تبیان، دستیار زندگی

سلام

تاحالا شده از دست خدا شاکی بشید؟؟من چند وقت پیش تو یه جای انجمن مطلبی رو دیدم که دوست خوبمون طوری با خدای مهربون حرف زده بود که انگار شاکی بود.من یاد یه حکایت افتادم که شنیدنش باعث میشه هیچ وقت از دست خدامون ناراحت نشیم:

پادشاهی غلامی داشت ... روزی هنگام میل عصرانه پادشاه هندوانه ای قارچ میکند و اولین قسمت رو به غلام میدهد تا ببیند هندوانه شیرین هست یا نه؟غلام  دستور پادشاه رو اجرا کرده و قارچ هندوانه را گرفته و باتمام وجود میل میکند طوری که دیگر پادشاه سوال خود را بر زبان نیاورده و با دیدن خوردن با اشتهای غلام فکر میکند که هندوانه شیرین است و خودش هم قارچی رو در دهان میگذارد...اما بلافاصله از دهانش به بیرون ریخته و از شیرین نبودن آن شاکی میشود...پادشاه خطاب به غلام میگوید: این هندوانه که شیرین نیست و بدمزه و خراب هست پس چطور تو با این اشتها آن رو خوردی؟؟غلام در جواب پادشاه میگوید:سرورم...بله...من هم متوجه شدم که تلخ است اما آنقدر از دست اربابم چیزهای خوب و شیرین خوردم که خجالت کشیدم این یه دفعه شکایتی از شیرین نبودنش رو به زبون بیاورم.پادشاه از این جواب غلام خوشش آمده و پست فرمانداری یکی از شهرها رو به این غلام واگذار میکند

.....................................................................................................

توضیح : خوب بله ...ما آدمها خیلی سریع همه خوبی ها رو فراموش میکنیم ...یعنی خدای ما تا حالا به ما چیزهای شیرین نداده؟؟؟یعنی ما به اندازه یه غلام پادشاه هم نیستیم که تا وقتی مصیبت و یا سختی بهمون میرسه از دست زمین و آسمون شکایت می کنیم....

به خدایی خدای مهربونی که داریم بیایید اون چیزهایی که بهمون داده رو ببینیم...اگه چشم هامون رو به سمت خوبی ها باز کنیم دیگه اصلن نوبت به دیدن بدی ها و یا سختی هایی که با اون مواجه میشیم رو پیدا نخواهیم کرد...اصلن بیایید طوری دیگه به سختی های زندگی نگاه کنیم (البته اگه بشه بهشون سختی گفت) یعنی همه اینها رو به نوعی نعمت ببینیم...یعنی نعمتهایی که خداوند دوست دارد ما بواسطه اونها بهتر بشیم...یعنی ساخته بشیم...یعنی قوی تر بشیم ...یعنی یه پله بهش نزدیکتر بشیم.اصلن میدونید چرا خداوند همیشه چند پله از ما بالاتره؟؟چرا هر چی آدم بره بالاتر بهش نمیرسه؟؟؟

بخاطر اینکه دوست داره دستمون رو دراز کنیم و دستامون رو بگیره...خدا خیلی دوست داره که بنده اش دست نیازش رو به سمت خودش دراز کنه.بیایید اگه خودمون رو دوست داریم هر روز بابت اون چیزهایی که داریم خدا رو شکر کنیم...مگه به این جمله ایمان نداریم که شکر نعمت نعمتت افزون کند !!!! مگر نعوذبالله خداوند از یه پادشاه کمتره که در برابر شکر بنده اش به او پاداشی ندهد؟

...بخشنده و کریم بودن خداوند اونهمه زیاده که اگه یکمی چشمهای دلمون رو از گناه بشوریم زندگی برامون طوری دیگه دیده میشه...طوری که مثل اون غلام همه چیز برامون شیرین میشه...فقط باید چشمهامون بینا بشند

.....یه موقع این مطلب رو خوندید فکر نکنید که من خودم رو بالاتر از شما میدونم که این حرفها رو میزنم...نههههههه بلکه دوست دارم این حرفهای خوب رو بهم یادآوری کنیم...

یعنی بواسطه گفتن این حرفها خودمون حواسمون رو بیشتر جمع کنیم.

