سلام علیکم
یکی از مهمترین نقش ها تو مسائل فرهنگی نقش پدر و مادره
در این مورد هم اینکه اونها مسجدی باشند یا نه و چطور به مسجد برند و چطور فرزندشون رو به مسجد رفتن تشویق کنند از همه چیز مهمتره .
اونهایی که کار فرهنگی می کنند خیلیاشون به این نتیجه رسیدن که کار فرهنگی رو باید از کودکان شروع کرد . اگر والدین درصدد این باشند و این براشون یه دغدغه باشه که باید فرزندشون مسجدی باشه تا یک مسلمان خوب باشه اونوقت قضیه خیلی متفاوت میشه . اگر یک پدر بفهمه که فرزندش بدون مسجدی بودن نمی تونه یک مسلمان کامل باشه ( و این مساله از روایات ما مشهوده ) اون وقت تمام تلاشش رو انجام میده که فرزندش از همون سنین کودکی در مسجد رفت و آمد کنه و در مسجد بزرگ بشه . طبیعتا جوون هم که می شه خیلی شخصیتش فرق می کنه و با یک تشر و اخم از مسجد زده نمی شه ولی الان جوانهای ما منتظرند که تو مسجد همه براشون فرش قرمز پهن کنند و ازشون خواهش کنند که بیان مسجد بخاطر همین یک کم که سردی و گرمی بشه دیگه نمیان چون بیشتر از اینکه تو زندگیشون با مسجد مانوس و محشور باشند با چت و اینترنت و گیم و تلویزیون و موبایل محشور بودند .
البته قطعا ما مسائل دیگه مسجد و جذابیت های دیگه ای که باید در مساجد باشه و نیست و رفتار ائمه جماعت و مامومین رو هم مهم می دونیم ولی به نظر میاد پایه ای که یک والدین خوب می تونن برای فرزند بذارن اونقدر می تونه محکم باشه که به این سادگی خراب نشه .