تبیان، دستیار زندگی

سلام

سلسله مطالبی در رابطه با موسسات همسر یابی میزارم، چون مطالب این مبحث با اون یکی بحث و تماما از نظر محتوا جدا هست، بحث جدایی رو ایجاد کردم، تا نگاهی کارشناسانه به این موسسات در ایران داشت باشیم.

مطالب در پنج بخش در 5 تاپیک ایجاد میشود که در آخر از مدیر محترم انجمن میخوام همش رو باهم ادغام کنن.

1. همسر ایده آل می خوای، زنبیلو بردار و بیار!
2. همیشه حق با مشتری است!
3. 1.7000.000 دختر بی شوهر و همسریابی تضمینی
4. سرگردانی میان همسریابان و شیادها
5. رقابت سخت همسریابان حرفه ای
6. حکایت ادعاهای عجیب و دم خروس
7. روز ازدواج و تبریک پیشاپیش

منبع: سایت خبرنگاران صلح

سلام

همسر ایده آل می خوای، زنبیلو بردار و بیار!

قضیهء ازدواج های این دوره و زمانه و جالب تر از آن بحث همسریابی و کسانی که از این راه کاسبی می کنند، سوژهء داغی است که حتی توجه یکی از کارگردان های بزرگ سینمای ایران را هم به خود جلب کرده و او قرار است در این زمینه فیلمی بسازد. اینکه نوشتیم «کاسبی»، به کسی برنخورد؛ که از بزرگان روایت شده: «کاسب حبیب خداست.» اما خب، روزگار غریبی است که جای خیلی چیزها با چیزهای دیگر عوض شده و این واژه هم حالا بیشتر معنی منفی می دهد تا مثبت!

به هرحال، در هر دو معنی، کاسب های بسیاری را می شود مثال آورد که در عرصهء همسریابی فعالیت می کنند؛ هم کاسبان نوع اول که سوءنیت ندارند و جداً دست شان درد نکند، هم آن پول پرست ها و فرصت طلب هایی که به اسم کار خیر، به هزار دوز و کلک متوسل شده و جوانان دم بخت را به گمراهی می کشند.

برای آشنایی شما با این حرفه ای های عالم بخت گشایی، گزارش بلندی داریم که در آن از بنگاه های همسریابی اینترنتی و غیراینترنتی، شیوه های گوناگون فعالیت این موسسات، کلاه بردارها و شیادهای این عرصه، آدم خوب های ماجرا و حتی خاله خانباجی های مدرن و... خواهیم گفت. به دلیل گستردگی اطلاعات و حواشی این گزارش، احتمالاً دو- سه شماره ای طول می کشد تا همه چیز را برایتان بنویسیم؛ آن هم تازه نه همهء همه چیز!

ادامه دارد...

 به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

محرم آمد و وقت عزا شد

با تشکر از این ایده فوق العاده 

گرچه مشخص شده نظر کاربران تبیان در این مورد چیست

اما باز هم برای آنکه جای حرفی باقی نماند

نگاهی تخصصی تر 

و البته به دور از توهین و ...

لازم است 

انشالله بتوانیم در پایان این بحث را جمع کنیم 

و ...

سلام

همیشه حق با مشتری است!

تا همین یک سال پیش وقتی از موسسه همسریابی صحبت می کردی، اغلب مخاطبان متعجب نگاه کرده و با هیجان می پرسیدند: «مگر توی ایران هم از این چیزها هست؟!»

البته بحث این بنگاه ها از خیلی وقت پیش شروع شده و حتی یکی از موسسات حدود سه دهه سابقه فعالیت دارد. اما به دلیل جا نیفتادن این موضوع و ترس از واکنش مردم و مقامات، ترجیح داده اند همیشه بی سروصدا و به اصطلاح چراغ خاموش کار کنند. منظور از مردم، افکار عمومی است که شاید با یک اطلاع رسانی نادرست، علیه این بنگاه ها موضع منفی بگیرند؛ در حالی که اگر خوب به عملکرد آن چند موسسه درست و حسابی دقت کنیم، می بینیم نه تنها کار بدی نمی کنند بلکه اقدامات شان جای تقدیر و تشکر هم دارد. آن ها در شرایطی همچنان فعالند که سال هاست با مشکلات عدیده ای روبه رو هستند. بزرگ ترین مشکل شان هم اینکه زیر مجموعه هیچ صنف و گروهی نیستند و برای اخذ مجوز فعالیت سرگردان بودند. تا اینکه کم کم یاد گرفتند به اسم N.G.O (سازمان های غیردولتی) خودشان را به جامعه معرفی و پروانه کار بگیرند.