حالا می خوام هر كسیكه این مطلبو می خونه به پاس و قدر دانی و شكر گزاری از خدا یكی از نعمت هایی كه خدا بهش داده و یا لطف و عنایتی كه از او دیده  یكی رو بگه تا ما هم پی به عظمت و لطف لایتناهی خدا نسبت به او و بندگانش پی ببریم ...

همین بس كه بگم شمارش نعمت های خدا از دست ما خارجه.

یا علی

التماس دعا

به نام خدا

از نعمت هایی که خدا به ما داده "دوست داشتن"، "حس وابستگی به عزیزان"، و "زمان" است.

دو تای اول باعث میشن سومی رو با شادی و غم بگذرونیم و زندگی از حالات کسالت بار و یکنواختش خارج بشه.

خدایا شکرت

با سلام

چند شب پیش، گوش دردی شدم كه چند ساعت مجبور شدم بیدار بمونم و هر كاری كردیم، افاقه نكرد تا این كه نماز صبحمونو خوندیم و خوابمون برد

خداییش اون‌قدر نعمت فراوونه كه نمی‌شه اسم برد- فقط اون‌قدر خوابیم كه تا چیزی رو ازمون نگیرن، متوجه‌ داشتنش نیستیم
تفكری دوباره و هر روزه باید و شكری

یا علی

بین این همه دوست داشتنی های ارزشمندی که بهم داده خیلی سخته فقط یکی شو انتخاب کنم

اما به خاطر مهم ترینش ازش بی اندازه ممنونم

پروردگار من به خاطر داشتنت ازت ممنونم

به خاطر خودت، به خاطر اینکه توی خدای منی نه هزاران جسم بی جان یا موجودات زنده ای که در طول تاریخ انسان های دیگه پرستیدنشون و بهشون امید بستن

خدا یه دل شادی به من داده كه نگو و نپرس . همه بهم میگن خیلی شادمانی حمید . بهم خجسته هم میگن . دل شاد داشتن نعمتیه كه خدا به من داده . البته اینو بگما همه شمالی ها دل شاد و خوش دارن

به نام خدا

چی بگیم آخه؟ من یکی که شرمنده خدام هستم . نمی دونم چرا دوستم داره چون من اصلا بنده قابلی براش نبودم . اگه باهاش معامله کردم عجب معامله گری بود که هر وقت پشیمان می شدم 10 برابر اصل را بهم بر می گردوند و می گفت ضرر نکردی اگه پشیمونی برو! وقتی می زدم زیر قول و قرار ولی اون ضرر و زیان که نمی خواست که کلی سود هم می داد!! وقتی باهاش ادامه می دادم و به عشقش می باختم چنان هوامو داشت که نمی دونم چی بگم . در صحبت نمی گنجه. وقتی معامله گر خداست معامله اش هم بی همتاست . ولی من جلو چشمش امید رو به غیر بستم، ترس برم داشت و از غیر کمک گرفتم جلو چشماش به غیر او رو کردم . منو بالا برد بهم عزت داد و من .......... چی بگم اگه یکی با من همین طور می کرد که من با خدای خودم می کنم حتما ازش متنفر می شدم اما اون دوستم داره برای یک ذره خوش قلبیم یه دنیا دوستم داره!! منو واسطه خیر می کنه . همه بدی هام رو می پوشونه منو بالا می بره . وای وای که حضورش رو حس می کنم . هر چی که هست و نیست از اونه . حتی یه ذره خوبی من که به چشم آدمها می یاد از اونه و من هیچی نیستم بدون اون.می خوام به همه اینجا بگم اون لحظه به حظه باشماست . اگه شما هم یکم با اون باشین حسش می کنید . فقط حیف ما آدمها باهاش نیستیم . باهاش نیستیم و بهش بد می کنیم در حقش ظلم می کنیم ولی اون هوای هممون رو داره . چی بگیم آخه؟

حمید جان گل گفتی و نیکو

من همینطورم همیشه در اوج همه ی ناراحتی هام بازم خدا یه آرامشی بهم داده که می تونم با تمام مشکلاتم بجنگم.

به خاطر همین آرامش که خدا بهم داده همیشه همه رو دوست دارم و نیت بد برای هیچ کس تو دلم راه نمی دم.