عید غدیر، عید الله اكبر و عید آل محمد و ارزشمندترین و والاترین عید اسلامىاست. هیچ روزى در طول سال، فرخنده تر و مبارك تر از این روز مقدس نزد شیعیان اهل بیت نیست.
امام صادق سلام الله علیه مىفرماید:
«ان یوم غدیر خم بین الفطر و الاضحى و الجمعه كالقمر بین الكواكب...»؛ روزعید غدیر خم در میان سه عید فطر و قربان و جمعه، مانند درخشندگى ماه در میان ستارگان است.
چه
تعبیر ظریفى امام دارد كه عید غدیر را تشبیه به ماه كرده است و دیگر اعیاد
را به ستاره؛ زیرا در این روز بزرگ بود كه خداوند اعلام كرد:
«الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتى و رضیت لكم الاسلام دینا»؛
امروز دین را بر شما تكمیل كردم و نعمتم را بر شما به اتمام رساندم
نعمت بزرگ اسلام كه از هر نعمتى ارزنده تر و گرانبهاتر است، كامل نمىشود و محقق نمىگردد جز با ولایت علىعلیه السلام
« و ما نودى بشىء مثل ما نودى بالولایه».
محب الدین طبرى از علماى بزرگ اهل سنت نقل مىكند كه رسول خدا صلوات الله علیه فرمود:
«اذا
جمع الله الاولین و الاخرین یوم القیامة و نصب الصراط على جسر جهنم، لم
یجزها احد الا من كانت له براء ة بولایة على بن ابى طالب»؛
در
روز قیامت كه خداوند تمام مردم را جمع مىكند و صراط بر پل دوزخ زده
مىشود، هیچ كس از آن نمىگذرد جز كسى كه با ولایت على ابن ابىطالب،
گذرنامه بىزارى و برائت از جهنم را داشته باشد.
ولایت
على علیه السلام همان دین حنیف است كه فرمود: « فاقم وجهك للدین حنیفا
فطرت الله التى فطر الناس علیها»؛ پس اى پیامبر(همراه با پیروانت) به سوى
آیین پاك اسلام روى آور كه فطرت الهى است و مردم بر آن مفطور شدهاند.
و
ولایت على همان طریقه و روش صحیح زندگى است كه اگر مردم آن روش را
برگزینند، خداوند در روز رستاخیز، از آب گواراى حوض كوثر به دست على علیه
السلام سیرابشان مىگرداند.
« و ان لو استقاموا على الطریقة لاسقیناهم ماء غدقا»؛
و ولایت همان نعمتى است كه حتما از آن سؤال مىشود كه با آن چگونه رفتار كردید
« ثم لتسالن یومئذ عن النعیم».
آلوسى،
مفسر بزرگ اهل سنت در تفسیر كبیر روح المعانى پس از ذكر آیه شریفه«
وقفوهم انهم مسئولون»؛ و آنان را متوقف كنید و ایست بدهید كه مسئولیت
دارند و باید پاسخگو باشند، در ذیل تفسیر این آیه، اقوال گوناگونى را نقل
مىكند و سپس نتیجه مىگیرد و مىگوید:
«
سزاوارترین و صحیح ترین سخن این است كه در آن روز از عقاید و اعمال انسان
سؤال مىشود و از همه مهم تر و عظیمتر، قطعا ولایت على كرم الله وجهه
است».
و
در این روز بزرگ كه یادآور نصب و تعیین امیرالمؤمنین به دست مبارك رسول
اكرم صلى الله علیه و آله و سلم و به امر پروردگارش است، باید این فطرت
الهى را در دلها زنده كرد و پردههاى ظلمت و جهالت و تارهاى نادانى و
غفلت را از دیدگان غافلان برداشت تا بر طریقه حق پایدار گردند و به صراط
مستقیم الهى روى آورند و دینشان كامل شود.
از امام صادق علیه السلام مىپرسد: مولاى من! آیا به من دستور مىدهى كه این روز را روزه بداریم؟
حضرت پاسخ مىدهد:
«
اى والله اى والله انه الیوم الذى نجى فیه ابراهیم من النار فصام لله
شكرا لله عزوجل ذلك الیوم، و انه الیوم الذى اقام رسول الله امیرالمؤمنین
علما و ابان فضله و وصیته، فصام ذلك الیوم، و ذلك یوم صیام و قیام و اطعام
الطعام و صلة الاخوان و فیه مرضاة الرحمن و مرغمة الشیطان»؛
آرى،
به خدا قسم آرى، به خدا قسم! این همان روزى است كه خداوند، حضرت ابراهیم
را از آتش رها ساخت، پس او به شكرانه این لطف الهى، این روز را روزه
گرفت. و همانا این روز، روزى است كه رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و
آله و سلم امیرالمؤمنین علیه السلام را بر مردم نصب كرد و بزرگوارى و فضلش
را نمایان ساخت و او را وصى و جانشین خود قرار داد، پس او هم در این روز،
روزه گرفت
و
این روز، روز روزه گرفتن و دعا كردن و مسلمانان را اطعام نمودن و به
دیدار برادران دینى رفتن است و در این روز، رضایت خداى رحمان به دست
مىآید و بینى شیطان به خاك مالیده مىشود و مایوس مىگردد.
