشیده شده است . فاصله کف عمارت از سطح زمین دو پله است و قسمت باز بنا درست رو به شمال یعنی پشت به طرف درب ورودی است .

جلوی بنا خیابانی طولانی و سنگفرش قرار گرفته که در وسط آن جویی جاری است و از حوضی که در جلوی دیوانخانه ساخته شده دائماً آب به سوی این جوی جاری است . ))

ملگونوف دانشمند روسی در مورد بنای دیوانخانه در کتاب خود به نام سفرنامه ی
مازندران آورده است : ((عمارت شاه عباسی که بنام دیوانخانه معروف بود در سال 1743 میلادی خالی شد و از نظر افتاد . در برابر عمارت حوضی است به عرض 50 قدم ، به طول 60 قدم ، به عمق یک ذرع و نیم و در دو طرف آن جویی سنگی تا دروازه قرار دارد و اطراف آن سوراخی برای نهادن شمع ها تعبیه شده است . در جدار داخلی آبراهه های اصلی سوراخ هایی ایجاد کرده بودند که ممکن بود در حدود هزار شمع روشن را در آنها نگاه داشت . شمع هایی نیز در اطراف استخر بزرگ روشن می کردند و به این مناسبت نام استخر نور بر آن اطلاق کردند . ))

ژاک دمورگان فرانسوی که برای انجام تحقیقات علمی به مازندران آمده بود در مورد دیوانخانه این چنین نوشت : (( در وسط باغشاه ، باغ بزرگی پر از سروهای صد ساله و تخت گلهای آراسته یافت می شود .

در تمام طول این باغ جوی های منشعب از کوهستان که از آبشارهای متعددی نزول می کند جاری بوده ، حوض یا استخر وسیع چهارگوشی را آب می دهد . سابق این استخر در جلوی یک عمارت قابل سکنی تر از خرابه های قصر کهن ولی با سلیقه ای نفرت انگیز جانشین شده است . ( قصر دیوانخانه که طعمه ی حریق شد و سپس در زمان نادر شاه ساختمان دیگری به جای آن ساختند )
. . . همه چیز مرا به قبول این نکته وامیدارد که این قصر برای مقر بزرگان به کار میرفته است . حیاط های بزرگ ، باغها و ایوانها این محل را بسیار مفرح می داشت .
نکته عجیبی که من در باغات کشف کردم این است که هر یک از سنگهای بزرگی که تشکیل سنگفرش را می دهد حروف اول اسمهایی را با خود دارد . در میان آنها شماره زیادی از حروف گرجی جلب توجه می کند . ))

رابینو محقق انگلیسی و نائب کنسول آن کشور در زمان محمد علی شاه قاجار به مازندران سفر کرد و در سفرنامه ی خود که مازندران و استرآباد نام دارد اطلاعات گرانبهایی در مورد اشرف به نگارش درآورد .

(( اشرف که اکنون رو به ویرانی است عظمت خود را مدیون شاه عباس صفوی است . انحطاط این شهر در واقع با سستی خاندان صفوی شروع شد . این شهر سابقاً خرگوران نام داشت و متعلق به پیرزنی بود . شاه عباس آنرا از او خرید و شهر جدیدی در سال 1021 قمری تاسیس کرد .))

دونالد ویلبر عضو موسسه باستان شناسی ایالت متحده آمریکا در کتاب باغهای ایرانی و کوشکهای آن در مورد بنای دیوانخانه می نویسد : (( بر روی سر در اصلی ، تالاری بنام تالار نقارخانه قرار داشت . چون در اصفهان و سایر شهرهای بزرگ ایران معمول بود که طلوع و غروب آفتاب را به وسیله ی طبل و نقاره اعلام کنند . ساختمان مزبور ( دیوانخانه ) در زمان نادر شاه سوخت و به امر نادر شاه ساختمان دیگری به جای آن ساخته و به چهلستون معروف گشت .
. . . در پشت عمارت استخری که در حدود 30 تا 40 متر مربع مساحت و عمق زیادی داشت قرار گرفته بود .

تنها اطلاعی که از این ساختمان در دست است این است که این بنا در حادثه حریقی از بین رفت و در زمان نادر شاه (1747ـ 1736 )ساختمان دیگری در آن محل بنا کردند و این بنای جدید را چهلستون نامیدند که اغلب ساختمان و باغ قبلی را نیز به همین نام می شناسند .

این ساختمان را تنها 12 ستون برپا نگه داشته بود ولی مشهور است که مردم ایران عدد چهل را به عنوان مترادفی برای تعداد زیاد به کار می برند .))
البته ویلبر در توضیح دیوانخانه دچار اشتباه شده و مکانی را که دلاواله توضیح مفصلی در مورد آن داده و آن را دیوانخانه نامیده نمیشناسد . (( هیچگونه توضیحی از این باغ و عمارت آن داده نشده و نام آن نیز معلوم نیست . ))

عمارت دیوانخانه که هم اکنون در اختیار شهرداری بهشهر است بر اساس آنچه که جهانگردان و سیاحان در وصف آن نوشته اند تغییرات بسیاری کرده است . بر اثر گذشت زمان استخر بزرگ مقابل عمارت به فضای سبز تبدیل شده است . این بنا از داخل هم به دو طبقه تبدیل شده است اگر چه نمای خارجی آن در یک طبقه با طاق های قوسی شکل و پلکانی دو طبقه با کمی تغییر به همان گونه باقی است که سیاحان تصویر آنرا بازگو کرده اند .

بهشهر یا همان اشرف البلاد با آثاری به جا مانده از دوران صفویه یادگار شکوه و عظمت تاریخی است که این منطقه ی کوچک از کشور روزگاری را با آن سپری کرده است . در دوران قدرت خاندان صفوی مخصوصاً شاه عباس به دلیل ارادتش به مادرش "خانم اشرف الملوک" ابنیه و اماکنی برای تفریح و استراحت در این شهر احداث شد که با گذشت زمان و پس از فروپاشی دوران حکومت آن خاندان اگرچه تعدادی از این بناها مانند باغ صاحب الزمان ( در فراش محله کنونی ) به کلی از میان رفت و از تعدادی دیگر تنها خرابه ای بر جا ماند اما با احیای مجدد این مکانها و فراهم آوردن امکاناتی برای جذب توریست و گردشگر می توان شاهد شکوفایی مجدد این منطقه باستانی و تاریخی بود.




