تبیان، دستیار زندگی

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

از شـادی پـر گـیرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

با ماه و پـرویـن سخنی گویم
وز روی مه خـود اثـری جویـم
جان یابم زین شبها
جان یابم زین شبها

مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

سلام دوستان

ظاهرا چند تا از کاربرا نمی دونستن که این شعر مال کیه

دوستان این شعر از مرحوم آقای مهدی اخوان ثالثه با تخلص «م.امید» که این شعر رو بعد از واقعه ی 28 مرداد سروده ، و فکر نکنم کسی تا حالا اونو با موسیقی خونده باشه ، ولی همین شعر یکی از شاهکارهای مرحوم استاده .

سوال دیگه ای نیست ؟

درود بر شما و این همه توجه

شادکام باشید

شبی که آوای نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم
تو ای پری کجایی؟
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان
دری نمی گشایی
من همه جا پی تو گشته ام
از مه و مهر نشان گرفته ام
بوی تو را ، ز گل شنیده ام
دامن گل از آن گرفته ام
تو ای پری کجایی؟
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان
دری نمی گشایی
دل من سرگشته تو
نفسم آغشته تو
به باغ رویاها چو گلت بویم
در آب و آیینه چو مهت جویم
تو ای پری کجایی
در این شب یلدا ز پی ات پویم
به خواب و بیداری سخنت گویم
تو ای پری کجایی
مه و ستاره درد من می دانند
که همچو من پی تو سرگردانند
شبی کنار چشمه پیدا شو
میان اشک من چو گل وا شو
تو ای پری کجایی؟
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان
دری نمی گشای

نازنین((افتخاری))
نازنینم چون گل بهاری، صفای جان و دل من ،بنفشه زاری
چه کرده¬ای با دل من، خبر نداری
لحظه لحظه می رود، دلم به سوی تو، ذره ذره می شود در آرزوی تو
به هر دو عالم ندهم، نگاه دلجوی تو
زیبا، شیرین،آرام جانم. خندان، خندان، دل می سپارم
غزلخوان، گل افشان، چو باز آیی، جهان را چو خورشید بیارایی
مرنجان نگارا، نمانده یارا، ز مهربانی، بخوان مارا
لحظه لحظه می رود، دلم به سوی تو، ذره ذره می شود در آرزوی تو
به هر دو عالم ندهم، نگاه دلجوی تو
می نشینم،سر راهت، که نگاهت، به چشمان من افتد
تا ببینی ، چرا هر دم، سرشک غم، به دامان من افتد
ای نسیم پرنیان پوش، در دل نگردد آتش عشق تو خاموش
لحظه لحظه می رود، دلم به سوی تو، ذره ذره می شود در آرزوی تو
به هر دو عالم ندهم، نگاه دلجوی تو

ترانه : منو ببخش
» آلبوم : بیست
» خواننده : کامران و هومن


» متن ترانه :

اگه دلم تنگ میشه خیلی برات منو ببخش
اگه نگام گم میشه تو شهر چشات منو ببخش

منو ببخش اگه شبا ستاره ها رو میشمرم
اگه همش پیش همه بهت میگم دوست دارم

منو ببخش اگه برات سبد سبد گل می چینم
منو ببخش اگه شبا فقط تورو خواب می بینم

منو ببخش اگه تورو میسپرمت دست خدا
اگه پیش غریبه ها به جای تو میگم شما

منو ببخش اگه واسه چشمای تو خیلی کمم
تو یه فرشته ای و من خیلی باشم یه آدمم

منو ببخش اگه فقط می خوام بشی مال خودم
ببخش اگه کمم ولی زیادی عاشقت شدم

مهرپویا » سیمین بری ( نامهربون )

سیمین بری گل پیکری آری
از ماه و گل زیباتری آری
همچون پری افسون گری آری
دیوانه ی رویت منم چه خواهی دگر از من
سرگشته ی کویت منم نداری خبر از من

هر شب که مه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم جفا کردی

هم جان و هم جانانه ای امّا
در دلبری افسانه ای امّا
امّا ز من بیگانه ای امّا
آزرده ام خواهی چرا ؟ تو ای نوگل زیبا
افسرده ام خواهی چرا ؟ تو ای آفت دل ها

عاشق کشی ، شوخی ، فسون کاری
شیرین لبی ، امّا دل آزاری
با ما سر جور و جفا داری
می سوزم از هجران تو ، نترسی ز آه من
دست من و دامان تو ، چه باشد گناه من

دارم ز تو نامهربان
شوقی به دل شوری به جان
می سوزم از سوز نهان
ز جانم چه می خواهی
نگاهی به من گاهی

یارب برس امشب به فریادم
بستان از آن نامهربان دادم
بیداد او برکنده بنیادم
گو ماه من ، از آسمان
دمی چهره بنماید
تا شاهد امید من
ز رخ پرده بگشای

