تبیان، دستیار زندگی

با سلام

شاید این مباحثی که مطرح میشود در انجمن از نظر کلی یک جور به نظر بیاید ولی از لحاظ ریزه کاری با هم فرق دارد. شاید تمام مباحث پیرامون ازدواج ، دختر و پسر باشد ولی هر مبحثی زیبایی خاص خود را دارد.

این بحث را گذاشتم به این علت که به نظر من این چند سال اخیر روابط و دوستی های دختر و پسر بسیار زیاد شده است. از طرفی هم بیشتر دوستی های امروزه به مراوده چه فیزیکی و چه بیانی ختم شده است به طوری که اگر شما به پارک ها و خیابان های شهر سری بزنید و این موضوع را به دقت نگاه کنید میبینید که چه اتفاق هایی دارد رخ میدهد. من فکر میکنم اگر چند سال پیش مثلا" 10 سال پیش دوستی دختر و پسر غیر عادی و یک حیایی وجود داشت الان بدون هیچ ترس و حیایی در خیابان ها ظاهر میشوند و به مراوده میپردازند و واقعیت این است که تعداد این دوستی ها هم زیاد شده است. از طرفی این دوستی ها شاید باعث عدم اعتماد در بحث ازدواج بشود بطوری که اعتماد دختر و پسر نسبت به هم سلب شود مثلا" میبینی پسری تمام شرایط اقتصادی و ... را دارد ولی میترسد یا برعکس دختر همین طور. بعضی افراد میگویند دختران بد حجاب تر شده اند و برای همین پسران را به طرف خود میکشند و مقصر دختران هستند . برخی دیگر میگویند که پسران مقصر هستند و به اصطلاح عام پیله دختران میشوند . برخی دیگر میگویند تفریح کم است برای همین تفریح جوانان شده است بیرون رفتن با جنس مخالف.

سوال:

به نظر شما  در این میان مقصر دختران هستند یا پسران یا مواردی دیگر باعث چنین اتفاق هایی میشود؟

سلام/من نمیدونم چرا شما بحث تفریح رووسط میکشین...اصلاربطی به تفریح نداره...کسی واسه تفریح دوست نمیشه ....دخترپسری که باهم دوست میشن به علت یه نیاز عاطفی و در مواردی نیازجنسی هست

سلام/ببینید بعضی دوستی هاواقعا پاک هستن....حالا اگر پاک هست چرا با جنس مخالف هست چون اون چیزی که یه دختر به یه پسر از لحاظ روحی میده یه پسر همجنسش نمیده وبالعکس

با سلام

از این جور بحث ها زیاد خوشم نمیاد
ولی برای اینکه مقصر معلوم بشه و کلا مبحث در همینجا خاتمه پیدا کنه.مقصر منم..........

این مباحثی که مطرح میشود برای این است که تمامی نظرات دوستان گرفته شود و هدف از این مباحث و کلیه مباحثی که دوستان مطرح میکنند بحث خوش آمدن یا نیامدن نیست ، بلکه مباحث پیرامون افراد جامعه و مشکلات آن میچرخد . در ابتدای تاپیک عرض کردم که تمام مباحث چه در انجمن خانواده چه در انجمن زنان پیرامون دختر و پسر و ازدواج میچرخد ولی از نظر ریزه کاری ها با هم فرق دارد و هر بحث نظر خاص خودش را دارد که بعضی از دوستان عزیز تبیانی نظرات خودشان را گفتند و باز هم این بحث ادامه پیدا میکند چون بحث روز است.

با تشکر 

کلا اکثر دختر و پسرا تو این دوره بی شرم و حیا شدن
و شرم و حیا که نباشه...
و به اندازه هم مقصرن

دوستان عزیز سلام
به نظر شما خانواده ها میتوانند که همیشه کنترل کنند ؟ اگر دختر و پسری بخواهد نمیتواند دور از چشم خانواده دوست غیر همجنس پیدا کند و رابطه برقرار کند؟
البته تا حدودی مقصر هستند چون باید از کودکی تربیت را شروع کنند که فرد به طور اتومات خودش راه درست را پیدا کند ولی متاسفانه انسان گرایشاتش به سمت اعمال منفی بیشتر است منتها بعضی افراد خود کنترل هستند و نفس خودشان را کنترل میکنند و بعضی افراد نه.

