تبیان، دستیار زندگی

نمی دونم این بحث قبلا ایجاد شده یا نه اگر شده و تکراریست پوزش می خواهم

داشتم کتابی به نام سه شنبه ها با موری را می خواندم که پیرامون لحظات آخر فردیست که می داند رو به موت است و در حال تقسیم بقیه عمرش با دیگران است و به آن ها کمک می کند و در آخر هم سر موئد مقرر می میرد.

اگر شما بدانید تا سه ماه دیگر میمیرید چه می کنید؟

شاید من خودکشی بکنم....!!!!!

این شعر خیلی زیبا و قشنگ بود و سعی می کنم حفظش کنم

فقط ربطش به زمان مرگ چیست؟

با سلام

دنیای به این خوبی ، زندگی به این خوبی ، دنیای بعدی خوب ، خداوند خوب ، پیامبران خوب ، امامان خوب ، مردم پاک سیرت و خوب  و ...

همه چیز خوب ، پس چرا همش دنبال نکات منفی هستیم ؟ بهتر نیست یکم به ماجرا مثبت نگاه کنیم ؟ اگه بمیری میبرنت جهنم ! اگه بمیری دو تا غول میان رو سرت میبرنت ، اگه بمیری عزرائیل با اون قیافه ترسناکش میاد ، اگه بمیری ....

جالب برام اینجاست همه جا که میرم منظر منفی قضیه رو میگیرند کسی نمیاد یکم مثبت اندیش باشه و به دنیا خوب نگاه کنه ! همین باعث میشه همه کاری که میکنیم از روی ترس باشه اگه به شعر دقت کرده باشید خیلی خوب بیان کرده شاعر ( قیصر امین پور ) که اوایل همش بد میگفتند میگفتند نظر منم بد شد ، بعدا که فهمیدم چه خدای خوبی دارم متوجه شدم کل راه و اشتباه رفتم و وقتی که میخوای برگردی دیگه بنزینت تموم میشه شاید تا چند فرسخی هم پمپ بنزین نباشه و مجبور باشی پیاده بری یا اینکه با یکی دیگه همسفر بشی !

بهتر نیست یکم به ماجرا مثبت نگاه کنیم ؟ اگه سه ماه دیگه بمیریم رو عوض کنیم اگه تازه بدنیا اومده باشی و تازه داره هویتت شکل میگیره چی کار میکردی ؟ چطوری به دنیا نگاه میکردی ، چطوری زندگی میکردی ؟ فکر کن تجربیات الانتم داری و میخوای رشد کنی ، فکر کن که همش برات از اون دنیا قصه های خوب میگن نه اینکه بگند خدا اینطوریت میکنه و اینطوریت میکنه فکر کن داری دو رکعت نماز با عشق و جون میخونی و از خوندش لذت میبری ، فکرش رو بکن ! میدونم همتون تحقیق اون دانشمند چینی بر روی مولکول های آب رو خوندید و دیدید صحبت های بد و منفی چه تاثیری داشت و ثبت های مثبت و خوب چه تاثیری بهتر نیست از امروز که هنوز امید داریم به زندگی از یاس صحبت نکنیم؟ بهتر نیست به جای اینکه بگیم چند ماه دیگه میمیریم بگیم خب حالا که تا اینجا اومدم خودمو ببینم که خیلی ادعام میشه بچه مسلمون و مذهبی هستم ، چقدر میتونم به هدفم نزدیک بشم به اون چیزی که براش خلق شدم ، نه اینکه از مرگ بترسم !

اگه همه با این دید به دنیا و آخرت نگاه میکردیم و قصه های ترسناک نمیشنیدیم شاید نظراتمون خیلی متفاوت با این چیزی که الان هست باشه !

یه روز سر کلاس درس بودیم اگه به عنوان کنجکاوی میومدیم یه کاری رو بکنیم و تنبیه میشدیم و یا اینکه قبل تر از اون به خاطر کنجکاوی میخواستیم با وسایل مختلف ور بریم و منع میشدیم ، شاید این تاثیر امروزی رو رومون نمیزاشت و میتونستیم خوب و مثبت فکر کنیم !

ادعامون میشه منتظر حقیقی آقا امام زمان هستیم ولی در عمل نه بلکه تو دعاهامون آخرین نفری که به فکرش میفتیم امام زمان ( عج ) هست تا حالا فکر کردیم که چقدر به این موضوع بها دادیم تا اینکه به مرگمون فکر کنیم؟ فکر کردن به مرگ خوبه درسته ولی تا وقتی که زنده ای زندگیتو بکن و ازش لذت ببر و در کنارش به فرامین الهی خوب گوش کن فکر نکنم دیگه لازم باشه بعد از اون به سه ماه بعد فکر کرد که چه بلایی سرمون میاد !

تو یکی از تاپیک ها اینو خوندم خیلی جالب بود ، گفتم بزارم شما هم بخونید !

عاشق مدعی دستهای دعایش را بالا برد. اما همین که خواست برای خودش دعا کند، به یاد حدیثی از پیامبر افتاد که:«الجار ثم الدار؛ اول برای همسایه، سپس خانه»!

پس همسایه هایش را بسیار دعا کرد و دوباره به خودش برگشت، اما همین که خواست برای خودش دعا کند به یاد حدیث دیگری افتاد که:«هر کس ابتدا برای دیگران دعا کند و سپس برای خودش دعایش زودتر به اجابت می رسد.»!

