تبیان، دستیار زندگی

سلام

می خواستم توصیه ای برای اقایونی که در اینده قصد ازدواج دارن بکنم که وقتی همسرشون عصبانی شد چطور با هاش رفتار کنن

وقتی وارد خونه میشین و می بینین خانم عصبانیه

شما باید بسیار خندان وارد خونه بشین

اگه اشتباه کنین  و شما هم عصبانی بشین عاقبتش میشه این  یعنی باید بیرون بمونین

یا ممکنه قهر کنه و بره خونه باباش

بدترین کار ممکن هم اینکه بی خیال شین و بگیرین بخوابین

اون وقت میبینین که یکی اینجوری تکونتون داد

حالا چی شده میگه بلند شو میخوام اینجا رو جارو کنم 

همش الکیه ها یعنی میگه بلند شو ببین من چِمه

تو دلش هم میگه الهی بمیرم که اینجوری صدات کردم ولی در ظاهر همچنان برافروخته هست

شما باید بلند شین ومثل یه بچه خوب زیر چشمی همه چیز رو زیر نظر بگیرین

حالا اصلی ترین کار شما اینجا شروع میشه

باید شروع کنین به فرستادن پالس های عاشقانه

جملاتی مثل :دوست دارم  اگه تو نباشی من چی کار کنم و........

حالا یه دفعه ورق بر میگرده و می بینین میخنده و میگه:

خُبه خُبه نمی خواد خودت رو لوس کنی نترسیدی که اونجوری بیدارت کردم

شما هم الکی میگین :نه فدای سرت

هشدار :نباید زیاد ادامه بدین چون میبینین یه دفعه میگه:

واااااااای وحید یه دست بند دیدم نمی دونی چقدر ماااااااهه

همین که پرچم صلح برافراشته شد  و خانم عصبانیتش خوابید و لبخند زد کافیه

ان شاء الله همه خانواده های ایرانی همیشه شاد باشن

سلام

هی .....هی ...هی.....یادش بخیر این اولین تاپیکم توانجمن بود .....چقدر زود دیر میشه !

بازم منتظر شنیدن نظرات دوستان هستم .........

و خدا هست

سلام

چند روز پیش یه بنده خدایی یه حرفی بهم زد که خیلییییییی بهم برخورد. محترمانه یه تقاضایی ازم کرد و من جوابش رو واگذار کردم به آینده ( چقدر تابلوام من!!! هه هه. الان هیچ کس نفهمید درخواست ه چی بود!! )

بعد طرف همینجوری در حالت عادی خیلی مهربون ه و آروم. بعد یه حرفی رو ناخواسته زد که به قول خودش اصلا اون معنای ظاهری منظورش نبوده ولی اونقدر اون معنای ظاهرش بد و توهین آمیز بود که بعد از سال هااااا!! به بالاترین میزان عصبانیت رسیدم . هم از اون هم از دوست صمیمی ه خودم که تو گفتن اون حرف خیلی مقصر بود.

اونقدر عصبانی بودم که خودمم باورم نمیشد یه روزی اون جوری عصبانی بشم{ اصولا همیشه ناراحت میشم و ناراحتیم به اوج میرسه یعنی عصبانیتم توام با ناراحتی ه}

ولی اون روز فقط عصبانی شدم. از دست هر دو نفر

و از اون ماجرا فهمیدم نحوه ی رفتار با همسر عصبانی به دو شکل میتونه تاثیر گذار باشه....

1- طرف رو شدیدا به آرامش دعوت کنی ! و اصلا نذاری لب باز کنه و هی بهش بگی آروم باش آروم باش یه چند لحظه سکوت کن. یه چند لحظه هیچی نگو. و فلان ... و اگه مقصری همچنان که نمیذاری دهن باز کنه معذرت هم بخوای. کلی عصبانیت رو فرو میشونه! این کاری بود که اون بنده خدا کرد و منی که تو عصبانیت همیشه عنان اختیار از کف میدادم و ......

اونروز فقط نگاهش کردم و هی از درون جیغ کشیدم! و نهایتا کلی آروم بهش تذکر دادم . جملاتم آروم نبودا همش تلافی ه حرفش بود ولی نحوه ی گفتنش زمین تا آسمون فرق میکرد. یعنی کلماتی که انتخاب میکردم.... خودم بعدا کلی تعجب کردم. 

2- این روش برای خانم ها خوبه! :D

به مظلومانه ترین شکل ممکن معذرت خواهی کنیم :D

نمیدونید دوستم که خیلی هم دوستش دارم و اینا چجوری بهم گفت ع.... ببخشید :(

اونقدر قیافش دوست داشتنی مظلوم شد که من مبا چشمان اشکبار گفتم نههههههههههه معذرت نخواه که. ولی آخه چرا.....؟

بعد اون دوباره با همون حالت مظلوم گفت میدونم کارم اشتباه بود. ببخشید :(

دیگه طاقت نیاوردم و گفتم گور بابای ناراحتی و باهاش آشتی شدم :)

3- این از یه تجربه ی دیگه است و برای موقعتی که طرف عصبانی هست و حرفی نمیزنه

اینو خودم تجربه کردم ولی نه برای آقای همسری. 

وقتی طرف مقابلتون عصبانی ه و حرف نمیزنه و اگه مطمئنید همیشه چهرتون رو دوست داشته یا نمیدونم یه سری اداهای خاص تو چهرتون هی بهش زل بزنید . بعد سه سوت آروم میشه :)

آنشرلی هستم یک با تجربه

:)

شاد باشید

سلام

فقط کافیه خیلی صادقانه و آرووم بیاد توضیح بده...بعد هم دو سه ساعت دور و برم نچرخه!

آروم که شدم بیاد سر صحبت و باز کنه ،یه ذره شوخی می کنیم...بعدشم تموم ه

همین..