اگر پای درددل مدیران یکی- دو تا از این موسسات بنشینید، برایتان تعریف می کنند که با چه مشکلات عجیب و غریبی مواجه اند و وقتی مجوز درست و حسابی نداشتند، مشکلات شان چند برابر و چقدر بدتر بود. اغلب آن ها حالا مجوز دارند، اما به قول گرداننده یکی از بنگاه ها: گردن شان «از مو باریک تر است» و به دلیل حساسیت قضیه، کوچک ترین اتفاق در موسسه می تواند به بزرگ ترین معضل ها تبدیل شود! مثلاً ماجرای شکایت سال گذشتهء یک پیرمرد 75 ساله، که به رسانه ها کشیده شد و کلی سروصدا به پا کرد. همان موقع بود که باز خیلی ها از همدیگر پرسیدند: «مگر توی ایران هم از این چیزها داریم؟!»

حالا دوست دارید بدانید قصه این پیرمرد دم بخت چه بود؟ این آقای زنده دل شیرازی، فقط ۷۵ سالش بوده و با ادعای اینکه یک موسسه همسریابی، همسر نامناسبی به او معرفی كرده از آن ها شكایت كرده بود. بامزه اینکه ایشان طلب برگشت پول یا مجازات مدیران موسسه را نداشت، بلکه خواستار معرفی یک زن خوب شده بود! ضمن اینکه مدعی بود زن معرفی شده به او آنی نیست که قبلاً در آلبوم عكس زنان عضو موسسه دیده، پسندیده و برای ازدواج انتخاب كرده.

رییس اداره بازرسی سازمان بازرگانی فارس هم در اظهارنظری گفته بود که البته حق با مشتری است و چون پیرمرد بیچاره گول خورده، موسسه باید قرارداد را فسخ کرده و پول او را پس بدهد.

جالب بود، نه؟ اما حتماً نکته مهم ماجرا از دید شما هم پنهان نمانده: بله، قضیه آلبوم عکس و انتخاب مشتری و... درباره اینکه این شیوهء مثلاً همسریابی چقدر زشت و ناپسند است، چیزی نمی گوییم و قضاوت با خودتان. اما از اینجا بحث را ادامه بدهیم که اغلب بنگاه های همسریابی به همین طریق عمل می کنند. در حالی که هستند موسسات خوب و باکلاس تری که تا به آن مراجعه کنی، فرت آلبوم عکس جلویت نمی گذارند؛ اول اطلاعات شخصی ات را می گیرند، بعد جزوات مختلف راهنمایی و آشنایی و... دارند که باید بخوانی یا نظراتت را توی آن ها بنویسی. بعدتر هم افراد دو جنس مختلف را با توجه به شرایط و خصوصیات شان (که در بانک های اطلاعاتی موسسه ثبت و ذخیره شده) با هم مقایسه می کنند، تازه آنوقت ملاقات های حضوری یا جلسات گروهی برای متقاضیان برپا می شود.

ادامه دارد...

سلام

1.700.000 دختر بی شوهر و همسریابی تضمینی

می خواهیم برای روشن تر شدن ماجرا، یک مثال بزنیم. یکی از موسسات همسریابی فعال ایران، موسسه «خانه امید جوانان» در تهران است. دکتر «سعید یزدانی» موسس و کارشناس این مرکز، روی رفع مشکل «تناسبات جمعیتی و بدون همسر ماندن یک میلیون و هفتصد هزار دختر جهان»(!) تاکید دارد. او درباره عملکرد علمی موسسه اش توضیح داده و می گوید: «ما در این مرکز شانس ازدواج افراد را چند ده برابر می کنیم. در ایران، دختران مجبورند برای یافتن همسر منتظر خواستگار بمانند. این در حالی است که دختران جوان با عضویت در موسسه ما، خواستگاران متعددی با شرایط مورد نظر و دلخواه خود پیدا خواهند کرد. ضمن اینکه یکی از برنامه های ما در موسسه، آموزش مهارت های اساسی زندگی مشترک به زوج های جوان است. مهارت هایی مثل تغییر رفتار، تغییر شناخت و ارتباط موثر را به زوج های جوان آموزش داده و از بروز مشکلات جلوگیری می کنیم.»

