تبیان، دستیار زندگی

متن زیر در مورد اولین گام کشور آمریکا برای تسخیر فضا است.

اگه متن و بخونید میبینید که اولین قمر مصنوعی آمریکا فقط یک متر 20 سانتی متر از زمین بلند شد. ولی باعث نشد که اونا پرچم خودشونو توی ماه قرار ندند.

بازم اگه متن زیرو بخونید میبینید که با پرتاب یک ماهواره به فکره فرستادن انسان به ما نیوفتادند.ولی این مهمه که بعد از 52 سال تونستن بزرگترین سازمان فضایی دنیا یعنی ناسا رو به اینجا برسونند.

فکر کنم برای ما ایرانی ها هم میتونه جالب باشه چون همین چند وقت پیش امیدو فرستادیم بالا.

شاید برای ما هم جالب باشه که ببینیم بلندترین راهها با اولین قدم شروع میشود.

شاید برای ما هم مهم باشه که 50 سال دیگه یک سازمان فضایی قدرتمند توی جهان داشته باشیم.

شاید........

ماهواره ای که ما فرستادیم اسمش امید هست.

ما به آینده امیدواریم و با قدرت پیش می ریم و البته خیالپردازی همیشه هم بد نیست چرا که اگه آدم خیال پروازرو در سر نداشت هیچوقت به فضا هم نمی تونست بره . رفتن به فضا ممکنه الان خیلی غیرقابل تصور باشه اما کسی هم نگفته که قراه همین فردا ایرانی ها به ماه برن !!!

در ضمن من فکر می کنم ما از صفر شروع نکردیم و به همین خاطر شاید زودتر از 50 سال به فضا برسیم ...!

به هر حال ایرانی اگه چیزی رو بخواد، میتونه بدستش بیاره و به امید اون روز 

کوتاه ترین واقعه فضایی; سرآغاز تشکیل «ناسا»

52سال قبل در ساعت 16و 44دقیقه به وقت محلی 6دسامبر1957 در پایگاه «کیپ کارناوال» فلوریدا زمانی که «ماموریت کنترل»، ترکیب انفجاری اکسیژن مایع و نیتروژن را در اولین مرحله پرتاب های موشک های وانگارد روشن کرد هیچ کس فکر نمی کرد این پرتاب ناموفق، سرآغاز تشکیل بزرگترین سازمان فضایی دنیا شود. موتور اولین موشک از سری موشک های وانگارد زیر نگاه دنیا و بخصوص «آیزنهاور» رئیس جمهور وقت آمریکا و با همکاری پخش زنده تلویزیونی روشن و 24ثانیه بعد منفجر شد. سفر این موشک به منظور پرتاب اولین قمر مصنوعی آمریکا و برای پاسخگویی «دنیای آزاد» به قمر مصنوعی «اسپاتنیک» کرملین بود. قمر مصنوعی آمریکا که با رویای فتح ماه و مریخ پرتاب شد تنها توانست یک متر و 20سانتی متر از زمین بلند شود و این گونه رکورد کوتاه ترین واقعه فضایی در تاریخ نجوم را به نام خود به ثبت رساند. روزنامه  ها پس از انفجار این موشک و قمر مصنوعی اش به تلخی خندیدند. «نیکیتا خروشوف»، رئیس جمهور وقت اتحاد جماهیر شوروی سابق با خوشحالی شکست این رویداد را تمسخر کرد و با این کار «آیزنهاور» را بیش از گذشته برای ایستادگی در مقابل همتای بلوک شرقی خود مصمم کرد. بطوری که تنها 8ماه پس از پرتاب ناموفق این موشک از «کیپ کارناوال»، آیزنهاور در 29جولای1958 قانون تشکیل «اداره ملی دانش هوانوردی و فضا» (ناسا) را امضا کرد. به این ترتیب آژانس فضایی آمریکا با دانشمندان و برنامه ها و رویاهایشان و با هدف اجرای پروژه های رقابتی با شوروی ایجاد شد. اکنون 50سال از وجود این سازمان می گذرد و اگرچه پیشرفت های سریع آن به برکت تلاش دانشمندان و تحت کنترل علم است اما دنیا می داند که در حقیقت این سیاست، ایدئولوژی و قدرت نظامی است که کنترل ناسا را در اختیار دارد و به ناسا فرمان می دهد که مرزهای دنیا را وسیع تر کند و در محدوده خلا» فراتر از اتمسفر زمین در کرانه منظومه شمسی به پیش راند. نیم قرن از تاسیس این آژانس فضایی می گذرد و موفقیت های آن در مدت نیم قرن مهر تائیدی بر گذر از شرمندگی ناشی از پرواز یک متر و 20سانتیمتری پروژه های رویای استعمارگری انسان در قلمرو ماه و مریخ در دسامبر1957 است. عقیده ای که «وینستون چرچیل» بزرگترین حامی اروپایی آمریکا در تائید آن بیان داشت: «همیشه می توان حساب کرد که آمریکایی ها قبل از انجام یک کار واقعا درست باید چند کار اشتباه انجام دهند»! اتحاد جماهیر شوروی دوره حکومت «نیکیتا خروشوف» و دو رئیس جمهور پس از آن به آسانی فضا را در سلطه خود داشت. در حقیقت شوروری عصر جنگ سرد موفق شد اولین قمر مصنوعی دنیا با عنوان اسپاتنیک 1 را در 4اکتبر1957 در مدار قرار داد. این قمر مصنوعی با چشم غیرمسلح در آسمان شب قابل رویت بود. به فاصله یک ماه از پرتاب موفقیت آمیز این قمر مصنوعی، دومین نسخه آن با عنوان اسپاتنیک2 در سوم نوامبر همان سال وارد مدار شد و اولین موجود زنده زمینی را به فضا برد. این موجود زنده، ماده سگی به نام «لایکا» بود که جان خود را در راه فتح مرزهای فضا از دست داد. به گزارش مهر، پس از این حادثه غم انگیز، «یوری گاگارین»، توانست در 12آوریل 1961 لقب اولین فضانورد تاریخ بشریت را به نام خود ثبت کند. در حقیقت شوروری در طول سال های جنگ سرد توانست افتخاراتی چون پرتاب اولین قمر مصنوعی، اعزام اولین موجود زنده به فضا، اعزام اولین انسان به فضا، اولین گردش فضایی، اعزام اولین زن فضانورد به فضا و اولین تلاش ها برای رسیدن به ماه، مریخ و زهره را در کارنامه فضایی خود برای تمام تاریخ حفظ کند. این درحالی بود که موتور ناسا در قلب «فن براون» نازیست سابق، سوخت آن درون «جان اف کندی» و نیرو محرکه  آن در دست شوروی ها بود که با هر موفقیت فضایی که بدست می آوردند بیش از همیشه ناسا را تحریک می کردند. این سه عامل در کنار هم چنان نیرویی بوجود آورده بود که «نیل آرمسترانگ» و «باز آلدرین» را در 20جولای1969 بسوی «دریای آرام» ماه راند و به این ترتیب «ناسا» اولین پرچم یک کشور زمینی را روی خاک تنها قمر زمین گذاشت.