اگر آنها به نزدیکی خورشید بیایند، از حالت یخ تبدیل به گاز می شوند و به باد خورشیدی شامل گاز و گرد و غبار تبدیل می گردند.

 

گفتنی است؛ بیشتر دنباله دارهای رصد شده، دارای مدار بیضوی هستند، به این معنی که آنها معمولا به خورشید نزدیک نمی باشند.

 

بررسی ها نشان می دهند؛ برخی از دنباله دارها به مدت هزاران سال به دور نزدیکترین ستاره می چرخند.

 

برخی از نظریات اخترشناسی حاکی از این موضوع است که در اثر برخورد دنباله دارها به زمین، آب در کره زمین جاری شده است.

 

دانشمندان در کمال حیرت و شگفتی موفق به کشف یک آرامگاه از دنباله دارها شده اند، با وجود این براساس تحقیقات دانشمندان اعتقاد دارند که برخی از دنباله دارها در این آرامگاه هنوز فعال هستند، اما برخی دیگر حالت غیر فعال دارند و نیازمند به انرژی برای فعال شدن خود می باشد که این انرژی را باید از نور خورشید کسب نمایند.