دیگر نه دعوایتان را کسی جدی می‌گیرد و نه آشتی‌تان کسی را دلخوش می‌کند. این چاردیواری هر روز شاهد دعوا و آشتی‌های بی‌دوامی است که تنها سوغاتی‌اش ایجاد فاصله است؛ اگر به دنبال راهکاری جادویی هستید که کلا دعواها را از بیخ و بن ریشه‌کن کند، بهتر است خودتان را خسته نکنید!
دیگر نه دعوایتان را کسی جدی می‌گیرد و نه آشتی‌تان کسی را دلخوش می‌کند. این چاردیواری هر روز شاهد دعوا و آشتی‌های بی‌دوامی است که تنها سوغاتی‌اش ایجاد فاصله است؛ اگر به دنبال راهکاری جادویی هستید که کلا دعواها را از بیخ و بن ریشه‌کن کند، بهتر است خودتان را خسته نکنید!
به گزارش نیک صالحی به نقل از مجله چهاردیواری ؛ شاید باورش کمی سخت باشد که خوشبخت‌ترین همسران هم گاهی با هم دعوا می‌کنند و این یعنی دعواهای گهگاهی که می‌توانید آنها را مدیریت کنید نگران‌کننده نیست. به قول قدیمی‌ها، دعوا نمک زندگی است، اما اگر این نمک کم‌کم دارد شیرینی زندگی‌تان را به سوی شوری می‌برد، بد نیست کمی درباره «مهارت حل اختلاف» بدانید. حتی دعواهای شدید هم با مدیریت درست شما می‌تواند به جای مخرب بودن، سازنده باشد. اما چگونه؟
لطفا آرامش‌تان را حفظ کنید: یادتان باشد اگر از همین اولین قدم بگویید «این که دیگر دست من نیست!» یعنی شما خود را آماده کرده‌اید تا با تنش زیاد، دعوایی شدید، اما بی‌فایده را پشت سر بگذارید. بد نیست بدانید، با بالا رفتن میزان تنش و استرس هنگام دعواها، هورمونی در بدنتان ترشح می‌شود که شما را به صورت مداوم برانگیخته و عصبی می‌کند. در این میان نه حرفی از همسرتان توسط شما شنیده می‌شود و نه شما می‌توانید حرف‌های او را بشنوید. پس چند نفس عمیق بکشید و به این فکر کنید که چطور راهکارهایی که در ادامه می‌آید را به کار ببرید.
شنونده‌ای توانا باشید: در مدت زمانی که همسرتان از شما انتقاد می‌کند، سعی نکنید از خودتان دفاع کنید یا در میان حرف‌هایش بدوید، به جای آن با دقت به انتقادهایش گوش دهید و با حرکت سر به او نشان دهید که حرف‌هایش را کامل شنیده‌اید. این آرامش به او می‌فهماند که شما به دنبال حل مساله هستید، به همین دلیل هم دیگر حاشیه نمی‌رود و اصل موضوع را بیان می‌کند. البته گوش دادن به فردی که بشدت شما را سرزنش می‌کند یا از شما انتقاد می‌کند سخت است، اما سعی کنید خود را به جای او بگذارید و اتفاقات را از دید او ببینید. با این صبر و سکوت است که شما می‌توانید هدف اصلی انتقادها را بشناسید و سوءتفاهمات پیش آمده را برطرف کنید، ضمن این‌که او هم یاد می‌گیرد هنگام صحبت کردن شما سکوت کند و گوش دهد.
دلیل ناراحتی‌تان را بدون حاشیه بگویید: نخواهید که همسرتان از خط و خطوط چهره، از تن صدا یا از لابه‌لای گوشه و کنایه‌هایتان کشف کند چه چیز شما را ناراحت کرده است. دلیل اصلی رنجش خاطرتان را بگویید. مثلا اگر روز تولدتان را فراموش کرده، نگویید «تو فراموشکار و بی‌توجهی!» بلکه بگویید «وقتی تولدم را فراموش می‌کنی احساس می‌کنم نسبت به من بی‌توجهی!». هر انسانی می‌تواند اشتباه کند و شما نباید اشتباهات شخصی او را جزئی از شخصیتش قلمداد کنید. پیروی کردن از درخواست‌های بدون ابهام و واضح خیلی آسان‌تر از حل کردن معمایی است که اگر حل نشود، فاصله بین شما را بیشتر می‌کند.
