پرتو درمانی چیست ؟

پرتو درمانی ( Radiotherapy ) استفاده از پرتوهای یونساز برای ازبین بردن یا كوچك كردن بافتهای سرطانی است . در این روش در اثر آسیب DNA ، سلولهای ناحیه درمان ( بافت هدف ) تخریب و ادامه رشد و تقسیم غیر ممكن میشود . اگرچه پرتو علاوه بر سلولهای سرطانی به سلولهای سالم نیز آسیب میرساند ولی اكثر سلولهای سالم بهبودی خود را دوباره بدست می آورند . هدف از پرتو درمانی از بین بردن حداكثر سلولهای سرطانی با حداقل آسیب به بافت های سالم است . روشهای مختلفی برای پرتودهی و انتقال اشعه با قدرت نفوذ متفاوت وجود دارد ، علاوه براین تعدادی از روشهای پرتو دهی میتواند بطور دقیق و كنترل شده برای درمان ناحیه كوچكی از بافت بدون آسیب به بافت و اندام های اطراف استفاده شود ، در حالیكه برای درمان نواحی بزرگتر از انواع دیگر پرتو استفاده میشود . درتعدادی از بیماران هدف از درمان تخریب كامل تومور و بعضی كوچك كردن تومور یا كاهش علائم آن است . در هر بیمار طراحی درمان برای محافظت بافت های سالم تا حدامكان انجام میشود . نیمی از بیماران سرطانی پرتودرمانی‌ میشوند . پرتودرمانی ممكن است بصورت منفرد یا همراه با دیگر روشهای درمان سرطان ( شیمی درمانی یا جراحی ) مورد استفاده قرار گیرد حتی دربعضی موارد ممكن است بیش از یك روش پرتودرمانی به كار گرفته شود .

چه موقع رادیوتراپی مورد استفاده قرار میگیرد ؟

رادیوتراپی ممكن است برای درمان انواع تومورهای جامد شامل تومورهای مغز ، پستان ، گردن رحم (Cervix  ) ، حنجره‌‌ ، ریه ، پانكراس ، پروستات ، پوست ، نخاع ، معده ، رحم یا ساركومای بافت نرم و استخوان درمان لوسمی و لنفوم ( تومور سیستم لنفاوی ) و برخی تومورهای خوش خیم به كار رود . مقدار دوز مورد استفاده در پرتودرمانی به نوع تومور و بافت یا اندام های درمعرض آسیب بستگی دارد . برای بعضی از تومورها ، پرتودهی به نواحی غیرتومورال برای جلوگیری از رشد مجدد سلولهای سرطانی صورت میگیرد . این تكنیك ، پرتو درمانی پیشگیری كننده ( Prophylactic ) نامیده میشود . رادیوتراپی همچنین میتواند به كاهش علائم بیمار مثل درد ناشی از گسترش سرطان به استخوان یا سایر بافت های بدن كمك كند . این تكنیك رادیوتراپی تسكینی ( Palliative ) نامیده میشود .

تفاوت بین رادیوتراپی خارجی ، رادیوتراپی داخلی (براكی تراپی ) و رادیوتراپی سیستمیك چیست ؟

پرتودهی ممكن است توسط دستگاهی خارج از بدن ( رادیوتراپی خارجی ) و یا توسط منبع پرتو در داخل بدن ( رادیوتراپی داخلی ) و یا توسط مواد رادیواكتیو باز درداخل بدن انجام شود ( رادیوتراپی سیستمیك ) . نوع پرتودهی به نوع تومور ، تحمل بافت های سالم اطراف محل آن ، مسافتی كه پرتو باید در داخل بدن طی كند همچنین به سلامت عمومی بیمار ، تاریخچه بیماری و اینكه آیا بیمار از روشهای دیگر درمان استفاده خواهد كرد یا نه و مجموعه ای عوامل دیگر بستگی دارد . دربیشتر بیماران از روش پرتودرمانی خارجی و در تعداری از بیماران از سه روش پرتو درمانی خارجی ، داخلی ، سیستمیك همراه با هم و یا جداگانه استفاده میشود .

