تبیان، دستیار زندگی

در اینجا آرشیوی از تاپیک های منتشر شده ی جشنواره های مختلف قرار میدهیم 

سلام

ممنون از گزارشی كه نوشتی

به نام ا...

سلام

اگر می خواهید اسکار بگیرید، درباره ی هولوکاست فلم بسازید

چند سال پیش کیت وینسلت، هنرپیشه ی انگلیسی هالیوود، در یکی از برنامه های تلویزیون بی بی سی به عنوان بازیگر مهمان شرکت داشت. او در آن برنامه در نقش خودش به عنوان یک هنرپیشه ی مشهور بازی می کرد. یکی از شخصیت های برنامه از خانم وینسلت پرسید: «چرا پس از این همه فلم هایی که بازی کرده اید، هنوز جایزه ی اسکار نگرفته اید؟» کیت وینسلت با زیرکی جواب داد: «اسکار را به کسی می دهند که در فلمی با موضوع هولوکاست بازی کرده باشد. بگذار وقتی من نیز فلمی درباره ی هولوکاست داشتم، آن وقت به من هم خواهند داد!».

در آن زمان گفته های هنرپیشه ی جوان انگلیسی فقط به عنوان طعنه ای به اکادمی اسکار و یک بدگمانی افشاگرانه نسبت به نفوذ یهودیان در هالیوود دیده می شد. او خود نیز به گفته ی طنزآمیزش عقیده ی زیادی نداشت؛ اما چند روز پیش، به طور جالبی در مراسم اسکار جایزه ی بهترین هنرپیشه ی زن به وینسلت تعلق گرفت. او در فلم «کتاب خوان» نقش یک زن آلمانی نازی را به عهده دارد که مسوول کشتار صدها یهودی زندانی است. پس از سال ها معلوم شد که آن بدگمانی زیاد هم بی جا نبوده است!

طی سال های 1934 تا 1945 هولوکاست یا کشتار دسته جمعی یهودیان توسط آلمان نازی اتفاق افتاد. این موضوع یکی از دردناک ترین وقایع تاریخ جهان مدرن است. پس از جنگ جهانی دوم، حس همدردی بی سابقه ای نسبت به اقلیت «یهودیان سرگردان» اروپایی در دنیا ایجاد شد؛ تا جایی که با پشتیبانی کشورهای غربی که اکثرا احساس گناه شدیدی نسبت به آنچه بر یهودیان رفته بود داشتند، نخستین دولت یهود در خاورمیانه در سال 1948 تاسیس گشت. اوج فعالیت جنبشی بنام «صهیونیزم» در اواخر دهه ی چهل و دهه ی پنجاه میلادی بود. اکثریت یهودیان سرشناس جان به سلامت برده به شمول آلبرت انشتین فزیکدان و فیلسوفان آلمانی، هربرت مارکوزه و هانا آرنت، به طور داوطلبانه صهیونیست شدند.

کلمه ی صهیونیست به کسانی اطلاق می شد که در تاسیس دولت اسراییل سهم داشتند و به تشویق یهودیان سراسر دنیا می پرداختند تا به خاورمیانه رفته و به سرزمین خودشان زندگی کنند، سرزمین موعودی که در تورات از آن یاد شده است. ایده ی اصلی دولت یهود این بود که اقلیت سامی را از گزند تکرار هولوکاست حفظ کند.

هسته های حامی منافع یهودیان و دولت تازه تاسیس اسراییل، با تکیه به منابع مالی سرشاری که در اختیار دارند تا هنوز نیز فعالیت می کنند. در آلمان، انکار کشتار یهودیان یک جرم است. حتا تردید کردن در رقم 6 میلیون یهود کشته شده در هولوکاست نیز جرم به حساب می آید. این روزها یک کشیش انگلیسی به خاطر گفتن این که «6 میلیون» یک رقم مبالغه آمیز درباره ی تعداد یهودیان کشته شده در جنگ جهانی دوم است، کلیسای کاتولیک را با انتقاد های شدیدی روبه رو کرد؛ تا جایی که آلمان در تلاش است تا یک حکم جلب اروپایی برای کشیش ویلیامسون صادر کند و از پاپ بخواهد که او را خلع لباس کند.

