به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ رویت هلال امری حساس و مهم است که در ایران به بهترین نحو و کاملا علمی انجام می‌شود.

اگرچه محاسبات می‌توانند با دقت بالایی وضعیت نو شدن ماه را پیش بینی کنند، اما ملاک شروع ماه قمری، دیدن هلال است.

تقویم قمری از قدیمی‌ترین سیستم‌های گاه شماری بشر است که امروزه نیز به عنوان تقویم رسمی و شرعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از این رو اشتباه در تشخیص شروع و خاتمه ماه نو قطعا امری نابخشودنی خواهد بود. 
اما برای اینکه هلال ماه نو را ببینیم چه شرایطی لازم است؟

اولین شرط، فاصله گرفتن ماه از خورشید است چرا که دیدن هلال مویین و کم نور ماه در زمینه‌ی بسیار روشن آسمان و در کنار خورشید تقریبا ناممکن است.

علاوه بر این باید زمانی حدود 12 ساعت از لحظه‌ی مقارنه بگذرد تا قطر هلال به اندازه‌ای افزایش یابد که چشم قادر به دیدن آن باشد.

به این مدت زمان عمر هلال نیز می‌گویند. عمر هلال ماه رمضان امسال تقریبا 9 ساعت است.

مقارنه به حالتی گفته می‌شود که دو جرم به نزدیک ترین فاصله ظاهری خود برسند. لحظه‌ی مقارنه ماه و خورشید در واقع شروع ماه نجومی است.

اما شرط مهم دیگر افق است. از آنجا که رویت هلال در لحظه غروب انجام می‌شود لازم است افق غربی ما باز، صاف و بدون گرد و غبار باشد تا هیچ مانعی برای دیدن هلال کم نور نداشته باشیم.
البته رویت پذیری ماه به این سه عامل خلاصه نمی شود و بسیاری عوامل دیگر از جمله پارامترهای ماه، فصل و عرض جغرافیایی نیز وجود دارد.

عرض جغرافیایی یکی از دلایل اختلاف رویت ماه در کشورهای مختلف است.

در اغلب کشورهای جهان متخصصان رویت هلال هر ماه به شکار هلال می روند و داده‌های خود را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.

در ایران نیز بیش از 150 گروه متخصص در انتظار شکار هلال رمضان هستند.