رادیوتراپی خارجی :

پرتودرمانی یا رادیوتراپی خارجی معمولاً دربیماران سرپایی مورد استفاده قرار میگیرد . در بیشتر این بیماران نیاز به بستری شدن در بیمارستان نیست رادیوتراپی خارجی برای درمان انواع سرطان شامل سرطان مثانه ، مغز ، پستان ، ركتوم ، پانكراس ، معده ، گردن رحم ، حنجره ، ریه ، پروستات و رحم استفاده میشود علاوه بر این رادیوتراپی خارجی ممكن است برای كاهش دردهای متاستاتیك و یا مشكلات دیگر ناشی از گسترش تومورها مورد استفاده قرار گیرد.

رادیوتراپی حین جراحی : Intraoperative Radiotherapy

این روش نوعی پرتو درمانی خارجی همراه با جراحی است . IIORT  برای درمان تومورهای متمركز كه نمی توان آنها را به طور كامل خارج كرد و یا ریسك عود مجدد وجود دارد استفاده می­شود. بعد از خارج كردن تمام یا بیشتر بافت تومورال یك دوز زیاد با انرژی بالا مستقیماً به محل تومور در حین جراحی داده میشود ( بافت های سالم اطراف بوسیله شیلدهای مخصوصی حفاظت میشوند ) . بیمار بعد از عمل جراحی در بیمارستان بستری میشود این روش ممكن است در درمان تومور های تیروئید ، gynecological , colorectal روده باریك و لوزالمعده ( پانكراس ) استفاده شود . این روش برای درمان برخی از انواع تومور های مغز و ساركومای لگن در بزرگسالان تحت بررسی است .

رادیوتراپی داخلی : ( Brachy Therapy )

در این روش منبع تشعشع كه در یك پوشش نگهدارنده كوچك پیچیده شده در داخل تومور و یا بسیار نزدیك به آن قرار میگیرد و Implant یا ماده كاشتنی نامیده میشود . مواد كاشتنی ممكن است در شكلهای مختلف مانند سیمهای كوچك ، تیوبهای پلاستیكی ( كاتترها ) ribbans ( رشته ای ) كپسول و یا به شكل دانه ای وجود داشته باشد . مواد كاشتنی مستقیماً در داخل بدن گذاشته میشوند . در رادیوتراپی داخلی ممكن است بیمار نیاز به بستری داشته باشد .

رادیوتراپی داخلی معمولاً به یكی از روشهای زیر انجام میشود كه هركدام به طور جداگانه توضیح داده شده است . در هر سه روش از مواد كاشتنی سربسته استفاده میشود .

رادیوتراپی داخل نسجی : ( Interstitial Rediotherapy )

در این روش ماده رادیواكتیو در داخل بافت یا نزدیك محل تومور قرار میگیرد . این روش در درمان تومور های سر و گردن ، پروستات ، گردن رحم (Cervix ) ، تخمدان ، پستان ، نواحی لگن و اطراف مقعد استفاده میشود . در رادیوتراپی خارجی پستان ممكن است یك دوز بیشتر ( Boost ) به روش داخل نسجی یا خارجی به بیمار داده شود .

رادیوتراپی داخل حفره ای : (Therapy Intracavitary )

در این روش منبع رادیواكتیو بوسیله یك اپلیكاتور در داخل بدن قرار میگیرد . این روش معمولاً در درمان تومورهای رحم استفاده میشود . محققان در حال مطالعه و بررسی انواع رادیوتراپی داخلی برای درمان دیگر سرطانها شامل پستان ، Bronchial ، گردنی ، مثانه ، دهانی ، Tracheal, Rectal ، رحم و واژن هستند .

