تبیان، دستیار زندگی

سلام دوستان عزیز

دقیقا 19 سال و 18 ماه و 379 روز می گذره از زمانی که با داش مهدی خودم آشنا شدم. انگار همین دیروز بود. نه شاید پریروز.دقیق یادم نمیاد. بی خیخی(همون nevermind)

توی این مدت این دومین باریه که به داش مهدی خودم تبریک میگم. دفعه اول وقتی بود که بهش گفتم : داش مهدی بهت تبریک می گم. پرسید واسه چی؟ گفتم : واسه اینکه با من رفیقی

خلاصه الآن هم دومین باریه که می خوام بهش تبریک بگم. داش مهدی واسه گرفتن دیپلم افتخار , نه لیسانس و فوق و دکترای افتخاری تبیان بهت تبریک میگم. شیرینی ما محفوظ.

به بقیه دوستان هم که لیسانسشون رو در همایش گرفتند تبریک میگم.

اول یه کف بزنین واسه همشون.دوم واسشون دعا کنیم که همیشه موفق باشن.

و هر کسی خواست تبریک بگه بیاد اینجا و تبریکاتشو نثار داش مهدی کنه.

مکلارن عزیز خلاصه اینکه ایول. ما شیرینی می خوایم حسابی.

سلام

خوبيد ؟

شما كجا غيبتون زد ؟ خوب مشقامو قراره يك ديگه بنويسه ، نميدم شما بنويسي  . خوبه ؟

حالا كه تا اينجا اومدم يه بار ديگه نمونه شدن مكلارن رو بهشون و اعضاي خانواده شون تبريك ميگم .

بابا به خدا راه بسته بود.

حالا که باز شد می بینین که دارم میام.

از همه ی دوستان ممنونم. ولی چرا مهدی شیرینی نمیده؟