تبیان، دستیار زندگی

سلام

امروز وقتی داشتم می رفتم دانشگاه توی مترو یک زن و شوهر جوون رو دیدم که یه بچه یک یا دوساله همراهشون بود

 دونفرشون توی کل مسیر با موبایلشون بازی می کردن بازی یا بلوتوث بازی نمیدونم در کل یک نگاه هم به بچه شون نمی کردن

من پیش خودم  گفتم اول می رفتید موبایل بازیتون رو می کردید

بعد میومدید ازدواج می کردید و بچه دار می شدید   

بیچاره بچه این وسط نمی دونست چه کسی رو نگاه کنه

هی یه بار موبایل بباشو نگاه می کرد

یه باره موبایل مامانشو

مامانشم برای اینکه بچشو سرگرم کنه میومد چیز میز از توی موبایلش به بچه نشون می داد

می خوام بگم که خیلی بده که بچه هنوز که عقلش به جایی قد نمی ده

به جای اینکه محبت پدر و مادر بچشه باید با موبایل سرگرم بشه

حالا آخر و عاقبت این بچه می خواد چی بشه خدا عالمه

خیلی از پدرو مادرا هستن که با اینکه وقت صرف بچشون می کنن تو کارشون موندن 

حالا وای به حال همچین پدرو مادرایی با بچه هاشون...

من خودم امروزه موبایل جای خیلی چیزا رو گرفته

ولی نمی دونستم جای مهر و محبت پدرو مادر رو هم گرفته باشه 

اگر نظر یا صحبتی دارید منتظر هستم

در پناه حق

سلام

به نظر من خیلی بده که آدما این قدر تنها و شخصی شدند من خودم زن و شوهری رو دیدم که در کنار هم اند اما با موبایل باهم اس ام اس بازی میکنند

شاید یکی دوبارش جالب باشه و یه تنوع باشه اما بعدش چی چرا اینقدر آدماهای شخصی باشیم چرا راه را برای تنها شدن باز می کنیم

ما که دوران کودکی پر خاطره و زیبایی داشتیم چرا کودکانمان را از اون محروم می کنیم

می ترسم روزی برسه که

آدما رنگ نگاه یادشون بره

باتشکر

نیکادل

مدیر انجمن طنز

فرمانده کل قوای پادگانها

با سلام و صلوات به پیشگاه امام عصر(عج)

موضوع مهمی که در زندگی گاهی فراموش می کنیم همین هست یعنی قبل از اینکه برای یک مسئولیت اماده بشیم اون رو قبول می کنیم و در نهایت می مونیم توش و درست از پسش برنمیاییم پدر شدن و مادر شدن هم از همین وظایف و مسئولیت های الهی هست اینکه بتونیم فرزندمون رو درست و صحیح تربیت کنیم چرا که در برابر تربیت ناصحیح و کم توجهی نسبت به فرزندان هم مسئولیت عرفی داریم و هم شرعا مسئولیم.

یا علی

به نام خدا

سلام...

انصافا همونطور که جناب مهدی313 گفتند، باید ابتدا ظرفیت پدر و مادر شدنو داشته باشن و بعد به فکر ازدواج باشن. تو این مورد به نظر من دختر و پسر هنوز مراحل بچگی خودشونو نگذروندن و بدون توجه به اینکه آیا ظرفیت بچه دارشدن و حتی ازدواج رو دارن، ازدواج کردند و متاسفانه دارای فرزند هم شدند. شاید هم هدف از ازدواجی که این زوج داشتند چیز دیگه ای بوده.

                                    به نام خدا

                                     سلام

من فکر می کنم تا حدی به فرهنگ هم مرتبط بشه. در ضمن اینکه ما شرایط این زوج رو نمی دونیم ،شما فقط حدس زدید که بلوتوث بازی می کردند اما ایا واقعا مطمئنید؟خب شاید بنده خداها کار واجبی داشتند. و این در حالی که ، اون بچه هم قرار ه تو همین جامعه و با توجه به پیشرفت سریع تکنولوژی ، در شرایطی به مراتب بدتر از این زندگی کند.

