تبیان، دستیار زندگی

روابط من و تو چگونه باید باشد ؟ :

روابط اجتماعی امروزه بقدری فراوان و پیچیده شده که نیاز به دانستن الفبای این ارتباط برای من و تو که در اوان جوانی هستیم ضروری به نظر می رسد .
روابط اجتماعی سالم موجب رشد اجتماعی و روانی فرد ، بدست آوردن شناخت و تجربه نسبت به دیگران و ارضای روانی و عاطفی می گردد و ما را آماده مقابله صحیح با مشکلات می نماید .
روابط اجتماعی سالم به من و تو کمک می کند این دوران را بدون اضطراب و درگیری ذهنی خاص و با رشد مناسب طی کنیم .

برای رسیدن به اهداف فوق چه نکاتی را باید رعایت کنیم ؟
- هدف از برقراری رابطه بین من و تو ازدواج یا عاشق شدن نباشد .

- در دوستیها از اعمالی که موجب آسیب دیدن ما می شود دوری کنیم و حریم فردیت خود ( تسلیم کامل طرف مقابل نشدن ) را حفظ نمائیم .

- حریم دوست داشتن را حظ کنیم . یعنی هر ** را به اندازه ارزشهای مثبتی که در وجودش است دوست داشته باشیم و این امر نیازمند شناخت نکات مثبت و منفی وی است و نه دوست داشتن سطحی مثل ظاهر یا لبخند و پول و ... او باشد .

- تصمیم بگیریم اگر شرایط ، مناسب ازدواج نیست ( سن کم ، خانواده ، شغل ، ملاکهایمان ، ... ) قبل از آنکه دوستیهای ما عمیق شود ( عشق بوجود آید ) از هم جدا شویم تا ازدواج ناموفق نداشته باشیم .

- با وجود رعایت موارد فوق اگر عاشق شدیم و در عین حال متوجه شدیم که به دلیلی باید جدا شویم حتماً با مشاورین تماس بگیریم و انتظار بی حوصلگی و غم را تا مدتی داشته باشیم و این مسئله را با دوستان صمیمی خود در میان گذاشته و شرایط را تحمل کنیم و بدانیم این مسائل در جداییها طبیعی و زودگذر است و ما دوباره شاداب و سرزنده می شویم و فقط خاطره ای از یک تصمیم عاقلانه برای ما می ماند .

- به نظر می رسد تنها ماندن بهتر از ازدواج ناموفق و پر رنج برای خود و فرزندانی که در آینده بوجود می آیند باشد ، پس به این مورد هم فکر کنیم . زندگی تا آخرین لحظه حیات نیاز به عشق و محبت دارد ، پس عشقت را بر پایه ارزشهای معنوی و ماندنی بنا بگذار و چنین عشقی را هم از طرف مقابل بخواه تا همیشه عاشقین جاویدان باشید ، حتی بعد از مرگ یکی ، عاشقانه از هم یاد کنید . عشقهایی که از روی هوس و ظاهر و مادیات باشد عمر چندانی ندارد و بجای آرامش و لذت ، اضطراب و ناامنی عاطفی به همراه دارد .

- قبل از عاشق شدن تمامی ملاکهای خود را برای ازدواج در طرف مقابل ارزیابی کنید و تمامی نکات منفی او و نقش آنها در زندگی خود را بررسی کنید . با تحقیق از صحت بررسی خود مطمئن شوید . سعی کنید با یک مشاور مشورت نمائید . زمانی که تأیید همه جانبه را بدست آوردید آنگاه اجازه دهید عاشق شوید و عشق خود را ابراز کنید زیرا حال دیگر این عشق کور نیست بلکه شناخت و ببرسی منطقی زیربنای آن است و ازدواج موفقی در پی خواهد داشت .

- با وجود دوست داشتن همدیگر باید بتوان در روابط چنان عمل کرد که آسیبی به خود و طرف مقابل وارد نشود چرا که در غیر این صورت رشد عاطفی ، روانی و اجتماعی و نیز کسب تجربه از روابط حاصل نخواهد شد و عواقب سوء آن ما را به سقوط خواهد کشاند .

و من معتقدم که دختر و پسر در روابط خود قبل از اینکه عاشقانه فکر کنند باید منطقی و عاقلانه فکر کنند......................

سلام

 تصمیم بگیریم اگر شرایط ، مناسب ازدواج نیست ( سن کم ، خانواده ، شغل ، ملاکهایمان ، ... ) قبل از آنکه دوستیهای ما عمیق شود ( عشق بوجود آید ) از هم جدا شویم تا ازدواج ناموفق نداشته باشیم .

چرا همه شرایط، فدای دوست داشتن نشن ؟....چرا همیشه دوست داشتن رو قربانی میکنیم؟...میگیم شراط مناسب نیست ...خب دوست داشتنی هست میگیم باشه قربانیش میکنیم...دوست داشتن که مهم نیست...دوست داشتن کیلویی چنده؟...

هنوز متوجه نشدیم اگه دوست داشتن واقعی باشه میشه به پشتوانه همین دوست داشتن تمام مشکلات تحمل کرد و  حتی از راه برش داشت

زندگی اداری...ازدواجی که پشتش هیچ عشقی نیست ...زن و مرد فقط نیازهای هم رو برآورده میکنن...ازش متنفرم