یکی از ماموریت های اصلی جنبش صهیونیزم، نفوذ در تولیدات هنری و رسانه ای دنیا است. در هالیوود هشت شرکت بزرگ فلم سازی است که تمام فلم های بزرگ امریکایی را می سازند، از آن جمله فقط شرکت «فاکس قرن بیستم» از یهودیان نیست؛ ولی بقیه تمام شرکت های بزرگ فلم سازی به شمول ده ها شبکه ی تلویزیونی و روزنامه های بزرگ از سوی یهودیان امریکایی اداره می شوند؛ اقلیتی که فقط 3 درصد جمعیت کل کشور را تشکیل می دهند. از همین لحاظ است که طبق یک آمار قدیمی، تا هنوز 700 فلم بلند داستانی (بدون مستندها و سریال ها) درباره ی هولوکاست و قربانیان یهودی در دنیا ساخته شده اند که اکثر آنان تولید امریکا هستند. همین سیطره ی سهمگین میلیونرهای یهودی بر دستگاه فرهنگی امریکا به خصوص هالیوود است که باعث بدگمانی بسیاری ها در مورد عادلانه بودن توزیع جوایز سینمایی اسکار می شود.

تولید فلم درباره ی یک واقعه ی تکان دهنده ی تاریخی هیچ جای اشکالی ندارد، هرچند که 700 فلم درباره ی آن ساخته شود و همچنان ادامه یابد. نکته این جاست که یهودیان هالیوود با امکاناتی که در اختیار دارند یک نوع انحصارگرایی ایدیولوژیک را دامن زده اند که باطن جزمگرایانه اش در پس ظاهر لیبرال اش پوشانده شده است. فلم سازان غیر یهودی هالیوود قصه های زیادی بلد اند درباره ی پروژه هایی که به دلایل ایدیولوژیک کنار گذاشته شده اند و تصامیم سرنوشت سازی که به خاطر همان دلایل اتخاذ شده اند.

من خودم شخصا نسبت به  سرنوشت تلخ یهودیان و دوهزار سال سرگردانی و تبعید شان در کشورهای مختلف احساس همدردی می کنم؛ حتا برای من وجود یک کشور مستقل اسراییلی در کنار فلسطین کاملا قابل قبول است، اما جنبش گاه پیدا و گاه پنهان صهیونیزم امروزی در حال تبدیل شدن به یک کلوب نژادپرست و دیگرستیز است. این جاست که باید با احتیاط بیشتری با مساله برخورد کرد. امروز از «صنعت هولوکاست» گفته می شود از فساد و فرومایگی تعدادی از سازمان های یهودی در باجگیری های بی شرمانه به خاطر قربانی هایی که ملت یهود در اروپای قرن بیستم داده است.

در اخیر بد نیست به این موضوع نیز اشاره شود که هالیوود درست است که به دست یهودیان می چرخد، اما فراموش نباید کرد که این یهودیان بزرگترین استعدادهای سینمای معاصر دنیا هستند، برخلاف برخی ها که فکر می کنند جمعی تاجر طماع یهودی آنجا نشسته اند و پول درو می کنند. سینما اگر سینماست به خاطر خیال پردازی های بزرگ و اسطوره سازی های خارق العاده ی مردان و زنان هنرمندی است که در بخش های مختلف هالیوود به فعالیت می پردازند. فلم سازان وودی آلن، استفن اسپیلبرگ، جرج لوکاس، رومن پولانسکی، استنلی کوبریک، سیدنی لومت و چارلی چاپلین؛ بازیگران رابرت دنیرو، هریسون فورد، پل نیومن، رابین ویلیامز، داستین هافمن، رابرت ردفورد و ژان-کلود واندم؛ خوانندگان الویس پرسلی، مایکل جکسون، آلن شرمن و مدونا (مسیحی صهیونیست) از جمله تعدادی از سرشناسان یهودیان هالیوود را تشکیل می دهند. مردان و زنانی که بدون شک فرهنگ معاصر جهانی وامدار هنر بی بدیل آنان است. 