ﺷﺐ ،
‫ﺷﺐ ﻛﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﻏﻢ
‫اﺷـﻚ ﻣـﻦ ﻣﻴـﺸـﻪ ﺳـﺘـﺎره
‫ﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﻪ اﺑﺮا ﻣﻴﺪم
‫آﺳـﻤـﻮن ﺑـﺎرون ﻣـﻴﺒﺎره
‫ﻣﻴﺨﻮﻧﻢ آخ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻓﺮﻧﮕﻴﺲ
‫ﻋـﺸـﻖ ﺗـﻮ داﻏـﻮﻧـﻢ ﻛـﺮد
‫ﺑﻪ ﻛﻲ ﺑﮕﻢ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎت
‫ﺗﻮ ﻏـﺼﻪ زﻧـﺪوﻧﻢ ﻛـﺮد
‫دﻟـﻢ ﺷـﺪه دﻳـﻮوﻧـﻪ
‫ﺧﺪا ﺧﻮدش ﻣﻴﺪوﻧﻪ
‫ﻛﻮﭼﻪ دﻟﺶ ﻣﻴـﮕﻴﺮه ﺳﻜﻮﺗﺸﻮ ﻣﻴﺸﻜﻮﻧﻪ
‫ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﮕﻦ ﻛﻲ ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ
‫ﻣﻴﺨﻮﻧﻢ آخ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻓﺮﻧﮕﻴﺲ
‫ﻋـﺸـﻖ ﺗـﻮ داﻏـﻮﻧـﻢ ﻛـﺮد
‫ﺑﻪ ﻛﻲ ﺑﮕﻢ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎت
‫ﺗﻮ ﻏـﺼﻪ زﻧـﺪوﻧﻢ ﻛـﺮد
‫دﻟـﻢ ﺷـﺪه دﻳـﻮوﻧـﻪ
‫ﺧﺪا ﺧﻮدش ﻣﻴﺪوﻧﻪ
‫ﻛﻮﭼﻪ دﻟﺶ ﻣﻴـﮕﻴﺮه ﺳﻜﻮﺗﺸﻮ ﻣﻴﺸﻜﻮﻧﻪ
‫ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﮕﻦ ﻛﻲ ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ
‫ﻣـﻦ روی ﻫـﺮ دﻳـﻮار ﻏﻤﮕﻴﻦ
‫اﺳﻤﺘﻮ ﺑﺎ اﺷﻚ ﻣﻲﺷﻮﻧﻢ
‫ﻣﻦ ﺗﻮی ﻫﺮ ﻛﻮﭼﻪی ﺧﺎﻣﻮش
‫دﻳـﻮوﻧـﻪای ﺑﻲ آﺷﻴﻮﻧﻢ
‫ﻣﻴﺨﻮﻧﻢ آخ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻓﺮﻧﮕﻴﺲ
‫ﻋـﺸـﻖ ﺗـﻮ داﻏـﻮﻧـﻢ ﻛـﺮد
‫ﺑﻪ ﻛﻲ ﺑﮕﻢ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺎت
‫ﺗﻮ ﻏـﺼﻪ زﻧـﺪوﻧﻢ ﻛـﺮد
‫دﻟـﻢ ﺷـﺪه دﻳـﻮوﻧـﻪ
‫ﺧﺪا ﺧﻮدش ﻣﻴﺪوﻧﻪ
‫ﻛﻮﭼﻪ دﻟﺶ ﻣﻴـﮕﻴﺮه ﺳﻜﻮﺗﺸﻮ ﻣﻴﺸﻜﻮﻧﻪ
‫ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﮕﻦ ﻛﻲ ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ
‫ﻣﻴﮕﻦ ﻛﻲ ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ
‫ﻣﻴﮕﻦ ﻛﻲ ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ
‫ﻣﻴﮕﻦ ﻛﻲ ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ

غم میون دو تا چشمون قشنگت لونه كرده
شب تو موهای سیاهت خونه كرده
دو تا چشمون سیاهت مثل شبهای منه
سیاهی های دو چشمت مثل غمهای منه
وقتی بغض از مژه هام پایین میاد بارون میشه
سیل غمها وادیمو ویرونی كرده
وقتی با من میمونی تنهاییمو باد میبره
دو تا چشمام بارون شبونه كرده
بهار از دستای من پر زد و رفت
گل یخ توی دلم جوونه كرده
تو اتاقم دارم از تنهایی آتیش میگیرم
ای شكوفه توی این زمونه كرده
چی بخونم جوونیم رفته صدام رفته دیگه
گل یخ توی دلم جوونه كرده
چی بخونم جوونیم رفته صدام رفته دیگه
گل یخ توی دلم جوونه كرده

من مرد تنهای شبم
مهر خموشی بر لبم
تنهاو غمگین رفته ام
دل از همه گسسته ام
تنهای تنها،غمگین و رسوا
تنها و بی فردا منم
من مرد تنهای شبم
مهر خموشی بر لبم

من مرد تنهای شبم
صد قصه مانده بر لبم
از شهر تو من رفته ام
کوله بارم را بسته ام
بی فکر فردا، با خود و تنها
عابر این شب ها منم
بی فکر فردا، با خود و تنها
عابر این شب ها منم

من مرد تنهای شبم
مهر خموشی بر لبم
من مرد تنهای شبم
صد قصه مانده بر لبم

شب من تار و سیاهه پایان نداره
غم من در شهر غربت سامان نداره
مثل یه لاله در این بیابان پرپر شدم من از داغ یاران
هرگز نبارید یک قطره باران روی تن من ای سوگواران
اینجا غمگینم شب در کمینم
یاران من کو یاری نبینم
یاران من نام تان زمزمه هر شب مستی من است
یادتان شوق من و عشقم و هستی من است