تفاوت قرآن کریم با دیگر معجزههای الهی در این است که معجزههای غیر قرآنی در مقطع خاصی از زمان انجام گرفتهاند و پس از انجام معجزه توسط پیامبران الهی اثری از معجزه باقی نمانده است، مانند اژدها شدن عصای موسی، سخن گفتن حضرت عیسی در گهواره، زنده شدن مرده به اعجاز آن حضرت و ماجرای شق القمر که یکی از اعجازهای پیامبر اسلام است.
قرآن معجزه جاویدان است که پس از نزولش از ساحت قدس الهی تا انقراض عالم اعجاز آن باقی خواهد ماند. رسول خداصلی الله وعلیه وآله قرآن را معجزهای جاودانی و برهانی قاطع بر پیامبری خویش، به همه جهانیان و برای همیشه، عرض داشته است. اکنون بعد از گذشت چهارده قرن، این ندای الهی هر صبح و شام به وسیله فرستندهها به گوش جهانیان میرسد و حجت را برایشان تمام میکند .
سرّ این که رسول گرامی اسلام با چنین معجزهای از دیگر پیامبران امتیاز یافته، این است که آیین او، آیین خاتم و جاودانه است، و آیین جاودانه نیاز به معجزهای جاودان دارد تا در عصر و نسلی برهان قاطع نبوت باشد.
جعفر سبحانی، منشور عقاید امامیه، ص 122.
2 - معنای شفاعت قرآن این است که عمل کنندگان به احکام قرآن در آخرت به سعادت ابدی رسیده و وارد بهشت میشوند. هم چنان که کسانی که به دستورهای قرآن عمل نکنند، به دوزخ برده میشود.
رسول خداصلی الله وعلیه وآله فرمود: "قرآن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است و سعایت کنندهای که سعایتش پذیرفته میشود".
2و3 - مرتضی مطهری، عدل الهی، ص 302.
قرآن کریم، هم شفیع مؤمنان و نیکوکاران است که به بهشت میبرد و هم خصم کافران و مجرمان است به سوی دوزخ، نیز واسطهای است که آنان را به بهشت برین و اینان را به دوزخ میکشاند. این نوع شفاعت را میتوان شفاعت "عمل" نامید، چرا که در سایه عمل به قرآن، انسان به سعادت میرسد. هم چنین با توجه به{P
این که در عالم قیامت، همه چیز گویا میشود، مانند آنچه در مورد شهادت دست و پای انسان، یا گواهی مسجد آمده است، مسئله ناطق بودن قرآن چیزی عجیب نیست، در عین حال قرآن، حقیقتی نزد خداوند دارد و آنچه نزد ما موجود است پرتوی از آن حقیقت است.