موفق

به نام ا...

سلام

اگر می خواهید اسکار بگیرید، درباره ی هولوکاست فلم بسازید

چند سال پیش کیت وینسلت، هنرپیشه ی انگلیسی هالیوود، در یکی از برنامه های تلویزیون بی بی سی به عنوان بازیگر مهمان شرکت داشت. او در آن برنامه در نقش خودش به عنوان یک هنرپیشه ی مشهور بازی می کرد. یکی از شخصیت های برنامه از خانم وینسلت پرسید: «چرا پس از این همه فلم هایی که بازی کرده اید، هنوز جایزه ی اسکار نگرفته اید؟» کیت وینسلت با زیرکی جواب داد: «اسکار را به کسی می دهند که در فلمی با موضوع هولوکاست بازی کرده باشد. بگذار وقتی من نیز فلمی درباره ی هولوکاست داشتم، آن وقت به من هم خواهند داد!».

در آن زمان گفته های هنرپیشه ی جوان انگلیسی فقط به عنوان طعنه ای به اکادمی اسکار و یک بدگمانی افشاگرانه نسبت به نفوذ یهودیان در هالیوود دیده می شد. او خود نیز به گفته ی طنزآمیزش عقیده ی زیادی نداشت؛ اما چند روز پیش، به طور جالبی در مراسم اسکار جایزه ی بهترین هنرپیشه ی زن به وینسلت تعلق گرفت. او در فلم «کتاب خوان» نقش یک زن آلمانی نازی را به عهده دارد که مسوول کشتار صدها یهودی زندانی است. پس از سال ها معلوم شد که آن بدگمانی زیاد هم بی جا نبوده است!

طی سال های 1934 تا 1945 هولوکاست یا کشتار دسته جمعی یهودیان توسط آلمان نازی اتفاق افتاد. این موضوع یکی از دردناک ترین وقایع تاریخ جهان مدرن است. پس از جنگ جهانی دوم، حس همدردی بی سابقه ای نسبت به اقلیت «یهودیان سرگردان» اروپایی در دنیا ایجاد شد؛ تا جایی که با پشتیبانی کشورهای غربی که اکثرا احساس گناه شدیدی نسبت به آنچه بر یهودیان رفته بود داشتند، نخستین دولت یهود در خاورمیانه در سال 1948 تاسیس گشت. اوج فعالیت جنبشی بنام «صهیونیزم» در اواخر دهه ی چهل و دهه ی پنجاه میلادی بود. اکثریت یهودیان سرشناس جان به سلامت برده به شمول آلبرت انشتین فزیکدان و فیلسوفان آلمانی، هربرت مارکوزه و هانا آرنت، به طور داوطلبانه صهیونیست شدند.

کلمه ی صهیونیست به کسانی اطلاق می شد که در تاسیس دولت اسراییل سهم داشتند و به تشویق یهودیان سراسر دنیا می پرداختند تا به خاورمیانه رفته و به سرزمین خودشان زندگی کنند، سرزمین موعودی که در تورات از آن یاد شده است. ایده ی اصلی دولت یهود این بود که اقلیت سامی را از گزند تکرار هولوکاست حفظ کند.

هسته های حامی منافع یهودیان و دولت تازه تاسیس اسراییل، با تکیه به منابع مالی سرشاری که در اختیار دارند تا هنوز نیز فعالیت می کنند. در آلمان، انکار کشتار یهودیان یک جرم است. حتا تردید کردن در رقم 6 میلیون یهود کشته شده در هولوکاست نیز جرم به حساب می آید. این روزها یک کشیش انگلیسی به خاطر گفتن این که «6 میلیون» یک رقم مبالغه آمیز درباره ی تعداد یهودیان کشته شده در جنگ جهانی دوم است، کلیسای کاتولیک را با انتقاد های شدیدی روبه رو کرد؛ تا جایی که آلمان در تلاش است تا یک حکم جلب اروپایی برای کشیش ویلیامسون صادر کند و از پاپ بخواهد که او را خلع لباس کند.

