تاریخچه زیارت عاشورا
زیارت عاشورا از دو طریق نقل شده است:
1 - از طریق امام باقر (ع) که آن را علقمة بن محمد حضرمى و محمد بن اسماعیل از صالح بن عقبه، و او از مالک جهنى از امام باقر (ع) نقل کردهاند .
شیخ طوسی سند اصل زیارت عاشورا را این‌گونه نقل می‌فرماید :مصباح المتهجد ، الشیخ الطوسی ، ص 773 – 774 .
علقمه می گوید : به امام باقر علیه السلام عرض كردم : دعایی به من آموزش بده كه اگر در آن روز امام حسین علیه السلام از نزدیك زیارت كردم ، آن را بخوانم و اگر نتوانستم از نزدیك زیارت كنم ، از شهرهای دور و از خانه‌ام به سوی او با سلام اشاره كرده و آن دعا را بخوانم . امام فرمود : هر گاه كه آن دو ركعت را به جا بیاوری و بعد از آن با سلام به سوی آن حضرت اشاره كردی ، در حال اشاره تكبیر بگویی و بخوانی این زیارت را ، همان دعایی را خوانده‌ای كه ملائكه در هنگام زیارت آن حضرت می‌خوانند ... سلام بر تو ای أبا عبد الله ...
2 - از طریق امام صادق (ع) که آن را صفوان بن مهران جمال (از اصحاب نیک امام صادق و امام کاظم علیهما السلام) نقل کرده اند . از این طریق دوم استفاده می شود که زیارت عاشورا، حدیث قدسى است . زیرا در این حدیث آمده سیف بن عمیره می گوید: صفوان گفت امام صادق (ع) فرمود: «همواره این زیارت (عاشورا) و دعایش را بخوان، که من بر کسى که این زیارت و دعایش را از دور و نزدیک مىخواند ضامنم که زیارتش قبول گردد، و سعیش مورد تقدیر خداوند شود، و سلام او به امام حسین (ع) برسد، و حاجتش - هر گونه و هر قدر باشد - از سوى خداوند برآورده گردد . » آنگاه امام صادق (ع) به من فرمود:
« من! این زیارت را با همین ضمانت (قبولى و تقدیر الهى و وصول سلام) از پدرم، و پدرم امام سجاد (ع) با همین ضمانت از امام حسین (ع) و حسین (ع) با همین ضمانت از برادرش حسن (ع) و حسن (ع) ضمانت از پدرش امیرمؤمنان على (ع) و امیرمؤمنان با همین ضمانت از رسول خدا (ص) و رسول خدا (ص) با همین ضمانت از جبرئیل، و او با همین ضمانت از خداوند متعال نقل کردند .»
بنابراین مطابق این نقل، زیارت عاشورا حدیث قدسى است، یعنى با سلسله مراتب از ذات پاک خدا نقل شده است .