رادیوتراپی سیستمیك : ( پزشكی هسته ای )

در این روش از مواد رادیواكتیو مانند  I₁₃₁  Strontium89. به صورت خوراكی و یا تزریقی استفاده می­شود . این روش درمانی گاهی اوقات برای درمان سرطان تیروئید و لنفوم غیر هوچكینی بزرگسالان استفاده میشود . محققان در حال بررسی موادی هستند كه بتواند برای درمان دیگر انواع سرطان استفاده شود .

آیا پرتو درمانی باعث رادیواكتیو شدن بیماران میگردد ؟

بیماران تحت پرتودرمانی معمولاً نگران این موضوع هستند كه آیا این روش درمانی بدن آنها را رادیواكتیو خواهد كرد ؟ جواب این سؤال به نوع پرتو درمانی انجام شده بستگی دارد پرتو درمانی خارجی بیمار را رادیواكتیو نخواهد كرد و در این بیماران نیازی به دوری از افراد دیگر در طول درمان نیست .

در رادیوتراپی داخلی ( داخل نسجی ، داخل حفره ای ) كه با منابع رادیواكتیو سربسته انجام میشود بیمار ممكن است در بیمارستان بستری شود . در این مورد پیش بینی های لازم برای حفاظت پرتویی پرسنل بیمارستان و ملاقات كنندگان صورت خواهد گرفت . منابع سربسته بطور اساسی ناحیه اطراف خود را مورد تشعشع قرار میدهند ، بنابراین تنها ناحیه اطراف منبع ، و نه تمام بدن بیمار رادیواكتیو خواهد شد .

در رادیوتراپی سیستمیك از منابع رادیواكتیو سرباز كه وارد جریان خون میشوند استفاده میشود . مقداری از این مواد رادیواكتیو از طریق بزاق ، عرق یا ادرار بیمار از بدن خارج میشوند و تازمانیكه اكتیویته آنها به اتمام نرسیده است بدن رادیواكتیو است . بنابراین بعضی از مواقع پیش بینی های حفاظتی لازم برای افرادیكه در تماس نزدیك با بیمار هستند بكار میرود . پزشك و یا پرستار درصورت نیاز به اقدامات حفاظت پرتویی از این موضوع مطلع خواهند شد .

چگونه دوز تشعشع اندازه گیری میشود ؟

مقدار انرژی جذب شده در واحد جرم ماده دز جذبی یا دوز تشعشع نامیده می شود . تا قبل از سال 1985 واحد دوز جذبی ، راد (rad ) بود در حال حاضر از واحد گری ( Gy) استفاده میشود . یك گری برابر با rad 100 است ( 1cGy = 1 rad ) . دوز قابل تحمل بافتهای مختلف متفاوت است برای مثال كبد میتواند یك دوز مجموع cGy3000 را تحمل كند در صورتیكه كلیه ها قدرت تحمل cGy 1800 دارند . دوز مجموع معمولاً به دوزهای كوچكتر در تعداد جلسات معین كه به صورت روزانه داده میشود ، تقسیم میشود . این روش باعث افزایش تخریب سلولهای سرطانی با حداقل آسیب به بافت سالم میشود . برای نشان دادن میزان آسیب سلولهای سرطانی در مقایسه با سلولهای سالم از یك ضریب به نام نسبت درمانی (therapeutic ratio ) استفاده میشود .

منابع انرژی در رادیوتراپی خارجی جه منابعی هستند ؟

منابع پرتودهی مورد استفاده در رادیوتراپی خارجی ممكن است شامل انواع زیر باشد :

اشعه گاما یا x : این پرتوها از نوع تشعشع الكترومغناطیس محسوب میشوند ، ولی طریقه تولید آنها متفاوت است . پرتوهای x بوسیله دستگاهی به نام شتابدهنده خطی تولید میشوند . پرتوهای با انرژی پایین در تخریب سلولهای سرطانی سطحی و پرتوهای با انرژی بالاتر در درمان تومورهای عمقی تر بكار میرود . پرتوهای x میتوانند یك ناحیه بزرگ را مورد تشعشع قرار دهند . پرتوهای گاما از رادیو ایزوتوپهایی مثل ایدیدیوم Ir  و CO₆₀   منتشر میشوند . هر عنصر در یك زمان خاص واپاشی و میزان متفاوتی از انرژی را آزاد میكند كه بر نفوذ آن به داخل بدن مؤثر است . در واپاشی كبالت پرتوی گاما منتشر میشود كه در درمان با Gamma knife  نیز مورد استفاده قرار میگیرد .