دکتر یزدانی با اعتماد به نفس کامل مدعی است: افرادی که در موسسه خانه امید جوانان شانس ازدواج پیدا کرده اند، 100 درصد موفق بوده و در آینده دچار مشکلی نمی شوند. این یعنی که موسسه تضمین هم می دهد؛ دیگر چه می خواهید؟ این هم همسریابی تضمینی!

ادامه دارد...

سلام

سرگردانی میان همسریابان و شیادها

اجازه بدهید زیاد تند نرویم و پیش از وارد شدن به بحث چگونگی عملکرد و جزئیات دیگر موسسات همسریابی، اول مروری داشته باشیم بر انواع مختلف این موسسات. این بنگاه ها چند دسته اند: گروه اول به شیوهء علمی عمل می کنند و اغلب با جوانان و مجردین (آن ها که بار اول شان است) سر و کار دارند. ما سعی می کنیم درباره این دسته بیشتر بنویسیم، چون کارشان درست است و مقبول و محجوب عمل می کنند. گروه دوم سنتی ها هستند، که به قول خودشان مشتریان آن ها حال و حوصلهء جنگولک بازی و همایش و جزوه و این چیزها را ندارند! می آیند با کارشناس مربوطه مشکل شان را در میان می گذارند و اغلب با تماشای آلبوم موسسه، کارشان راه می افتد.

این دو گروه، موسسات مجوزدار و غیرمجازی به حساب می آیند. اما چندین و چند پایگاه مجازی هم وجود دارد که کارشان همین است و بدون دفتر و دستک، به کاربران اینترنت که متقاضی ازدواج اند، خدمات ارائه می کنند. با رواج اینترنت در کم تر از یک دهه اخیر، سایت های «دوست یابی» و همسریابی متعددی پیدا شدند که اسم های جالبی هم داشتند. از جمله معروف ترین شان می توان به این ها اشاره کرد: «نامزدی دات کام»، «ایرانین پرسونال»، «دوست یاب دات کام» و...

که البته به دلیل مورد تایید نبودن و عدم کنترل این سایت ها توسط نهادهای رسمی، خیلی زود کارشان به مسدود شدن و مشمول فیلترینگ شدن، کشید. اما هنوز می شود سایت های اینترنتی مجازی را پیدا کرد که در هوم پیج هایشان (صفحه اول سایت) هویت صاحب امتیاز خود را اعلام و تاکید کرده اند که: «این پایگاه در سایت سازماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده و همچنین كلیه اقدامات قانونی مربوط به ثبت مشخصات حقوقی شركت ما صورت پذیرفته است» و مهم تر اینکه: «این سایت به هیچ عنوان اهداف دوست یابی را دنبال نمی كند».

اکثر این سایت ها هم اهداف خود را چیزی شبیه به این اعلام می کنند: «هدف از ایجاد این وب سایت، كمک به بالابردن سطح آگاهی جوانان و حمایت از این قشر در جهت تشكیل كانون خانواده و ازدواج می باشد»!

حتی موسسه «امین» (که از قدیمی ها و شناخته شده ترین موسسات در بحث همسریابی است) تصویر مجوزهای مختلف خود را روی سایتش گذاشته؛ اما جداً مخاطب بی خبر از ماجرا چقدر می تواند به آن دو خط نوشته یا عکس مدارک که جعل کردنشان چندان سخت نیست، اعتماد کند؟ البته این را ما می گوییم که می دانیم توی اینترنت چه خبر است و چه شیادها و فرصت طلب هایی وارد این بازی شده اند. وگرنه، کافی است به شمارشگر یک وبلاگ ساده که از دور داد می زند به قصد فریب ملت راه افتاده، نگاه کنید؛ آمار بالای بازدیدکنندگان و همچنین تعداد زیاد کسانی که برای صاحب بلاگ پیغام گذاشته اند، نشان می دهد که همه مثل ما نیستند و دنیای اطراف ما پر است از آدم های صاف و ساده که لقمه چربی برای امثال آقای «همسریاب» (نویسنده این وبلاگ) به حساب می آیند!

ادامه دارد...

سلام

رقابت سخت همسریابان حرفه ای

سایت های ثبت شده و مجوزدار همسریابی هم آمار بازدید بالایی دارند. مثلاً سایت همان موسسه امین، در یک روز عادی حدود هزار نفر بازدیدکننده دارد. امینی ها تا چند روز پیش 2,495 کاربر ثبت شده داشتند که این آمار روز به روز در حال افزایش است.

