مقام معظم رهبری: "کلید تدبر و عمل به قرآن, فهمیدن معنای کلمات قرآن است." استاد محسن قرائتی: "آنچه از تلاوت و ترتیل و تجوید مهمتر است, تدبر و تفکر در آیات است که خداوند به آن سفارش و کسانی را که از این مرحله دور هستند توبیخ فرموده است."
کل آیتم ها 3
سلام عليكم. اول بايد تلاوت كنيد تا بعد به سراغ ترجمه برويد . تا متني را نخوانده ايد كه نمي توانيد آنرا ترجمه و يا شرح كنيد . اما آنچه مذموم است اينكه فقط در خواندن بمانيد. قرآن بارها در يك سوره فرموده است: "و لقد يسرنا القرآن للذكر فهل من مدكر؟" اما هيچ گاه نفرموده است: فهل من مقرئ . در باره پيامبر اكرم صلوات الله عليه و آله نيز فرموده است: " ...يتلو عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمة" . يعني پيامبر تنها وظيفه اش آموختن قرائت و تلاوت آيات قرآن به مردم نبود ، بلكه پس از تلاوت آيات ، كتاب را به آنها تعليم مي داد. يعني مفهوم مجموعه آيات و نه تنها معني كلمه به كلمه و مفردات. از اينها گذشته نبايد در معني و مفهوم هم توقف كرد ، چرا كه قرآن كتاب عمل است. گيرم كه شما ترجمه تمام كلمات و آيات را بدانيد و تفسير همه سوره ها را بخوبي بلد باشيد ، اما اگر به آنها عمل نكنيد يا اينكه خداي ناكرده بر خلاف قرآن و دستورات آن عمل كنيد ، مصداق عامل بي عمل و زنبور بي عسل خواهي بود و عالمي كه خود مفسد باشد چه بسا كه جامعه اي را نيز به فساد بكشاند. خداوند ما را عالم و عامل به قرآن و احكام و دستورات آن قرار دهد.آمين
و علیکم السلام. انصافا در یک متن کوتاه پاسخ کامل و جامعی ارسال فرمودید. حرف بنده هم دقیقا همین است. اینقدر که به تلاوت با صدای خوش و ادای درست حروف و حفظ قرآن توجه داریم به معنا و مفهوم و عمل به قرآن توجهی نمی کنیم. بنده نگفتم تلاوت نکنیم. یک آیه را تلاوت کنیم. ترجمه آنرا بخوانیم. در مورد آن فکر کنیم. از همان لحظه به بعد برای عمل به همان آیه تلاش کنیم. نه اینکه قرآن را از اول تا آخر به زبان عربی بخوانیم و حفظ کنیم. هر چند حفظ قرآن صواب دارد ولی این را بدانیم که قرآن نازل نشد که آنرا طوطی وار حفظ کنیم. قرآن نازل شد که دستورات اخلاقی و کلا راه زندگی را به ما بیاموزد.
بنام الله
نظر من نیز مانند دوستان دیگر است ما بایدعلاوه بر قرائت قران معنی ان را نیز بخوانیم تابه منظور ان ایه برسیم و مهمتر اینکه بکار گیری ان در زندگی خود
اگر به قران عمل کنیم شک نکنید مورد رحمت خداوند قرار خواهیم گرفت
الهی در راه خود اول زخودم بی خود کن
بی خود چو شدم زخود به خود راهم ده