تشعشعات ذره ای ( Particle beams )

دراین روش از ذرات هسته ای پر انرژی به جای فوتون استفاده میشود . این روش درمانی ، رادیوتراپی ذره ای یا تشعشع ذره ای نامیده میشود .

تشعشعات ذره ای به وسیله شتابدهنده های خطی ، سنكروترن و سیكلوترون تولید میشود . ذرات شتابدار عبارتند از : الكترون كه به وسیله تیوب اشعه X تولید میشود ، نوترون ها كه به وسیله عناصر رادیواكتیو و تجهیزات مخصوص تولید میشوند . یونهای سنگین مثل پروتونها ، هلیوم و ذرات باردار كوچك یعنی مزون كه به وسیله شتابدهنده و یك سیستم مغناطیسی تولید میشوند . برخلاف پرتوهای ایكس و گاما ، پرتوهای ذره ای قدرت نفوذ كم دارند . بنابراین از این پرتوها معمولاً برای درمان تومورهای سطحی یا زیر جلدی استفاده میشوند .

درمان با پرتوی پروتون ( Proton beam therapy  )

در این روش از پرتوهای پروتونی استفاده میشود كه انرژی خود را در یك ناحیه كوچك ( Bragg peak ) از دست میدهند . در این ناحیه دوزهای بالا بر روی تومور با حداقل آسیب به بافتهای نرمال متمركز میشود . پروتون درمانی فعلاً در مراكز محدودی در ایالات متحده استفاده میشود . این شیوه برای درمان تومورهایی كه عمل جراحی مشكل یا پر مخاطره است به كار میرود . تحقیقات كلینیكی برای استفاده از این روش در درمان ملانومای چشم ، Retinoblastoma ( یك نوع تومور چشمی كه بیشتر در اطفال زیر 5 سال اتفاق می افتد ) ساركومای عضلات مخطط ، برخی انواع تومورهای سر و گردن ، پروستات ، مغز و ریه در حال انجام است .

منابع انرژی مورد استفاده در پرتو درمانی داخلی چه منابعی هستند ؟

منابع تشعشع مورد استفاده در رادیوتراپی داخلی عبارتند از : ایزوتوپهای رادیواكتیو مانند (I₁₃₁ ) و Sr₈₉ ، فسفر ،palladium  ، سزیم ، ایریدیوم ، فسفات یا كبالت ، منابع دیگری هم در دست بررسی هستند .

Stereo tactic radiosurgery & Stereo tactic Rodiotherapy

در روش اول از یك دوز بالا برای تخریب بافت تومورال در مغز استفاده میشود . سر بیمار در یك قالب مخصوص كه به جمجمه متصل است قرار میگیرد . از قالب به منظور تابش به خط مستقیم به تومور سر بیمار استفاده میشود . تابش دقیقاً در ناحیه مورد نظر خواهد بود . این روش بافتهای اطراف تومور عموماً از آسیب در امان خواهند ماند‌ . این شیوه به سه صورت انجام میگیرد :‌ روش متداول استفاده از فوتون های با انرژی زیاد شتابدهنده خطی كه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ Linac -based stereo tactic RT  نامیده میشود . در دومین روش از پرتوی گامای CO₆₀ و در روش سوم از پرتوهای ذرات باردار سنگین مثل پروتونها و یونهای هلیوم Stereo tactic  استفاده میشود . این روش اكثراً در درمان تومورهای كوچك خوش خیم یا بد خیم مغز مثل مننژیوما ، و تومور هیپوفیز همچنین در درمان بیماریهای دیگر مثل پاركینسون ، صرع ، تومورهای متاستاتیك مغز ( تومورهایی كه از قسمتهای دیگر بدن انتشار یافته اند ) ، به صورت منفرد و یا همراه با رادیوتراپی تمام مغز مورد استفاده قرار میگیرند .

