تبیان، دستیار زندگی

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

محرم آمد و و قت عزا شد

به نام خدا

سلام

اگه دوست دارید بدونید اینجا کلیک کنید.

تا بعد...

یا علی

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

محرم آمد و و قت عزا شد

به نام خدا

سلام خدمت دوست خوبمون ستاره کوچولوی گرامی

ممنونم از پیشنهادتون.

ولی من فکر می کنم به دلیل این که ما توی اون تاپیک و تاپیک های مشابه بحث رو با استفاده از قرآن و احادیث پیش می بردیم ، بهتره که اون تاپیک توی همون انجمن قرآن و عترت باقی بمونه.

البته این نظر منه و در این مورد مدیر محترم انجمن قرآن و عترت تصمیم گیری می کنند. که تا الآن هم نظرشون بر باقی موندن اون تاپیک در انجمن قرآن و عترت بوده.

باز هم ممنونم.

تا بعد...

یا علی

از امام زین العابدین (ع) نقل شده كه فرمود: بدرستى كه زبان آدمى هر روز بر اندامهاى او سركشى مى نماید، آنگاه مى گوید: چگونه صبح كردید، حالتان چطور است؟ آنها مى گویند: خوب است !
اگر تو ما را واگذارى !و مى گویند الله الله را، در حق ما مراعات كن و آن را قسم مى دهند و مى گویند: همانا ما بوسیله تو پاداش داده مى شویم و بسبب تو مواخذه خواهیم شدو در كافى از امام صادق (ع) بدین گونه روایت شده: كه هیچ روزى نیست جز آن كه هر عضوى از اعضاى بدن زبان را تكفیر مى نماید یا اظهار ذلت و خضوع مى كند، التماس كنان مى گوید: تو را به خدا سوگند مى دهم كه كارى نكنى تا ما به خاطر تو عذاب شویم یعنى از شر تو به خدا پناه مى بریم، خود را نگهدار تا ما از عذاب سالم مانده بسبب تو معذب نگردیم.
گاهى على (ع) از آن چنین تعبیرى دارد: هیچ چیزى به زندان طولانى از زبان سزاوارتر نیست.
و گاهى مى فرماید: نگهداشتن زبان، پادشاهى و رها كردن آن هلاكت و نابودى است.
و گاهى فرموده: گرفتارى انسان در زبان اوست و نیز فرموده: تیزى سر نیزه پیوندها را مى برد و تیزى زبان عمرها را.
و یا فرموده: روزه دل بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شكم است.
سكونى از امام صادق (ع) نقل كرده است كه پیامبر اكرم (ص) مى فرماید: خداوند زبان را به عذابى مبتلا مى سازد كه هیچكدام از اندامها را به آن عذاب نمى كند.حرفهاى بى فائده در جنگ احد فرزند یكى از اصحاب رسول خدا (ص) شهید شد كه از گرسنگى سنگ به شكم مى بست، مادرش به بالین او آمد، خاك از روى او پاك مى نمود و مى گفت: فرزندم !گوارا باد تو را بهشت! آن حضرت فرمود: چه مى دانى كه بهشت بر او گوارا خواهد بود، شاید كه سخنان بى فائده مى گفته یا از چیزى كه او را كم نمى كرد بخل ورزیده باشد. درباره سكوت و فضل و مقام آن روایات بسیار است كه به روایت داوود رقى از امام صادق (ع) اشاره مى كنم كه فرمود: خاموشى، گنجى وافر و زینت بردبار و پوشش نادان است.
دروغ اگر قرآن را ورق بزنید به آیاتى بر خورد مى نمائید كه از دروغ نكوهش كرده است كه مى توان ادعا كرد بیش از هشتاد آیه نازل گردیده است.
و نیز از امام باقر (ع) روایت شده كه خداوند عزوجل براى شر قفلهایى را قرار داده كه كلید آن قفلها شراب است و دروغ بدتر از شراب است.از على (ع) روایت شده كه بنده مزه ایمان را نمى یابد مگر این كه دروغ را ترك كند خواه شوخى باشد، خواه جدى. تهمت و افتراء
از امام صادق (ع) نقل شده: زمانى كه مومنى به برادر خود تهمت زند، ایمان در دل او آب مى شود، چنان كه نمك در آب حل مى شود.بهتان
گناه بهتان گاهى بمراتب از گناه غیبت بیشتر است (غیبتى كه از زنا بالاتر است( زیرا اگر بهتان در پشت سر طرف تحقق پیدا كند، علاوه بر گناه غیبت، گناه دروغ را هم در بر دارد، پس در حقیقت بهتان یعنى دروغ و غیبت، بنابراین از گناهان كبیره و از بزرگترین آنها مى باشد.طعن
از امام صادق (ع) روایت شده كه فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: بدرستى كه خداى عزوجل مومن را از عظمت جلال و قدرت خود آفریده، پس هر كه بر او طعن زند، یا بر او چیزى رد كند، پس همانا بر خدا رد نموده است.
