تبیان، دستیار زندگی

با عرض سلام من میخواهم یه بحث که شاید خیلی هم قدیمی وبه قول معروف کلیشه ای باشه باز کنم وبه بررسی آن در حال حاضر بپردازیمبله  همه ما بحثهای جدایی دین از سیاست رو که از اوایل اسلام مطرح بوده شنیدیم وسخن معروف شهید مدرس که فرمودند( دیانت ما عین سیاست ماست وسیاست ما عین دیانت ما)رو همه شنیدیدحال سوال من اینه آیا باید دین درخدمت سیاست باشه یاسیاست در خدمت دین ؟آیابخاطر سیاست میتونیم با اسم دین بازی کنیم ؟آیاماحق داریم به اسم دین اما بخاطر سیاست دیندارانمون رو بی دین جلوه بدیم؟آیا ما حق داریم به خاطر سیاست دست به تخریب,تهمت وافترابزنیم ؟

ماجرایی در مورد امام خمینی رحمه الله علیه نقل شده است که شا ید جواب شما در آن باشد

نقل میکنند که در جریا نها ی پانزده خرداد یکی از وابستگان دربار به ظاهر از سر خیر خواهی به امام خمینی می گوید آقا برای شما خوب نیست که وارد سیاست شوید سیاست پدر سوختگی است وشما بهتر است با دخالت در سیاست خودر ا آلوده نکنید امام در جواب ان شخص می فرمایند سیاستی که شما می شناسید پدر سوختگی است نه آن سیاستی که من دارم(به این مضمون )

در نهج ابلاغه حضرت علی علیه السلام در مورد معاویه می فرمایند که معاویه ازدر خدعه وفریب وارد می شود اگر من هم بخواهم مثل اوباشم واز در فریب وارد شوم من به مراتب از او سیاستمدار تر هستم(به این مضمون)

سلام

جناب نسیم سحری اشتباه نکنید من موافق نظریه جدایی دین از سیاست نیستم  فقط میخواهم بگویم اینکه بعضی افراد با نام دین سر رقبا ومخالفینشون رو میبرند درسته اینه معنای سیاست ما عین دیانت ماست

این افراد دیانتشون رو عین سیاستشون کرده اند یعنی دین رو بخاطر سیاست میخواهند

 ماجرا هایی هم که من ذکر کردم در همین راستا بود اگرکسی به اسم دین وبه خاطر سیاست دروغ می گوید تهمت می زنداین شخص خودش در خدمت دین نیست دین را وسیله ی رسیدن به اهداف شخصی اش قرار داده اینجا سیاست دینی تبرئه می شود وآن فرد محکوم 

معیار ومیزان دین وقوانین آنهستند نه رفتار افراد مدعی دین داری.