Stereo tactic Radiotherapy

در این روش از همان شیوه مورد استفاده در روش های قبل ولی با دوزهای پایین در تعداد جلسات متعدد استفاده میشود . دوزهای كم و تعداد جلسات زیاد نتیجه را بهبود بخشیده ، عوارض اشعه را به حداقل میرساند . این روش برای درمان تومورهای مغزی با همان روشی كه در قسمتهای دیگر بدن بكار میرود ، استفاده میشود .

در تحقیقات بالینی سودمندی این دو شیوه به صورت منفرد و یا همراه با دیگر روشهای پرتو درمانی در حال بررسی است .

دیگر روشهای مورد استفاده و یا تحت مطالعه برای بهبودی پرتو درمانی خارجی چیست ؟

تعدادی از تكنیكها و روشهای اصلاحی مورد استفاده یا تحت مطالعه برای افزایش اثرات رادیوتراپی خارجی به شرح زیر است :

-         رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی 3-D Conformal Radiation Therapy

رادیوتراپی تطبیقی برخلاف طرح درمان های قدیمی سه بعدی است و از كامپیوتر برای هدف گیری دقیق تر تومور استفاده میشود . امروزه بیشتر متخصصین سرطان شناسی از این روش استفاده میكنند . تصاویر سه بعدی CT ، MRI  ، PET ویا SPECT تهیه و به كمك نرم افزارهای مخصوص ، پرتوهایی كه با شكل تومور مطابقت دارند طراحی میشود . چون در این تكنیك بافت سالم اطراف تومور به طور وسیع از تشعشع دور است از دوزهای بالاتر برای درمان تومور می توان استفاده كرد . استفاده از این روش در تومور های Nasopharyngeal  ، پروستات ریه ، كبد و تومور های مغزی نتایج بهتری در برداشته است .

- IMRT ( Intensity-modulated Radiation therapy )

در این روش كه یك نوع رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی جدید است معمولاً از پرتوهای  x با شدتهای متفاوت برای انتقال دوزهای متفاوت پرتو به نواحی كوچك بافت به طور همزمان استفاده میشود . در این تكنولوژی نیز دوزهای بالا به تومور و دوزهای كمتر به بافتهای سالم اطراف میرسد . در برخی تكنیكها بیمار دوز روزانه بیشتری دریافت میكند و زمان كل درمان كاهش و موفقیت درمان بیشتر میشود . IMRT  ممكن است عوارض جانبی درمان را كاهش دهد. پرتودهی در این روش بوسیله یك شتابدهنده خطی مجهز به كولیماتور Multileaf انجام میشود ( كولیماتور به شكل دادن دقیق پرتوها كمك میكند ) . با چرخش دستگاه به دور بدن بیمار پرتوها از بهترین زوایا وارد تومور میشوند . پرتو ها تا حد امكان به طور دقیق با شكل تومور تطبیق داده میشوند . چون دستگاه IMRT بسیار تخصصی است مراكز سرطان شناس به ندرت از این وسیله استفاده می كنند . این تكنولوژی جدید برای درمان تومورهای مغزی ، سرو گردن ، حلق بینی ، پستان ، كبد ، ریه ، پروستات و رحم مورد استفاده قرار میگیرد . IMRT  برای هر بیمار و یا هر نوع توموری مورد استفاده قرار نمی گیرد.

