گزارش خواندنی ساندی تایمز از همسر بشار اسد:
زنی كه كمتر از زلزله نیست
خیلی طول نمی كشد كه امواجی كوچك یك جامعه «تغییرگریز» عربی را به تحرك وا می دارد. این امواج حاصل تاثیرگذاری بانوی اول سوریه است؛ زنی كه كمتر از زلزله نیست. «اسما اسد» از زمانی كه حدود هشت سال قبل با «بشار اسد»، رئیس جمهور سوریه، ازدواج كرد افكار سنتی و قواعد مرسوم را كنار گذاشت.
اولین كاری كه اسما انجام داد ناپدید شدن از دید عموم بود. سه ماه بعد كه سرو كله اش پیدا شد تازه معلوم گردید كه وی در این مدت به طور ناشناس با لباس جین و تی شرت در سراسر سوریه می چرخیده تا از نزدیك با مشكلات كشورش آشنا شود و قبل از آنكه مردم هرگونه تصور قبلی درباره وی پیدا كنند او مردم خود را بشناسد: "برای من این كار منطقی بود، راهی بود برای آغاز كردن."«اسما» ضیافتی برگزار كرد و وزیران دولت شوهرش را به این ضیافت دعوت و البته با یك اقدام غیرمرسوم ،متحیر كرد.
وی به جای آنكه وزیران را دور یك میز رسمی شام گردهم آورد و خودش و شوهرش (بشار) در راس این میز بنشینند مجلس را خیلی خودمانی برگزار كرد و به قولی با وزیران قاطی شد.
سبك صمیمانه و غیررسمی اسما تاكنون ادامه یافته است، گرچه هنوز با مخالفت هایی در بین گارد قدیمی سوریه كه در دوران رژیم «مقرراتی و انعطاف ناپذیر» حافظ اسد تشكیل شد، روبروست.
گفته می شود هفته گذشته بانوی اول سوریه در جریان بازدید از یك مركز آموزشی در «لاتاكیا»، شمال سوریه، بی سر و صدا پشت در اتاقی كه در آن نوجوانان درباره شبكه اینترنت بحث می كردند، گوش ایستاد (مثلا آنها درباه این بحث می كردند كه دولت سایت های مشخصی را فیلتر كرده است) پس از آن «اسما» ایستاد تا با گروهی از دختران خردسال گفت و گو كند، با آنها دست داد و تك تكشان را بوسید. وی به نواختن پیانو توسط یك كودك گوش كرد، سپس بلند شد و با آهنگ رقصید.
«اسما اسد»، 33 ساله، دختر یك متخصص سرشناس قلب و بزرگ شده منطقه «اكشن» در غرب لندن است. وی دو سال از عمر خود را در «دویچه بانك» صرف كرد و سپس به بانك «جی.پی مورگان» پیوست، وی نه ماه را در دفتر این بانك در پاریس و 18 ماه را در نیویورك گذراند. اسما قادر است به شیوایی درباره وضعیت اقتصادی سوریه و سیستم آموزشی آن صحبت كند.
او تاكنون سرمنشأ طرح هایی برای توسعه روستایی و نیز عامل برگزاری تعدادی از رویدادهای فرهنگی سوریه از جمله نمایشگاه اخیر ظروف سفالی در موزه ویكتوریا و آلبرت لندن بوده است.
خانواده اسما و شوهرش پیش از ازدواج با یكدیگر آشنایی داشتند. مادر وی، دبیر اول سفارت سوریه در لندن بود و خانواده اش در مناصب بالای دیپلماتیك قرار داشتند.
وی هر ساله از خانه قدیمی خانواده اش در غرب سوریه دیدن می كند و حتی زندگی در لندن نیز او را از هویت سوری اش دور نكرده است كمااینكه یك زمانی به طنز می گفت: وی تازه در سن هفت سالگی متوجه شده كه والدینش می توانند انگلیسی صحبت كنند!
با این حال برای زنی كه به طور آزادانه در بریتانیا رشد یافته است، دورنمای ازدواج با «اسد» می توانست ترسناك باشد به ویژه آنكه این امر مستلزم رعایت محدودیت های امنیتی و ...بود.
اما اسما می گوید كه وی خود را درگیر مناصب سمبلیك و رسمی نمی كند: "دو هفته قبل من و شوهرم (بشار) برای دیدن یك نمایش به تئاتر رفتیم. روز بعد از آن در طول یك نشست فردی سئوال كرد آیا این برنامه، رسمی بود. این دیگر چه سئوالی است. چه چیز غیرطبیعی در این دیده می شود؟ ما ازدواج كرده ایم، ما جوان هستیم، چرا نباید به تئاتر برویم؟
و جواب طرف این بود كه روسای دولت نباید چنین كاری انجام دهند!"
اسما به شخصه دختری آراسته، تركه ای و مدل مانند است. مجله French Elle در ماه جاری او را به عنوان یكی از شیك پوش ترین زنان سیاستمدار جهان، حتی بالاتر از كارلا برونی، همسر رئیس جمهور فرانسه و میشله اوباما، همسر رئیس جمهور منتخب آمریكا، انتخاب كرد.
اسدها دارای دو فرزند پسر هستند، حافظ 7 ساله و كریم 3 ساله و یك دختر پنج ساله كه همگی در یك بلوك آپارتمانی بر روی تپه ای مشرف به دمشق زندگی می كنند.
روزی كه خبرنگار ساندی تایمز با آنها مصاحبه كرد، سالگرد تولد حافظ، پسر خانواده، بود. اعضای خانواده جشن گرفته بودند اما جشن اصلی قرار است اواخر این هفته با یك مسابقه فوتبال برگزار شود. مسابقه ای كه اسما نیز مجبور به شركت در آن شده است، وی با خنده می گوید: "من دروازه بان هستم!"
اسما اضافه می كند: "حافظ می خواهد در آینده یك فضانورد شود، بنابراین در حال حاضر ما زندگی به سبك فضایی – زندگی بر روی تپه – را تجربه می كنیم. من چیز زیادی درباره فضا نمی دانم اما به سرعت یاد خواهم گرفت."
وی هر روز بعد از فرستادن كودكانش به مدرسه عازم دفتر كارش می شود، یك ساختمان دلباز مشرف به شهر دمشق.
خبرنگار ساندی تایمز درباره دیدار خود با بانوی اول سوریه در دفتر كارش و صمیمانه بودن وی می گوید: "اسما می گفت اگر می توانستم شما را به صرف قهوه در بیرون از اینجا و در یك كافی شاپ دعوت می كردم."
البته این خودمانی و غیررسمی بودن با تصویر شناخته شده از حكومت سوریه به عنوان یك نظام دیكتاتوری در تضاد است.