منبع: Rainy Dream

جغرافیای مازندران
استان مازندران 24091 کیلومتر مربع مساحت و 2922376 نفر جمعیت دارد
از شمال به دریای خزر از مغرب به استان گیلان از جنوب به استانهای سمنان و تهران و از شرق به استان گلستان محدود می شود .تعداد 17 شهرستان 46شهر و 46 بخش و106 دهستان در استان مازندران وجود دارد که 43 درصد از شهرها در طول نوار ساحلی دریای خزر واقع شده است. مازندران تنها استانی است که با سه محور اصلی هراز کندووان و سوادکوه (فیروزکوه ) با مرکز کشور مرتبط بوده و سه فرودگاه ساری (دشت ناز ) نوشهر ورامسر ارتباط هوایی آن را با سایر نقاط برقرار ساخته و راه آهن سراسری نیز از آن عبور می کند . علاوه بر این جاده ساحلی از رامسر تا بابلسر به طول 220 کیلومتر و با فاصله 10 الی 300 متر از کنار دریا می گذرد . استان مازندران با توجه به موقعیت طبیعی و جغرافیایی در بخش طبیعت گردی جزو استان های برتر کشور محسوب می گردد.نزدیک به 12 میلیون گردشگر داخلی و بیش از 20 هزار توریست خارجی هر ساله به منظور گذراندن اوقات فراغت از این استان دیدن می کنند. وجود دریای مازندران با ساحل زیبا و مناسب به همراه پارکهای جنگلی غارها آبشارها رودخانه ها آبهای سرد و گرم معدنی چشمه ها تالاب ها و دریاچه ها و جاذبه های طبیعی دیگر و دارا بودن یادمانهای تاریخی نظیر مقبره میربزرگ آمل برج لاجیم سوادکوه برج رسکت سوادکوه مجموعه تاریخی فرح آباد ساریو عباس آباد بهشهر قلعه بولاد بلده نور کندلوس و نوشهر و... این استان را به مجموعه ای متنوع برای گردشگران مختلف با انگیزه های گوناگون تبدیل نموده است
تاریخچه مازندران
پیش از ورود آریاییان به ایران و مازندران مردم بومی این منطقه از راه شكار و گله داری امرار معاش می‌كردند. مطالعات باستان شناسی در غارهای كمربند و هوتو بهشهر حضور انسان در مازندران را به حدود 9500 پیش از میلاد می‌رساند . آریایی نژادان مهاجرت خود را از سرزمین های شمال شرقی مرزهای كنونی ایران در حدود هزاره سوم پیش از میلاد آغاز كردند، با بومیان در آمیختند یا بر آنان ٿائق آمدند.
مازندران كنونی بخشی از سرزمین گسترده‌تری است كه در متون تاریخ از آن با نام «ٿرشوارگر» و «پتیسخوارگر» یاد كرده اند .
محققان ، مازندران و گیلان را به سبب هم جواری و نیز به سبب اوضاع طبیعی و جغراٿیایی مشابه ، عموماً با هم نام می‌برند و همه مناطقی كه در جنوب دریای مازندران و میان آذربایجان و خراسان قرار دارند را یك ناحیه می‌دانند . از این حدود در زمان هخامنشیان در كتیبه بیستون نام پتشواریش ضبط شده است . طبری ها و مردها تیره های ساكن این ناحیه همواره به عنوان بهترین تیراندازان در جنگ های شاهان هخامنشی با دولت های دیگر معرٿی می‌شوند.
استرابن جغراٿیانویس یونانی این محدوده را به صورت «پرخواترس» نام می‌برد. طبری ها ومردها در جنگ داریوش سوم با اسكندر مقدونی در «گوگمل» حضور چشمگیری داشتند و مسئول نگاهبانی شاهنشاه و خاندان او بودند. اسكندر ٿاتح ایران نتوانست از طریق جنگ طبرستان را تسخیر كند.
طبرستان به علت وضعیت خاص اقلیمی از ایام باستان جایگاه و پایگاه اقوام خاندان های حاكم بود . نخستین كسی كه در نوشته های مورخان به عنوان حاكم شهرستان طبرستان از او یاد شده اتوٿرادات یا ٿرهاد پارتی است . طبرستان به علت نزدیكی با سرزمین و دولت پارت تا انقراض اشكانیان عملاً زیر استیلای دولت اشكانی قرار داشت . در زمان دولت ساسانی نیز شاهنشاهی این ناحیه به ٿرمان یك شاه بود . چنانچه وقتی اردشیر بابكان به تخت نشست ، اداره این قسمت از ایران به دست «گشنسٿ شاه» یا «جسنسٿ شاه» بود . واژه مازندران كه از نظر جغراٿیایی بخش بزرگی از طبرستان بوده است . در حوالی سده هٿتم هـ.ق جانشین نام طبرستان شد.
سلسه های مشهوری كه اغلب همزمان سرزمین مازندران را در دوره اسلامی در اختیار داشتند ، با ذكر شاهان ، اٿراد شاخص و زمان حكومتشان عبارتند از :
1-آل قارن از سال 50 قبل از هجرت تا سال 224 هـ. .ق ، محدوده حكومت این سلسله اغلب جبال مازندران بود و اٿراد شاخص آن عبارتند از : قارن پسر سوخرا ، ونداد هرمز پسر سوخرا، مازیار پسر قارن .
2-سلسله آل گاوباره از سال 40تا 144 هـ. ق شاهان این سلسله اغلب در دشت مازندران و گرگان حاكم بودند اٿراد مشهور آن عبارتند از :دابویه پسر گاوباره ، سارویه پسر ٿرخان بزرگ ، اسپهبد خورشید پسر دازمهر.
3-شعبه دیگری از سلسله آل گاوباره با نام پادوسپانان كه قلمرو حكومتشان غرب مازندران و رویان ، نور ، كجور و لاریجان بود . از سال 40 تا 1002 هـ.ق (عهد شاه عباس كبیر صٿوی ، نزدیك به یكهزار سال) پادشاهان مشهور این سلسله پادوسیان اول پسر گاوباره شهریار ابن پادوسیان ، ملك بهمن پسر كیومرث بودند .
4-پادشاهان باوند یا اسپهبدان از 45 تا 397 هـ.ق باوندیان به سبب حكومت در جبال مازندران یعنی قسمت‌های سوادكوه و دودانگه كنونی ساری (ٿریم) ملك جبال خواهنده می‌شدند.
مشهورترین ملوك این سلسله «باو» نوه «كیوس» برادر انوشیروان ساسانی ، اسپهبد شروین پسر سرخاب شهریار پسر شروین بودند .
5-آل وشمگیر یا آل زیار از سال 316 تا 470 هـ.ق ؛ محدوده حكومت این سلسله شرق مازندران بود و شاهان مشهور آن مرداویج پسر زیار ، قابوس ابن وشمگیر شمس المعالی ، گیلانشاه پسر كیكاوس بودند .
6-مرحله دوم حكومت باوندیان موسوم به اسپهبدان باوند از 466 تا 606 هـ.ق ؛ این سلسله بعد از تسلط بر آل زیار سرزمین طبرستان را متصرٿ شد. پادشاهان معروٿ آن اسپهبد حسام الدوله شهریار پسر قارن ، شاه غازی رستم پسر علاءالدوله بودند .
7-باوندیه معروٿ به كینخواریه (دوره سوم سلاطین آل باوند) از سال 647 تا 750 هـ.ق ؛ حكام این سلسله بر نواحی آمل ٿرمانروایی داشتند و شاخص ترین آنها عبارتند از حسام الدوله اردشیر ابوالملوك تاج الدوله یزد جرد .
8-نمایندگان خلٿا از سال 144 تا 169 هـ.ق اعراب مداوم و بالاستقلال نتوانستد به سراسر مازندران و طبرستان دست یابند و حكومتشان در مدت 25 سال همواره با تعرضات و جنگ سلاطین محلی مواجه بود. از این رو ناگزیر به ساختن پادگان های نظامی در دشت مازندران پرداختند . شاخص ترین این گروه از نمایندگان خلٿا «ابوالخصیب مرزوق سندی» بود كه ساری به دست او گشوده شد .
9-سادات حسنی و حسینی و مرعشیان بر خلاٿ نمایندگان خلٿا كه می‌خواستند مازندران را به قدرت شمشیر خویش بگشایند .
از راه تبلیغ دین ومذاهب تشیع توانستند در بین طبقات مردم این سازمان رسوخی عاطٿی داشته باشند. تا اینكه پس از استقرار پایه های قدرت اقدام به خروج كردند و حدود 750 سال در نواحی مختلٿ آمل ، ساری ، و جبال تسلط یاٿتند و ٿرمانروایان دودمان های محلی نیز به سبب علایق مذهبی وجود و تظاهر آنها را تحمل می‌كردند . مشهورترین این سلسله از سادات مازندران عبارتند از حسن بنی زید (داعی كبیر) ،‌ناصر كبیر (ناصر الحق) ، میر قوام الدین مرعشی ، سادات مرتضایی در هزار جریب .
10-دیگر سلسله ها : در طول هزاره اول هجری هم زمان با حكومت دودمان های متعددی كه از آنها نام برده شد ، دست اندازهای دیگر هم از سوی ٿرمانروایان نواحی دیگر ایران و خارج از ایران به مازندران به عمل آمد كه اهم آنها عبارتند از :
طاهریان ، صٿاریان ، سامانیان ،‌غزنویان و همچنین تیموریان كه دوران تسلط و جنگ و گریزشان كوتاه بود .
11-از دوره صٿویه به بعد زمان حكومت های ملوك الطوایٿی در مازندران به سرآمد و این سرزمین رسماً تابع حكومت مركزی ایران شد . شاهان صٿوی ، اٿشاری ،‌زندی و قاجاری مازندران را به عنوان ایالتی از ایلات ایران در اختیار داشتند .

