تبیان، دستیار زندگی

نوارغزه و کرانه باختری رود اردن جزء هدفهای دولت وعده داده شده برای فلسطینی ها هستند که تشکیلات خودگردان برای برپایی این دولت از 15سال پیش تا کنون درحال مذاکره است. انتفاضه اول فلسطینی ها در ششم اکتبر 1987با بروز اولین جرقه ها از محله الشجاعیه در نوار غزه و به صورت مردمی با سازماندهی کوچک آغاز شد و در نتیجه آن گروه زیادی از مجاهدین جنبش جهاد اسلامی به شهادت رسیدند که از جمله آنها می توان به محمد سعید الجمل وسامی الشیخ خلیل، احمد حلس وزهدی قریقع اشاره کرد.قبل از شروع انتفاضه دوم روزانه حدود 30الی 40هزارنفرازمردم غزه برای کار از طریق گذرگاه آریز (شمال نوار غزه ) وارد سرزمینهای سال 48می شدند و در زمان حاضر 50درصد از نیروی کار غزه از بیکاری رنج می برند.رژیم صهیونیستی طی ماههای گذشته ارتباط شهر غزه و مناطق شمالی نوار غزه را بامناطق میانی نوار قطع کرد و بین مناطق میانی نوار غزه و جنوبی آن موانعی قرار داد.
اما در حقیقت به دلیل همین شرایط جغرافیایی این باریکه سال هاست که در محاصره است و ما غافلیم! هر از چندگاهی اما وحشیگری صهیونیست ها به اوج خود می رسد و داد نامسلمان ها را هم در می آورد.

چند ماه پیش، هنگامی که حلقه محاصره صهیونیست ها باز تنگ شده و زندگی را در نوار غزه ناممکن کرده بود، خبرگزاری ها رویداد دردناکی را مخابره کردند: «فرج سائد الصواف، کودک دوساله فلسطینی است که از ورم کلیه رنج می برد و درخواست خروجش از غزه برای درمان ارائه شده، اما اسرائیل با این درخواست مخالفت کرده است. مادر این کودک فلسطینی در یک کنفرانس مطبوعاتی بغضش ترکید و فریاد زد که، می خواهم کودکم زنده بماند. گناه دختر من چیست که باید این همه درد بکشد. جسم کوچک فرزند من تحمل این همه درد و مرارت را ندارد و من چه می توانم بکنم وقتی دخترم در آغوشم جان می سپارد.» علت آنکه دخترک مظلوم نتوانست از غزه خارج شود، شرایط جغرافیایی خاص این منطقه بود. در یک سوی این باریکه دریا، در سوی دیگر جوخه های مرگ رژیم صهیونیستی، و در طرفی، کشور مسلمانی به نام مصر قرار دارد. مرزهای دریایی غزه نیز در اشغال رژیم صهیونیستی است. در این شرایط اسفبار، مصر حکم ریه ای را پیدا کرده که مردم غزه می توانند از آن تنفس کنند و مقاومت را سرپا نگه دارند. اما میان مصر و غزه، گذرگاهی است به نام رفح...گذرگاهی که در کنار محاصره غزه توسط اسرائیل، به روی مردم این منطقه بسته شده تا «فرج سائد الصواف» و دیگر طفلان معصوم فلسطینی، نتوانند برای مداوا پا به بیرون از غزه بگذارند، تا سوخت نیروگاه های غزه تمام شود، غذای کودکان جیره بندی شود و تنها نوری که شهر را روشن می کند، آتش بمباران های کور صهیونیست ها باشد.گذرگاه روسیاه رفح تاریخ دردناکی دارد. اصلا اگر مصری ها این گذرگاه را به روی برادران مسلمان خود نمی بستند، محاصره معنایی نداشت. بخوانید:

تشکیلات خودگردان به ریاست محمود عباس در تاریخ پانزدهم نوامبر سال 2005 توافق نامه ای را با رژیم صهیونیستی(بدون مشارکت مصر!) موسوم به توافق نامه گذرگاه ها به امضا رساند.

این توافقنامه که تمامی مفاد آن در راستای خدمت به منافع اشغالگران قدس بود، شرایط را برای محاصره غزه فراهم کرد. بر اساس توافق نامه گذرگاه ها، تشکیلات خودگردان باید با هماهنگی دفتر ژنرال «عاموس گلعاد» از مسئولان عالی رتبه وزارت جنگ رژیم صهیونیستی، گذرگاه رفح را به روی «حجاج و بیماران» باز کند. ضمنا تشکیلات خودگردان باید اطلاعات مربوط به کارکنان گذرگاه رفح را در اختیار صهیونیست ها قرار دهد و در کارهای خود فاکتورهای مورد اهمیت تل آویو را نیز مد نظر قرار دهد. یعنی هر جرعه آبی که در حوالی این گذرگاه نوشیده می شود، بدون اجازه صهیونیست ها نباشد. یعنی اگر صهیونیست ها کودک دو ساله ای را تروریست! تشخیص دادند، به او اجازه خروج برای درمان را ندهند و اینگونه «کودکان در گهواره» مقاومت قتل عام شوند.فلسطینیان این توافق نامه را همکاری با دشمن صهیونیستی در تمامی زمینه ها از جمله مسائل امنیتی می دانند و معتقدند که هزاران شهروند را از خروج یا ورود به اراضی فلسطینی محروم می کند؛ به این بهانه که این افراد از نظر امنیتی برای رژیم صهیونیستی خطرناک به شمار می روند، اجازه سفر به خارج برای ادای فریضه حج یا درمان را ندارند.

اگرچه توافقنامه یاد شده محدوده زمانی داشت (یک سال) و هم اکنون ماه ها از تاریخ انقضای آن می گذرد، اما مفاد آن همچنان در دست اجراست.

هم اکنون شرایط به گونه ای است که رژیم صهیونیستی مالک و ناظر مرز میان مصر و غزه است! مرزی که طبق هیچ قانون و منطقی نباید در سیطره شخص سومی باشد و تنها دو کشور همجوار حق اداره و نظارت بر آن را دارند. مرزی که اگر برای همیشه گشوده شود، همه مبادلات تجاری محرومان فلسطینی از آنجا صورت می گیرد و مردم غزه مجبور نخواهند بود که علاوه بر تحمل هزینه های گمرکی سنگینی که صهیونیست ها از آنها می گیرند، هنگام محاصره، از کمبود دارو و غذا جان بسپارند.رفح، همه ماجرای غزه و مصر نیست. رژیم صهیونیستی قاهره را وادار کرده که خواسته های اسرائیل از حماس را محقق کند. این، توصیف رادیو رژیم صهیونیستی از جایگاه مصر به عنوان میانجی است:« اسرائیل از سر گیری مذاکرات فعال را میان مصر و حماس خواستار است و گفته است، میانجیگران مصری همانند مزدورانی هستند که هیچ کاری نمی کنند.»صهیونیستها به اهداف خود در محاصره غزه نخواهند رسید. آنها به درستی می دانند که این گونه اقدامات فقط به اصرار و پافشاری فلسطینیان به دفاع از سرزمین و ملت خواهد انجامید. مردم همچنان مقاومت می کنند و مبارزه با اشغالگران ادامه دارد.

اللهم عجل لولیک الفرج