تبیان، دستیار زندگی

خبرنامه دانشجویان ایران: مسلم داودی نژاد-

قبل از نقل خاطره بگویم كه بعضی از كلاسهای دانشگاه ما تا ساعت ۱۰ شب ادامه دارد و این باعث مشكل برای خیلی از دختران شده است!

آن دختر خانم كه یك دیگر جرات حرف زدن پیدا كرد بود گفت:

«حاج اقا راستش را بخواهید من هر روز یك اسلحه رزمی امثال چاقو و ... با خودم دارم ولی می خواهم یك كلت كمری تهیه كنم!»

توی این دانشگاه ما چیزهایی آدم می بیند كه در هیچ جای دنیا نمونه ندارد!

گفتم : «آخه چرا؟»

گفت : «حاج اقا من بعضی وقتها كه تا ساعت ۹ یا ۱۰ شب كلاس دارم وقتی به منزل برگردم نزدیك ساعت ۱۱ شب می شود برای همین وقتی از دانشگاه به طرف خانه می روم در پیاده رو كه پسرها اذیت می كنند و متلك می گویند وقتی منتظر تاكسی می شوم ماشین ها مدل بالابوق می زنند و اذیت می كنند ! حاج اقا بخدا شاید وضع ظاهریم به نظر شما بدباشد ولی من اهل خلاف و رابطه های نامشروع نیستم من فقط دلم می خواهد خوش تیپ باشم !»

من هم بدون مكث گفتم : «خوب از نظر دین هیچ طوری نیست شما اسلحه دفاعی داشته باشید اصلا همه دختران برای دفاع از خود باید نوعی اسلحه حمل نمایند ولی نه هر سلاحی یك نوع سلاح است كه خیلی هم قدرت تخریب و دفاعی بالایی دارد»

بنده ی خدا كه منتظر موضع مخالف من بود با این حرفهای من داشت شاخ در می اورد برای همین خیلی زود گفت: «چی؟ چه؟ چه اسلحه ایی مجاز است؟ اسمش چیه ؟»

من كه دیدم بدجوری عجله دارد گفتم :«اگر بگویم قول می دهی یك هفته استفاده كنی اگر جواب نداد دیگر استفاده نكنی»

بنده خدا خیلی هیجان زده شده بود گفت: «قول می دم قول می دم ... قول مردونه !»

گفتم : «اسم آن سلاح بی خطر و بسیار كار آمد چادر است! شما یك هفته استفاده كنید ببینید اگر كسی مزاحم شما شد دیگر هیچ وقت به طرفش نروید!»

با تعجب مثل كسی كه ناگهان همه انرژی او كاهش پیدا كرده باشد گفت: «چادر! اخه چادر ...»

گفتم : «دیگه اخه ندارد یك هفته هم هیچ اتفاقی نمی افتد»

با حالت نیمه ناامیدی تشكر كرد و رفت.

و من ماندم و فكر مشغول كه ای بابا عجب كاری كردم نكند بنده خدا دیگر هیچ وقت سراغ چادر نرود نكند از مشورت كردن با روحانی بیزار شود. حضرت وجدان من را سرگرم این فكرها كرده بود كه یادم افتاد به حرف امام خمینی عزیزكه فرمودند: «ما مامور به وظیفه هستیم نه مامور به نتیجه !»

لذا با خدای خودم خیلی خودمانی گفتم : « خدایا من سعی كردم وظیفه ام را انجام دهم انشالله مورد رضایت تو قرار گرفته باشد بقیه اش هم ،هر چه تو صلاح بدانی... »

مدت حدود یكی دو ماه از جریان گذشت و من به كلی فراموش كرده بودم تا اینكه روزی یك خانم محجبه به اتاق من آمد سلام كرد گفت : «حاج اقا می شناسی؟»

من هم هرچه فكر كردم به یاد نیاوردم برای همین گفتم : «بخشید شما را نمی شناسم»

گفت : «من همان دختری هستم كه اسلحه به من دادی تا همراه خودم حمل كنم حالا هم كه می بینید مثل یك بچه ی خوب، سلاح چادر حمل می كنم هرچند هنوز درست و حسابی چادری نشده ام! ولی مادرم خیلی دعاتون كرده چونكه هر روز بخاطر چادر نپوشیدن من در خانه دعوا داشتیم .راستش حاج اقا خانواده ما مخصوصا مادرم چادری هست و اهل مجالس مذهبی ولی من فرزند ناخلف شده بودم كه حالا به قول مادرم سر به راه شدم»

من هم كه حیرت زده شده بودم گفتم : « خوب برایم تعریف كنیدچه شد كه چادری بودن را ادامه دادی؟»
مكثی كرد شروع به گفتن جریان كرد: « راستش حاج آقا وقتی از اتاق شما رفتم خیلی درباره حرفهای شما با تردید فكر كردم ولی تصمیم گرفتم امتحان كنم برای همین چند روزی وقت برگشتن از دانشگاه بطوری كه همكلاسی ها متوجه نشوند مخفیانه چادر می پوشیدم ولی از وقتی كه چادر بر سر می كنم ساعت ۱۰ و یا ۱۱ شب هم كه از دانشگاه بر می گردم نه پسری به من متلك می گوید نه ماشین مزاحم بوق می زند اصلا كسی تصور نمی كند كه من چادری اهل خلاف باشم راستش را بخواهید بدانید هیچ وقت فكر نمی كردم دخترهای چادری این همه امنیت دارند! و این همه خیالشان از بابت مزاحم های خیابانی راحت است. كم كم جریان چادری پوشیدن من را بچه های كلاس متوجه شدند الان هم مدتها است كه دائم با چادر رفت و امد می كنم و از كسی هم خجالت نمی كشم البته فكر نكنید حالا دیگر بسیجی شده ام ولی قصد ندارم اسلحه ایی كه تازه كشفش كرده ام را به این راحتی از دست بدهم. بعضی از دخترای كلاس متلك می گویند ولی بیچاره هاخبر ندارند من چه گنجی یافته ام. البته جریان را برای یكی از بچه ها كه نقل كردم تمایل پیدا كرده برای فرار از دست مزاحم ها چادر بپوشد ولی خودش می گوید خانواده اش اصلا اهل چادر و امثال چادرنیستند ولی فكر كنم تصمیم دارد چادر بخرد»

راستش را بخواهید من دیگر حرفی برای گفتن نداشتم برای همین فقط به حرفهای او توجه می كردم دلم می خواست زودتر از اتاق برود تا اشكهایم سرازیر شوند.

وقتی از اتاق رفت تنها كاری كه توانستم انجام بدهم سجده شكر بود.

به نقل از سایت خاطرات جالب یک حاج آقا

http://hdavodi.com/index/

با وجود حجم بالای دانشگاه احتیاج نیست شبانه انتخاب کنند. ودیگر اینکه یکی از اعضای خانواده بیایند دنبال او. ویا سرویس بگیرد که احتایج به حمل سلاح نباشد چرا که چند مسئله پیش می آید.
اول اینکه استفاده از اسحه جرأت می خواهد . ودوم اینکه ممکن است فرد مهاجم از همان سلاح بر علیه او استفاده کند. و دیگر اینکه حمل غیر قانونی هر اسحله ای جرم است . از راه های بهتری استفاده کنید.  موفق باشید.

گاهی وقتا واقعا نمیشه از مزیت های دانشگاه دولتی صرفنظر کرد!
البته این داستان برای خانومیه حجاب مناسبی نداره و دچار مشکله.
با داشتن حجاب مناسب خیلی مشکلات این طیفی کمتر میشه.