پس برای همه، هر آنکس که می شناخت و نمی شناخت دعا کرد. دوباره به خودش بازگشت و برای خودش بسیار دعا کرد. اما همین که خواست آمین بگوید رنگش پرید!

در حالی که از شرم سرخ شده بود به یاد حدیث دیگری افتاد که:«شیعیان ما به اندازه ی آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر می خواستند، از صمیم قلب و جدی دعا می کردند و فرمان ظهور از جانب پروردگار می رسید.»!!!
عاشق مدعی فراموش کرده بود معشوقش را دعا کند!!! 

یکم مثبت نگری تو کارمون باشه خیلی خوب میشه ، امروزت رو خوب کن فردا پیش کشش !

با تشکر آنلاکر

دوست عزیز

از این که اینقدر زیبا به بحث سروشکل دادی از شما تشکر می کنم

ولی مگه من چی گقتم؟

شما حتما این حدیث را شنیده اید:

موتوا قبل ان تموتوا

خب من هم همینو گفتم

اصلا بحث ترسناکی و عذاب نیست

بحثه اینه که ما چقدر راحت وقتمونو هدر میدیدم و طوری زندگی می کنیم که انگار هزار سال زنده ایم  به هیچ چیز توجه نمی کینم

با سلام

حق با شماست فقط خواستم گفته باشم که خوبی ها همیشه بهتر میتونند آدمو به خودش نزدیک کنند ، الان مثلا اگه من یه روحیه پرخاشگرانه داشته باشم شما از من فرار میکنید ، ولی اگه با چهره خوب و مودب بیام احتمالا جذب من میشید !

زیبایی های جهان و جهان بعد از مرگ کم نیست خوبه به اونا بیشتر اشاره بشه تا زمینه برای ترقی بیشتر و بهتر بشه !

با تشکر آنلاکر

این واقعا یکی از بهترین کارهاست:سفارش سنگ قبر

چه خوب است که همیشه وصیت نامه را داشته باشیم. فکر کنم این هم کار خوبی باشد

سلاااااااااممم

بحث ه جالبی ه ..همیشه منتظرم یکی همچین خبری و بهم بده..نمیدونم چرا! ولی همیشه انتظار همچین خبری رو میکشم ..اینکه بهم بگن انقدرمهلت داری..به نظرم خیلی جالبه که آدم بدونه داره میمیره و یکدفعه ای نباشه.

گرچه دوست دارم وقتی بمیرم که به یه جایی رسیده باشم..یعنی تو زندگی برای یکی مفید بوده باشم و به بعضی از آرزوهام رسیده باشم..ولی خب مرگ ه دیگه... فقط امید وارم اون موقع حداقل کسی از دستم ناراضی نباشه..مخصوصا پدر و مادرم..

.برای همین هم خیلی وقته تصمیم گرفتم به هیچ وجه ..یعنی تا اونجایی که میشه نذارم کسی از دستم ناراحت بشه..یا از کسی دلگیر بمونم...زودفراموش میکنم و زود هم دلجویی...برام دیگه مهم نیست بگن منت کش شدی یا طرف پررو میشه و آدم باید سنگین باشه و این حرفا.

خیلی وقت ه که حسم رو خیلی راحت و بی آلایش نسبت به اتفاقات و آدمای اطرافم بیان میکنم...

اینطوری زندگی برام قشنگ تره..وقتی هم قرار باشه طرفم رو دیگه هیچ وقت نبینم حسرت نمی خورم که چرا نگفتم... .

اگه قرار باشه تا 2،3 ماهه دیگه بمیرم وصیت که ندارم ..آخه مال و اموالی ندارم!!! ولی حتما یه نامه ی خداحافظی می نویسم که توش خطاب به همه ی عزیزهام نوشته باشم...برای بعضی ها هم باید خصوصی نوشت . !!! :)).به بعضی ها هم هیچ وقت روم نمیشه بگم دوستت دارم..یا اکه بگم اون طوری نیست که واقعا دوسشون دارم ،پس همونجا بهشون میگم.

 سنگ قبر؟ فکر کنم گرون تر از اونی باشه که خودم بتونم قبول زحمت کنم!! ولی تلاشم رو می کنم خودم بگیرم...فقط شعر روش ...پیدا کردن ه یه شعر قشنگ سخته..خب یه بار که بیشتر قرار نیست بمیریم..باید آبرومندانه باشه :)

خب حلالیت طلبیدن هم که دیگه حتما باید باشه دیگه...اون دنیا یه موقع جلومون و میگیرن نمیذارن بریم بهشت!

راستی ، اگه بدونم که دارم میمیرم...سعی میکنم خیلی خیلی سعی میکن که به هیچ کس نگم.. مگر یکی دو نفر...در هر صورت به هیچ وجه دوست ندارم مادرم بدونه...نمی تونم ببینم به خاطر من ناراحت بشه..دوست ندارم ناراحتی ش رو ببینم.مطمئنا خیلی غصه می خوره...پدرم هم که دیگه هیچی ... غصه خوردنش رو نشون نمیده...ولی جدایی من و بابام خیلی سخته...

مطمئنم اگر بدونم هر شب به خاطر جداییمون اشک خواهم ریخت...اینکه هیچ وقت نتونستم سپاسگذار خوبی هاش باشم...