شمارشگر سایت «همسر چت» هم می گوید که این پایگاه در یک ماه گذشته 3007 کاربر فعال داشته. ذکر این نکته ضروری است که ورود به این سایت فقط برای اعضا مجاز است و منظور از کاربر، کسانی است که با یوزر و پسوورد وارد سایت شده اند. همسر چت در روز حدود 500 نفر کاربر دارد و در یک هفتهء پیش از نوشته شدن این گزارش، 767 عضو جدید گرفته است.

این فقط آمار یکی از ده ها سایت فعال در زمینه همسریابی است و با یک حساب سرانگشتی (محاسبه حدودی تعداد کاربران اینترنت، به نسبت تعداد سایت های همسریابی، دوست یابی و...) به اعداد خیلی بزرگ تر با تعداد صفرهای بیشتری از آمار جستجو کنندگان همسر می رسیم! تازه این آمار گروه خاصی از جامعه را شامل می شوند و به این ترتیب باید گفت تعداد متقاضیان همسر، خیلی خیلی بیشتر از آن چیزی است که همه در ذهن داریم. پس بی خود نیست که هر روز یک سایت تازه در زمینه همسریابی راه می افتد و رقابتی سخت میان این همسریابان حرفه ای در گرفته!

حالا از یک آمار خفن تر برایتان بگوییم؛ بحث همسریابی در کشور ما فقط نظر آن آقای کارگردان ایرانی را جلب نکرده، بلکه چندی پیش بخش انگلیسی تلویزیون «الجزیره» هم گزارشی در اینباره پخش کرد. سوژه این گزارش ثبت نام 50 هزار ایرانی در پایگاه اینترنتی بنیاد همسریابی بود. این بنیاد مدعی شده که اولین و تنها موسسه رسمی همسریابی اینترنتی در ایران است! بخشی از گزارش پخش شده: «بر اساس مقرارت این موسسه، داوطلبان فقط مجازند سه بار با یکدیگر ملاقات کنند؛ که دو بار آن در داخل موسسه و تحت نظارت شدید (به ترتیب به مدت نیم ساعت و یک ساعت) و یک بار دیگر هم به مدت کوتاهی در بیرون موسسه و پیش از ساعت هفت بعدازظهر انجام می شود.»

یکی نیست به این آقایان بگوید آخر این چه گندی است که زده اند؟ مگر جوان های ما چه شان است و چه رفتاری دارند که اینطور درباره کنترل آن ها به یک شبکه خارجی بین المللی می گویید؟

هزینه عضویت 6 ماهه در این پایگاه حدود 20 یورو (معادل 30 هزار تومان) است و ظاهراً حتی اقشار کم درآمد هم می توانند عضو آن شوند. اما مدیر موسسه به خبرنگار الجزیره می گوید: «بیشتر مراجعه کنندگان از قشرهای تحصیل کرده و روشنفکر هستند و زنان هم چون حق انتخاب آزاد دارند، خیلی به این موسسه مراجعه می کنند و دیگر نیازی نیست منتظر خواستگار بمانند!»

ایشان معتقد است بزرگ ترین هدفش «حفظ هویت خانواده در برابر روند سریع مدرنیزه شدن جامعه و افزایش آمار طلاق» است. کف مرتب!

ادامه دارد...

سلام

حکایت ادعاهای عجیب و دم خروس

مدیر بنیاد ازدواج و این سایت همسریابی معتقد است که هنوز جامعه ایران به چنین روش هایی عادت ندارد و بعضاً آن را نمی پذیرد. اما نمی شود به این علت کار را رها کرد: «می توان امیدوار بود که در دهه های آینده، این روش جواب بدهد.»

از ویژگی های جالب این سایت، امکان ثبت نام افراد خارجی در آن است و به ادعای مدیرش حتی در مواردی به ازدواج بین دو خارجی انجامیده است. راست و دروغش با راوی.