یکی از ماموریت های اصلی جنبش صهیونیزم، نفوذ در تولیدات هنری و رسانه ای دنیا است. در هالیوود هشت شرکت بزرگ فلم سازی است که تمام فلم های بزرگ امریکایی را می سازند، از آن جمله فقط شرکت «فاکس قرن بیستم» از یهودیان نیست؛ ولی بقیه تمام شرکت های بزرگ فلم سازی به شمول ده ها شبکه ی تلویزیونی و روزنامه های بزرگ از سوی یهودیان امریکایی اداره می شوند؛ اقلیتی که فقط 3 درصد جمعیت کل کشور را تشکیل می دهند. از همین لحاظ است که طبق یک آمار قدیمی، تا هنوز 700 فلم بلند داستانی (بدون مستندها و سریال ها) درباره ی هولوکاست و قربانیان یهودی در دنیا ساخته شده اند که اکثر آنان تولید امریکا هستند. همین سیطره ی سهمگین میلیونرهای یهودی بر دستگاه فرهنگی امریکا به خصوص هالیوود است که باعث بدگمانی بسیاری ها در مورد عادلانه بودن توزیع جوایز سینمایی اسکار می شود.

تولید فلم درباره ی یک واقعه ی تکان دهنده ی تاریخی هیچ جای اشکالی ندارد، هرچند که 700 فلم درباره ی آن ساخته شود و همچنان ادامه یابد. نکته این جاست که یهودیان هالیوود با امکاناتی که در اختیار دارند یک نوع انحصارگرایی ایدیولوژیک را دامن زده اند که باطن جزمگرایانه اش در پس ظاهر لیبرال اش پوشانده شده است. فلم سازان غیر یهودی هالیوود قصه های زیادی بلد اند درباره ی پروژه هایی که به دلایل ایدیولوژیک کنار گذاشته شده اند و تصامیم سرنوشت سازی که به خاطر همان دلایل اتخاذ شده اند.

من خودم شخصا نسبت به  سرنوشت تلخ یهودیان و دوهزار سال سرگردانی و تبعید شان در کشورهای مختلف احساس همدردی می کنم؛ حتا برای من وجود یک کشور مستقل اسراییلی در کنار فلسطین کاملا قابل قبول است، اما جنبش گاه پیدا و گاه پنهان صهیونیزم امروزی در حال تبدیل شدن به یک کلوب نژادپرست و دیگرستیز است. این جاست که باید با احتیاط بیشتری با مساله برخورد کرد. امروز از «صنعت هولوکاست» گفته می شود از فساد و فرومایگی تعدادی از سازمان های یهودی در باجگیری های بی شرمانه به خاطر قربانی هایی که ملت یهود در اروپای قرن بیستم داده است.

در اخیر بد نیست به این موضوع نیز اشاره شود که هالیوود درست است که به دست یهودیان می چرخد، اما فراموش نباید کرد که این یهودیان بزرگترین استعدادهای سینمای معاصر دنیا هستند، برخلاف برخی ها که فکر می کنند جمعی تاجر طماع یهودی آنجا نشسته اند و پول درو می کنند. سینما اگر سینماست به خاطر خیال پردازی های بزرگ و اسطوره سازی های خارق العاده ی مردان و زنان هنرمندی است که در بخش های مختلف هالیوود به فعالیت می پردازند. فلم سازان وودی آلن، استفن اسپیلبرگ، جرج لوکاس، رومن پولانسکی، استنلی کوبریک، سیدنی لومت و چارلی چاپلین؛ بازیگران رابرت دنیرو، هریسون فورد، پل نیومن، رابین ویلیامز، داستین هافمن، رابرت ردفورد و ژان-کلود واندم؛ خوانندگان الویس پرسلی، مایکل جکسون، آلن شرمن و مدونا (مسیحی صهیونیست) از جمله تعدادی از سرشناسان یهودیان هالیوود را تشکیل می دهند. مردان و زنانی که بدون شک فرهنگ معاصر جهانی وامدار هنر بی بدیل آنان است. 

موفق