چكیده پژوهش
از مجموع نمونههای ذكر شده در بخشهای پیشین، مشروعیّت عزاداری و گریه بر میّت مسلمان استفاده میشود، چرا كه تمامی موارد مستند به صحنههایی ملموس از سیره عملی پیامبران مخصوصاً خاتم آنان نبی معظّم اسلام است، و كجاندیشیها و سطحی نگریهای گروهی اندك را كه به بهانه خرافهزدایی از دین، بیمهابا بر هر عقیده و فكر مخالفی میتازند را رد میكند.
از مباحث فوق نكات مهمّ و قابل توجّهی استفاده شد:
1 ـ گریه در مصیبتها و مرگ آشنایان پسندیده و ممدوح است.
2 ـ سیره عملی پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله وسلّم در مرگ فرزندش امام حسین علیه السلام، سخن كسانی كه عزاداری را بدعت میدانند به چالش كشیده و مهر بطلان بر آن میزند.
3 ـ لطافت روح انسانی و تأثّر طبیعی در برابر مصائب، امری فطری و جزئی از حقیقت انسان و رحمتی از سوی خداست.
و در آخر اینكه عزاداری برای امام حسین علیه السلام نه تنها، آنگونه كه ابن تیمیه و پیروان او میگویند بدعت نمیباشد، بلكه از آنجا كه نزد شیعه، عدل و همسنگ قرآن كریم و مفسران آن، عترت پیامبر اكرم میباشند؛ و همینان هستند كه سنت نبوی را برای ما تبیین و تفسیر مینمایند، و قول اینان است كه به نص رسول خدا صلى الله علیه وآله در حدیث صحیح و متواتر كه فرمود: «أخبرنی اللطیف الخبیر أنهما لن یفترقا حتى یردا علی الحوض» برای ما حجیت شرعی دارد. پس در این صورت هر آنچه با سند صحیح از ناحیه آنان به دست ما رسید، همان حجت شرعی بین ما و خداوند خواهد بود، و به حجیت قرآن كریم و سنت صحیح نبوی اضافه خواهد گردید. حال بزرگداشت ما نسبت به مراسم عزاداری سید و سالار شهدای كربلاء حضرت ابا عبدالله الحسین نیز، اینگونه است؛ چرا كه أحادیث صحیح السند و متواتر از ناحیه أئمه معصومین علیهم السلام وارد شده است، كه مثل آن در إقامه مجالس عزاء و بكاء برای هیچكس غیر از این بزرگوار وارد نشده است.
پس حكم شرعی نزد ما این است كه: برگزاری مراسم عزاداری برای حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام كه در آن ذكر مناقب و فضائل نبی اكرم صلى الله علیه وآله و أهل بیت معصومین علیهم السلام و احكام دین و شریعت گفته میشود، و در پایان نیز مصائب آن بزرگوار خوانده میشود و بر آن گریه میكنند، عمل مستحب مؤكدی است، كه از أفضل القربات إلى الله تعالى محسوب میگردد.
تمامی مطالب این بحث با اطلاع مسئولین سایت موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)،فقط به جهت بالا بردن سطح آگاهی كاربران،كپی شده است.