تبیان، دستیار زندگی

ما در این بخش از اعتقادات دینی و شریعت عملی مربوط به آن اعتقادات، سخن خواهیم گفت؛

مهمترین این معتقدات در جزیرةالعرب عبارت بود

در تمام یادگارهای شعری و غیر شعری عرب، سخن از ابراهیم، کعبه و مسایلی است که در ارتباط با شریعت ابراهیمی میباشد. بنابراین آنچه از نظر اعتقادی در این جزیره سابقه تاریخی دارد، اعتقاد به توحید است، این اعتقاد به مرور زمان به شرک تبدیل میشد.

ریشه بسیاری از این سنتها نیز در ظاهر باقی مانده بود اما شکل آن به گونههای مختلفی دستخوش تحریف گشته بود. تغییر ماههای حرام - که قرآن نیز بدان اشاره فرمودهتوبه 36

- از جمله مسایلی بود که تحت تأثیر خواستههای عرب برای ایجاد جنگهای به موقع از شکل اصلی خود تحریف شده بود.

آنها شعار تلبیه را نیز، از چهره توحیدی که داشته به صورت شرک آلود در آوردند و هر قبیله برای خود به نوعی آن را در ایام حج ادا میکرده است. از جمله معروفترین شکل محرف آن، این بود:«لبیک اللهم لبیک لا شریک الا شریک هو لک، تملکه و ماملک!»

با گسترش این انحرافات در میان مردم، کم کم دین ابراهیم رو به فراموشی میرفت، در این میان عدهای متوجه این مسأله شده و با پی بردن به وضع سابق خویش تصمیم به زنده کردن دین ابراهیم گرفتند. نهضت بازگشت به دین ابراهیم میباید سابقه طولانی در میان اعراب داشته باشد. بطوری که کسانی در این اواخر بدانند واقعاً اعتقاد به توحید و یا برخی از فروعات دیگر از حضرت ابراهیم علیه السلام باقی مانده است. در واقع این یک سنت جاری است که پس از تحریف تدریجی یک دین، کسانی بازگشت به اصل آن را مطرح میکنند.