ببر مازندران





یا Palange Māzandarān با نام علمی Panthera tigris virgata که در جنگلهای مازندران می‌زیسته نژادی است از ببر، که به نام ببر ایرانی شهرت داشته و امروزه منقرض گردیده‌است.
آخرین ببر در مازندران که افراد محلی به آن شیر سرخ می‌گفتند در سال ۱۳۳۸ ه ش در جنگل گلستان، در منطقه گنبد کاووس، به دست یک شکارچی محلی شکار شد. از ببر مازندران تنها یک نقاشی رنگی و چند عکس و چند پوست بجا مانده است.[عکسها و پوستها نشان می‌دهند که رنگ ببر مازندران از ببر بنگال روشنتر، و تااندازه‌ای نارنجی مایل به قرمز و نوارهای عرضی آن باریکتر و منظمتر و به تعداد بیشتر بوده‌است. موهای بدن ببر مازندران بلندتر و پرپشت تر از ببر بنگال و کوتاه تر از ببر سیبری و جثه آن بزرگ‌تر از ببر بنگال و کوچک‌تر از ببر سیبری بوده‌است.
ببر مازندران مارال، گراز، شوکا، خرگوش، پرندگان، خزندگان گربه وحشی و هنگام گرسنگی کمبود غذا، گاو و گاومیش اهلی شکار می‌کرد.
شکار بی رویه، خشک کردن نیزارها و مردابها برای کشاورزی، باغداری و خانه سازی، از میان رفتن جنگلهای جلگه ای سبب نابودی نسل ببر در ایران شده‌است.
بر مازندران از تیره‌های بسیار نزدیک به ببر سیبری بوده و این دو تیره، تنها حدود ده هزار سال است که از هم جدا شده‌اند. بررسی دی‌ان‌آ بقایای یافته شده از ببر مازندران، و مقایسه آن با ببر سیبری، نشان می‌دهد این دو تیره تنها در یک نوکلئوتید تفاوت دارند و هر دو از یک زیرگونه بوده‌اند. همین امر احتمال بازگشت ببر مازندران به چرخه طبیعت را قوت بخشیده است.