سلام دوست عزیز

بله من با شما موافقم اما خانواده اگه روش درست تربیت کردن رو بدونه و بستر مناسبی رو فراهم کنه احتمال اینکه امحیط بیرون تاثیر غالب تری بذاره خییییلی کم میشه.  به نظر من حتی همین مورد که فرزندان یاد بگیرند نفس خودشون و تربیت کنن بر میگرده به خانواده و حتی محیط بیرونی که خانواده مهیا میکنن مثل مهمونی ها و تفریحات و... .

مثلا خانواده ای رو میشناسم که با یچه ها شون تو پارتی ها ی مختلط و...شرکت میکردند حالا پسرشون سیگار میشکه! دوست دخترهای زیادی داره و از نظر تحصیلی هم افت خیلی شدیدی کرده! فکر میکنین پدر و مادرش زحمت نکشیدن؟! متاسفانه، محیط بیرونی رو هم درست مهیا نکردن!

دعا کنیم همه ی ما به راه راست هدایت بشیم.... 

با سلام
البته من در عرایضم گفتم که خانواده نقش دارد ولی در ابتدا که هنوز فرزند کودک است . من خودم بیشتر از همه معتقد هستم که دختر و پسر ها در این دوره چون ارتباط بیشتری با هم دارند این مشکلات پیش آمده است. حضور بیشتر بانوان و آقایان در جامعه خود یک علت است. افزایش تعداد دانشجو در این چند مدت یک علت دیگر است. افزایش بستر ارتباطی بیشتر از جمله موبایل خودش یک علت است که ماشالله تمام دختران و پسران دو سه خط ایرانسل و اعتباری دارند. دسترسی بیشتر به اینترنت و چت کردن خود یک علت است.
ماشالله چقدر علت گفتم. مشخصه که درسامو خوب خوندم . ولی جدای از شوخی به نظر شخص من همه این عوامل خود باعث بروز این مشکلات شده است.

سلام
به نظر من چون خانواده اولین اجتماعیه که فرد رو درون خودش پذیرفته پس باید علت اصلی باشه!
اگه دقت کنیم اجتماع کوچک خانواده یه ماکت از جامعه بزرگ ماست. میشه تواین اجتماع کوچک قوانین اجتماع بزرگ رو آموزش داد.
من همیشه معتقدم فرزند باید در خانواده واکسینه بشه تاوقتی وارد جامعه شد تأثیر محیط به حداقل برسه.
مشکل اینجاست که بعضی ازما فقط بلدیم بگیم اینکارو بکن و اون کارو نکن.
خب شاید اولش فرزند حرف گوش کنه اما فردا که وارد اجتماع شد چی؟؟
چون هیچ دلیلی نمی بینه که کارزشتو انجام نده! ذهنش پر از چرا میشه که برای هیچکدوم جواب نداره.
بنابراین حرف خانواده رو یه بند می بینه یه محدودیت که نمیذاره اون آزاد باشه.
من خانمی رو میشناسم که باپسرش از کودکی رابطه دوستانه برقرار کرده و الان هر وقت اون پسر سوالی داره بدون ترس از محکوم شدن از مادرش میپرسه و مادرشم با زبون ساده براش توضیح میده.
اون پسر نزدیک یازده سالشه ولی من به جرأت می تونم بگم از خیلی از18/19 ساله های امروزی بهتر می فهمه.
دلیل خیلی از نبایدهارو حالا میدونه.

بعضی میگن که دلیل این نوع ارتباطات خلأ عاطفیه.
خب این خلأ عاطفی در خونواده شکل گرفته و پرنشده. به نظر من توخونواده پسر از محبت مادر و دختر از محبت پدر باید اشباع بشه!
نگفتم پر بشه بلکه پرشدن کافی نیست باید اشباع بشه.
فضای دوستی و صداقت باید تو خونواده حاکم باشه.خیلی از بچه ها میترسن یه چیزایی رو از والدینشون بپرسن وتو سرگردونی دست و پا میزنن.
بعضی از پدرومادرها به چیزهایی که میگن خودشون عمل نمیکنن این عدم صداقت و نفاق باعث میشه حرفهایی که زده میشه تأثیرش محدود به حضور پدرومادر بشه.