دست ساقي چون سرخم راگشود جز محمد هيچ كس آنجانبود
جام آن آيينه راسيراب كرد وزجمالش خويش رابي تاب كرد
موج زلف مصطفي را تاب داد ذولفقار غيرتش را آب داد
درپي احمد علي آمد پديد دركف او بود ميزان و حديد
بوالعجب بين روح حق رادردوجسم هردو يك معني وليكن دردواسم
در حقيقت هردو يك آيينه اند يك زبان و يك دل و يك سينه اند
(اولا از همه تشكر ميكنم....بعدش يه تشكر مخصوص از نگاريناي عزيز چون به من خيلي لطف دارن وبيشتر بخاطر اينكه هروقت ميام اين تاپيك اون شعر بالايي رو ميخونم همون كه گفتي (دامن علقمه و باغ گل ياس يكيست...)واقعا دعات ميكنم خيلي از اون شعرت خوشم اومد ايشالا اجر همه شما دوستان گلم با خود اين معصومين(ص)كه داريم در بارشون شعر مينويسيم.)
دوتا خواهش از همه كساني كه دارن اين تاپيك رو مشاهده ميكنند دارم:
1_ازهمه بچه ها ميخوام كه تو بحث شركت كنند
2_هركسي كه اين تاپيك رو داره مشاهده مي كنه چه دوستاني كه لطف ميكنن شعر مي نويسن چه دوستاني كه شعر نمينويسن و فقط اشعاررو ميخونن خواهش ميكنم براي سلامتي آقا وسرورمون اباصالح المهدي يه صلوات بفرستن...فكرنكنم خواهش زيادي باشه......
ببخشين سرتونو درد آوردم ....ياحق