پرتوهای LET Low و پرتوهای  LET High چه پرتوهایی هستند ؟

LET معرف میزان انرژی به جا مانده از پرتو در هنگام عبور از بافت است. با جذب انرژی بیشتر سلولهای بیشتری از بین میروند . LET پرتوها متفاوت است. برای مثال پرتوهای x ، گاما و الكترونها Low LET و poins و نوترونها ، یونهای سنگین high LET میباشند . تحقیق و بررسی در مورد پرتوهای High LET در حال انجام است . هزینه سنگین این تجهیزات و آموزشهای تخصصی مورد نیاز ، استفاده از این پرتوها را به مراكز اندكی در ایالات متحده آمریكا محدود كرده است .

طراحی درمان در پرتو درمانی به عهده چه كسی است ؟

مجموعه كاركنان هر مركز رادیوتراپی به طراحی و درمان بیمار كمك میكنند . تیم پرتو درمانی شامل رادیوتراپیست ، دوزیمتریست ( شخصی كه دوز كامل و دقیق پرتو را مشخص میكند ) ، فیزیست ( فردیكه كنترل دستگاه برای انتقال مقدار صحیح پرتو به محل تومور در بدن را انجام میدهد) و پرتوكار میباشد . معمولاً پرتو درمانی یك قسمت از درمان بیمار را شامل میشود در درمان تكمیلی معمولاً از شیمی درمانی استفاده میشود .

رادیوتراپیست Radiotion oncologist ، از همكاری با متخصص سرطان شناس اطفال ، جراح و رادیولوژیست ( پزشك متخصص در تهیه و تفسیر گرافیهای اندامهای بدن ) پاتولوژیست ( پزشك متخصص آسیب شناسی ) سود میبرد .

طراحی درمان چیست و چرا مهم است ؟

به دلیل تنوع روشهای پرتو دهی طراحی درمان یك گام اولیه و مهم برای درمان هر بیمار تحت پرتو درمانی است . قبل از پرتو درمانی گروه رادیوتراپی میزان و نوع پرتو را مشخص خواهند كرد .

اگر بیمار باید تحت پرتو درمانی خارجی قرار گیرد رادیوتراپیست از روشی به نام Simulation ( شبیه سازی ) برای مشخص كردن هدف پرتویی استفاده میكند در طول انجام Simulation بیمار به حالت آرام بر روی تخت قرار میگیرد و محدوده درمان توسط Simulation مشخص میشود . شبیه سازی همچنین ممكن است شامل CT یا سایر روشهای تصویر برداری برای كمك به پرتوكار در جهت طراحی پرتو دهی باشد . Simulation  ممكن است باعث تغییراتی در طراحی درمان و در نتیجه محافظت بیشتر بافت سالم از تشعشعات شود. نواحی كه باید تحت پرتودهی قرار گیرند توسط یك ماركر دائمی یا موقتی مثل خالكوبی مشخص میشود . این نشانه ها در اولین جلسه درمان برای تعیین محل دقیق پرتو دهی به كار میرود . بسته به نوع پرتو درمانی ، پرتوكار ممكن است از Mold یا وسایل دیگر برای بی حركت نگه داشتن بیمار در طول درمان استفاده كند . این وسایل معمولاً از فوم ، پلاستیك یا گچ ساخته میشوند . در بعضی موارد پرتوكار شیلدهایی را به منظور جلوگیری از نفوذ پرتو به ارگان و بافتهای اطراف محل درمان مورد استفاده قرار میدهد . زمانیكه شبیه سازی كامل شد تیم رادیوتراپی برای تصمیم گیری در مورد مقدار دوز مورد نیاز و چگونگی رساندن آن به محل مورد نظر و درمانهایی كه در مورد بیمار باید انجام گیرد تصمیم گیری میكند .