ذهن‌خوانی نکنید: ذهن‌خوانی یعنی شما راجع به افکار و احساسات دیگران فرضیه‌ای منفی بسازید و با هر حرکت یا حرفی، فرضیه خود را پر و بال دهید. پس تمرین کنید که برداشت‌های خودتان را به دیگران نسبت ندهید و به جای آنها فکر نکنید.
از کلمات «همیشه و هرگز» استفاده نکنید: وقتی شما ابتدای جمله‌تان این کلمات قدرتمند را می‌آورید، طرف مقابلتان را بشدت خشمگین می‌کنید، چرا که او گمان می‌کند منصفانه درباره‌اش قضاوت نکرده‌اید و بخش بزرگی از شخصیتش را نادیده گرفته‌اید.
مسئولیت انتخاب‌ها و اشتباهات خود را بپذیرید: اعمال شما روی احساسات همسرتان تاثیرگذار است. اگر عملی از سوی شما سبب دلخوری او شده است، برای عملتان به دنبال دلیل و توجیه نگردید، بلکه با او همدلی کنید و نشان دهید که درکش کرده‌اید. اگر در حین جروبحث مسئولیت اشتباهتان را بپذیرید و مثلا بگویید «نمی‌دانستم این قدر ناراحت می‌شوی، من اشتباه کردم!» نتایج مثبتی می‌گیرید. برخلاف تصور عموم هیچ‌کس از اعتراف به اشتباهش کوچک نمی‌شود.
دعوا را به عمق زندگی‌تان تعمیم ندهید: به یاد داشته باشید ریشه‌هایی که در عمق زندگی‌تان وجود دارند، پایه‌های زندگی‌تان را ساخته‌اند. عشق و علاقه عمیقی که شما را به هم وصل کرده است، ربطی به دعوای امروزتان ندارد، شما می‌خواهید یک مساله را حل کنید؛ نه این که مساله‌ای غیرقابل حل درست کنید، پس مراقب کلماتی که به کار می‌برید باشید.
گذشته‌ها را یادآوری نکنید: اگر قرار باشد با هر رنجشی پرونده‌های قدیمی را باز کنید، نه‌تنها چیزی حل نمی‌شود، بلکه فاصله‌تان از یکدیگر نیز بیشتر می‌شود.
طعم شیرین بخشش را تجربه کنید: اگر همسرتان اشتباه کرده است و خودش هم این را فهمیده، چه چیز می‌تواند این دعوا را فیصله دهد؟ بخشش شما. اگر هنوز آمادگی بخشیدن او را ندارید، در خودتان جستجو کنید تا بفهمید در ازای چه چیزی قلبا حاضرید او را ببخشید. قرار نیست بخشش را به خود تحمیل کنید، چون در این صورت دیری نمی‌پاید که همین وضع تکرار خواهد شد. زمانی بخشش شما واقعی است که آن اتفاق را برای همیشه فراموش کنید.
در شرایط خاص آتش‌بس بدهید: گاهی اوقات اوضاع خانواده بشدت دچار تنش می‌شود، در این شرایط صحبت کردن نتیجه‌ای نمی‌دهد، چرا که هردو طرف دعوا، گوشی برای شنیدن ندارند. بهتر است با یک بخشش مشترک و توافقی مدتی خود و همسرتان را به سکوت و تفکر دعوت کنید. در این مدت هردوی شما می‌توانید به مساله پیش آمده فکر کرده و سهم خودتان را در آن جستجو کنید و به دنبال حل مساله باشید.
