تبیان، دستیار زندگی

WiMAX یك روش بى سیم فوق العاده سودمند و انقلابى در زمینه دسترسى تمامى كاربران (در هر سطحى) به اینترنت است. این نام از حروف اول كلمات Worldwide Intero Perability for Microwave Access گرفته شده و همانگونه كه از نام آن پیدا است، راه حلى براى دسترسى به اینترنت از طریق امواج مایكروویو است. طراحان و مهندسان این روش برآن هستند تا در آینده اى نزدیك، دسترسى بى حد و مرز به اینترنت را براى تمامى كاربران تا حد دسترسى به تلفن همراه آسان كنند و همانگونه كه اكنون در اغلب كشورهاى جهان، داشتن و استفاده از یك تلفن قابل حمل، به پدیده اى معمولى بدل شده است، دسترسى آسان و نامحدود به مكان به اینترنت، براى همگان حاصل شود. WiMAX در آینده بسیار نزدیك، اینترنت را در كنار شبكه مخابراتى قرار خواهد داد و چنان انقلابى را در این زمینه به وجود خواهد آورد كه روشن كردن اكثر كامپیوترهاى قابل حمل، خانگى و یا خاص، مساوى با اتصال آنها به اینترنت باشد. این استاندارد از طرف IEEE معتبر شناخته شده و كد ۸۰۲.۱۶ از طرف این سازمان به آن اختصاص یافته است.

WiMAX در حالت ایده آل اجازه می دهد که پهنای باندی در حدود 70Mbps میان کاربران و نقطه مرکزی بصورت اشتراکی استفاده شود. استانداردهای دسترسی به اینترنت و شبکه نشان می دهد که چنین پهنای باندی برای حدود 60 شرکت که همزمان نیاز به یک ارتباط T1 معادل 1.544Mbps داشته باشند کافی خواهد بود. کیفیت و سرعتی که WiMAX به مشتری ارائه می کند باعث شده است تا این تکنولوژی برای استفاده در سرویسهایی مانند VoIP، کنفرانسهای ویدئویی، برقراری شبکه های خصوصی و ... بطور همزمان کاربرد داشته باشد

طرز كار WiMAX

WiMAX از نظر استفاده از امواج مایكروویو براى دسترسى مستقیم كاربران به اینترنت، تا حدود زیادى شبیه واى فاى است، با این تفاوت كه سرعت آن بسیار بالاتر و برد آن به طور چشمگیرى وسیع تر است به طورى كه سرعت آن را مى توان با خطوط پرسرعت با پهناى باند وسیع (نظیر T3 و DSL) مقایسه كرد و برد امواج آن را با تلفن همراه. از نظر فراگیرى شبكه نیز با هیچ كدام از مقیاس هاى شناخته شده شبكه قابل مقایسه نیست و حتى از مقیاس MAN كه براى شبكه هاى شهرى به كار مى رود و در حال حاضر بزرگترین مقیاس شبكه هاى یكپارچه است هم به مراتب وسیع تر است. این سیستم از دو بخش كلى تشكیل مى شود: اول برج WiMAX (WiMAX tower) كه بیشترین شباهت را به برج هاى مخابراتى دارد و قادر است تا شعاع ۸ هزار كیلومتر مربع را تحت پوشش خود بگیرد. دوم گیرنده WiMAX (WiMAX receiver) شامل آنتن گیرنده امواج مایكروویو كه مى تواند برحسب موقعیت گیرنده از یك قطعه كوچك گیرنده WiFi در یك لپ تاپ تا گیرنده فرستنده داخلى در یك اداره متفاوت باشد. برج WiMAX مى تواند به طور مستقیم و با یك پهناى باند بالا (مثلاً خط T3) با اینترنت در ارتباط باشد و امواج را به كاربران و یا برج بعدى انتقال دهد. با توجه به گستره بالاى هر برج (۸ هزار كیلومتر مربع) با ایجاد برج هاى متعدد در انتهاى محدوده تحت پوشش یك برج دیگر، مى توان محدوده قابل توجهى را _ مشابه با سیستم تلفن همراه غیر ماهواره اى _ تحت پوشش قرار داد. كاربرانى كه هم اكنون از سیستم WiFi براى اتصال به اینترنت استفاده مى كنند به خاطر تشابه استفاده از سیگنال ها، احتمالاً مى توانند از WiMAX نیز استفاده كنند هرچند كه تجهیزات دریافت امواج WiMAX در حال حاضر متفاوت با واى فاى است.

چرا WiMAX

دسترسى «اینترنت بى سیم» هم اكنون از طریق تكنولوژى واى فاى میسر است و ممكن است این سئوال به نظر برسد كه چه لزومى به ابداع یك تكنولوژى دیگر در این زمینه است. آیا اگر فقط مشكل برخى از اشكالات سیستم واى فاى است، نمى توان با بهسازى این سیستم به همان چیزى كه WiMAX مدعى آن است دست یافت؟نگاهى به تفاوت هاى WiMAX و واى فاى نشان مى دهد كه به رغم تشابه این دو روش در استفاده از امواج مایكروویو براى تامین دسترسى اینترنت براى كاربران، WiMAX و واى فاى دو سیستم جداگانه هستند. واى فاى اتصال بى سیم را با بردى كوتاه، حداكثر در حد محوطه یك فرودگاه، نمایشگاه یا كافى شاپ (نهایتاً در سطح ۶۵ كیلومتر مربع) برقرار مى سازد. در حالى كه در WiMAX صحبت از اتصال بى سیم دست كم در حد یك شهركوچك است (چیزى در حدود هشت هزار كیلومتر مربع). گذشته از این حداكثر سرعتى كه تكنولوژى واى فاى براى كاربران فراهم مى كند، سرعت دانلود پنج مگابایت در ثانیه است و این در حالى است كه كاربران تكنولوژى WiMAX با سرعت شگفت انگیز ۵۰ تا ۱۰۰ مگابایت خواهند توانست داده ها را از اینترنت دانلود كنند (به این ترتیب امكان تماشاى یك فیلم با كیفیت بالا از اینترنت- كه سرعتى حداقل برابر با ۱۰ مگابایت در ثانیه نیاز دارد- براى كاربرى كه در حال حركت با یك لپ تاپ است به راحتى ممكن خواهد بود). تفاوت عمده دیگر WiMAX با واى فاى و نیز روش هاى دسترسى با پهناى باند بالا، ارزان بودن آن است كه هرچند تا رسیدن به این مولفه به شدت مهم راه زیادى مانده است ولى یكى از اهداف طراحان آن است. «ارزان بودن» یا حتى «زیاد گران نبودن» چیزى است كه برآورده شدن آن مى تواند تمام تكنولوژى هاى رقیب WiMAX را از میدان به در كند.