تبیان، دستیار زندگی

دنبال کردن ماجرای پرتاب کفش آنگاه جالب و هیجان انگیز می شود که هر بار پرتاب کفش معنای مختلفی می یابد برای برخی رسانه ها‌؛

کفش پرت کن به سوی جرج بوش قهرمان می شود. کفش پرت کن به سوی صفار هرندی بی فرهنگی نامیده می شود که با اقدام سخیف خود میزان مدنیت خویش را اثبات کرده است و پرتاب کفش های پی در پی به سوی مهدی کروبی اقدامی انقلابی در پاسخ به رفتارهای ضد میهنی او تفسیر می شود....

به نام خدا

سلام آقای لوشاتو

نوشته بودید

به نظر من برای اینکه به دین لطمه نخوره به نام دین نباید کار سیاسی انجام بشه

در این مورد میخواستم خدمت شما چند مطلب عرض نمایم:

1-اینکه  گفتید به نظر شما .... باید توجه شما را به این نکته جلب کنم که این نظر را سالهاست که عده ای مرتبا بازگو مینمایند. با کپی برداری از روی تحلیل های مربوط به رنسانس در اروپا و بدون توجه به تفاوت دین اسلام با دین تحریف شده مسیحیت.

2-  فرمودید: برای اینکه به دین لطمه نخوره به نام دین نباید کار سیاسی انجام بشه. یاد آور میشوم که تمام دستورات و قوانین اسلام در زمانی به پیامبر(ص) وحی شد که ایشان به نام دین کار سیاسی انجام میدادند. و این کار نه تنها هیچ لطمه ای به اسلام نزدبلکه باعث اعتلای اسلام شد.

3- کسانی که از جدایی دین از سیاست حرف میزنند با مثال زدن کشورهای اروپایی و آمریکا موفقیت این روش را میخواهند اثبات کنند. اجازه دهید من هم چند مثال بزنم. عربستان - مصر- اردن - افغانستان - پاکستان و اکثر کشورهای عقب افتاده و فقیر و تحت استعمار.به نظر شما دین در این کشورها امکان شکوفایی دارد؟ این کشورها در شکوفایی دین در دنیا چه سهمی دارند؟ اصلا آیا به دین می اندیشند؟

4- ممکن است بگویید که در حکومت دینی ممکن است کسانی در لباس دین خود را مطرح کنند و سپس با فساد خود دین را تخریب کنند. در پاسخ شما عرض میکنم تا وقتی که مبانی دینی در جامعه حاکم باشد و تا زمانی که حق ملاک افراد باشد و نه افراد ملاک حق، هر شخصی در هر مقامی که باشد اگر قدمی بر خلاف دستورات دین برداردمستحق مجازات بوده و توسط قوانین دینی محاکمه میگردد. و مردم جامعه هم با شناخت این افراد حساب ایشان را از حساب دین جدا نموده وپیشانی این فاسدین را خواهد شکست.

جناب صبور من میدونم اکثر کسانی که تو این سایت تبیان عضو هستند مخالف حرفهای من هستند ولی من دوست دارم در میان مخالفان عقیده خودم هم باشم

من گفتم این موضوع در بین اکثر جامعه ما نمود داره ولی راجع به کاربران این سایت نه..........

شما از جو این سایت و اطرافیان خودتان جدا بشیدو بیایید بین مردم عادی ببینین نظر اونها چیه

میدونم الان شما همین استدلالای رادیکال خودتون رو دارین ولی مطمئنم اگه این کاری که گفتم انجام بدین نظرتون عوض میشه

علت اطمینان کامل من به حرفم اینه که من هم قبلا مثل شما فکر میکردم تا اینکه عقیده شخصی خودم رو گذاشتم کنارو مثل یه شخص بی طرف رفتم تو جامعه و متوجه واقعییت جامعه خودمون شدم

استدلالهای مردم کوچه و بازار خیلی شنیدن داره

موفق باشید

دلیل اینکه من بحث رو ادامه ندادم به خاطر این بود که هم به شما و هم به مردم حق میدم که از روحانییون ناراحت بشید.متاسفانه ما بعد از رحلت امام دچار رکود در عمل به وظیفه اصلی که همان برپایی عدالته شدیم و متاسفانه در راس امور این چند سال روحانی ها بودند که شاید واقعا هیچ تخصصی در امور مملکت داری نداشتند .اما یه سوال که همیشه ذهن من (و شاید 95 درصد جامعه) رو مشغول کرده اینه: هدف رهبری از این همه سکوت چی بوده؟ایشون چرا هیچ وقت اشکارا نتونستن حرف دل خودشون وملت رو به زبون بیارن و از اینجاست که شک و شبهات شروع میشه و البته تا زمانی که به این سوال جواب داده نشه مردم هم حق دارن هرجور که بخوان فکر کنن.

به نام خدا

با سلام خدمت آقای لوشاتو

موضوعی با عنوان حکومت دینی ایجاد میکنم و بحث را در آنجا ادامه خواهم داد.

به نام خدا

با سلام خدمت آقای اژدری

امیدوارم توضیحاتم بتواند تا حدودی سوال شما و 95% مردم را جواب دهد.

فساد به دو علت شکل میگیرد

1- نبود قوانین

2- عدم اجرا و عدم نظارت بر اجرای قوانین

شاید شما انتظار داشته باشید که هر شخصی که فسادی انجام داد رهبر ایران بیاید و در تریبون ها آن را اعلام و شخص را رسوا کند. اما این انتظار بجا نیست. زیرا اعلام نام مجرم باید توسط دستگاه قضایی و پس از تحقیق و اثبات جرم صورت پذیرد. اگر این کار به درستی انجام نشود به همان دو علتی است که در بالا ذکر شد.

در اینجا شما حق دارید از رهبر جامعه انتظار داشته باشید که نسبت به رفع این دو مشکل اقدام کند.

باید خدمت شما عرض نمایم که رهبر معظم بارها و بارها نسبت به اجرای قانون و عدالت تاکید کرده و میکنند. نمونه آن فرمان هشت ماده ای است. نمونه آن نام گذاری سالها است (مانند سال پاسخگویی و ...) . ونمونه های فراوان دیگر.

هدف رهبر این است که اجرای عدالت به مطالبه ای عمومی بدل شود. نه اینکه همه بنشینند و رهبر به تنهایی عمل کند.

به این آدرس هم مراجعه کنید:  http://sharifnews.ir/?21755 در توضیح عرض میکنم کسانی در میان مسئولین هستند که عقیده دارند چنانچه شخصی مدیر توانایی باشد حتی اگر فاسد باشد باید از او استفاده نمود. این نظریه در حزب کارگزاران طرفداران زیادی دارد. این نظریه ورود کسانی مانند آقای کرباسچی را به سطوح مدیریت تایید و از آن حمایت میکند.