سوگند دروغ
و از امام صادق (ع) روایت شده: هر كه بر كلامى سوگند یاد كند، در صورتى كه مى داند كه دروغگوست پس در حقیقت با خدا محاربه نموده است.غیبت
نوف بكالى از شاگردان على (ع) و مونس آن بزرگوار است مى گوید: به آن حضرت عرض كردم: مرا پندى ده، پس فرمود: نیكى نما تا به تو نیكى شود...، گفتم: بیشتر نصیحت فرما، فرمود: دروغ مى گوید كسى كه گمان مى كند حلال زاده است و حال آن كه گوشتهاى مردم را بسبب غیبت مى خورد.امر به معروف و نهى از منكر
عظمت امر به معروف و نهى از منكر آن اندازه است كه خداوند فرموده: شما بهترین امت هستید در میان بشر هنگامى كه امر به معروف نموده و نهى از منكر نمائید و به خدا ایمان آورید
و از پیامبر گرامى اسلام (ص) روایت شده: امت من پیوسته در خیرند مادام كه امر به معروف و نهى از منكر نموده و به برو نیكى تعاون داشته باشند، و زمانى كه چنین كارى نكنند، بركت ها از آنها گرفته شده، و بعضى از آنها بر بعضى دیگر مسلط گشته، و براى آنها یار و یارى نه در زمین مى باشد و نه در آسمان، یعنى نه خداوند آنها را كمك مى كند و نه بندگان خدا.
عیب جوئى دیگران
و از رسول خدا (ص) روایت شده: هر كه آشكار سازد عمل ناشایست دیگرى را، مثل آنست كه خود آن را بجا آورده باشد، و كسى كه مومنى را به چیزى سرزنش كند، نمیرد تا خود به آن مبتلا گردد.فاش كردن اسرار
محمد بن فضیل از حضرت موسى بن جعفر (ع) نقل كرده كه به او گفتم: فدایت شوم !از برادر دینى ام مطلبى نقل مى كنند كه از نظر من ناپسند است، وقتى از او مى پرسم انكار مى كند، در صورتى كه عده اى موثق آن را نقل كرده اند؟ حضرت فرمود: محمد!گوش و چشم خود را نسبت به بد گوئى برادرت تكذیب نما، پس اگر پنجاه نفر سوگند خورنده بر مطلب خود گواهى دادند و خود او گفت: چنین نیست، او را تصدیق نما و آنها را تكذیب كن، و از او فاش نكن چیزى را كه او را بد چهره سازى و جوانمردیش را بكوبى، و در نتیجه از كسانى باشى كه خداوند در كتابش فرموده.لعن
از امام صادق (ع) روایت شده كه لعنت هنگامى كه از جانب گوینده آن صادر شود، میان او و لعن شده رفت و آمد مى كند، پس اگر جاى استحقاق خود را پیدا كرد كه هیچ وگرنه به صاحب خود بر مى گردد، و خود او مستحق تر است، پس دورى كنید از این كه مومنى را لعن كنید، كه به خودتان بر مى گردد. شوخى بیجا
روایات بسیارى وارد شده كه از شوخى و مزاح زیاد بپرهیزید، زیرا آبرو را مى برد و مزاح دشنام كوچك است و نور ایمان را مى برد و جوانمردى را سبك مى كند و سبب كینه و عداوت مى شود و وقار را نابود مى سازد.سخن چینى
امام صادق (ع) از پدران خود (ع) از پیامبر اكرم (ص) نقل فرموده كه آن سرور فرمود: آیا به شما بگویم كه بدترین افراد كیست؟ گفتند: بلى یا رسول الله! فرمود: بسیار روندگان به سخن چینى، جدائى افكنان میان دوستان و اشخاصى كه مى كوشند براى كسانى كه بدون عیبند، عیب تراشى كنند.فحش
از امام باقر (ع) نقل شده: رسول خدا فرمود: دشنام دادن مومن خروج از بندگى خداست، و قتال با او كفر، و خوردن گوشت او (غیبت او) معصیت، و حرمت مالش همچون حرمت خون اوست.فخر فروشى در گفتار
پروردگار جهان مكرر در قرآن از آن نهى فرموده، بلكه مخصوصا یك سوره درباره تكاثر نازل فرموده، مى فرماید: شما را مفاخرت بر یكدیگر (به بسیارى قبیله و عشیره و اموال )، از طاعت و ذكر خدا باز داشته به حدى كه به گورستان آمده مردگان را شماره كرده، نباید چنان باشد، زود باشد كه خطاى خود را بدانید.عجب و خود پسندى در گفتار
از پیامبر گرامى اسلام (ص) روایت شده كه سه چیز از جمله مهلكات است: بخلى كه اطاعت شود، و هواى نفسى كه پیروى گردد، و عجب انسان به نفس خود.سرزنش بیجا
از امام صادق (ع) روایت شده: هر كه مومنى را سرزنش نماید خداوند او را در دنیا و آخرت سرزنش كند. برگرفته از كتاب: مناظره زبان و اندامها به قلم: سید حسین شیخ الاسلامى