حساس كننده ها و محافظت كننده های پرتویی Radiosensitizers.radioprotectors ؟

حساس و محافظت كننده های پرتویی مواد شیمیایی هستند كه پاسخ سلول به تشعشع را تغییر می دهند . حساس كننده های پرتویی داروهایی هستند كه سلولهای سرطانی را نسبت به تشعشع حساستر می كنند . برخی از این تركیبات تحت مطالعه هستند . علاوه براین تعدادی از داروهای ضد سرطان مثل 5-flaurouracil و Cisplatin  سلولهای سرطانی را نسبت به رادیوتراپی حساستر میكنند .

محافظت كننده های پرتویی كه Radioprotectors هم نامیده میشوند داروهایی هستند كه سلولهای سالم را از آسیب ایجاد شده توسط تشعشع محافظت میكنند . این مواد ترمیم سلولهای غیر سرطانی آسیب دیده را تسهیل میكنند . Amifostine تنها دارویی است كه توسط اداره دارو و غذای ایالات متحده آمریكا (FDA ) بعنوان محافظت كننده پرتویی تأیید شده است . این دارو به كاهش خشك شدگی دهان ناشی از دریافت تشعشع زیاد در تومور غده پاروتید ( بنا گوشی ) كمك میكند . مطالعات دیگری برای تشخیص مؤثر بودن Amifostine در درمان سرطانهای دیگر در حال انجام است .

رادیوداروها (Radiopharmaceuticals ) چه داروهایی هستند و چگونه استفاده میشوند ؟

این داروها كه تحت عنوان رادیونوكلئوتید ها شناخته میشوند داروهای رادیواكتیوی هستند كه برای درمان انواع سرطان شامل تومور تیروئید ، تومور عود كرده قفسه سینه و تومور متاستاتیك استخوان استفاده میشوند . بیشترین استفاده مربوط به Samarium153  و Strontium89 می باشد . این داروها بوسیله FDA برای كاهش درد متاستاتیك استخوان تأیید شده است .

هردو دارو از طریق تزریق داخل وریدی و معمولاً در بیماران سرپایی مورد استفاده قرار میگیرند . بعضی مواقع این داروها به همراه رادیوتراپی خارجی استفاده میشود . انواع دیگر رادیونوكلئوتیدها P₃₂ ، Rhodium186 و گالیم نیترات میباشد داروهای دیگری نیز تحت مطالعه و بررسی هستند .

شیوه های جدید رادیوتراپی چیست ؟

گرما درمانی ( استفاده از حرارت ) همراه با رادیوتراپی در حال مطالعه است محققان دریافته اند ، تركیب حرارت و پرتو میتواند میزان پاسخ دهی بعضی تومورها را افزایش دهد

محققین همچنین در حال مطالعه در مورد استفاده از آنتی بادیهای نشان دار برای انتقال تشعشع به طور مستقیم و صحیح به محل تومورند كه رادیوایمونوتراپی ( Radio immunotherapy ) نامیده میشود . آنتی بادیها ، پروتئینهای مخصوصی هستند كه بوسیله بدن در پاسخ به حضور آنتی ژنها ( موادیكه به عنوان عوامل خارجی توسط سیستم ایمنی در نظر گرفته میشوند ) ساخته میشوند . این آنتی بادیها میتواند در آزمایشگاه و در اتصال با مواد رادیواكتیو (طی روندی كه نشان دار كردن نامیده میشود ) ساخته شوند . این مواد بداخل بدن تزریق و بدنبال سلولهای سرطانی تخریب شده میگردند . این روش میتواند ریسك آسیب پرتویی سلولهای سالم را به حداقل برساند . موفقیت در این تكنیك به تشخیص صحیح ماده رادیواكتیو و مشخص كردن دوز مؤثر و ایمن مورد استفاده در این شیوه بستگی دارد . استفاده از رادیوایمونوتراپی در برخی از تومورها شامل لوسمی ، NHL ، Colorectal و تومورهای كبد ، ریه‌ ، مغز ، پروستات ، تیروئید ، پستان ، تخمدان و لوزالمعده تحت بررسی است .