به نام خدا
سلام
السلام علیکم یا اهل بیت النبوة
خـوشحال و خـرسند, انسانهاى بلندهمت و والاگـوهـرى هستنـد كه از ورود نامحرمان و رهزنان به حـرم دل جلـوگیرى كـرده, قفل محبت و وابستگى به جلوه هاى زندگى نمى زنند و تمامى ابزار و لـوازم رفاه را در خدمت خود مـى خواهند و خـویـش را خدمتگزار هیچ یك از آنها نمـى كنند.
هماننـد دخت رسـول الله(ص) كه ((بتـول)) یعنـى از همه بـریـده و به خـدا دل بسته(13) بـود و نام ((زهرا)) داشت, زیرا هنگام عبادت, فـروغ نـورش بـراى ساكنان آسمان مـى درخشیـد, همان گـونه كه نـور ستارگان آسمان براى زمینیان درخشندگـى دارد.(14) آنگاه كه دخترى بـود در خانه پدر و فرشته وحى بر رسول الله نازل شده بـود تا خـواسته هاى فاطمه را اجابت كند, چـون پیامبر, پیام خداوند را فرمـود: حضرت در جـواب پدر گفت: ((مرا حاجتى جز ایـن نیست كه پیـوسته ناظر جمال زیبا و والاى خـداوند باشـم.))(15) و چـون رسـول اكرم(ص) دعایى به دخت عزیز خـود می آمـوزد, آن بانوى والاگوهر مى فرماید:
((ایـن دعا از دنیـا و آنچه در آن است در نزد مـن محبـوب تــــر است)).(16) ایـن دلـدادگـى و عشق چشمگیـر به یـاد و منـاجـــات پروردگار, چنان تإثیرى در وجود او گذارده بـود كه در نمازش از ترس خدا نفس نفس مى زد ـ و گریه در گلویـش مى شكست ـ(17) برخى از افراد چنیـن باور داشتند كه ((در میان امت اسلام, كسى خداپرست تر از فاطمه نبـود. او آنقـدر در نماز مـى ایستاد كه قـدمهایـش ورم مـى كرد.))(18)
آمـوزه هـاى زنـدگـانـى حضـرت زهـرا(س)