با سلام
این هم آخریش:
- غفلت از یاد خدا
عامل سوّم اضطراب غفلت از یاد خداست. فردی كه همواره قدرت ربّانی و الهی را یار و مددكار خویش میبیند، هیچگاه خود را تنها نمیبیند. همواره روزنههای امید قلب و دلش را روشن نموده است به او پناه میبرد و او را پناهگاه درماندگیهای خویش میبیند. قرآن كریم حالت مشركین و حیرت آنان را به صورت زیبایی ترسیم میكند و میفرماید: خداوند مثلی زده آیا شخصی كه اربابان متعدّد و مخالف یكدیگر دارد، همانند آن شخصی است كه تسلیم یك نفر است و آیا این دو مساوی هستند. سپاس برای خداست؛ لیكن بیشتر مردم آن را نمیدانند.27 و بدین جهت آرامش را در سایه یاد خدا یادآور میشود تا انسانها با تكیه بر او كمال خویش را باز یابند و میفرماید « اَلا بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنّ الْقُلُوب »28 دل آرام گیرد به یاد خدا. امام حسین همواره محو جمال دوست بوده است هنوز سرزمین عرفات زمزمههای روح نوازش را از یاد نبرده است. بُشر و بشیر پسران غالب اسدی میگویند: عصر روز عرفه در عرفات در خدمت آن حضرت بودیم. پس از خیمه خود بیرون آمد با نهایت خضوع و وقار و طمأنینه در حالی كه گروهی از اهل بیت و فرزندان و شیعیان آن بزرگوار به همراهش بودند؛ پس در جانب چپ كوه ایستاد و روی مبارك را به سوی كعبه گردانید و دستها را برابر صورت داشت؛ مانند فقیری كه طعام را خواستار باشد و دعای عرفه را خواند در اثناء دعا دیدگان و سر خویش را متوجّه آسمان ساخت و از دیدههای مباركش اشك میریخت و این چنین حضرت دعا را به پایان برد تا آنگاه كه آفتاب غروب كرد و روانه مشعرالحرام شد.29
نهضت كربلا یاد خدا را در متعالیترین مراتب خود متجلّی ساخته است. شبانگاه عاشورا پس از اینكه دشمن تصمیم به جنگ گرفت، به برادرش عباس میفرماید اگر میتوانی جنگ را تا فردا تأخیر انداز
« لعلّنا نُصلّی لِرَبّنا اللّیلةَ وندعُوهُ ونَسْتَغْفِرهُ فهو یعلم انّی كُنْتُ قدْ اُحِبُّ الصّلاة له و تلاوة كتابه و كثرة الدّعاء والاستغفار»30:
تا برای پروردگارمان نماز بگزاریم و دعا و استغفار نماییم و خدا میداند كه من نماز و تلاوت قرآن و زیادی دعا و استغفار را دوست میدارم،
و در صبح عاشورا و آغاز جنگ با دعا بسوی خدا نهایت توكّل و اعتماد خویش را به خدای متعال یادآور میشود و میفرماید:
«اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتی فی كُلّ امر وَرَجائی فی كلّ شدّةٍ»31:
بارخدایا تو در همه كارها تكیهگاه من هستی و امیدم در همه سختیها به توست.
و در ظهر عاشورا با انجام آخرین نماز قیامتی از عظمت و جلال و شكوه را فراراه همه حماسهسازان تاریخ قرار میدهد كه بدانید؛ میتوان در كوران حوادث و ناملایمات نیز به آرامش رسید و با یاد خدا به ساحل جاودانگی رهنمون گشت و از آنجا به سوی بینهایتها پرواز كرد.
یا علی