پیشنهاد می کنم این کتاب را بخونید می تونید این کتاب رو از www.downloadbook.org دانلود کنید. 

موفق باشید.

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

yass_am   گرامی 

ممنون از این که این مطالب را به طور مفصل گذاشتید 

و البته کتاب و آدرس را نیز قرار دادید 

امیدوارم باز هم ما را همراهی کنید 

با سپاس

چهل گناه زبان

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند : ‏
بهترین اعمال نزد خداوند حفظ زبان است . بیشترین گناهان فرزند آدم از زبان اوست . هرکه مردم از ‏زبان او بترسند ، اهل جهنم است .‏

‏1-خبری راندانسته گفتن ‏ ‏              ‏
‏2-عیبجوئی از دیگران ‏ ‏              ‏
‏3-مسخره کردن ‏ ‏             ‏
‏4- تهمت زدن ‏ ‏           ‏
‏5-فاش کردن اسرار مردم ‏ ‏           ‏
‏6-رنجاندن مومن ‏ ‏                 ‏
‏7-سرزنش بیجا ‏ ‏                ‏
‏8-دروغ گفتن ‏ ‏             ‏
‏9-وعده دروغ ‏ ‏          ‏
‏10- قسم دروغ ‏ ‏        ‏
‏11- شهادت ناحق ‏ ‏       ‏
‏12- تحریف مسائل دینی ‏ ‏      ‏
‏13- حکم ناحق ‏ ‏      ‏
‏14-لعنت کردن مردم ‏ ‏ ‏
‏15-طعنه زدن ‏ ‏   ‏
‏16-دل شکستن ‏ ‏    ‏
‏17-امربه منکر ‏ ‏   ‏
‏18- نهی از معروف ‏ ‏  ‏
‏19-بد خلقی ‏
‏20- تصدیق کفرو شرک ‏
21-غیبت کردن
22 - شایعه پراکنی
23- بد زبانی در معاشرت
24- به نام بد صدا زدن
25- تملق و چاپلوسی
26- با مکر و حیله سخن گفتن
27- مزاح زیاد
28- زخم زبان زدن
29- آبروریزی
30- کبر در گفتار
31- ادای صدای کسی را در آوردن
32 - بدعت در دین
33- اظهار بخل و حسد
34- خشونت در گفتار
35- فحش و ناسزا گفتن
36- سخن چینی کردن
37- نا امید کردن
38- شوخی با نامحرم
39- ریا در گفتار
40- فریاد زدن بیجا

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و ال محمد (ص)

محرم آمد و وقت عزا شد 

sibesorkh2008     گرامی 

ممنون كه این 40 گناه زبان را در معرض دید دوستان قرار دادید

انشاالله بتوانیم از این گناهان دور بمانیم 

و صد البته بعد از كمك خدا ، 

شناخت گناه است كه،  ما را در دوری جستن از گناه یاری می كند