ردپای ببر مازندران در اروپا

درحالی‌که ساکنان مازندران حتی دقیقا نمی‌دانند آخرین بار چه زمانی ببر مازندران در این خطه دیده شده است و تنها اطلاعات‌‌‌شان از آن درحد چند عکس است، اما چند قلاده از این گربه زیبا در اروپا و آمریکا به راحتی زندگی می‌کنند.
این ببرها در باغ وحش‌های اکسبورگ آلمان و کالیفرنیای آمریکا با قید زیست بوم این جانور زندگی می‌کنند به علاوه در دفتر اطلاعات
باغ وحش کالیفرنیا در قسمت ببرهای تانگای هند و مازندران به طور جداگانه نگه‌داری می‌شوند، این مضمون به چشم می‌خورد: «پنج ببر مازندران از اعقاب ببرهایی است که در زمان قاجار به آمریکا آورده شده است.» و احتمالا این ببرها در زمان ناصرالدین شاه به اروپا و آمریکا فرستاده شدند، چون ناصرالدین شاه برای تفنن باغ وحشی در بخشی از قصر دوشان تپه ساخت که در آن مجموعه‌ای از حیوانات و از جمله تعدادی ببر مازندران نگهداری می‌شد.
امید نجات ببر مازندران
در بیست سال اخیر در بسیاری از کشورها توانسته‌اند با اجرای برنامه‌هایی برخی حیواناتی را که در معرض انقراض بوده‌اند نجات دهند حتی در مواردی حیواناتی را که در محیط طبیعی خود منقرض شده و فقط نمونه‌هایی در باغ وحش‌ها موجود بود را به محیط طبیعی و آزاد خودشان برگردانده و نتیجه موفقیت‌آمیز هم بود.
با توجه به این تجربیات، روزنه امیدی برای نجات ببر مازندران وجود دارد اما به شرط اینکه شرایط حیاتش مهیا شود، یعنی دیگر قطع درختان و خشکاندن مرداب‌ها، شکار بی‌رویه آلوده کردن آبها و ... متوقف شود.
از طرفی سرنوشتی مشابه ببر مازندران می‌تواند منتظر سایر وحوش مانند بزکوهی، پلنگ، خارپشت، خرس، خرگوش، روباه، سمور، سنجاب، شغال، قوچ، گراز، گربه وحشی، گرگ، گوزن و شماری از آبزیان باشد. پس قبل از اینکه دیر شود به فکر نجات آنها باشیم.
ببر سیبری، ببر بنگال، ببر چین، ببر هند و چین، ببر جاوه، ببر سوماترا، ببر بالی و ببر مازندران 8 گونه از ببرهای مهم دنیا هستند. دو گونه سیبری و بنگال، زیباترین و باشکوه‌ترین ببرهای دنیا هستند. خصوصیات ببر مازندران به لحاظ ظاهری مابین ببر سیبری و بنگال است اما اندازه و وزن ببر مازندران از ببر سیبری کوچکتر و از بنگال بزرگتر است. در واقع ببر مازندران بعد از ببر سیبری، بزرگترین ببر روی کره زمین است. پوست ببر مازندران نیز از ببر سیبری نازک‌تر و از ببر بنگال ضخیم‌تر است.
ببرها خلاف بسیاری از گربه‌سانان، شناگران ورزیده‌ای هستند. بر اساس شواهد باقیمانده ببر مازندران شناگر خوب و قابلی بوده است. ببر می‌تواند فقط با یک گاز از گلو یا پشت گردن یک گوزن، او را از پای درآورد. پنجه‌های ببر نیز چنان قدرتی دارند که می‌تواند شکار خود را با یک ضربه محکم به زمین بیندازند.
ببر چیست؟!
ببرها چنگال‌هایشان را در مواقعی که برایشان کاربردی ندارند به داخل جمع می‌کنند. ببر بزرگترین عضو خانواده گربه‌سانان است. آنها در کنار رودخانه‌هایی که اطرافشان دارای علفزارهای بلندی است زندگی می‌کنند تا بتوانند در میان علف‌ها پنهان شوند و معمولا در تاریکی شب به شکار می ‌روند. طول بدن ببرهای بزرگ از نوک بینی تا دستشان حدود 3 متر است. (به این اندازه یک متر دم را هم اضافه کنید).
ببرها سنگین‌ترین گربه‌سانان هستند. وزن ببر سیبری حدود 3 برابر وزن یک انسان معمولی است. وزن ببر مازندران (نر) 240-170 و ماده 135-85 کیلوگرم بوده است. ببرها در بین گربه‌سانان بزرگترین دندان‌ها را دارا هستند، به طوری که طول دندان‌های بزرگ آنها به اندازه انگشت دست انسان است. ببرها، بزرگترین، درنده‌ترین و سنگین‌ترین پستانداران گوشتخوار زمین هستند.

