خواهر دوقلوی زمین
سیاره ی زهره تقریبا هم اندازه ی زمین است.به همین سبب آن را دوقلوی زمین می نامند. زهره فقط 30%نسبت به زمین به خورشید نزدیکتر است.در آغاز عصر فضا دانشمندان فکر می کردندزیر ابرهای ضخیم جو آن سیاره ای پوشیده از جنگل ومیزبان حیات پنهان شده است.اما وقتی نخستین فضاپیماهای آمریکایی و روسی در دهه ی 1960 میلادی به ملاقات زهره رفتند مشخص شد که جهنم همین سیاره است.زهره بیابانی سوزان است که سطح بی آب و علف آن تحت فشاری 100 برابر فشار جو زمین له می شود.ابرهایی که سیاره را پوشانده اند شامل قطرات کشنده ی اسید سولفوریک اندو نه قطرات حیات بخش آب.دمای سطحی حدود 450 درجه ی سانتی گراد است آنقدر داغ که برای ذوب شدن سرب کافیست.تمام گونه های شناخته شده ی حیات روی زهره زنده زنده بریان می شوند.
به نظر می رسد زهره و زمین کمی پس از شکل گیریشان آب و هوای یکسانی داشته اند .پس چه رخ داده است؟چرا این دو سیاره با وجود آغازی یکسان سرنوشت های متفاوتی پیدا کرده اند؟درک تغییرات آب و هوایی زهره به به درک تغییرات آب وهوایی زمین کمک می کند.
مسئله ی دیگر اینکه زهره به کندی می چرخد اما ابرهای جو بالایی با سرعتی حدود 320 کیلومتر بر ساعت به دور سیاره می گردند.انشمندان در صددند علت این امر را دریابند.علاوه بر اینها در دو قطب زهره گردبادهایی از ابرهای چرخان وجود دارند.آیا موجب شکل گیری واکنش های شیمیایی غیر عادی می شوند همچون گردبادهای قطبی زمین که شرایط را برای ایجاد سوراخ های لایه ی ازن فراهم می کنند.
جو سیاره ی زهره از دی اکسید کربن است و باید به کمک نور خورشید به منوکسید کربن و اکسیزن بشکند اما این اتفاق نمی افتد دست کم در مقیاس بزرگ رخ نمی دهد چون در آن صورت دانشمندان تا به حال آن را دیده بودند.باید شیمی ناشناخته ای وجود داشته باشد که جو را پایدار نگه می دارد.
هر روز زهره معاذل 243 روز زمینیست.اما فقط 224.7 روز طول می کشد تا این سیاره به دور خورشید بچرخد.فضاپیمای وسپر(زهره) احتمالا در بهار سال 2015 وارد مدار زهره می شود تا شاید بتواند به این سوالات پاسخ دهد.
