تبیان، دستیار زندگی

نظریه شبكه های اجتماعی در رابطه با كارآفرینی

طبق نظریه شبكه های اجتماعی، كارآفرینی فرایندی است كه در شبكه متغیری از روابط اجتماعی واقع شده است و این ارتباط اجتماعی میتواند رابط كارآفرین را با منابع و فرصتها ، محدود یا تسهیل كند. توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات باعث ایجاد شبكه ای عظیم با مقیاس جهانی (اینترنت) شده است. در كشورهای پیشرفته، اینترنت یكی از مهمترین ابزارهای كارآفرینان است. این افراد از طریق این شبكه بر قابلیت های خود افزوده و از مزایای آن بهره میگیرند.

كارآفرینی، موتور توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات

با كارآفرینی است كه نیازها شناخته میشود و با رفع نیازها، پیشرفت حاصل میشود. كشورهای صنعتی به این دلیل پیشرفته اند كه در فناوری اطلاعات پیشرفت كرده اند و توسط آن هم اقتصاد جهان را در اختیار گرفته و هم تبدیل به قدرت نظامی شده اند و حال فرهنگ جهان را به سوی خواسته های خود هدایت میكنند.كارآفرینی اطلاعات در سطوح مختلف سخت افزار، نرم افزار، اطلاعات و ارتباطات قابل انجام است. در هریك از این سطوح، فرصت های بسیاری برای كارآفرینی وجود دارد كه نیازمند حمایت مركز سرمایه گذاری و تلاش های كارآفرینانه است و جالب اینكه كارآفرینی در حوزه اطلاعات، بسیار راحت تر و عملی تر از كارآفرینی در سایر حوزه ها است. به عنوان مثال، در حوزه نیروگاه هسته ای به دلیل كاربرد محدود، ایده های كمتری وجود دارد. به علاوه سرمایه گذاری فوق العاده زیاد و در صد امكان پذیری كم، مانع هر فعالیت كارآفرینانه است، در حالیكه در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات با گستردگی بسیار زیاد، ایده های بسیاری خلق می شود و میزان سرمایه گذاری مورد نیاز كه ایده ها را به نتیجه برسانند، چندان زیاد نیست.

نتیجه گیری

ملاحظه شد كه فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحولات زیادی در كلیه فعالیتهای اجتماعی از جمله كارآفرینی به وجود آورده و به عنوان مهم ترین ابزار كارآفرینی مدرن مورد توجه قرار گرفته است. همچنین كارآفرینی در فناوری اطلاعات پهنه وسیعی برای فعالیت دارد. كارآفرینی لازمه توسعه فناوری و توسعه فناوری بستر كارآفرینی است. بر این اساس اهمیت نقش بستر سازی كارآفرینی و وظیفه دولت مشخص میشود. دولت باید بستر كارآفرینی در حوزه فناوری اطلاعات را كه همان شبكه های ارتباطی و اطلاعاتی است، توسعه دهد و امكان دسترسی آسان همه به این شبكه را فراهم كند، ضمن اینكه فرهنگ استفاده از شبكه را ایجاد كرده و گسترش دهد و قوانین و مقررات لازم را تدوین و اجرا كند.
پدیده فرار مغزها كه خصوصا در فناوری نو بیشتر رایج است از نتایج ضعف كارآفرینی در كشورهای در حال توسعه است. بسیاری از نیروهای تحصیل كرده این كشورها، صرفا عملی بار آمده و تربیت شده اند و باید توسط دیگران مدیریت شوند و از سوی دیگر، افرادی هم كه شخصیت كارآفرینی دارند، بستر كارآفرینی را در این كشورها نمی یابند. كارآفرینان می توانند مشاغلی را در زمینه فناوری برای متخصصان داخل كشور ایجاد كنند و در اثر رضایت شغلی كه بوجود می آورند، علاوه بركلیه مزایای كارآفرینی، از فرار مغزها نیز جلوگیری كنند.

منبع : خانه ی کارافرینان ایران