شهرستان آمل
موقعیت جغرافیایی -
آمل یكی از شهرستانهای مركزی استان مازندران است كه از شمال به محمود آباد،از شرق به شهرستان بابل،از مغرب به شهرستان نور و از جنوب به استان تهران محدود می شود.
جمعیت -
برابر آمار سال1375،جمعیت شهرستان آمل 298هزار نفر بوده،كه حدود54درصد جمعیت در شهرها زندگی می كرده اند.پراكندگی جمعیت این شهرستان،در درجه اول،ناشی از میزان حاصلخیزی خاك می باشد.
تقسیمات سیاسی -
طبق آخرین تقسیمات كشوری،این شهرستان از دو بخش(مركزی و لاریجان) و8 دهستان تشكیل شده است.از نقاط شهری آن،شهر آمل و رینه را می توان نام برد.
سابقه تاریخی و جاذبه های جهان گردی -
به موجب پژوهشهای خاور شناسان،طایفه یا قوم آمارد كه پیش از تاپوریها به سرزمین تپورستانی(طبرستان) مهاجرت كرده بودند.در منطقه آمل كه مستعد وآباد تر از سایر نقاط طبرستان بود سكونت اختیار كردند.
آمل مخفف همان آمارد یا آماردان بوده كه بر اثر كثرت استعمال به تدریج تغییر شكل داده و به صورت آمل در آمده است.حمدالله مستوفی بنای شهر آمل را به طهمورث،پادشاه پیشدادی،نسبت می دهد.از مهمترین بناهای تاریخی و نقاط دیدنی این شهرستان می توان مشهد میر بزرگ(مقبره میر قوام الدین مرعشی)،مقبره میر حیدر آملی،امامزاده ابراهیم،امامزاده عبد الله،بقعه شمس آل رسول،پل دوازده پله،قله شاهان دشت،پارك جنگلی آمل(میرزا كوچك خان) و آبهای معدنی لاریجان(آمولو)،اسك و استراباكو را نام برد
* * *
شهرستان بابل
موقعیت جغرافیایی
بابل یكی از شهرستانهای مركزی استان مازندران است كه از شمال به شهرستان بابلسر،از مشرق به شهرستانهای قائم شهر و سوادكوه،از مغرب به شهرستان آمل،و از جنوب به كوهپایه ها و دامنه های شمالی رشته كوههای البرز محدود می شود.
جمعیت طبق سر شماری سال 1375،جمعیت شهرستان بابل،حدود421هزار نفر بوده است.بیش از 43درصد جمعیت آن شهر نشین و بقیه روستا نشین هستند.تراكم جمعیت در قسمت جلگه ای بیشتر از مناطق كوهپایه ای است.
تقسیمات سیاسی
شهرستان بابل،شامل پنج بخش مركزی،بند پی شرقی،بند پی غربی،بابل كنار و لاله آباد،11 دهستان و 2 شهر(بابل و امیر كلا)می باشد
سابقه تاریخی
نام این شهر در قدیم مامطیر بوده و در قرن هشتم به بار فروش ده معروف شد.از زمان صفویه این شهر را بارفروش می نامیدند.در سال 1311 به بابل تغییر نام داد،زیرا رود بابل در غرب آن جریان دارد.شهر بابل با توجه به موقعیت جغرافیایی،نزدیكی به دریا،و شرایط طبیعی مناسب،در سالهای اخیر به سرعت توسعه یافته است
اماكن مذهبی،آثار باستانی و جاذبه های جهانگردی
شهرستان بابل دارای امامزاده های متعددی است.آرامگاه قاسم بن موسی كاظم و برادرش حمزه(آستانه)،مقبره سلطان محمد طاهر و پل محمد حسن خان بر روی رود بابل،از آثار تاریخی مهم این شهرستان به شمار می آید.شهرستان بابل با توجه به موقعیت ارتباطی،آب وهوای معتدل و مناظر طبیعی بسیار زیبا،كوهپایه های پوشیده از جنگلهای انبوه و رودخانه بابل،از مناطق مهم جذب جهانگرد در استان است
* * *
شهرستان بابلسر
موقعیت جغرافیایی
شهرستان بابلسر در قسمت مركزی استان مازندران و در ساحل جنوبی دریای مازندران قرار دارد.این شهرستان،از شمال به دریای مازندران،از جنوب به شهرستان بابل،از شرق به شهرستان قائمشهر و جویبار،و از مغرب به شهرستان محمودآباد محدود می گردد
جمعیت
طبق سرشماری سال 1375،شهرستان بابلسر،حدود155 هزار نفر جمعیت داشته است.حدود40 درصد مردم در شهرها زندگی می كنند.تراكم جمعیت در شهرهای بابلسر،فریدون كنار و روستاهای اطراف فریدون كنار بیشتر از سایر مناطق شهرستان می باشد
تقسیمات سیاسی
این شهرستان،قبلاً بخشی از شهرستان بابل بود،ولی در سال 1369 به شهرستان تبدیل گردید.بابلسر به چهار بخش(مركزی،فریدونكنار،بخش رود بست و بهنمیر) و هشت دهستان تقسیم می شود
آثار تاریخی و جاذبه های جهانگردی
از آثار تاریخی مهم شهرستان بابلسر،بقعه امامزاده ابراهیم(برادر حضرت امام رضا(ع))است به علت وجود همین آرامگاه در گذشته بابلسر به نام مشهدسر شهرت یافته بود.از جاذبه های شهرستان بابلسر،وجود ساحل زیبای دریای مازندران و رود بابل و امكانات دانشگاهی و پزشكی را می توان نام برد.هر ساله مسافران زیادی از دیگر استانهای ایران برای استراحت واستفاده از آب دریای مازندران به این شهرستان می آیند
* * *
شهرستان بهشهر
موقعیت جغرافیایی
شهرستان بهشهر از شمال به دریای مازندران(خلیج گرگان)،از غرب به شهرستان ساری،از جنوب به شهرستان نكا و استان سمنان،واز مشرق به شهرستانهای كرد كوی وبنرگز در استان گلستان محدود است
جمعیت