بیایید برگردیم سراغ همان همسر چت؛ اینجا هم همان شعارهای موسسات دیگر داده می شود، که مثلاً افتخار دارند «محیطی سالم و صادقانه را برای همسریابی عزیزان» مهیا کنند و غیره. شیوه کار این سایت به این ترتیب است که متقاضی باید اطلاعات فردی اش را وارد کرده و منتظر پیدا شدن یک جفت مناسب که اخلاق و رفتاری مثل خودش داشته باشد، بنشیند. مسئولان سایت سفارش می کنند که کاربران حتماً اطلاعات واقعی شان را وارد کنند چون: «طبیعی است گفتن دروغ و رفتار غیرصادقانه از همین ابتدا، به هیچ عنوان ضامن خوشبختی شما نیست.» قضیه را چقدر جدی گرفته اند! اما سوتی را داشته باشید که چند خط بعد از هشدار اینکه ما سایت دوست یابی نیستیم و اینها، در معرفی خود نوشته اند: «این سایت تنها برای دوست یابی با هدف ازدواج می باشد.»

در ادامهء فلاش بک مان، موافقید از آن وبلاگ همسریابی هم یادی کرده و کمی تفریح کنیم؟ طرف ظرف چند دقیقه یک وبلاگ ساده و مجانی را راه انداخته و می خواهد به آسانی آب خوردن، مشکل همهء جوانان وطن را کلاً ریشه کن نماید! آقای همسریاب به سبک تبلیغات شرکت های بزرگ، خودش را اینطور معرفی کرده: «این وبلاگ شما را با فرد ایده آل شما آشنا می کند. از واقعیتی که در آن زندگی می کنید برای ما بگویید تا بتوانیم به شما کمک کنیم. لذت ببرید و گناه نکنید تا از لذتتان پشیمان نشوید. برای ازدواج موقت و دائم ما به شما کمک می کنیم.»

جداً شما باشید به این آقا چه می گویید؟ هی ما و شما کرده و آخر خودش هم نفهمیده که چه نوشته؛ آنوقت می خواهد مشکل یکی دیگر را حل کند. ضمن اینکه آن «ازدواج موقت» را خوب آمد؛ خودش را لو داد که چه کاره است! حالا بخش مثلاً مشاوره را بخوانید که آخرش است: «پیشنهاد من به آقا پسرها: از زمانی که ثبت نام می کنید تا ما بتوانیم برای شما مورد خوبی پیدا کنیم، ممکن است زمانی به طول انجامد و یا ممکن است ما هم نتوانیم مورد خوبی برای شما پیدا کنیم. پیشنهاد ما این است که تا آن زمان... (آخ حیف، مجبوریم اینجاهایش را حذف کنیم، وگرنه سردبیر حذفش می کند!) در خیابان کمی پسته بخورید تا چشمانتان مشغول باز کردن پسته ها باشد(!) اما دختر خانم ها: جهت بهره گیری از نظر مشاورین ما باید کمی از احوال خودتان برای ما بگویید. اگر شما قبلاً ازدواج کرده اید و اکنون مجرد شده اید، اگر برای این کار مردد شده اید و احساس می کنید شاید خطری شما را تهدید کند آن مورد را برای ما ارسال کنید تا شما را راهنمایی کنیم.

اما اگر تاکنون ازدواج نکرده اید و دوشیزه هستید، این امر بسیار حساس است. لازم است جواب سوالات ذیل را برای ما ارسال کنید تا بتوانیم شما را راهنمایی کنیم...»

حدس زدن سوالات آقای همسریاب برای هیچکس سخت نیست. باقی مشاوره ها و پست های وبلاگ ایشان هم مثل اغلب سایت ها و وبلاگ های مشابه، پر از تناقض و در هر خطش نشانه ای از شیادی نویسنده دارد. ضمن اینکه او از مخاطبان وبلاگش و مخصوصاً خانم ها خواسته مشخصات ظاهری و عکس شان، آی دی، ای-میل و حتماً شماره تلفن خود را به او بدهند: «از راه چت راحت تر می توانید مشکلاتتان را با ما در میان بگذارید...» برو آقا، خودتی!

ادامه دارد...

سلام

روز ازدواج و تبریک پیشاپیش

بیایید این دم آخری، از چیزهای بهتر صحبت کنیم. مثلاً این خبر رسمی برای پایان بخش اول گزارش ما خوب است: سالروز ازدواج خجسته امیر المومنین(ع) و حضرت صدیقه طاهره(س) «روز ازدواج» نامگذاری شد. امسال اول ذیحجه برابر با دهم آذر است. راستی چند نفر از شما که این مطلب را می خوانید، آن روز عروس یا داماد می شوید؟ چه برای این امر مقدس از همسریابان حرفه ای کمک گرفته باشید و چه نه، پیشاپیش مبارک تان باشد!

پایان بخش اول

ادامه در بحث نگاهی به موسسات همسریابی در ایران (2)

التماس دعا