ما چه بخواهیم چه نه، زندگی هامون روز به روز زندگیمون به سوی ماشینی شدن پیش میره . این فقط مختص پدر مادرها نیست، خود شما تا به حال نشده مدت زیادی بی هدف با گوشی تون کار کنید؟

حالا اگر صاحب زندگی بشید، این موضوع تغییر می کنه ؟ یعنی بعدش دیگه چک کردن گوشی کار اشتباهی به نظر میرسه؟

به نام او

سلام

جالب بود... به خصوص مثال خانم نیکادل عزیزم

کاش فقط موبایل بود... نت که از همه بدتره

یه سوال برام پیش اومد از tear drop عزیز که وقتی پای سیستم هستن دختراشون و حتی پسرشون ناراحت نمیشن؟ گلایه نمیکنن؟

ازشون نمیخوان که به جای کامپیوتر وقتشونو با اونا بگذرونن؟

ممنون میشم جواب بدید خانمter drop  عزیز( دیروز تو دیکشنری دیدمتون! کلی یادتون افتادم)

یا علی

سلام

دوستان گرامی وارجمند تشکر می کنم که در این تاپیک نظراتتون رو گفتید

در جواب tarane21 گرامی باید بگم که

کاملا من موافقم که این یک مشکل فرهنگیه

این دو نفر بیشتر به موبایل همدیگر نگاه می کردند تا به بچشون

حالا بحث سر این نیست که دارن بلوتوث بازی می کرد یا اس ام اس بازی یا کاردیگه

اصل حرف در مورد توجه به بچشون هست همون طور که در نوشته هام هم اشاره کردم برای سر گرم کردن بچه مادر بچه یه چیز از توی گوشی بهش نشون میداد اگه کار مهمی انجام می دادن که اول اینکه به بچه نشون نمی دن دوم اینکه هرکار دیگه ای هم که داشته باشن بایدبه اون بچه توجه می کردند حتما یه چیز سرگرم کننده تری از اون بچه براشون بوده که توجه زیاد به ائن بچه نمی کردن

ما چه بخواهیم چه نه، زندگی هامون روز به روز زندگیمون به سوی ماشینی شدن پیش میره .

یعنی شما میگید که چون تکنولوژی داره پیشرفت می کنه تکنواوژی باید جای محبت |درو مادر رو هم بگیره؟؟؟

                                     به نام خدا

                                       سلام

نه نه نه نه نه!!!! منظورم این نیست که چون به سمت تکنولوژی و پیشرفت میریم، و این تکنولوژی جواب خیلی از نیازهای ما رو میده، می تونه جای محبت پدر و مادر رو بگیره!

من میگم مدل زندگی هامون تغییر کرده، برقرار کردن رابطه هامون، شیوه ی برخوردمون با بسیاری از مسائل، برخورد با مشکلاتمون و پیدا کردن راه حل ها و .... .همه ی این ها تغییر کردند، دیگه بچه ها مثل کودکی های خودمون دور هم جمع نمی شن فوتبال وخاله بازی و...کنند. اگربخوان بازی کنند یا موبایل دارند یا پای اینترنت و کامپیوترند.

منظورم اینه که باید قبول کرد خیلی چیزا تغییر کرده و با سرعتی که زندگی امروز داره نمی شه همون محبت و زندگی اروم دیروز رو انتظار داشت.

              زمان ما چند درصد مادرها سر کار میرفتند؟ الان چطور؟

الان توی اکثر زندگی ها اگه زن کار نکنه، از عهده ی مخارج زندگی شون بر نمی ان. خب وقتی مادر بیشتر وقتش با همکارانش می گذره، معلومه وقتی هم که با خانواده اش هست دغدغه ی دیگه ای داره که باعث می شه خیلی از اوقات درگیرش بشه.

از طرفی، بچه های امروزی هم اونقدری که ما به خانواده و پدر مادر پایبند و وابسته بودیم، نیستند.انتظاراتی هم که ما داشتیم اونها ندارند.

تاکید می کنم که موافقم که هیچ چیز نمی تونه جای محبت پدر مادر رو بگیره!

اما مدل محبت هم تغییر کرده.

درسته که هر کار دیگه ای داشته باشند باید به بچه توجه کنند ولی

1. حالا تو مترو که نمی تونند بشینند با بچه بازی کنند. خدایی راحت ترین راه سرگرم کردن بچه این روزها همین موبایل ه. هم همیشه در دسترس ه، هم بچه ها خوششون میاد و اروم میشن.

2. ...... وای یادم رفت چی می خواستم بگم!

ولی در کل فکر کنم می خواستم بگم باید زندگیمون رو با همه تغییرات بپذیریم و خودمون رو باهاش وفق بدیم!

سلام

من موافقم که زندگی ها فرق کرده و بچه ها به نسبت دوره ای که زندگی می کنن خواسته هاشون و حرفه وایده ها شون فرق می کنه

بچه ها مثل کودکی های خودمون دور هم جمع نمی شن فوتبال وخاله بازی و...کنند. اگربخوان بازی کنند یا موبایل دارند یا پای اینترنت و کامپیوترند.