طبق سرشماری سال 1375 جمعیت این شهرستان حدود 177هزار نفر بوده است كه حدود 56 درصد در شهرها و بقیه در روستاها زندگی می كنند.پراكندگی جمعیت در شهرستان بهشهر،به نسبت حاصلخیزی خاك و وجود مراكز صنعتی است،به طوری كه در ارتفاعات جنوبی و سواحل شمالی به علت پیشروی آبهای شور،جمعیت كمتری سكونت دارند
تقسیمات سیاسی
طبق آخرین تقسیمات سیاسی،این شهرستان به سه بخش مركزی، گلوگاه و یانه سر، و هفت دهستان تقسیم شده است.بهشهر از شهرهای پر جمعیت این شهرستان است
سابقه تاریخی و جاذبه های جهانگردی
آثار به دست آمده از غارهای(هوتو،كمربند و كلت) حاكی از آن است كه سابقه سكونت در بهشهر به دوره میان سنگی می رسد.به علت وجود شرایط مساعد در دامنه كوههای جهان مورای(البرز شرقی)،بهشهر امروزی به عنوان یكی از روستاهای پیش از تاریخ شكل گرفته است و در طول تاریخ،نامهای مختلفی نظیر تمیشه،نامیه،خرگوران،پنجهز اره و آسیا بستر داشته است.در زمان شاه عباس،اشرف البلاد(اشرف شهرها)،و در دوره رضاخان بهشهر نام گرفت.این شهر بنا به دلایلی مورد توجه شاه عباس صفوی قرار می گیرد و بدین جهت دگرگونیهای عمده ای در بافت و سیمای شهر پدید می آید.از جمله عمارتهای دلگشا،خیابانهای عریض،حمام های مختلف،حوضچه های زیبا و آب انبار ها ایجاد می شود و لوله كشی انجام می گیرد.این ابنیه اكنون از عوامل اصلی جذب جهانگردان به این شهر هستند.از آثار باستانی این شهرستان،می توان كاخ صفی آباد،باغ و عمارت چهلستون(كاخ شهرداری فعلی و قصر سلطنتی شاه عباس)،سر چشمه عمارت(در حال ویرانی) استخر یا دریاچه عباس آباد و غارهای متعدد را نام برد
* * *
شهرستان تنكابن
موقعیت جغرافیایی-
این شهرستان،از شمال به دریای مازندران،از جنوب به رشته كوه البرز مركزی (استان قزوین)،از شرق به شهرستان چالوس و از غرب به شهرستان رامسر محدود می شود.
جمعیت-
بی گمان پیش از ورود و استقرار آریاییها در این سرزمین،اقوام بومی در مناطق مختلف تنكابن می زیسته اند.
استخوانهایی كه در مناطق كوهستانی پیدا شده،حاكی از آن است كه اقوامی از آماردها(آمردها)در این دیار سكونت داشه اند.
ساكنان كنونی تنكابن را می توان از نوع مختلط دانست.جمعیت این شهرستان در سر شماری سال 1375 به174هزار نفر رسیده است.
تقسیمات سیاسی-
شهرستان تنكابن طبق آخرین تقسیمات كشوری از دو بخش و شش شهر وهفت دهستان تشكیل شده است.این شهرستان گاهی بخشی از گیلان وگاه بخشی از مازندران به شمار می رفته است.تا اینكه در زمان قاجاریه به مازندران پیوست و تا امروز یكی از شهرستان های مازندران به شمار می آید.
در مورد نام تنكابن سیاح معروف فرانسوی، ژاك دومورگان،اعتقاد دارد كه تنكا نام دژی بوده است كه در حمله تیموریان از بین رفته است و تنكابن یعنی دژ یا قلعه پایین تنكاست كه مركزآن خرم آباد بود ولی بعداً تمام تشكیلات اداری، سیاسی و اقتصادی به تنكابن فعلی منتقل شد.
آثار باستانی-
با توجه به اینكه شهرستان تنكابن پیشینه تاریخی دیرینه ای دارد،آثار باستانی و تاریخی بسیاری در آن وجود دارد،از جمله،قبرهای زرتشتیان در نقاطی مانند دو هراز و سه هراز،اماكن متبركه منطقه امامزاده سّید قوام الدین در كبود كُلایه خرم آباد،بقعه سّید علی كیا در پایین بلده(قلعه گردن)،امامزاده قاسم كه نسبتش به علی بن ابیطالب(ع) می رسد در محل جزما در دو هزار.
جاذبه های جهانگردی-
این شهرستان با داشتن موقعیت جغرافیایی بسیار خوب و واقع شدن در كنار دریای مازندران و برخورداری از هوای خوب و ملایم،سبب جذب مسافر و جهانگرد از سراسر ایران و جهان به این محل می شود.خاصه در تعطیلات عید نوروز و تابستان ،بسیاری از خانواده های ایرانی روانه این شهرستان می شوند كه به طور مستقیم وغیر مستقیم در اقتصاد تنكابن اثر مثبت دارد.
* * *
شهرستان چالوس
موقعیت جغرافیایی-
این شهرستان از شمال به دریای مازندران، از جنوب به رشته کوههای البرز، از شرق به شهرستان نوشهر و از غرب به شهرستان تنکابن محدود می شود مساحت آن 1800 کیلومتر مربع است
جمعیت-
برابر آمار سال 1375 جمعیت شهرستان چالوس 111000نفر بوده است که 54 درصد شهرنشین و46 درصد روستا نشین بوده اند رشد سالانه جمعیت این شهرستان 7/1 درصد است
تقسیمات سیاسی-
شهرستان چالوس از دو بخش مرکزی و کلاردشت تشکیل شده است
تاریخ شهرستان-
در کتابهای جغرافیایی و تاریخی دوره اسلامی واژه ی شالوس مکرر آمده است به طوری که یاقوت حموی در کتاب خود می نویسد:شالوس شهری است در جَبَل در سر حد تبرستان. درباره وجه تسمیه این شهرستان می گویند چون بخش جلگه ای نسبت به ارتفاعات پست تر دیده می شود بدین سبب آن را «چاله است» یا «چاله اس» می نامیدند که به مرور زمان به چالِش و چالوس تغییر نام یافت
