سلام
چند روزیه كه میام نظر دوستان رو میخونم ومیرم قصد هم نداشتم چیزی بنویسم اما یه جورایی لازم دیدم باشد كه موثر واقع شود
برخی دوستان گفته اند بجای انتقاد سیاه نمایی وتخریب است كه فضا را برای انتقاد سالم ازبین برده است من هم موافقم كه برخی صحبتها انتقاد نیست بلكه بهانه است اما دوستان طوری وانمود كردهاند كه گویی تنها اصلاح طلبان منتقدند واصولگرایان همه راضی هستند!!!
اگر انتقاداتی كه خود اصولگرایان دارند كسی گوش میكرد (البته اگر امثال آقای لاریجانی قالیباف توكلی باهنرو...اصولگرا محسوب شوند)كا به جایی نمیرسید كه رییس ونائب رییس مجلس شورای اسلامی در جلسات مشترك بین دولت ومجلس شركت نكنند
اصلاح طلبان راه انتقاد بلد نیستند مراجع تقلید چی؟
آیا اونها هم قصد تخریب دارند مطمینن سخنان آیت الله مكارم رو دنبال میكنید وقتی ایشون میفرمایند دولت جایی برای پیوند با علما نگذاشته منظورشون چیه؟
قصد طولانی كردن كلام ندارم به امیدی كه دوستان تبیان مطلبم را تایید كنند(در خانه اگر كس است یك حرف بس است)
(گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من آنچه البته به جایی نرسد فریاد است)