پس با این تفاسیر موقعی که بچه به دنیا میاد بجای اینکه بریم براش شناسنامه بگیریم بریم علاءالدین براش یه گوشی و سیم کارت بگیریم دیگه

من حرفم اینه باید اون مادر یا پدر بدونن و بفهمن که مهر و محبت بیشتر به درد بچشون می خوره نه موبایل

در ضمن در مورد آشنا شدن بچه با موبایل هم دست پدر مادر هاست

بچه که اول که به دنیا میاد نمی دونه که موبایل چیه

این پدرو مادر هست که به بچشون می فهمونن که موبایل چیه وچه خبره توش 

و وقتی مادر و پدر هر ساعت فقط موبایل دستشون باشه و به بچه اهمیت ندن 

خوب به طب بچه هم کنجکاو میشه دیگه درسته    

حالا تو مترو که نمی تونند بشینند با بچه بازی کنند.

اصلا بحث بازی کردن نیست همون توجه به بچه از همه چیز مهمتره 

مگه مردم دیگه چی کار می کنن تو مترو الاکلنگ یا سرسره بازی می کنن مگه 

اصل حرف هم همینه توجه به فرزند

ولی شما اون صحنه رو نبودید ببینید و لی من تو نوشته هام هم گفتم اصلا یه نگاه درست به بچه نمیکردن زن وشوهر با هم دیگه خیلی خیلی کم به بچه شون توجه داشتن و بیشتر باموبایلشون کار می کردند  

اصلا من دو تا سوال دارم

میخوام بدونم شما اگه جای این افراد بودید چه کار می کردید فقط با موبایل بازی یا کار می کردید یا به بچه اهمیت می دادید؟

بهتر نبود اون دو نفر اول موبایل بازشون رو میکردن بعد بچه دار می شدن؟

درپناه حق

دوستان اگه حرفی شما هم دارید بایید بیان کنید تا اونو بررسی کنیم

                                     به نام خدا

                                      سلام

1. من اگه جای اون پدر و مادر بودم،

 حتما توی خونه به اندازه کافی با بچه ام وقت میذاشتم.

حتما حتما فرزندم رو با تکنولوژی های جدید اشنا می کردم.

سعی می کردم با بچه تو متروی شلوغ نرم(محض جلوگیری از خفگی احتمالی کودک)

و اگه صادقانه بخواهم بگم...دقیقا همون کاری و می کردم که اونها میکردند...به قول خودتون الا کلنگ بازی که نمی شه کرد....این ساده ترین راه حل ه برای اروم کردن بچه است! همین طوری این قضیه توجه شما رو جلب کرده بوده حالا فکر کنید من بشینم وسط مترو با بچه ام بازی و بگو بخند هم بکنم . اونوقت اگه به جرم بی توجهی به بچه ام تو این تاپیک بازخواست نمی شدم حتما به جرم بی فرهنگی و شلوغی و عدم رعایت حال بقیه مسافر ها برام تاپیک می زدید!

جدی می گم گاهی خستگی کار و زندگی به ادم اجازه فکر کردن به زندگی و نمی ده...

گرچه کاملا با فرمایشات شما موافقم ...نباید اجازه بدیم زندگی هامون اینجوری بشه ولی خب تو این بلبشویی که باید صبح تا شب کار کنی تازه اخرش هم کلی بدهکاری ...مطرح کردن اینجور موارد بیشتر شبیه شعار می مونه.. یه جورایی یاد غرب و ازادی ش میافتم....که از ازادی فقط مجسمه اش رو نگه داشته اند...ما هم دیگه هرچی تلاش کنیم نمی تونیم اون زندگی اروم رو دوباره بدست بیاریم...فقط می تونیم راجع بهش کنفرانس بذاریم و مقاله بدیم.

2. بهتر نبود اون دو نفر اول موبایل بازشون رو میکردن بعد بچه دار می شدن؟

خب این هم بر می گرده به فرهنگ استفاده از تکنولوژی، اینکه بچه رو با موبایل اشنا کنی که چیز بدی نیست، تازه مفید هم هست . ولی چه استفاده ای؟ و چه جوری؟

نمی شه که بگیم چون اونها ازدواج کردن دیگه هروقت از موبایل استفاده کنند به بچه شون بی توجهی کردن...خب شاید تو خونه وقتشون رو با بچه می گذرونند_می دونم منظورتون چیه-ولی شاید اون بچه هم از این بچه های سیریش بوده که ول کن ادم نیستن..

بحثتون جالب و یکی از دغذغه های بشری ه ...ولی کلا خواستم بگم از دید دیگه ای هم میشه به موضوع نگاه کرد.

درود

به نظر من نباید زود تصمیم گرفت

شاید اونا داشتن کاری میکردن

یه دیدگاه دیگه ای هم وجود داره که موبایل تا حالا ندیده بودن

ولی اگه واقعا مامان باباش همیشه اینجور باشن این  بچه چقدر تو جامعه تو روابط ضعیف میمونه و حتی احساس سرخوردگی میکنه