چالوس به دلیل اعتدال هوا و مناظر زیبای طبیعی، جنگل، دریا و رودخانه از اهمیت جهانگردی خاصی بر خوردار است.مراکز تفریحی این شهرستان عبارتند از:پارک جنگلی فین همراه با مجتمع ایرانگردی و جهانگردی، تله کابین نمک آبرود، دره رود بارک، عَلَم کوه، دریاچه ولشت یا سما
* * *
شهرستان رامسر
موقعیت جغرا فیایی-
رامسر در منتهی الیه غرب استان مازندران قرار دارد واز شمال با دریای مازندران،از جنوب با ارتفاعات البرز میانی(استان قزوین)،از غرب با شهرستان رودسر(گیلان)،و از شرق با شهرستان تنكابن همسایه است.ارتفاع شهر رامسر از سطح دریای آزاد20-متر است.
جمعیت-
تعداد جمعیت شهرستان رامسر در سال 1375حدود64هزار نفر بوده است.
تقسیمات سیاسی-
شهرستان رامسر طبق آخرین تقسیمات كشوری از یك بخش مركزی و4دهستان و دو شهر تشكیل شده است.
سابقه تاریخی-
آنچه مشخص است این منطقه بیش از ده قرن آباد بوده است و خاندانهای بزرگی در آن زیسته اند كه بیشتر آنها از سادات بزرگ می باشند قدیمیترین اسمی كه در این مورد در تاریخ رویان و مازندران ذكر شده است همان سخت سر میی باشد.در جواهر ده رامسر،مسجد آدینه با بیش از 700سال قدمت ساخته شده است و بقعه متبركه آقا سید ابوالحسن در این شهرستان قرار دارد.
جاذبه جهانگردی-
رامسر با داشتن مناظر طبیعی بسیار زیبا،از جمله مجاورت با دریا،كوه های پوشیده از جنگلهای انبوه،آب وهوای معتدل،آب های معدنی،باغهای مركبات و فرودگاه،نقش مهمی در جذب جهانگرد دارد و از این طریق در آمد سرشاری عاید مردم و ساكنان این منطقه میشود
* * *
شهرستان ساری
موقعیت جغرافیایی
شهرستان ساری از شمال و شمل شرقی به دریای مازندران و شهرستان بهشهر،از جنوب و جنوب شرقی به رشته كوههای البرز و استان سمنان،از مشرق به شهرستان بهشهر و نكا و از مغرب به شهرستانهای قائم شهر،سواد كوه و جویبار محدود است
جمعیت
بر اساس سرشماری سال 1375،شهرستان ساری حدود424هزار نفر بوده كه تقریباً47 درصد آن شهر نشین و بقیه روستا نشین بوده اند
تقسیمات سیاسی
برابر آخرین تقسیمات سیاسی كشور،شهرستان ساری از چهار بخش،شامل(مركزی،چهار دانگه،میانرود و دودانگه) و چهار دهستان تشكیل شده است.شهر ساری مركز استان مازندران،از نظر اداری و بازرگانی نقش مهمی در سطح استان دارد
سابقه تاریخی و جاذبه های جهانگردی
شهر ساری را در قرن اول هجری سپهبد فرخان حاكم تبرستان،به نام پسر خود سارویه،بنا كرد و پس از آن یزدبن مهلب سردار اموی این شهر را ویران كرد.منصور،خلیفه عباسی،شهر ساری را فتح كرد و مسجدی در آن بنا نمود.از آن پس،ساری مركز سادات زندیه و مرعشی گردید.در سال 260 هجری قمری،یعقوب لیس صفاری این شهر را تصرف كرد.سپس شهر به دست اسماعیل سامانی افتاد و زمانی هم آل زیار و آل بویه به ساری دست یافتند در 424 هجری قمری محمود غزنوی وارد ساری شد.سپس مرعشیان بر ساری مسلط شدند ودر سال795تیمور لنگ مردم مازندران و از جمله مردم ساری را قتل عام نمود و بعد ها در زمان صفویه،بناهایی در شهر ساری ساخته شد.مهمترین آثار تاریخی و اماكن مذهبی این شهرستان،مقبره ملا المجد الدین،امامزاده یحیی،امامزاده عباس،مسجد جامع و بناهای خزر آباد(مربوط به دوره صفویه) و قلعه مازیار در چهار دانگه است
جاذبه های شهرستان ساری،بیشتر به خاطر مركز استان بودن،سواحل دریای مازندران،دشت ناز ساری و جنگلهای سرسبز است
* * *
شهرستان سواد کوه
موقعیت جغرافیایی-
شهرستان سواد کوه منطقه ای کوهستانی است که از شمال به شهرستان قائم شهر،از مغرب به شهرستان بابل،از مشرق به دودانگه ساری و از جنوب از طریق خط الرأس کوههای البرز، به استان تهران و سمنان محدود است
جمعیت-
بر اساس سر شماری سال 1375، جمعیت شهرستان سواد کوه،69هزار نفر بوده است.44 در صد جمعیت آن روستانشین و بقیه شهر نشین هستند.از نظر پراکندگی جمعیت،هر چه از سمت جنوب به شمال پیش می رویم،به تراکم جمعیت افزوده می شود
تقسیمات سیاسی-
شهرستان سواد کوه برابر آخرین تقسیمات کشوری،شامل دو بخش مرکزی و شیرگاه، شش دهستان و چهار شهر (پل سفید، زیرآب،شیرگاه آلاشت) می باشد.این شهرستان تا سال 1359یکی از بخشهای شهرستان قائم شهر به شمار می رفت، ولی با توجه به موقعیت ارتباطی، و استخراج معادن، به صورت شهرستان مستقل در آمده است
اماکن مذهبی،آثار تاریخی،جاذبه های جهانگردی-
از اماکن مذهبی شهرستان سواد کوه،به بقعه امامزاده عبد الحق می توان اشاره کرد که در زیرآب قرار دارد.همچنین آرامگاه امامزاده زکریا،امامزاده یحیی،و امامزاده صالح در این شهرستان قرار دارند.از آثار تاریخی مهم شهرستان سواد کوه،برج لاجیم است. پل ورسک، تونل گدوک، سه خط راه آهن ورسک معروف به سه خط طلا، و غارهای مختلف پل شاپور نزدیک شیرگاه،از دیدنیها و آثار تاریخی شهرستان سواد کوه می باشد.به طور کلی، شهرستان سواد کوه با در نظر گرفتن موقعیت جغرافیایی، کوهستانها، مناظر زیبای طبیعی، اعتدال آب و هوا در تابستان، پوشش گیاهی انبوه ،رود خانه ها و چشمه سارهای متعدد، یکی از مناطق دیدنی استان مازندران به شمار می رود و می تواند جهانگردان زیادی را جذب نماید
