تبیان، دستیار زندگی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

امروز بیست و  پنجم بهمن هزار و سیصد و هشتاد و هشت است و سه روز بعد از حماسه ی جاوید

ملت ایران در دفاع از انقلاب خویش و بنده شعری که سرودم را تقدیم این ملت سرافراز

میکنم

ایرانی یعنی یک جهان پُر سرفرازی                            ایرانی یعنی از گلیمش پا درازی

ایرانی یعنی مرغ طوفان، آب و آتش                  ایرانی یعنی نسل کوروش، نسل آرش

ایرانی یعنی مثل دریا بی کرانی                                 ایرانی یعنی همچو شاهان کیانی

ایرانی یعنی بوعلی ، حافظ ، حسابی                  ایرانی یعنی نقش رستم در کتابی

ایرانی یعنی حاصل فرهنگ ایثار                   ایرانی یعنی نقش گربه روی دیوار

ایرانی یعنی روی آتش خط کشیدن                   ایرانی یعنی روی دریا سد کشیدن

ایرانی یعنی مردمان شاهنامه                    ایرانی یعنی خط ابرویش کمانه

ایرانی یعنی جنگ یک تن با جهانی                  ایرانی یعنی سوی دشمن با کمانی

ایرانی یعنی از بلوچ و ترک و تازی          ایرانی یعنی ضد یانکی،روس و نازی

ایرانی یعنی خنجری از پشت خوردن          ایرانی یعنی از رفیقان مشت خوردن

ایرانی یعنی مردمانی آریایی          ایرانی یعنی نه تجدد نه تحجر نه ریایی

ایرانی یعنی مردمی والا مقام         ایرانی یعنی نفی حرص و شهرت و جاه و مقام

ایرانی یعنی ساکن این مرز و بوم          ایرانی یعنی دشمن شیطان شوم

ایرانی یعنی زندگی با یادها          ایرانی یعنی همچو شاهین بر فراز بادها

ایرانی یعنی عاشق دریای شور          از خلیج فارس تا ساحل های نور

ایرانی یعنی مردمانی سخت کوش        صبح وظهروعصروشب در جنب و جوش

ایرانی یعنی رشد کرده در نهان          ایرانی یعنی غصه و اندوه او قدر جهان

ایرانی یعنی مردمانی دین مدار          ایرانی یعنی در رکاب دینشان تا پای دار

ایرانی یعنی سرگذشت انبیاء         ایرانی یعنی جنگ خونین بین ما و اغنیاء

ایرانی یعنی واژه ای دشمن ستیز          یک خبر یا یک عیادت از مریض

ایرانی یعنی از دنائت پشت کردن         با شهامت دست خود را مشت کردن

ایرانی یعنی شعر های انقلاب          ایرانی یعنی یک غزل، یک مثنوی بی نقاب

ایرانی یعنی مثل شیران در کمین          شال سرخی بسته بر دور جبین

ایرانی یعنی رد پای روی مین          ایرانی یعنی رعشه ای انداختن بر دیوار چین

ایرانی یعنی مرغ مست و بی قفس      ایرانی یعنی دشمنانش خسته و تنگ از نفس

ایرانی یعنی یک بیایان شوره زار               یک شلمچه ، بی نهایت تا مزار

ایرانی یعنی شیوه ی دلدادگی                ایرانی یعنی یک تجمل، بی نهایت سادگی

ایرانی یعنی هر سکوتش صد سخن            ایرانی یعنی هر نگاهش خط شکن

ایرانی یعنی لرزه های انفجار             ایرانی یعنی مردن با افتخار

ایرانی یعنی شعله ی آتشفشان          ایرانی یعنی یک شهید بی نشان

ایرانی یعنی آفتابی پر فروغ                 ایرانی یعنی حرفهای خسته اما بی دروغ

ایرانی یعنی بر زمین جاری شدن                   ایرانی یعنی زخم او بر دشمنان کاری شدن

ایرانی یعنی مرهمی بر روی درد          ایرانی یعنی گرمی شب های سرد

ایرانی یعنی پر زدن با بازها          ایرانی یعنی در درونش مخزنی از رازها

ایرانی یعنی میوه های تازه رس       ایرانی یعنی چشمه ای در یک بیابان و جرس

ایرانی یعنی یک قدم تا انتها          ایرانی یعنی صد صحیح و یک خطا

با تشکر

حمید رضا قاسمعلی

با سلام/ الحمدلله/ منت خدای را كه هر چه دشمنان بیشتر تلاش می‌كنند، بیشتر فرو می‌روند و ما بیشتر پیشرفت می‌كنیم/ یا علی