سلام
درسته چهارشنبه سوری رسم ایرانیای قدیم بوده.. واقعاً چه حالی میداد اون موقع ها!!
شما که نبودین ببینین چه قدر چهارشنبه سوریا باحال بود.. دلتون بسوووووووووووزه!!
من کوچولو بودم با خواهر کوچیکم چادرسرمیکردیم .. یه کاسه و یه قاشق ور میداشتیم میرفتیم
در خونه همسایه هامون (البته همشون میدونستن که این فسقلیه تیردراپه) بعد هی قاشقو میزدیم
رو کاسه تا صابخونه بیاد دم در.. بعدشم میرفت و کلی تنقلات مثل آجیل و کشمش و اینا میاورد
میریخت تو کاسمون.. مام ذوق کنان برمیگشتیم پیش مامانم اینا! به اینکار میگفتن قاشق زنی!
تو کوچه مونم چند تا ایستگاه! شامل بوته و اینا درست میکردن و آتیش میزدن.. بعد همه همسایه ها
میومدن از روش می پریدن.. البته آقایونشون.. و میخوندن زردی من از تو سرخی تو ازمن.
مام تو حیاطمون مشابهشو درست میکردیم و این شعره رو میخوندیم که مبادا رنگ ورومون تا
سال دیگه زرد بمونه!!!
خلاصه اینکه چهارشنبه سوری یه بهونه ای بود واسه اینکه همسایه ها دور هم جمع بشن و
شادی کنن(ازنوع سالمش) و اگر هم کدورتی بین عده ای هست به این واسطه رفع بشه.
نه اینکه محله رو تبدیل کنن به میدون جنگ و مدام برای پدر و مادر و اجدادشون فحش و لعنت جمع کنن،
و باعث مردم آزاری بشن.