* * *
شهرستان قائم شهر
موقعیت جغرافیایی-
شهرستان قائم شهردر جلگه ساحلی دریای مازندران و در دامنه شمالی رشته کوههای البرز شرقی قرار دارد و از مشرق به شهرستان ساری، از مغرب به شهرستان بابل، از جنوب به شهرستان سواد کوه و دامنه شمالی رشته کوههای البرز،از شمال به جویبار محدود می شود
جمعیت-
جمعیت شهرستان قائم شهر در سر شماری سال 1375حدود 328 هزار نفر بوده است.جمعیت شهری بیش از 48در صد می باشد.از لحاظ پراکندگی جمعیت،هر چه از جنوب به سمت شمال پیش می رویم،با توجه به هموار بودن زمین، حاصلخیزی خاک و سایر عوامل طبیعی مناسب، به تراکم جمعیت افزوده می شود
تقسیمات سیاسی-
طبق آخرین تقسیمات کشوری،شهرستان قائم شهر دارای دو بخش مرکزی و کیاکلا و شش دهستان و دو شهر (قائم شهر و کیاکلا)است
سابقه تاریخی-
شهرستان قائم شهر در گذشته محل زندگی اقوامی به نام تپوری بوده که ساکنان اصلی مازندران را تشکیل می دادند.شهر قائم شهر حدود 60 سال قبل روستایی به نام علی آباد بود که از توابع ساری به شمار می رفت و جمعیت آن چند صد نفر بود و روزهای چهار شنبه در آن بازار هفتگی برگزار می شد از سال 1308 به تدریج کارخانه های صنعتی در این شهر احداث شد. و این عوامل و نیز احداث راه آهن سراسری موجبات توسعه آن را فراهم آورد.در سال 1314 علی آباد به شاهی تغییر نام یافت.در سال 1357 در جریان انقلاب اسلامی قائم شهر نامیده شد
آثار باستانی و جاذبه های جهانگردی-
از آثار تاریخی و اماکن مذهبی شهر قتئم شهر، می توان چندین امامزاده از جمله امامزاده محمد در جاده کیاکلا، آرامگاه شیخ طبرسی در دهستان بالا تجن و تپه های باستانی به ویژه تپه باستانی گرد کوه در جمنان را نام برد که همراه با پوشش جنگلی جنوب رودخانه ها و سواحل دریا،جاذبه های چشمگیری ایجاد کرده اند
* * *
شهرستان نور
موقعیت جغرافیایی -
شهرستان نور از شمال به دریای مازندران،از جنوب (از طریق كندوان و قله دماوند)به استان تهران،از شرق به شهرستان آمل و از غرب به شهرستان نوشهر محدود است.
جمعیت -
طبق سر شماری سال1375،جمعیت شهرستان نور، حدود 95هزار نفر بوده است.
تقسیمات سیاسی -
شهرستان نور دارای سه بخش(مركزی،چمستان،بلده) و نه دهستان می باشد.نقاط شهری آن،شامل شهرهای نور و رویان است.
سابقه تاریخی و جاذبه جهانگردی -
نور قبل از صفویه به رستم دار معروف بوده و یكی از قدیمی ترین شهرهای مازندران غربی است.تا چند سال قبل آن را سولاره می نامیدند.در مورد وجه تسمیه این شهر،نظرات گوناگونی وجود دارد.می گویند این اسم از صافی و روشنایی رود نور كه نور آفتاب را منعكس می نماید،گرفته شده است.
آثار تاریخی -
از آثار تاریخی و باستانی این شهرستان،می توان روستای ناتل،دلیران سرا و قلعه های تاریخی متعدد،از جمله قلعه نور در بلده را نام برد.كاخ تمیشان،سواحل دریا و پارك جنگلی نور،از مناظر دلپذیر و آب و هوای معتدل و ملایم از جاذبه های این شهرستان به شمار می روند.
* * *
شهرستان نوشهر
موقعیت جغرافیایی-
این شهرستان از شمال به دریای مازندران.از جنوب وجنوب غربی به رسته كوههای البرزغربی و مذكزی (قزوین)،از شرق به شهرستان نور واز غرب به شهرستان چالوس محدود می شود.ارتفاع شهر نوشهر20-متر از سطح دریای آزاد است.
جمعیت-
برابر آمار سال 1375جمعیت شهرستان نوشهر215هزار نفر بوده است.
تقسیمات سیاسی-
این شهرستان از دو بخش(مركزی و كجور)وپنج دهستان تشكیل شده است.نقاط شهری آن نوشهر است.
سابقه تاریخی وجاذبه جهانگردی-
نوشهر در گذشته دهكده ای به نام(خاچك)بود كه به علت واقع شدن در كنار دریا و رفت وآمد كشتیهای تجاری،مورد توجه حبیب الله خان خلعتبری،پدر محمد ولی خان تنكابنی قرار گرفت و به نام حبیب آباد معروف شد.در سال 1305 به نام دهنو خوانده شد از آن پس،با احداث ساختمان های تازه و خیابانهای جدید توسعه شهر آغاز شد.سر انجام در سال 1311(شمسی)یك شركت هلندی تاسیسات متعدد بندری در این محل احداث كرد در سال 1318عملیات بندر سازی به پایان رسید و نام محل از دهنو به نوشهرتبدیل شد.در سال 1327،نوشهر به صورت شهرستان درآمد. امامزاده یحیی و بقعه سّید محمد بنامام جعفر صادق(ع)از اماكن متبركه شهرستان می باشد.
نوشهر با برخورداری از شرایط خاص جغرافیایی و داشتن سواحل مناسب،هر ساله شمار زیادی از مسافران داخلی و خارجی را جلب می نماید.وجود بندر نیز بر اهمیت این شهر افزوده است

سلام من اهل مازندرانم
سلام مازندرانی عزیز